Share

หลงรักเด็กซ่อง
หลงรักเด็กซ่อง
Penulis: naennarm

STARTING POINT

Penulis: naennarm
last update Terakhir Diperbarui: 2024-12-13 21:50:38

"เฮ้อ!"

เสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ของหนุ่มหล่อที่นั่งกุมขมับ พร้อมกับอีกมือจับแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ยกกระดกเข้าปากรัวๆอยู่ชั้นบนในห้องวีไอพีknคลับหรูกลางใจเมือง ที่นี่เคยเป็นผับมากก่อนแต่ถูกเปลี่ยนแปลงพัฒนาใหม่ทั้งหมดจนกลายเป็นคลับที่เพื่อนรักขึ้นมาเป็นเจ้าของต่อ ท่ามกลางแสงไฟสลัววิบวับผสมผสานกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มมาจากด้านล่างเบาๆ

"เป็นอะไรของมึงวะไอ้เดย์ เห็นนั่งเงียบเอาแต่กระดกเหล้าไม่พักเลย" เนมาร์เอ่ยถามเพื่อนรักขึ้นด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไป ปกติเดย์จะเป็นคนเฮฮาปาร์ตี้ชอบนัวเนียหญิงทุกครั้งที่มาคลับตน แต่วันนี้ไม่เลยจนทำให้เขาสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น

"นั่นดิกูกะจะถามอยู่พอดีเลย อกหักเหรอวะ" ต่อหนุ่มตี๋หน้าตาหล่อเหลาเอ่ยเสริมขึ้นเสียงเรียบ มือหนาโอบกอดแฟนสาวไว้แน่น ก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไปคลอเคลียซุกไซ้อยู่ตรงซอกคอขาวเนียน

"อกหักห่าไรล่ะ กิจการที่บ้านกูกำลังจะล้มละลายเนี่ยเครียดฉิบหาย" เดย์มีสีหน้าเคร่งเครียดเฉียบขาดขณะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเน้นหนัก ถ้าผู้เป็นพ่อไม่ไปติดการพนันจนเป็นหนีเป็นสิ้น ครอบครัวของเขาคงไม่ต้องตกที่นั่งลำบากแบบนี้

จากคนที่มีทุกอย่างตอนนี้แทบจะไม่เหลืออะไรเลย

ใบหน้าตี๋เลื่อนออกจากซอกคอเนียนของแฟนสาว แล้วหันหน้ากลับไปถามเพื่อนตัวเองต่ออย่างสงสัย "กิจการซ่องของพ่อมึงอะนะ"

"เออ พ่อกูสร้างหนี้ไว้เยอะเลยว่ะ กว่าเขาจะมาคิดได้ก็ตอนไม่เหลืออะไรแล้ว"

เนมาร์ยกมือขึ้นเอื้อมไปตบบ่าแกร่งของเดย์เบาๆ "พ่อมึงเป็นหนี้เท่าไหร่ เดี๋ยวกูซื้อกิจการไว้สานต่อเอง" เขาไม่อยากให้เพื่อนรักคิดมากจึงเสนอวิธีช่วยโดยการซื้อไว้ ไม่ว่าราคาสูงแค่ไหนเขาก็เต็มใจที่จะช่วย

"แปดล้านว่ะ แต่ซ่องกูว่าจะปล่อยสักสิบล้านมึงไหวเปล่า"

"กูให้สิบห้าล้าน..มึงจะได้เอาไปเริ่มต้นใหม่ได้ด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้กูให้ลูกน้องไปทำการโอนย้ายแทน บอกพ่อมึงรอที่บ้านเที่ยงตรง เตรียมเอกสารไว้ให้พร้อม"

"เชี้ย! เจ้าพ่อเทพบุตรเนมาร์ใจดีช่วยชีวิตเพื่อนไว้อีกแล้วเว้ย" ต่อที่นั่งเงียบฟังอยู่เอ่ยชม เวลาที่พวกเขาเดือดร้อนก็จะมีเนมาร์คอยช่วยเสมอ ไม่เคยทิ้งให้ต้องมาแก้ปัญหาคนเดียวเลยสักครั้ง

