로그인공유
บทที่ 10
최신 업데이트:
2025-03-27 15:58:39
최신 챕터
หลงรักเจ้าสาวผิดคิว บทที่ 50 (จบ)
แต่ถึงอย่างนั้นปุณณ์ก็ยังไม่อาจเดินทางไกลๆ ได้ ทำให้ดรินทร์ตัดสินใจคลอดลูกคนแรกที่อังกฤษ อีกอย่างหากยังอยู่ที่นี่การติดตามอาการป่วยของปุณณ์ก็จะง่ายขึ้นตามไปด้วย กระทั่งคลอดลูกคนแรกได้สามเดือน ปุณณ์และดรินทร์ก็เดินทางกลับเมืองไทย โดยมีเพียงดาวและบรูคลินมารอรับถึงที่สนามบินปรียาและเทียนแขทำพิธีบายศรีสู่ขวัญให้ลูกๆ ทั้งสอง รวมถึงหลานชายตัวน้อยของพวกเขาด้วย “หมดทุกข์ หมดโศกกันเสียทีนะ” ปรียาเอ่ยเสียงสั่นเพราะพยายามกลั้นน้ำตาอยู่นั่นเอง “ขวัญเอยขวัญมา ขวัญกลับมาสู่เนื้อสู่ตัวลูกๆ ทั้งสองคนนะ” เอ่ยจบเทียนแขก็ผูกด้ายสีขาวที่ได้รับมาจากหลวงพ่อที่วัดบนข้อมือของปุณณ์และดรินทร์ เมื่อจบพิธีบายศรีสู่ขวัญแบบง่ายๆ งานเลี้ยงต้อนรับเล็กๆ ก็ถูกจัดขึ้น อาหารทุกอย่างล้วนแต่เป็นของที่ปุณณ์และดรินทร์ชอบทั้งนั้น และวันดีวันนี้ เพียงดาวก็ประกาศข่าวดีว่าเธอเองก็กำลังตั้งท้องเช่นเดียวกัน ก่อนจะมัดมือชกผูกดองกับลูกของปุณณ์และดรินทร์เสร็จสรรพ เพราะมั่นใจว่าเธอได้ลูกสาวแน่ๆ นอน ต่อให้คนนี้จะเป็
หลงรักเจ้าสาวผิดคิว บทที่ 49
ดรินทร์เดินทางไปโรงพยาบาลทุกวัน ทำจนเป็นกิจวัตรรวมถึงหาอะไรดีๆ กินด้วย นั่นเพราะเวลานี้เธอไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว ทุกคนที่เมืองไทยก็ต่างส่งความห่วงใยมาให้ ยิ่งได้รู้ว่าเวลานี้ดรินทร์กำลังตั้งท้องก็ยิ่งห่วง แต่ไม่ถึงกับให้เธอกลับมาเมืองไทย นั่นเพราะพวกเขาต่างเข้าใจสถานการณ์ดีบางครั้งที่อารมณ์มันหม่นมากๆ ดรินทร์ก็ระบายด้วยการร้องไห้ออกมา เมื่อร้องเสร็จก็ปลุกใจตัวเองให้สู้อีกครั้ง ยังดีหน่อยที่เธอนั้นแทบไม่มีอาการแพ้ท้องเลย จึงไปไหนมาไหนสะดวก เวลานี้สองสิ่งที่ทำให้เธอเข้มแข็งคือลูกรวมถึงลมหายใจของปุณณ์ แม้เขาจะยังไม่รู้สึกตัวแต่ทว่าชายหนุ่มกลับไม่ได้ดูเหมือนคนป่วยหนัก เขาเหมือนคนที่กำลังนอนหลับเพื่อชาร์จพลัง หากเต็มเมื่อไหร่ปุณณ์ก็คงรู้สึกตัวนี่คือความหวังที่หล่อเลี้ยงหัวใจของดรินทร์ให้เต้นด้วยจังหวะปกติ หล่อเลี้ยงพลังงานชีวิตให้เธอก้าวผ่านช่วงเวลาที่ลำบากอย่างตอนนี้ไปให้ได้“พี่ปุณณ์ ได้ยินลินไหมคะ” ดรินทร์เอ่ยเรียกปุณณ์ด้วยความหวัง ให้เขาลืมตาขึ้นมาสบตาเธอเหมือนทุกๆ วันที่ได้เข้ามาเยี่ยม นั่นเพราะไม่อยากให
