Mag-log inShare
บทที่ 416
Pinakabagong kabanata
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1151
“หมายความว่าอย่างไร?”ชางชิงหลานขมวดคิ้วจ้องมองเขา “ท่านไม่รู้แม้กระทั่งที่อยู่ของหลวงจีนที่ท่านพูดถึงมิใช่หรือ? แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์แห่งต้าหมิงผู้นั้นจะไปที่ใดแน่?”เวินเฉวียนเซิ่งเอ่ยอย่างสุขุม “อ๋องชางอย่าเพิ่งร้อนใจ ก่อนที่ข้าจะตอบคำถามนี้ของอ๋องชาง ข้าอยากจะถามเรื่องสถานที่แห่งหนึ่งกับท่านทั้งสองก่อน”สีหน้าของฮาหลานเย็นชา เอ่ยออกมาคำหนึ่ง “ว่ามา”เวินเฉวียนเซิ่งกล่าว “ไม่ทราบว่าท่านทั้งสองเคยได้ยินชื่อสถานที่ที่เรียกว่า ‘หมู่บ้านเซียนเมาแห่งลำธารซีถง’ หรือไม่?”เมื่อชื่อนี้ถูกเอ่ยออกมา ทั้งชางชิงหลานและฮาหลานสองพี่น้องต่างก็ชะงักไปทันใดนั้นทั้งสองก็สบตากัน จากนั้นชางชิงหลานก็กล่าวว่า “หมู่บ้านเซียนอะไรของเจ้าข้าไม่เคยได้ยิน แต่มีสถานที่แห่งหนึ่งชื่อ ‘ซีถง’ จริง”เมื่อได้ยินคำพูดของชางชิงหลาน เวินเฉวียนเซิ่งก็ดีใจเป็นอย่างยิ่งเขารีบถามต่อ “สถานที่ที่อ๋องชางพูดถึง อยู่ในเขตหวงห้ามต่างเผ่าของพวกท่านหรือไม่?”ชางชิงหลานได้ยินดังนั้น ก็หรี่ตาทั้งสองข้างลงทันที สายตาฉายแววอันตรายไม่เพียงแต่เขา แม้แต่ฮาหลานที่อยู่ข้าง ๆ เมื่อได้ยินคำว่า ‘เขตหวงห้าม’ สีหน้า
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1150
ฮาหลานไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ชางชิงหลานที่มาจากสิ่งที่เรียกว่า ‘ชนเผ่าเล็ก’ กลับรู้เรื่องอยู่บ้าง“คนเหล่านี้น่าจะเป็นพวกที่กระทำความผิดในชนเผ่า แล้วถูกขับไล่ออกจากเผ่า”คนที่ถูกขับไล่ออกจากเผ่าย่อมไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับคนในเผ่าได้อีก ดังนั้นคนเหล่านี้จึงทำได้เพียงเร่ร่อนไปทั่วแต่หากพบเจอคนที่ถูกขับไล่ออกจากเผ่าเช่นเดียวกัน ไม่มีชนเผ่าให้อยู่อาศัย ก็จะรับดูแลกันเองจากนั้นก็ค่อย ๆ ตั้งเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ไม่ขึ้นกับชนเผ่าใด แต่สามารถให้คนเร่ร่อนเช่นพวกเขาอยู่อาศัยได้เห็นได้ชัดว่าหมู่บ้านแห่งนี้ก็เป็นเช่นนั้นแต่กลับไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลใด คนในหมู่บ้านนี้กลับตายอยู่ที่นี่กันหมด“ในเมื่อเป็นเพียงคนเร่ร่อน ก็ไม่จำเป็นต้องไปสนใจแล้ว สถานที่นี้มีศพมากเกินไป ไม่รู้ว่าสกปรกแค่ไหน เปลี่ยนที่พักเถอะ”ฮาหลานได้ยินคำพูดของชางชิงหลาน ก็เข้าใจแล้วว่าเรื่องราวเป็นอย่างไรแต่เห็นได้ชัดว่านางไม่สนใจคนเร่ร่อนเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย ยิ่งไม่สนใจสาเหตุการตายของพวกเขาด้วยซ้ำเพราะบางทีอาจเป็นไปได้ว่าหนึ่งในคนเร่ร่อนเหล่านี้เคยไปก่อเรื่องไว้จนศัตรูตามมาฆ่าถึงที่นี่สรุปก็คือหากต้องการสื
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1149