"ขอบใจมึงมากนะไอ้เน ถ้าไม่มีมึงชีวิตกูคงแย่ว่ะ" สีหน้าของเดย์จากที่เคร่งเครียดกลับมายิ้มได้บ้างอย่างมีความหวังอีกครั้ง เขาไม่คิดเลยว่าในชีวิตจะมีเพื่อนที่ดีอย่างเนมาร์และต่อ

"เอาน่ายังไงมึงก็เพื่อนกูจะให้กูทิ้งได้ลงคอไงวะ เลิกคิดมากแล้วมาสนุกกันต่อเถอะ"

"เดี๋ยวไอ้เน กูขอถามอะไรมึงหน่อยดิ"

"ว่ามา"

"มึงจะไล่พนักงานและเด็กในซ่องคนเก่าของกูออกเปล่าวะ"

"ไม่อะ กูจะหาเด็กใหม่ๆมาลงเพิ่ม แต่ถ้าใครอยากจะออกกูก็ไม่ห้าม"

“.....” เดย์พยักหน้ารับรู้

"ว่าแต่เด็กในซ่องมึงเด็ดเปล่าวะ..ไอ้เดย์" แล้วต่อก็ถามเล่นๆ มือหนารีบวางแก้วที่มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อยู่ในนั้นลง ก่อนจะจ้องหน้าเพื่อนเพื่อรอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

ปึก!

ยังไม่ทันที่เขาจะได้คำตอบก็โดนกำปั้นเล็กของแฟนสาวทุบเข้ากลางหลังแกร่งอย่างเต็มแรงทันทีที่พูดจบ " โอ๊ยยยยยยย ตัวเองตีเขาทำไม"

"มึงถามทำไมไอ้พี่ต่อ จะไปใช้บริการหรือไง" มายเอ่ยถามแฟนหนุ่มขึ้นอย่างหัวเสีย ทำท่าจะหันไปคว้าหยิบกระเป๋าสะพาย

“โถ่ตัวเองงอนอะไรเนี่ย เขาแค่ถามเล่นๆเฉยๆ ไม่ได้จะไปใช้สักหน่อย” เห็นอย่างนั้นต่อรีบแก้พลางซบหน้าลงบนไหล่มน พร้อมตวัดแขนล็อกศีรษะทุยให้หน้าหวานของเธอมาซบลงบนศีรษะของเขาหวังให้ใจเย็นๆ

มือเล็กปัดมือเขาออก อีกข้างผลักศีรษะด้วยความหงุดหงิด "ไม่ได้จะไปแล้วจะถามหาพ่อมึงเหรอ ไอ้เวร!" พูดจบมายก็สะบัดตัวหยัดกายลุกขึ้นเดินออกจากห้องวีไอพีไปทันที เธอโกรธมากที่อยู่ๆแฟนหนุ่มก็มาถามอะไรแบบนี้ต่อหน้าเธอ ทำเหมือนเธอไม่มีตัวตน

ปึง!

"อึก! เล่นพ่อกูแล้ว" เสียงบานประตูถูกปิดกระแทกเข้าอย่างแรง ทำเอาต่อที่นั่งมองหน้าแฟนสาวเดินออกไปถึงกับสะดุ้งโหยง เขาไม่คิดว่าสิ่งที่ถามขึ้นๆเล่นๆจะทำให้เธอโกรธถึงขนาดนี้

"หึ! สมน้ำหน้ามึง" เดย์หัวเราะในลำคอออกมาเบาๆพลางแสยะยิ้มเล็กน้อย เอื้อมไปหยิบแก้วเครื่องดื่มสีอำพันขึ้นมากระดกเข้าปาก

"ฮ่าๆๆ เอาแล้ว..ถามไม่เข้าเรื่อง เมียทิ้งเลยเป็นไงล่ะมึง" เนมาร์หัวเราะเยาะเพื่อนรักอย่างชอบใจที่อยู่ๆก็ถามอะไรออกมาไม่รู้จักคิด จนทำให้เกิดเรื่องขึ้นจนได้

