공유

บทที่ 448

작가: จิ้งซิง
เวินอวี้จือกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ข้าแค่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับนางเท่านั้น กฎประจำตระกูลของสกุลเวินเรา ก็ไม่ได้มีข้อไหนที่ระบุว่าพวกเราพี่น้องต้องรักใคร่กลมเกลียวกันมิใช่หรือ?”

แน่นอนว่าไม่มีกฎประจำตระกูลเช่นนี้

แต่เมื่อก่อนน้องสี่ก็ไม่ได้มีท่าทีเช่นนี้กับน้องห้านี่นา?

เวินฉางอวิ้นที่รู้สึกว่าอาจจะมีเรื่องเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง จึงเอ่ยถามอย่างละเอียด “เป็นเพราะน้องห้าทำอะไร? หรือว่าเจ้าได้ยินอะไรมา?”

เวินอวี้จือที่รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย หยุดการกระทำในมืออีกครั้ง

“ก็ได้ ในเมื่อพี่ใหญ่อยากรู้ เช่นนั้นข้าก็จะบอกท่าน แต่เรื่องนี้ข้าจะพูดเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ต่อไปอย่าได้พูดถึงเรื่องนี้ต่อหน้าข้าอีก”

“ได้ เจ้าพูดมา”

เวินฉางอวิ้นพยักหน้ารับ

เวินอวี้จือจึงกล่าวอย่างเย็นชา “เมื่อก่อนท่าทีที่ข้ามีต่อเวินซื่อนั้นก็ไม่ใช่แบบนี้จริงๆ เพราะตอนนั้นข้าป่วยบ่อย นางก็คอยดูแลข้าอยู่ที่บ้านเป็นประจำ ตามหลักแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนควรจะดีพอสมควร แต่น่าเสียดาย ที่คนบางคนทำเหมือนจริง แต่ใจกลับไม่จริง”

“ใจไม่จริงอะไร?”

เวินฉางอวิ้นเอ่ยถามด้วยความสงสัย

ในตอนนั้นเอง เวินอวี้จือเงยหน้าขึ้นมอ
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터
댓글 (1)
goodnovel comment avatar
ออย ออย
พี่น้องควายๆ
댓글 모두 보기

최신 챕터

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 806

    “ผู้น้อย?”ฟ่านจงมองไปรอบๆ แต่ไม่เห็นเงาของใครเลย“ปรมาจารย์กู่เหมียว ท่านเห็นโฉมหน้าของโจรแล้วหรือ?”“ยัง”ปรมาจารย์กู่เหมียวกล่าวเสียงเรียบ“เช่นนั้นปรมาจารย์กู่เหมียวรู้ได้อย่างไรว่าอีกฝ่ายเป็นผู้น้อย?”ฟ่านจงถามด้วยความสงสัยปรมาจารย์กู่เหมียวกอดอกพลางกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ล้ำลึก “วิชากู่ครึ่งๆ กลางๆ เช่นนี้ มองปราดเดียวก็รู้ว่าเพิ่งฝึกฝนได้ไม่นาน กล้าดีอย่างไรมาแสดงฝีมือต่อหน้าข้า หากไม่ใช่ผู้น้อยที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง แล้วจะเป็นอะไรได้อีก?”ฟ่านจงรีบประสานมือคารวะ พลางกล่าวประจบด้วยรอยยิ้ม “ปรมาจารย์กู่เหมียวช่างเก่งกาจอย่างแท้จริง เช่นนี้แล้ว ความปลอดภัยของจวนข้าก็ไม่ต้องกังวลแล้ว”“แน่นอนอยู่แล้ว เอาละ ไม่ต้องพูดมากแล้ว พวกเจ้าลงไปทำงานของตนเองเถอะ อย่าเข้ามาแทรกแซง ผู้น้อยคนนี้ ข้าจะจัดการเอง”หลังจากไล่ฟ่านจงและคนอื่นๆ ไปแล้ว ปรมาจารย์กู่เหมียวก็มองไปยังจุดหนึ่งด้วยแววตาเป็นประกายคมกริบหากมีคนอยู่ที่นี่และมองตามสายตาของปรมาจารย์กู่เหมียวไป ก็จะพบว่าเขากำลังจ้องมองผีเสื้อสีทองตัวหนึ่งที่เกาะอยู่บนตะเกียงหินซึ่งอยู่ไม่ไกล ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น“แมลงดี แมลงดี