เรื่องราวต้องเริ่มตั้งแต่หลายวันหลังจากที่เวินเฉวียนเซิ่งและชางชิงหลานกับพวกเดินทางออกจากราชสำนัก ผ่านไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่ง...ตั้งค่ายอยู่นอกเมืองหลายวัน อีกทั้งยังกลัวว่าหากหลานซื่อกับพวกหนีไปแล้วจะไม่อาจตามจับได้อีก ดังนั้นหลายวันที่ผ่านมาเวินเฉวียนเซิ่งกับพวกจึงไม่กล้าหยุดพักใครจะรู้ว่าไล่ตามมาตลอดทางแต่กลับไม่พบเบาะแสใด ๆเวินเฉวียนเซิ่งกับพวกที่เหนื่อยล้าทั้งกายใจ ทำได้เพียงตัดสินใจหาที่พักก่อน แล้วค่อยวางแผนกันใหม่ดังนั้นไม่นานหลังจากเวินเฉวียนเซิ่งกับพวกตรวจพบว่ามีหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่มีผู้คนไม่มากนักอยู่ข้างหน้าไม่ไกล ก็ตัดสินใจแวะพักในหมู่บ้านนี้แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากเข้าไปในหมู่บ้านแล้ว กลับไม่ได้ยินเสียงคนแม้แต่น้อยเวินเฉวียนเซิ่งสังเกตเห็นความผิดปกติ กำลังจะเตือนชางชิงหลานและฮาหลานสองพี่น้องราชสำนักต่างถิ่น ก็เห็นว่าทั้งสองดูเหมือนจะรู้ตัวอยู่ก่อนแล้ว จึงส่งคนไปดูตามบ้านเรือนเหล่านั้นทันทีเมื่อไปดู ก็มองเห็นปัญหา“อ๋องชาง องค์หญิงฮาหลาน ดูเหมือนว่าคนในหมู่บ้านนี้จะตายกันหมดแล้ว!”“อะไรนะ?”ชางชิงหลานและฮาหลานตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ก่อนจะก้าวเข้าไปตรวจสอบเวินเฉวีย
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1148
ดอกไม้ที่มีความเกี่ยวข้องกับความตายอย่างแนบแน่น...นี่มันทั้งอันตรายและลึกลับเสียจริงเพียงแต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคนตายถึงมีดอกไม้ หรือเป็นเพราะมีดอกไม้คนถึงได้ตายหลานซื่อครุ่นคิดในใจอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงถามอีกครั้งว่า “เช่นนั้นเจ้ารู้หรือไม่ว่าสามารถพบเจอดอกไม้ชนิดนี้ได้ที่ใด?”เมื่อได้ยินหลานซื่อถามเช่นนี้ นักพรตกู่ก็สะดุ้งในใจไม่รู้ว่านึกอะไรขึ้นมาได้ เขาพลันเบิกตากว้าง มองไปยังหลานซื่อด้วยสายตาเคลือบแคลง ก่อนเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง “ธิดาศักดิ์สิทธิ์ หรือว่าบุปผานำชีวิตนี้มีความเกี่ยวข้องกับไข่ราชากู่อีกาหมึก?”หลานซื่อมองเขาแบบเหมือนยิ้มแต่ก็ไม่ได้ยิ้ม เมื่อคิดว่าไม่ช้าก็เร็วคนผู้นี้ก็ต้องรู้ ตอนนี้ยังกลืนยาพิษของนางลงไปแล้วจึงไม่คิดปิดบังอีก เพียงพยักหน้าด้วยสีหน้าเรียบเฉยเมื่อเห็นนางพยักหน้า นักพรตกู่ก็ตกตะลึงอย่างสิ้นเชิงเขาไม่คิดว่ากระดาษหนังวัวโบราณแผ่นนั้นเพิ่งตกไปอยู่ในมือของธิดาศักดิ์สิทธิ์แห่งต้าหมิงผู้นี้ได้ไม่นาน กลับคลี่คลายความลับบนกระดาษโบราณนั่นได้อย่างรวดเร็วถึงเพียงนี้?!นี่เพิ่งจะผ่านไปกี่วันกันเชียว?เขาใช้ความพยายามมานานหลายปีก็ยังหาวิธีไขปริศนากระดาษ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่1147