"พวกมึงขำห่าไร กูกลับก่อนนะต้องรีบไปง้อเมีย" ทิ้งท้ายแค่นั้นต่อก็ดีดตัวลุกขึ้นวิ่งออกไปอยากรวดเร็ว

"งั้นกูกลับด้วยดีกว่า เหลือกันสองคนเองไม่สนุกและ" เมื่อเห็นว่าเหลือกันแค่สองคนแล้วเดย์จึงล่ำลาเนมาร์ "ขอบใจอีกครั้งนะไอ้เนที่ช่วยกู" ฝ่ามือหนาเอื้อมตบไหล่แกร่งเป็นการขอบคุณเพื่อนรักครั้งสุดท้าย

"อืม" เนมาร์พยักหน้าตอบกลับ ก่อนเดย์จะเปิดประตูเดินออกไป

หลังจากที่เพื่อนกลับไปเขาก็เดินเข้าไปในห้องทำงาน หย่อนตัวนั่งลงเก้าอี้เคลียร์งานที่ทำค้างไว้ต่อจนเสร็จ

แกร๊ก|

"นายครับ" บานประตูห้องทำงานถูกผลักเข้ามาอย่างอุกอาจพร้อมเสียงเรียก ทำให้ชายหนุ่มละสายตาจากเอกสารเงยหน้าขึ้นมามองลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาในห้องทำงานอย่างถือวิสาสะ

"มีอะไร"

"ให้ผมเตรียมรถเลยไหม นายจะกลับยัง" ทิมเอ่ยถามผู้เป็นนายเสียงเรียบ แล้วถือวิสาสะหย่อนตัวนั่งลงไขว่ห้างบนโซฟานุ่ม

"เดี๋ยวกูไปเอง พรุ่งนี้มึงไปจัดการซื้อซ่องโสเภณีต่อจากพ่อไอ้เดย์แทนกูหน่อย ทำเรื่องโอนมาให้พร้อม กูเซ็นเช็คเงินสดไว้และสิบล้านอีกห้าล้านอยู่ในกระเป๋าดำ"

"ครับ"

"จ้างช่างมาปรับปรุงใหม่ทั้งหมดด้วย ให้เสร็จภายในวันเดียว" เนมาร์ออกคำสั่งลูกน้องคนสนิท ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูงเดินออกจากห้องไปโดยไม่รอคำตอบ

หลายวันต่อมา..

@ซ่องNM

ซ่องโสเภณีของชายหนุ่มซึ่งอยู่หน้าสลัมแห่งหนึ่งได้เปิดทำการขึ้นหลายวันแล้วผลตอบรับดีมาก ลูกค้าไฮโซเข้าร้านแน่นไม่เว้นแต่ละวัน คนที่มาใช้บริการเด็กที่นี่ทุกคนจะปลอดภัยหายห่วงกลับไปแน่นอน เพราะทางนี้มีมาตรการจับเด็กตรวจโรคทุกเดือน

เนมาร์ได้เข้ามาตรวจความเรียบร้อย วันนี้เขาไม่มีเรียนเลยว่าง ปกติเขาจะไม่ค่อยเข้ามาดูเองสักเท่าไหร่ส่วนมากจะเป็นทิมลูกน้องคนสนิทมาดูความเรียบร้อยและสั่งงานแทน

"อีเจ้เดี๋ยววันนี้เขามาส่งเด็กใหม่นะ เตรียมคัดไว้ด้วย" ทิมเอ่ยสั่งงานผู้จัดการร้านหรือเรียกอีกตำแหน่งว่าแม่เล้าขึ้นเสียงดัง ทำให้เนมาร์รู้สึกหนวกหูกับเสียงของลูกน้องจึงรีบเดินก้าวขาขึ้นบันไดเลื่อนไปด้านบนทันที

ตุ้บ!!