หลงรักเจ้าสาวผิดคิว บทที่ 48
เมื่อมาถึงโรงพยาบาลปุณณ์ก็ต้องตรวจเช็กร่างกายอย่างละเอียดอีกครั้ง โดยมีศาสตราจารย์ ดอกเตอร์วิลเลียมคอยดูแลอย่างใกล้ชิด รวมถึงแจ้งข่าวที่ทำให้ดรินทร์กับปุณณ์พูดไม่ออก“ผมอาจเสียความทรงจำไปบางส่วนเหรอครับดอกเตอร์”“ใช่...แต่เสียมากเสียน้อยอันนี้ผมก็ตอบไม่ได้ หรือบางคนก็ไม่สูญเสียความทรงจำเลยก็มี”“แต่ผมจะหายใช่ไหม”“คุณเชื่อในปาฏิหาริย์ไหม ถ้าเชื่อคุณก็ชนะ” ศาสตราจารย์ ดอกเตอร์วิลเลียมเอ่ยออกมาแค่นี้ก็กลับออกไปเพื่อเตรียมการผ่าตัด ปุณณ์กุมมือของดรินทร์ไว้แล้วสบตาเธอ“ถ้าพี่ลืมลิน พี่ก็จะทำทุกอย่างเพื่อจะจำลินให้ได้”“ลินก็จะทำทุกอย่างให้พี่ปุณณ์จำลินให้ได้เหมือนกันค่ะ” ทั้งคู่ให้คำมั่นสัญญากันและกันเมื่อประเมินอาการของปุณณ์แล้ว ทางศาสตราจารย์ ดอกเตอร์ วิลเลียมนัดหมายวันผ่าตัดทันที เพราะหากปล่อยไว้นานกว่านี้จะยิ่งเกิดผลเสียเพราะต้องเข่งกับเวลาทุกอย่างจึงเกิดขึ้นเร็วมาก ไม่นานปุณ
หลงรักเจ้าสาวผิดคิว บทที่ 47
“ก็แค่อยากดูอะไรสักหน่อย เอาเป็นว่าผมจะรออยู่ที่นี่ ถ้าญาติของคุณพร้อมเดินทาง คุณก็พาเขามาหาผมได้เลย” ศาสตราจารย์ ดอกเตอร์วิลเลียมเลี่ยงที่จะไม่ตอบคำถามนั้นของเพียงดาวอย่างละเอียด เพราะบางครั้งการทดสอบความอดทนของใครบางคนก็ไม่ได้มีสาระสำคัญอะไร ที่สำคัญถ้าผู้ป่วยรายนั้นไม่สำคัญจริงๆ ว่าที่บ่าวสาวคงไม่มาหาเขาเพื่อขอให้ช่วยถึงที่นี่ อย่างหลังนี้กระมังที่ให้อะไรๆ เปลี่ยนไป“จริงๆ นะคะดอกเตอร์”“ครับ”“ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณมาก” เพียงดาวถึงกับยกมือไหว้ศาสตราจารย์ ดอกเตอร์วิลเลียม“ขอบคุณมากครับดอกเตอร์” บรูคลินเอ่ยขึ้นอีกคน“นี่คือของขวัญวันแต่งงานที่ผมให้พวกคุณได้ ขอให้มีความสุขกับชีวิตคู่” เพียงดาวถึงกับโผเข้าไปกอดศาสตราจารย์ ดอกเตอร์วิลเลียม นั่นเพราะของขวัญวันแต่งงานชิ้นนี้มันมีค่าเหลือเกินเพียงดาวและบรูคลินรีบบินกลับมาเมืองไทยเพื่อบอกข่าวดีนี้ให้ปุณณ์และดรินทร์ได้รู้ ซึ่งทั้งสองคนถึงกับน้ำตาคลอที่
หลงรักเจ้าสาวผิดคิว บทที่ 46
