LOGINShare
บทที่ 1000
Latest chapter
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1002
ขณะที่เวินเฉวียนเซิ่งกำลังคิดเพ้อเจ้อ กลุ่มแมลงพิษรอบด้านเริ่มโจมตีรวดเร็ว“คุ้มกันใต้เท้ากั๋วกง!”แมงมุมพิษมากมายบ้างก็โจมตีจากพื้นดิน บ้างก็โจมตีลงมาจากต้นไม้เหนือศีรษะทั่วทั้งสารทิศ เหล่าเหล่าองครักษ์และมือสังหารแทบจะไม่สามารถป้องกันตัวโดยเฉพาะองครักษ์มือสังหารเหล่านั้นที่ถูกกัดยังไม่ทันที่พวกเขาจะรู้สึกตัว ในผืนป่าเกิดเสียงร้องโหยหวนดังระงมสูงต่ำสลับกันไปเมื่อเวินเฉวียนเซิ่งมองดู เพียงเวลาแค่ชั่วขณะ มีองครักษ์และมือสังหารหลายคนที่ล้มลงพื้นกะทันหันในทันทีเพียงไม่นาน พวกเขาหลายคนที่ล้มลงก็หมดลมหายใจพวกเวินเฉวียนเซิ่งตระหนักถึงบางอย่างทันที“ระวัง แมลงกู่เหล่านี้มีพิษ!”“อย่าให้โดนพวกมันกัด!”พวกเวินเฉวียนเซิ่งรีบปกปิดร่างกายตัวเอง ตรงส่วนที่ผิวหนังเปิดเผยสู่ภายนอกทว่าต่อให้ทำเช่นนั้น ก็ไม่อาจต้านทานแมงมุมเหล่านั้นที่โจมตีไปทั่วทุกอณูรูขุมขน“ใช้ไฟเผา เผาให้เกิดเป็นทางเดิน แล้วเดินออกไป!”พวกเขาไม่รู้ว่าภายในผืนป่าแห่งนี้มีแมงมุมกู่ชนิดนี้ซ่อนอยู่มากน้อยเพียงใดพวกเขารู้เพียง หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เกรงว่าอีกไม่นานพวกทั้งหมดคงต้องตายอยู่ในผืนป่าแห่งนี้!พวกองครักษ์
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1001
บนต้นไม้ บนพื้น...ล้วนเป็นเสียงที่ทำให้รู้สึกอดไม่ได้ที่จะขนลุกไปทั่วร่างอย่างไม่มีสาเหตุเมื่อรอให้ทุกคนมองเห็นบางสิ่งมากมายที่ปรากฏขึ้นกะทันหันในสายตา สีหน้าของทุกคนต่างตื่นตระหนกนั่นคือสิ่งใด?!สิ่งที่ดูแน่นหนา สิ่งที่เป็นผืนสีดำขนาดเล็ก ภายในชั่วพริบตาก็คลานอยู่โดยรอบพวกของเวินเฉวียนเซิ่งอย่างรวดเร็ว แล้วล้อมพวกเขาทั้งหมดเอาไว้“นั่นคือแมงมุม!”เสนาบดีศาลต้าหลี่ร้องเสียงหลงทันใดรูม่านตาของเขาหดเล็ก มองดูแมงมุมเหล่านั้นด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ พูดอย่างผวา “ทำไมป่าแห่งนี้ถึงได้มีแมงมุมเยอะขนาดนี้? พวกมันคิดจะทำสิ่งใด?!”อยากทำสิ่งใด?ย่อมต้องมาสังหารพวกเขาแน่นอนหลานซื่อไม่ให้กลุ่มแมลงพิษปรากฏตัวต่อหน้าพวกที่มาสืบค้นภายในอารามสุ่ยเยว่ แต่ไม่ได้บอกว่าไม่ให้พวกมันจัดการพวกเวินเฉวียนเซิ่งที่แอบดูอยู่ที่ลับพวกแมลงพิษสุดที่รักของนางขวัญผวาขนาดนี้ หากไม่ให้พวกมันระบายออกมาเสียบ้าง คงจะอดกลั้นจนอึดอัดแย่พอดีกับที่หลานซื่อรู้จุดที่พวกเขาซ่อนตัวแต่แรกแล้วอีกทั้งยังให้แมลงพิษหลายตัวจับตาดูอยู่ตลอดดังนั้นหลังจากเวินซื่อออกมาจากมิติป้ายหยก นอกจากให้อวิ่นซิงปลอบใจพวกแมลงพิษ ยังมีคำ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1000