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 805

    นอกเหนือจากสีทองทั้งตัวแล้ว บนปีกทั้งสองข้างของราชากู่ที่ถือกำเนิดใหม่ ยังมีลวดลายสีแดงที่ดูแปลกประหลาดเล็กน้อยเมื่อมองอย่างละเอียด “ให้ข้าดูหน่อย”เวินซื่อออกคำสั่งเบาๆ มันก็บินขึ้นไปกลางอากาศอย่างว่าง่าย ปีกทั้งสองข้างกระพือเบาๆ ก็มีละอองผงที่แทบมองไม่เห็นโปรยลงมาและนี่ก็คือพิษร้ายแรงที่ผสานเข้ากับร่างกายของมันได้สำเร็จแล้ว“ดีมาก ต่อจากนี้ไปเจ้าไม่ใช่ราชากู่อีกแล้ว แต่เป็นราชาหนอนพิษตัวแรกของข้า”เวินซื่อยกมือขึ้นเล็กน้อย ราชาแมลงพิษก็บินมาเกาะที่ปลายนิ้วขาวนวลของนาง ถูไถราวกับจะประจบประแจง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผงพิษเปื้อนตัวของเวินซื่อประการแรกคือต่อให้เวินซื่อสัมผัสโดนก็ไม่เป็นไร ประการที่สองคือหลังจากยอมรับนางเป็นนายอย่างสมบูรณ์ ต่อให้ราชาแมลงพิษไม่อยากทำ มันก็จะค่อยๆ ได้รับผลกระทบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้การชำระล้างของน้ำทิพย์และพลังวิญญาณ ความภักดีจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย ทำให้มันกลายเป็นสมบัติของเวินซื่ออย่างสิ้นเชิงการผสานสำเร็จเกินกว่าที่คาดไว้ อีกทั้งราชาแมลงพิษที่ผสานและเปลี่ยนแปลงสภาพแล้วยังงดงามถึงเพียงนี้ เรื่องน่ายินดีที่เกิดขึ้นติดต่อกันทำให้อารมณ์ของเวินซื่

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 804

    หลังจากที่นางใช้น้ำทิพย์และพลังของมิติฝึกมันมานานขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่ามันยอมรับนางเป็นนายแล้ว แต่กลับยังมีความคิดที่จะกบฏอยู่เลยส่วนเรื่องที่จะหนีไปนั้นเป็นไปไม่ได้เลย อย่างไรเสีย ราชากู่ไม่เคยเห็นเจ้านายที่ร่ำรวยและใจกว้างอย่างเวินซื่อมาก่อนและคำว่า “ร่ำรวย” ในที่นี้ แน่นอนว่าหมายถึงน้ำทิพย์และพลังวิญญาณดังนั้น ตอนที่เวินซื่อเริ่มฝึกมัน มันจึงทอดทิ้งนายเก่าของตนเองอย่างชางชิงหลานไปอย่างรวดเร็วเกรงว่าจนถึงป่านนี้ ชางชิงหลานก็ยังคงคิดที่จะตามหาราชากู่สุดที่รักของเขากลับไปอยู่แต่การที่มันทอดทิ้งนายเก่าได้อย่างรวดเร็ว ก็แสดงให้เห็นว่าราชากู่ตัวนี้ควบคุมได้ยาก ด้วยเหตุนี้ เวินซื่อจึงได้เตรียมการไว้ล่วงหน้าหลังจากที่ราชากู่ดูดซับพิษที่ตกค้างในอ่างพิษจนหมด เวินซื่อก็เทของเหลวพิษจากในขวดทั้งหมดลงไปในอ่างพิษทันที“จี๊ด! จี๊ด...!”ราชากู่ที่สัมผัสได้ถึงอันตรายก็ส่งเสียงร้องแหลมแสบแก้วหูออกมาในทันที เสียงนั้นแหลมคมอย่างยิ่ง พุ่งตรงเข้ามาในหู ทำให้คนรู้สึกไม่สบายอย่างมากถึงกระนั้น เวินซื่อก็ไม่แม้แต่จะขมวดคิ้วหลังจากวางขวดที่ว่างเปล่าลง นางก็หยิบกริชสะอาดที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมา มือซ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 803

    “ให้ข้าดูหน่อย คราวนี้จะเลือกอะไรดีนะ? ต้นยางน่องไม่เห็นเลือด ไม่เหมาะ...”“หญ้าไร้รัก แมลงสู้กับแมลง เอาไว้จัดการกับแมลงที่มีคู่หรือ? ดูเหมือนจะไม่ค่อยเหมาะเท่าไร...”“ที่เหลือก็มีหญ้าไส้ขาด ต้นแสลงใจ ก้านหญ้าหิมะ... หญ้าไส้ขาดใช้ได้ เลือกอีกสักอย่าง... เช่นนั้นเอาเป็นไห่ถังเจ็ดใจก็แล้วกัน!”หลังจากเลือกสมุนไพรพิษร้ายแรงสองชนิดแล้ว เวินซื่อก็ใช้พลังของมิติเคลื่อนย้ายพวกมันเข้าไปในหอคอย จากนั้นก็สวมอุปกรณ์แล้วเริ่มลงมือทันที!หญ้าไส้ขาดและไห่ถังเจ็ดใจมารวมกันโดยตรง พิษของมันอาจจะยังไม่ถึงขั้นสูงสุด สู้นำมาแปรสภาพก่อน แล้วสกัดสารพิษออกมา จากนั้นใช้สมุนไพรอื่นเป็นตัวช่วยในการผสมผสาน แบบนี้พิษจะร้ายแรงขึ้นอย่างแน่นอน!เพียงแต่ต้องปรับอัตราส่วนสักหน่อย และสมุนไพรที่เป็นตัวเสริมก็ต้องลองทีละอย่าง ต้องรีบแล้ว มิฉะนั้น เวลาที่ราชากู่จะผสานพิษจะไม่เพียงพอเมื่อคิดเช่นนี้ เวินซื่อก็เร่งมือให้เร็วขึ้น พร้อมกับสั่งการให้เหล่าแมลงพิษในหอคอยทั้งหมดมาเป็นลูกมือให้นางไม่นานนัก ภายในหอคอยนี้ก็ยุ่งวุ่นวายไปหมดสองชั่วยามต่อมา...เวินซื่อยกขวดเล็กในมือขึ้น ดวงตาทั้งสองข้างเป็นประกายจ้องมองของเ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 802