ระหว่างทางที่เขากำลังเดินเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่นั้นได้ชนเข้ากับแม่บ้านเด็กสาวที่เดินสวนมาเข้าอย่างจัง จนเธอล้มลงไปกองกับพื้นราบไม่เป็นท่า

"เฮ้ย! เดินประสาอะไรของมึงวะ เดี๋ยวกูก็ไล่ออกซะเลยหนิไอ้เด็กห่านี่" น้ำเสียงเปี่ยมพลังตวาดอย่างเกรี้ยวกราด เนมาร์ยืนกอดอกมองแม่บ้านเด็กสาวที่นั่งก้มหน้าเนื้อตัวมอมแมมอยู่บนพื้นอย่างไม่สบอารมณ์ เขาไม่พอใจมากที่มีคนมาเดินชนแบบนี้ ทุกครั้งเวลาที่เขาเดินไปไหนจะมีแต่คนหลบหลีกทางให้เขาเสมอ แต่นี่ไม่หลบไม่หลีกแถมยังเดินเข้ามาชนจังๆอีกต่างหาก

"ฮึก! หนูขอโทษพอดีหนูหน้ามืดไม่ได้ตั้งใจจะชนคุณ อย่าไล่หนูออกเลยนะคะ" แม่บ้านเด็กสาวประนมมือเอ่ยอ้อนวอนขึ้นทั้งน้ำตาเพราะความกลัว เธอเอาแต่นั่งสะอื้นไห้ก้มหน้าก้มตาไม่กล้าที่จะเงยหน้าไปมองเจ้าของเสียงเกรี้ยวกราดนั้นตั้งแต่ล้มลง

"หึ! สกปรก" ลำคอหนาแค่นหัวเราะออกมาเบาๆ ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากมองคนที่นั่งปิดหน้าร้องไห้อยู่บนพื้นอย่างเหยียดหยาม ก่อนจะก้าวเท้าเดินออกไปทันที โดยไม่หันมาสนใจหรือกลับมาช่วยเธอเลยสักนิด ปล่อยให้นั่งอยู่อย่างนั้น

"ฮึก!...ฮืออออ"

---------------------------------------

จบตอนแรกแล้วจ้าชอบไม่ชอบคอมเม้นต์บอกหน่อย

เปิดมาพระเอกฉันก็เกรี้ยวกราดใส่น้องเลยเว้ยด่าทั้งๆที่ยังไม่เห็นหน้าถ้าเห็นแล้วอย่ามาหลงเด็กสกปรกนะอีแม่จะฟาดให้

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • หลงรักเด็กซ่อง   หลงรักเด็กซ่อง #77 - ของขวัญสุดพิเศษ THE END

    "ขากลับมาฮันนี่ได้แวะไปดูร้านดอกไม้ให้หนูรึเปล่า" ก๋วยเตี๋ยวเอ่ยถามสามีที่กำลังตักกับข้าวมาใส่ให้ในจานด้วยสีหน้ากังวล เป็นห่วงร้านไม่รู้ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง หลังๆพอท้องโตอย่างว่าเขาก็ไม่ให้ไปไหนทำอะไรเลย"วันนี้ไม่ได้แวะ ไม่ต้องห่วงหรอกมีผู้จัดการร้านดูแลอยู่ทั้งคน" ว่าจบเนมาร์ก็ตักข้าวใส่ปาก"ทำไมไม่แวะดูก่อนเล่า มันไม่เหมือนเราดูเองหรอกนะ" ใบหน้าหวานยู่ใส่อีกคนอย่างงอนๆ แล้วตักข้าวใส่ปากไม่พูดอะไรต่อดวงตาคมที่เหลือบมองอยู่รับรู้ถึงอาการของคนตรงหน้า เขาวางช้อนลงเบาๆด้วยความไม่เข้าใจว่าแค่เรื่องไม่แวะไปดูร้านถึงกับงอนกันเลยเหรอ ปกติก็แวะดูให้ทุกวันมันก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรปกติดีทุกอย่าง"เป็นอะไร?""เปล่า" “…..” ชายหนุ่มหยัดกายลุกขึ้นเมื่อได้ยินน้ำเสียงไม่ปกติของภรรยา เท้าใหญ่เดินวนไปหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ แต่อีกคนกลับขยับเก้าอี้หนีไปพร้อมจานข้าวครั้นเห็นแบบนั้นเขาถึงกับถอนหายใจพรืดใหญ่ มือหนาเอื้อมไปจับแขนเรียวแล้วลูบมันเบาๆเชิงง้อ ทว่าก็ถูกเธอปัดทิ้งอย่างไม่ไยดีแถมไม่มองหน้าเขาอีกต่างหาก เป็นอะไรที่น่าหงุดหงิดชะมัดถ้าไม่ติดว่าท้องนะเขาจับง้อบนเตียงไปแล้ว"ปากบอกว่าเปล่า แต่การกระทำขอ