“ดูความเคลื่อนไหวบนภูเขานั่นสิ ช่างครึกครื้นเสียจริง”ในป่าแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากเชิงภูเขาหนานเวินเฉวียนเซิ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่ผู้ใต้บัญชายกมาให้ ในมือถือตัวหมากอยู่สามเม็ด คลึงเล่นไปพลาง ทอดสายตามองออกไปทางภูเขาหนานไปพลางพอจะเห็นเงาร่างผู้คนมากมายที่หน้าประตูอารามสุ่ยเยว่บนภูเขาอยู่ราง ๆ“ใต้เท้าฉิน ท่านลองทายดูสิว่าบุตรชายของท่านทำสำเร็จ หรือว่าทำไม่สำเร็จกันแน่?”ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา คือเสนาบดีศาลต้าหลี่ที่ก้มตัวหลังค่อมเหมือนผู้ติดตาม เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของเวินเฉวียนเซิ่ง เขาก็กัดฟันกรอดด้วยความโกรธแค้นแต่แม้จะรู้ว่าบุตรชายของตนครั้งนี้ต้องตายสถานเดียว ก็ไม่กล้าเผยความเคียดแค้นออกมาแม้แต่น้อยเขาได้แต่แสร้งยิ้มประจบสอพลอ แล้วกล่าวว่า “ด้วยคำชี้แนะของท่านเจิ้นกั๋วกง บุตรชายของข้าน้อยน่าจะสามารถปฏิบัติภารกิจที่ท่านมอบหมายในครั้งนี้ให้สำเร็จเสร็จสิ้นได้”เขาภาวนาในใจไม่หยุด หวังว่าบุตรชายจะหาชุยเหลียงเฟิงนั่นให้เจอจนได้แค่หาชุยเหลียงเฟิงเจอ บุตรชายของเขาก็ไม่จำเป็นต้องไปลอบสังหารธิดาศักดิ์สิทธิ์แล้วแต่ท่านฉินกลับไม่รู้ว่า ต่อให้พวกเขาจะตรวจค้นอารามสุ่ยเยว่และภูเขา
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 999
ตอนที่เป่ยเฉินหยวนบุกขึ้นสู่ยอดเขา เกาเย่าที่อยู่ตีนเขาก็สังเกตเห็นความผิดปกติในทันที จึงนำกองทัพธงดำบุกขึ้นมาโดยไม่หยุดพักไม่นึกเลยว่าพอขึ้นมาถึง ก็เห็นภาพท่านอ๋องของพวกเขาถีบรองเสนาบดีศาลต้าหลี่กระเด็นไปแล้วจากนั้นก็รีบมองดูอีกที ธิดาศักดิ์สิทธิ์กลับได้รับบาดเจ็บอย่างไม่คาดคิด?!เกาเย่าเข้าใจทุกอย่างได้ในเวลาชั่วอึดใจเดียว รองเสนาบดีศาลต้าหลี่ผู้นั้นบังอาจลงมือโจมตีธิดาศักดิ์สิทธิ์!ไม่แปลกใจเลยที่ท่านอ๋องถีบเขา!อย่ามองว่าเป็นแค่การถีบครั้งเดียว ท่านอ๋องของพวกเขาแข็งแกร่งแค่ไหนพวกเขานั้นรู้ดี การถีบเมื่อครู่น่าจะทำให้กระดูกหน้าอกของฉินจื่ออ๋างหักไปแล้วเกาเย่าแอบด่าว่าสมควรแล้วบังอาจรังแกผู้มีพระคุณช่วยชีวิตท่านอ๋องของเขา!คอยดูเถอะ ตอนนี้เรื่องราวมันบานปลายแล้วไม่ว่าจะเป็นฉินจื่ออ๋าง หรือคนที่อยู่เบื้องหลังที่บงการเขา ท่านอ๋องของพวกเขาจะไม่ยอมเลิกราแต่โดยดีแน่ทางด้านนอกเกาเย่านำกองทัพธงดำเข้าควบคุมทุกคนอย่างเด็ดขาดภายใต้คำสั่งของเป่ยเฉินหยวนแม้แต่คนของอารามสุ่ยเยว่ก็รวมเข้าไปด้วยเพียงแต่ปฏิบัติกับพวกนางด้วยความอ่อนโยนกว่าเล็กน้อย แค่ต้อนมารวมกัน ให้พวกนางไม่วิ่งเ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 998