มิน่าเล่าเปลือกก็แตกแล้ว แต่ราชากู่อีกาหมึกในไข่ฟองนี้กลับไม่ยอมออกมาเสียทีที่แท้ก็ขาดบุปผานำชีวิตชนิดนี้นี่เองหลานซื่ออ่านบันทึกด้านบน ราชากู่อีกาหมึกทุกตัวยามเมื่อไข่ของตนใกล้จะฟักเป็นตัว จะต้องหาบุปผานำชีวิตมาให้หนึ่งต้น จากนั้นก็สร้างรังอยู่ข้างบุปผานำชีวิตรอจนกระทั่งบุปผานำชีวิตเบ่งบาน กลิ่นหอมของดอกไม้ก็จะชักนำให้อีกาหมึกตัวน้อยในเปลือกไข่ฟักตัวออกมาบัดนี้พ่อแม่อีกาของไข่ราชากู่อีกาหมึกฟองนี้ก็ไม่อยู่แล้ว ไม่มีอีกาไปหาบุปผานำชีวิตมาให้มัน ก็ย่อมมิอาจฟักตัวออกมาได้แล้วนี่จะทำอย่างไรดี?หลานซื่อเกาศีรษะ นางมีดอกไม้และสมุนไพรแปลก ๆ หายากอยู่ไม่น้อย แต่เจ้าบุปผานำชีวิตนี่มันคือสิ่งใดกัน?นางไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเลยอีกทั้งยังรู้สึกแปลก ๆ อยู่เสมอหลานซื่อขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะเก็บกระดาษหนังวัวโบราณและไข่ราชากู่อีกาหมึกเข้าไปพร้อมกันจากนั้นนางก็ออกจากมิติของหยก ออกตามหานักพรตกู่อีกครั้งยามนี้นักพรตกู่เพราะได้อาศัยบารมีธิดาศักดิ์สิทธิ์ต้าหมิงแล้ว การปฏิบัติจึงเปลี่ยนจากระดับนักโทษกลายเป็นผู้ติดตามทั่วไปทันทีแน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะทะยานขึ้นฟ้าในคราวเดียว ท้าย
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1146
ก่อนหน้านี้เพราะต้องติดตามพวกเวินเฉวียนเซิ่งที่อยู่ข้างหน้า ตลอดทางหลานซื่อจึงไม่มีช่องให้หยุดพักเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดเพียงแค่ยกขึ้นมาดู แต่การมองด้วยตาเปล่ากลับมองไม่เห็นลู่ทางใด ๆ เลยเวลานี้พวกเวินเฉวียนเซิ่งที่อยู่ข้างหน้าหยุดลง ดูเหมือนว่ากำลังเตรียมจะพักเหนื่อยสักครู่ดังนั้นหลานซื่อกับพวกจึงไม่รีบร้อนแล้วให้ฝูงแมลงพิษจับตาดูทางฝั่งเวินเฉวียนเซิ่งต่อไป จากนั้นหลานซื่อก็ลองใช้วิธีการต่าง ๆ ในมิติเพื่อตรวจสอบร่องรอยตัวอักษรบนนั้นไฟเผา แช่น้ำ รมควัน เช็ดด้วยสุรา...สารพัดวิธีล้วนทดลองทำจนหมดแล้ว แต่ผลกลับไม่ปรากฏแม้แต่น้อย!หลานซื่อจึงวิ่งไปหานักพรตกู่“เรื่องนี้ข้าน้อยก็มิอาจทราบได้ หากทราบล่ะก็ เกรงว่าข้าน้อยคงฟักไข่ราชากู่อีกาหมึกนั่นออกมานานแล้วขอรับ”นักพรตกู่อธิบายด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นหากเขาสามารถทำสำเร็จได้จริง เขาที่มีราชากู่อีกาหมึกอยู่ในมือก็คงไม่ตกอยู่ในสภาพนี้หลานซื่อรู้สึกว่าคำพูดของนักพรตกู่มีเหตุผลอย่างยิ่ง จากนั้นก็ทิ้งเจ้าคนไร้ประโยชน์นี่ทันที เตรียมกลับเข้าไปในมิติเพื่อคิดหาวิธีอื่นอีกครั้งแต่ในขณะนั้นเอง เสียงของอวิ่นซิงพลันดังขึ้นที่ข้างหูของหลา
Maaari mong magustuhan
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน
อันอี่หราน107.0K viewsปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว177.2K viewsหวนคืนอีกคราสตรีร้ายขอกลับใจ
Tuk Kung41.9K viewsสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน689.3K viewsเกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข
Scince7.2K viewsชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ
ประดับดิน15.2K viewsหมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย18.9K viewsพ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่
บ้านเขมปัณณ์6.7K views