  • หลงรักเด็กซ่อง   หลงรักเด็กซ่อง​ #76 -​ ท้องลูกแฝด

    หลายเดือนต่อมา.."เมียกูอยู่ไหน" เนมาร์ซึ่งอยู่ในชุดนักศึกษาเอ่ยถามลูกน้องที่เฝ้าหน้าประตู ขณะก้าวลงมาจากรถลีมูซีนคันหรูพร้อมในมือหิ้วถุงของกินเยอะแยะ"เรียนอยู่ในห้องนั่งเล่นครับ" ลูกน้องคนหนึ่งว่า พลางเดินมารับของจากมือผู้เป็นนายไปถือแทน"เอาไปให้แม่บ้านจัดใส่จาน แล้วเอาเข้าไปให้เมียกูด้วย" เขาออกคำสั่งลูกน้องเสียงเรียบ"....." คนถูกสั่งยกถุงในมือขึ้นมาหมุนดูด้วยความอยากรู้ว่ามีอะไรบ้าง แต่ก็ไม่เห็นหรอกเพราะมันอยู่ในกล่อง ก่อนจะเอ่ยแซวเจ้านายเมื่อเห็นว่าเอาใจใส่ภรรยาดี "ซื้อมาซะเยอะแยะเชียว นายหญิงจะกินหมดไหมครับเนี่ย""มันกงการอะไรของมึง ใช้ให้ไปทำอะไรก็ไป เดี๋ยวกูให้ป๊าหักเงินเดือนซะเลยหนิ" "ขอโทษครับ" ครั้นได้ยินอย่างนั้นทศก็รีบโค้งตัวลงกล่าวขอโทษผู้เป็นนาย แล้วหมุนตัวเดินขึ้นบันไดเข้าไปในบ้านทำตามคำสั่งทันทีเนมาร์ส่ายหน้าเบาๆก้าวเดินตามหลังลูกน้องตรงดิ่งไปหาภรรยาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ทว่าเพียงแค่ครึ่งทางก็ต้องหยุดฝีเท้าจากอารมณ์ดีๆแปรเปลี่ยนเป็นฉุนเฉียว เมื่อสายตาคู่คมมองไปเห็นก๋วยเตี๋ยวเดินพยุงท้องโตๆออกมาจากห้องนั่งเล่น โดยมีซามิและคุณครูค่อยช่วยประคองกันคนละฝั่งไม่ห่าง"ดอลลีห

  • หลงรักเด็กซ่อง   หลงรักเด็กซ่อง #75 - คนขี้เห่อ

    "เตี๋ยว" ควีนเรียกภรรยาของผู้เป็นน้าเสียงหวานทันทีที่เดินเข้ามาถึงห้องนั่งเล่น โดยมีเนมาร์ถือขวดนมกับผ้าอ้อมเดินตามหลังมา"เรียกหาแต่เตี๋ยวนะไม่เรียกยายบ้างเลย น่าน้อยใจจัง" แนทที่นั่งอยู่ด้วยทำหน้ามุ่ยแกล้งน้อยใจหลานสาว พอเห็นอย่างนั้นควีนก็รีบเดินเตาะแตะเข้าไปกอดขาผู้เป็นยาย แล้วซบหน้าลงไปเชิงเป็นการง้อ"โอ๋นยายม่ายย้องน๊า น้อนกวีนเยียกแย้ว (โอ๋ยายไม่ร้องนะ น้องควีนเรียกแล้ว)" ความไร้เดียงสาของเจ้าตัวน้อยเรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากยายและน้าๆ"ใครว่ายายร้องกันล่ะ แค่น้อยใจเฉยๆหรอก" ไม่ว่าเปล่าแนทโน้มตัวลงอุ้มหลานสาวขึ้นมานั่งบนตัก พร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่แรงๆหลายๆที ก่อนหันไปถามลูกชาย"เป็นไงตาเน! ได้ข่าวว่าล้างก้นให้น้องควีนเหรอ""อ้วกแตกดิม๊ารอไร เหม็นฉิบหาย" ว่าแล้วเนมาร์ก็หย่อนกายนั่งลง ไม่ยักรู้ว่าอุจจาระเด็กจะเหม็นขนาดนี้นึกว่าควายตาย“ฮ่าๆๆๆ” แนทกับก๋วยเตี๋ยวหัวเราะร่า ต่างจากควีนที่นั่งกอดอกจ้องหน้าเขาเขม็งอย่างไม่ชอบใจเวลาใครว่า"ฝึกไว้เวลาลูกคลอดจะได้ทำเป็น" เป็นก๋วยเตี๋ยวที่นั่งเงียบอยู่นานย้ำคำพูดของเขาไม่หยุด เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้"ใช่! ฝึกไว้เพราะตอนลูกคลอดออกมาตาเนต้องเ