    ตอนแรกเวินซื่อยังไม่ทันได้ตอบสนอง นางนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยความประหลาดใจ “ความหมายของท่านคือ ที่นี่มีปรมาจารย์กู่หรือ?”“หรือควรจะพูดว่า ในสกุลฟ่านมีปรมาจารย์กู่”มิฉะนั้น คนทั่วไปคงไม่ใช้วิธีการเช่นนี้โดยเฉพาะต่อให้เป็นการไล่แมลงและสัตว์ร้าย อย่างมากก็แค่โรยผงไล่แมลงอะไรพวกนั้น แต่บริเวณรอบจวนเจ้าเมืองนี้กลับใช้ผงพิษและเป็นผงพิษที่มีพิษร้ายแรงกว่าแมลงพิษของอู๋โยวเสียอีกวิธีการป้องกันที่แน่นหนาถึงเพียงนี้ หากไม่ใช่คนในวงการเดียวกัน ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะทำได้ถึงขั้นนี้แน่นอนว่า อู๋โยวกับคนเหล่านั้นไม่ได้เป็นคนในวงการเดียวกันเขาหมายถึงกลุ่มคนพวกนั้นในเมืองหลวง“ฟ่านจงกับคนในเมืองหลวงต้องมีการสมรู้ร่วมคิดกันอย่างแน่นอน เดิมทีข้ายังไม่ค่อยแน่ใจ แต่ตอนนี้เห็นได้ชัดเจนไม่ต้องสงสัยเลย”ฟ่านจงผู้นี้ไม่เพียงแต่เป็นขุนนางที่ทำตัวราวกับเป็นฮ่องเต้ แต่ยังเกี่ยวข้องกับปรมาจารย์กู่ของชนเผ่าอื่นอีก ไม่ฆ่าก็คงไม่ได้แล้วจริงๆ“ปรมาจารย์กู่เบื้องหลังฟ่านจงก็ใช้พิษได้ หากแมลงพิษของท่านถูกกดขี่ จะส่งผลกระทบอะไรต่อท่านหรือไม่?” หลังจากเป่ยเฉินหยวนตัดสินใจได้แล้ว ก็เงยหน้าขึ้นถาม

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 801

    “โอ้?”ฟ่านจงอยากจะรู้ในทันที แต่ต่อหน้าผู้น้อยคนนี้ เขายังคงแสร้งทำเป็นลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “นึกไม่ถึงเลยว่านี่จะเป็นเรื่องอื้อฉาวของจวนเจิ้นกั๋วกง หากหลานชายเล่าให้ข้าฟัง จะไม่ส่งผลกระทบต่อหน้าตาของเจิ้นกั๋วกงหรอกหรือ?”เวินอวี้จือถอนหายใจ “ไม่เป็นไรขอรับ อย่างไรเสีย หน้าตาของจวนเจิ้นกั๋วกงของพวกเราก็ถูกนางทำลายจนหมดสิ้นแล้ว”ฟ่านจงลูบเคราแพะของตน เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย สายตาฉายแววดูแคลนชางโจวแม้จะอยู่ห่างไกลและเส้นทางทุรกันดาร แต่เขาฟ่านจงก็ไม่ใช่คนที่ไม่รู้อะไรเลย หรือมองอะไรไม่ออกอย่างน้อยเรื่องที่ธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิงได้รับบาดเจ็บสาหัสเมื่อหลายเดือนก่อน หลังจากที่หลบหนีออกจากจวนเจิ้นกั๋วกงแล้ว ไปทูลขอออกบวชต่อหน้าฝ่าบาท เขาก็พอได้ยินมาบ้างจวนเจิ้นกั๋วกงแห่งนี้ก็เป็นเหมือนสถานที่ที่เต็มไปด้วยความอันตราย หากภายในไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นจริงๆ แล้วธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิงจะยอมทิ้งฐานะบุตรภรรยาเอกผู้สูงศักดิ์ของจวนเจิ้นกั๋วกง แล้วหนีไปบวชชีทำไมกัน?ก็แค่เลือกใช้วิธีการพูดเพื่อปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์เท่านั้นคิดจะหลอกลวงเขา เจ้าเด็กหนุ่มจากจวนเจิ้นกั๋วกงผู้นี้ยังอ่อนหัดนัก“เช

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status