ถ้าหาชุยเหลียงเฟิงเจอ ก็ฆ่าชุยเหลียงเฟิงถ้าหาชุยเหลียงเฟิงไม่เจอ ถ้าอย่างนั้นก็ฆ่าหลานซื่อเสียเลย!อันที่จริง ขอเพียงคนสกุลหลานทุกคนตายจนหมดสิ้น ก็ไม่มีใครสามารถขุดคุ้ยความจริงในตอนนั้นได้อีก!“...ไว้...ชีวิต บอก...บอกอาจารย์ พาข้า...กลับ...กลับเรือน เร็วเข้า!”หลานซื่อล้มลงในอ้อมแขนของเป่ยเฉินหยวน มือข้างหนึ่งประคองกริชที่ปักอยู่กลางอก มืออีกข้างจับเป่ยเฉินหยวนไว้แน่น นางพูดอย่างอ่อนแรง เลือดไหลจากมุมปากไม่หยุดนางจำเป็นต้องรีบกลับไปให้ได้!ในชั่วขณะนั้นที่นางบาดเจ็บ แมลงพิษทั้งหมดในอารามสุ่ยเยว่ตลอดจนทั่วทั้งภูเขาหนานล้วนถูกรบกวนจนตื่นตกใจ ต้องการพุ่งเข้ามาหานางไม่หยุดหากไม่ใช่เพราะหลานซื่อพยายามควบคุมไว้และปลอบประโลมพวกมันอย่างหนัก เกรงว่าตอนนี้ทุกคนที่อยู่หน้าอารามสุ่ยเยว่จะต้องถูกฝูงแมลงพิษโจมตีอย่างบ้าคลั่งอันตราย!อันตราย!นายหญิงประสบอันตราย!!เวลานี้แมลงพิษทั้งหมดกำลังคำรามอย่างบ้าคลั่งว่า “ฆ่า ฆ่า ฆ่า” รวมถึงแมลงพิษตัวอื่น ๆ ที่หลานซื่อทิ้งไว้ข้างนอก พ้นไปจากร้อยลี้ พ้นไปจากพันลี้ แมลงพิษทั้งหมดที่สัมผัสได้ถึงชีวิตที่แขวนอยู่บนเส้นด้ายของหลานซื่อต่างกระสับกระส่า
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 997
“เวินฉางอวิ้น!”หลานซื่อเห็นเวินฉางอวิ้นกุมศีรษะ ร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด จากนั้นก็ล้มลงกับพื้น แล้วกลิ้งไปตามทางเดินบนภูเขาลงสู่ตีเขาอย่างรวดเร็วนางขวางไว้ไม่ทัน ทำได้เพียงเปล่งเสียงเรียก...“จู๋เยวี่ย!”“เจ้าค่ะ!”ไม่จำเป็นต้องให้หลานซื่อสั่งการ จู๋เยวี่ยก็รู้ว่าต้องทำอะไรร่างของนางปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน แล้วพุ่งออกไปทันที ไล่ตามเวินฉางอวิ้นที่กลิ้งลงจากภูเขาอย่างรวดเร็วดุจลูกธนูที่หลุดจากคันศร หยุดเขาไว้ได้ทันท่วงที ก่อนที่ศีรษะของเขาจะกระแทกกับก้อนหินหลานซื่อเห็นดังนั้น ก็ถอนหายใจโล่งอกทันทีแต่ในวินาทีต่อมา จู่ ๆ แมลงพิษโดยรอบก็ส่งเสียงคำรามดังลั่นอย่างรุนแรงครู่หนึ่งในหัวของนาง!อันตราย!คำเตือนจากแมลงพิษทำให้หลานซื่อตระหนักได้ในเสี้ยววินาที นางพุ่งตัวไปข้างหน้าทันใดคนที่อยู่ด้านหลังกระบวนท่าหนึ่งพลาดเป้า แต่ดูเหมือนจะคาดการณ์เอาไว้ล่วงหน้าแล้ว จึงออกกระบวนท่าที่สองอย่างรวดเร็ว หมุนกริชในมืออย่างฉับไว แล้วแทงเข้าที่ตำแหน่งหัวใจของหลานซื่ออย่างรุนแรง“ฉึก!”“ธิดาศักดิ์สิทธิ์!!”“อู๋โยว!”หลานซื่อจับแขนของคนผู้นั้นไว้แน่น พลางกัดฟันมองเขา “ไม่นึกเลยว่าเจิ้นกั๋วกงจ
You may also like
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง
ชวี่เหว่ย23.3K viewsอ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู769.1K viewsบันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง74.4K viewsซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้28.1K viewsมารเร้นกายดับแสงดารา
MACARONI/1Millionmilesaway497 viewsยามเมื่อใจ เพรียกหาเพียงเจ้า
moonlight -mini1.2K viewsลิขิตฟ้าหรือจะฝืนพันธนาการรัก
จันทร์ส่องแสง1.2K viewsภรรยาเก่าท่านแม่ทัพ
ปลายฝนต้นหนาว8.8K views