  • หลงรักเด็กซ่อง   หลงรักเด็กซ่อง #74 - หัดเลี้ยงเด็ก

    แง้ว~ แง้ว~เนเตี๋ยวที่เพิ่งเดินมาชะโงกหน้ามองการกระทำของพ่อแม่อยู่ตรงหน้าประตูห้องน้ำ​ ก่อนจะร้องเรียกขึ้นด้วยความสงสัยจนทั้งสองคนหันหน้าไปมองทางต้นเสียงนั้นพร้อมกัน"เนเตี๋ยว" เด็กสาวเอ่ยเรียกชื่อ​สัตว์เลี้ยงของตนซึ่งเปรียบเสมือนลูกแท้ๆ​ มือเล็กคลายพันธนาการออกจากศีรษะแกร่งแล้วเบี่ยงตัวเดินไปอุ้มมันมาหอมฟอดใหญ่เนมาร์ดีดตัวลุกขึ้นเดินตามแฟนสาวมาลูบหัวมันเบาๆอย่างเป็นมิตร​ จากไม่ชอบกลายเป็นความผูกพันทำให้เขารู้สึกรักมัน"ดอลลีอยู่กับลูกไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันมา" เขาว่า"จะไปไหนเหรอคะ""ไปเอาน้องควีนมาหัดเลี้ยงนะ""หัดเลี้ยง?" ใบหน้าหวานหันขวับไปมองคนข้างๆด้วยความแปลกใจ​ คิดไม่ถึงว่าเขาจะมีความเป็นพ่อคนสูงขนาดนี้"อืม​ ฝึกไว้ก่อนเวลาลูกคลอดจะได้ทำเป็น" พอรู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นพ่อคนมันต้องเตรียมตัวกันหน่อย​ มัวแต่รอให้คลอดออกมาก่อนมันก็ไม่ใช่ ทุกอย่างต้องมีการเตรียมพร้อมว่าควรรับมือกับเด็กน้อยยังไง"ไหวเหรอ""สบาย" ว่าจบเนมาร์ก็เดินออกไปครึ่งชั่วโมงผ่านไป.. ระหว่างที่กำลังเล่นกับหลานสาวอยู่นั้นกลิ่นเหม็นตุๆแปลกๆก็ลอยมา​ เนมาร์หันหน้าไปมองก๋วยเตี๋ยวที่นั่งลูบหัวเจ้าตัวน้อยอยู่อีกฝั่งมีการ

