ตอนที่11

ตอนที่ 11

"อื่อ อย่ากวน คนจะนอน" คนถูกกวนการนอนมือปัดป่ายไปทั่ว

คุณหญิงวรรณา เยาวการณ์ ถอนหายใจ เธอมีลูกอยู่ 3 คน นาวัฒน์ นาวิน นานา ลูกชายทั้งสองคนไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ส่วนลูกสาวคนสุดท้องนะเหรอ เฮ้ออ อยากจะตีลังกาถอนหายใจ แต่นึกถึงตำแหน่งคุณหญิงที่แขวนคออยู่เลยทำไม่ได้ มีลูกสาวกับเขาอยู่คนเดียวก็เปรี้ยวจนเข็ดฟัน เรียบจบก็ไม่ยอมมาช่วยพี่ๆ ทำงาน ออกไปเปิดผับเปิดบาร์ กว่าจะปิดร้านกลับบ้านก็ดึกดื่น บางวันก็เมากลับมา ถามว่าห่วงไหม ก็ห่วงล่ะ แต่จะโทษใครก็ไม่ได้อีก ตัวเธอนั้นล่ะเลี้ยงลูกให้ทำตามใจตัวเอง จะมาดัดต่อแก่มันยาก

เพี๊ยะ!

"คุณแม่ ตีหนูทำไม" นานาสะดุ้งดีดตัวขึ้นมาจากเตียง

"จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน วันนี้รับปากอะไรแม่ไว้"

นานามองนาฬิกาตรงหัวเตียง 9 โมงเช้า ยกมือป้องปากหาวหวอด "ยังไม่สายเลยค่ะ มีเวลาแต่งสวยเหลือเฟือ"

นานายอมไปทานข้าวกับลูกชายเพื่อนของคุณหญิงวรรณ แลกกับการออกไปอยู่คอนโด คืนนี้เป็นคืนแรกที่เธอจะได้นอนคอนโดคนเดียว แต่ตอนบ่ายมีนัดดูตัว

ไม่เข้าใจคุณแม่เลย จะกลัวเธอขึ้นคานไปทำไม ที่เธอไม่คบใครไม่ใช่ไม่มีคนจีบ ถ้าให้นับนิ้วก็คงต้องยืมมือคุณหญิงวรรณามานับเลยล่ะ แค่อยากโสดให้ผู้เสียดายเล่นเข้าใจไหมค่ะ

"ไปๆ ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ห้ามทำแม่ขายหน้ารู้ไหม"

"โถ่วคุณแม่ค่ะ นี่ใครลูกสาวคนสวยของคุณแม่ เรื่องอ่อยผู้ชาย นานาถนัด"

"อ่อยแล้วไม่เอา จะอ่อยทำไม อ่อยแล้วคบซักคนสิ แม่จะได้เลิกห่วง พี่ชายแกเขามีแฟนเป็นตัวเป็นตนกันหมดแล้วเหลือแกนี่ล่ะที่แม่ห่วง"

คุณหญิงบ่นกระปอดกระแปด สามีเธอเสียไปตั้งแต่นานายังเด็ก เธอต้องลุกมาเป็นหัวหน้าครอบครัว นานาจึงโตมากับพี่ชายทั้งสองคน นิสัยเลยเกินผู้หญิงไปหน่อย

นานางงกับตรรกะของแม่เธอ บ้านอื่นเขาห่วงลูกสาวกลัวจะมีแฟน แต่คุณหญิงวรรณาอยากให้ลูกมีผัว งงใจ จะให้เธอไปเลือกหนุ่มในสต๊อกมาเป็นแฟนก็บายจ้า วุ่นวายชีวิตเปล่าๆ แค่ทุกวันนี้ปวดหัวกับไอ้คุณไฟกัลป์ก็พอล่ะ