“ไม่ค่ะ ไม่พูดแบบนี้ ลินยังไม่พร้อมที่จะฟัง” แม้จะเตรียมใจเตรียมตัวรับมือเรื่องนี้มาบ้าง แต่เอาเข้าจริงๆ ดรินทร์ก็ยากที่จะทำใจได้“แต่มันคือความจริงที่พี่หนีไม่พ้น พี่ไม่อยากให้มันเกิดเร็วขนาดนี้ แต่พี่ก็ควบคุมอาการป่วยไม่ได้ พี่อยากบอกให้ลินรู้ว่าพี่รักลินนะครับ”“พี่ปุณณ์” ดรินทร์ไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้อีกต่อไป ทั้งๆ ที่ก่อนจะเข้ามาในนี้เธอสั่งตัวเองไว้เสียดิบดีว่าห้ามร้องไห้ ก่อนจะรีบปาดน้ำตาแล้วเอ่ยขึ้น“ขอโทษค่ะ ลินขอโทษที่ร้องไห้” เอ่ยจบก็ส่งยิ้มให้เขา แม้จะยิ้มแต่ทว่าน้ำตามันกลับยิ่งไหลออกมา สุดท้ายดรินทร์ก็ปล่อยโฮอย่างไม่อาจกลั้นน้ำตาจากความกังวลอีกครั้ง“ร้องไห้เถอะครับ พี่เข้าใจ ถ้ามีหมอยอมรับผ่าตัดให้พี่ก็คงดี”“แต่หมอทุกคนบอกว่ามันเสี่ยงมาก เปอร์เซ็นต์ที่พี่จะรอดมันน้อยนิดไม่ใช่เหรอคะ”“พี่ถึงหวังปาฏิหาริย์ ว่ามันจะเกิดขึ้นกับพี่สักวัน” ก่อนหน้านี้การเข้าผ่าตัดไม่เคยอยู่ในหัวของ
หลงรักเจ้าสาวผิดคิว บทที่ 45
เพราะอาการป่วยของปุณณ์ที่วันนี้ก็แสดงอาการออกมาอย่างกะทันหัน นั่นทำให้ปรียาพลอยได้รับรู้อาการป่วยของลูกชายไปด้วย เธอถึงกับเป็นลมล้มพับไปต่อหน้าต่อตาดรินทร์และเพียงดาวเหตุการณ์ชุลมุนเพราะญาติคนไข้เป็นลมเกิดขึ้นหน้าห้องไอซียู ก่อนที่พยาบาลจะรีบเข้ามาปฐมพยาบาลปรียา แล้วให้ไปนอนพักในห้อง“แก...หิวไหม” เพียงดาวหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ ดรินทร์แล้วเอ่ยถามขึ้น“ไม่”“แต่ก็ต้องกินไรสักหน่อย แซนวิชไหม เราไปซื้อให้”“เรากินอะไรไม่ลงจริงๆ กุ๊กไก่”“เรารู้ว่าแกต้องเข้มแข็งเพื่อพี่ปุณณ์ แต่กองทัพมันต้องเดินด้วยท้องนะเว้ย เกิดแกไม่สบายขึ้นมาอีกคน จะทำยังไง”“เรา...” ดรินทร์พูดไม่ออกนั่นเพราะรู้สึกจุกอยู่ในคอ เพราะเธอกำลังจะร้องไห้และไม่นานน้ำตามันก็ไหลออกมา เพียงดาวได้แต่นั่งปลอบ ส่วนดรินทร์ก็ร้องออกมาอย่างหนักราวกับเขื่อนแตก คงเพราะความกดดันความอัดอั้นกระมัง“เราเชื่อว่าแกต้องผ่านมันไปได้ลิน&rdq
다른 추천
คู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น37.1K 조회수วิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์17.3K 조회수สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์67.5K 조회수น้องเมีย (Secret)
ลำเจียก19.7K 조회수ก็แค่ของแถม (set..ก็แค่)
ไรท์โส842 조회수คุณหมอหัวใจพ่ายรัก
แมวดำดื้อ211 조회수ไฟรักสัมพันธ์ลวง
แอดมินตัวกลม175 조회수กับดักรักนายหัวปาริธ
จินต์พิชา207 조회수