  • หลงรักเด็กซ่อง   หลงรักเด็กซ่อง #73 - สองขีดแดง

    ด้วยความกลัวภรรยาจะล้มชายหนุ่มจึงวางถุงอุปกรณ์ลงรีบเข้าไปประคองเธอไว้อย่างแนบชิด​ ใบหน้าจิ้มลิ้มเหลือบมองเล็กน้อย ไม่วายที่จะยิ้มออกมากับความน่ารักเอาใจใส่ของสามีไม่เคยลดลงเลย ยังเสมอต้นเสมอปลายอยู่ตลอดแถมยิ่งเพิ่มขึ้นทุกวันไม่นานมือเล็กก็ยื่นออกมาพร้อมกับถ้วยพลาสติกที่มีปัสสาวะอยู่ในนั้น​ เด็กสาวส่งมันไปให้คนข้างๆเพื่อทำการนำไปตรวจ"นี่ค่ะ" ซึ่งเขาก็รับไปวางลงบนขอบอ่างล้างมือทั้งที่อีกมือยังประคองตัวเธออยู่​ ก่อนจะหันกลับมาหยิบสายฉีดชำระส่งให้เธอก๋วยเตี๋ยวหยิบมันมาฉีดล้างทำความสะอาดกลีบเนื้อของตน พอมันสะอาดดีเธอก็ส่งคืนไปให้เขาเก็บที่​ แล้วหยัดกายลุกขึ้นก้าวลงจากโถชักโครกโดยมีเขาพยุงช่วยไม่ห่างเป็นอะไรที่เว่อร์วังที่สุดแต่ก็น่ารักดีมือหนาคลายพันธนาการออกจากตัวเด็กสาว เอื้อมไปกดชักโครกพร้อมปิดฝาลง​ หันมามองภรรยาดวงแววตาอ่อนโยน"ดอลลีมานั่งรอตรงนี้ก่อน" ว่าแล้วเนมาร์ก็เลื่อนริมฝีปากเข้ามาจุมพิตลงบนขมับบางฟอดใหญ่​"ขอยืนดูด้วยไม่ได้เหรอคะ" ก๋วยเตี๋ยวกะพริบตาปริบๆออดอ้อน​ ท่าทางไร้เดียงสาของเธอเรียกรอยยิ้มน่ารักจากสามี ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ทำให้เนมาร์ยอมให้เธอยืนดูเพราะกลัวว่าท่าทางยื

  • หลงรักเด็กซ่อง   หลงรักเด็กซ่อง #72 - ตรวจดูลูก

    แกร๊ก|"นาย!" เสียงเปิดประตูที่ดังขึ้นตามด้วยเสียงตะโกนของใครบางคนจากทางหน้าประตู พร้อมกับเสียงฝีเท้าสาวเข้ามาในห้องนอนอย่างถือวิสาสะ ทำเนมาร์ที่กำลังนอนหลับกอดภรรยาอยู่สะดุ้งตื่น​ รีบเอื้อมมือไปคว้าขวดน้ำบนโต๊ะโคมไฟข้างเตียงเขวี้ยงใส่เจ้าของเสียงนั้นทันทีพรึ่บ! ดีนะทิมรับมันเอาไว้ได้ไม่งั้นดังก้องไปทั่วห้องแน่ ก่อนสายตาจะเหลือบเห็นนายหญิงกำลังนอนหลับอยู่​ สองขาแกร่งเดินตรงไปหาเจ้านายที่เตียงนอนวางขวดน้ำลงบนโต๊ะดังเดิม"จะแหกปากหาพ่อมึงเหรอ แล้วกูบอกกี่ครั้งและเวลาเข้ามาให้เคาะประตู มือไม่มีรึไง" เนมาร์ตะคอกใส่ลูกน้องคนสนิทเบาๆ แล้วค่อยๆดึงแขนข้างหนึ่งที่ภรรยาใช้หนุนนอนออกมาดันตัวลุกขึ้นมานั่งอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้รบกวนการพักผ่อนของเธอ​ ซึ่งเพิ่งหลับไปได้ไม่กี่นาที"ผมไม่รู้ว่านายหญิงหลับอยู่""ไหนของที่ใช้ให้ไปซื้อ" ทันทีที่เขาพูดจบทิมก็ยื่นถุงที่ตรวจครรภ์มาให้ มือหนารับมันมาเปิดดูมีอยู่หลายยี่ห้อเป็นสิบๆอันตามที่ต้องการเป๊ะ​ "ขอบใจ" "นายต้องการอะไรอีกไหม""ไม่และ​ มึงจะไปไหนก็ไป" สิ้นสุดคำพูดของ​เจ้านาย​ ทิมก็หมุนตัวเดินออกจากห้องไปเนมาร์หยัดกายลุกขึ้น พร้อมกับถือถุงที่ตรวจค

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status