Mag-log inShare
บทที่ 678
Pinakabagong kabanata
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 986
ก่อนหน้านี้ หลังจากกลับมาถึงจวนเจิ้นกั๋วกง เวินเยวี่ยก็ได้จัดการชำระล้างร่างกายตนเอง เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่และแต่งหน้าแม้ว่าจะยังไม่สามารถกลับคืนสู่สภาพเดิมในอดีตได้ แต่อย่างน้อยก็ดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาบ้าง ไม่ใช่สภาพศพที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดและใบหน้าซีดเขียวอีกต่อไปถึงกระนั้น ท่วงท่าและสีหน้าของนางก็ยังคงมีความแข็งทื่ออยู่บ้างเล็กน้อยเพียงแต่ความแข็งทื่อเช่นนี้ หากไม่สังเกตอย่างละเอียดถี่ถ้วนก็จะไม่เห็นแม้ว่าเวินเฉวียนเซิ่งจะรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ อยู่ตลอดเวลา แต่เมื่อเทียบกับยอดฝีมือด้านการต่อสู้ทั้งหลายแล้ว เขาก็ยังห่างชั้นอยู่บ้าง ดังนั้นจึงมองไม่เห็นความผิดปกติของเวินเยวี่ยเช่นกันเขาขมวดคิ้วแล้วเอ่ยถาม “แค่สลบไป? สลบไปที่ไหน ใครเป็นคนลอบทำร้าย? เห็นหน้าคนผู้นั้นหรือไม่?”เวินเยวี่ยส่ายหน้า พลางแสดงสีหน้าเสแสร้งต่อไปเวินเฉวียนเซิ่งถามอีก “แล้วตอนที่เจ้าตื่นขึ้นมา พบอะไรบ้างหรือไม่?”เวินเยวี่ยส่ายหน้าอีกครั้ง ทำสีหน้าราวกับจะร้องไห้พลางกล่าวโทษตนเอง “เยวี่ยเอ๋อร์...เยวี่ยเอ๋อร์ไร้ความสามารถ เยวี่ยเอ๋อร์ไม่พบอะไรเลยเจ้าค่ะ ไม่ทราบว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือไม่? หากทำใ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 985
“เป็นเจ้าเองหรือ?!”“ไม่สิ จะเป็นเจ้าไปได้อย่างไร เจ้ามาปรากฏตัวในเวลานี้ได้อย่างไร?!”ใบหน้าของศพหุ่นเชิดที่ปรากฏออกมานั้น เหมือนกับฟ่านจุ้ยทุกประการดังนั้นจึงดูคล้ายกับ “เวินเยวี่ย” อย่างยิ่งถึงขนาดที่หลังจาก “เวินเยวี่ย” ได้เห็นใบหน้านี้ นางก็พลันนึกถึงบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาได้ความรู้สึกตกตะลึงนี้ ดูเหมือนจะไม่ได้มาจากความจริงที่ว่าฟ่านจุ้ยหน้าตาเหมือนนาง แต่มาจากเวลาที่ฟ่านจุ้ยปรากฏตัวในตอนนี้เพราะในชาติที่แล้ว นางจำได้อย่างชัดเจนว่า คนผู้นี้ไม่เคยกลับมาที่จวนเจิ้นกั๋วกงเลย!“ที่แท้ก็คือเจ้า ที่แท้เจ้าคือบุตรนอกสมรสของเขา มิน่าเล่า...มิน่าเล่าเจ้าถึงปฏิบัติต่อพวกเรา...”“เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”ขณะที่ “เวินเยวี่ย” กำลังตกตะลึงอยู่นั้น เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นจากนอกประตู ในน้ำเสียงนั้นเจือไปด้วยความไม่พอใจเวินเยวี่ยหันไปมอง ก็เห็นเวินเฉวียนเซิ่งยืนอยู่ที่หน้าประตูด้วยสีหน้าบูดบึ้งอย่างยิ่ง กำลังมองนางด้วยสายตาที่ทั้งประหลาดใจและสงสัย“เจ้าไปทำอะไรที่จวนจงหย่งโหวมากันแน่? เจ้ารู้หรือไม่ว่าพ่อตามหาเจ้ามานานแค่ไหนแล้ว หายตัวไปหลายวันเช่นนี้ไปอยู่ที่ไหนมา เหตุใดถึงเพ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 984
“อะไรนะ?”หลานซื่อยังไม่ทันได้ถามว่าศพหุ่นเชิดที่ฟ่านจุ้ยพูดถึงคืออะไร ก็ถามเขาก่อนว่า “รู้หรือไม่ว่าเป็นผู้ใด?”ฟ่านจุ้ยส่ายหน้า “ระยะทางไกลเกินไป การรับรู้ของข้ากับศพหุ่นเชิดไม่ลึกซึ้งนัก ต้องกลับไปถึงเมืองหลวงก่อนจึงจะรู้”หลานซื่อพยักหน้า “เช่นนั้นเจ้ารีบกลับไปก่อนเถอะ”พูดจบ นางก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วมอบแมงมุมตัวเล็กๆ สีขาวจนเกือบจะโปร่งใสให้ฟ่านจุ้ยหนึ่งตัว “นี่คือแมงมุมผลึก สามารถติดต่อกับข้าได้ในระยะร้อยลี้ หากมีสิ่งใดจำเป็น ก็พูดกับมันได้ มันจะส่งข่าวมาให้ข้าเอง”เมื่อได้ยินเช่นนั้น สายตาของฟ่านจุ้ยที่มองไปยังแมงมุมตัวน้อยก็พลันเป็นประกาย รับมาด้วยความยินดี“พี่หญิงวางใจได้ น้องชายไปแล้วจะรีบกลับมา”หลังจากเก็บแมงมุมแล้ว เขาก็หันไปกำชับจวี้เอ๋าหนึ่งประโยค “เจ้าตัวโต เฝ้าที่นี่ให้ดีล่ะ”เขาไม่ได้เป็นห่วงทางฝั่งของหลานซื่ออย่างไรเสียข้างกายหลานซื่อก็มีผู้มีฝีมือสูงส่งอยู่ไม่น้อยและหากอารามสุ่ยเยว่เกิดเรื่องขึ้น เกรงว่าคนผู้นั้นคงจะรีบรุดมาในทันทีดังนั้นเขาจึงสามารถวางใจไปจัดการเรื่องของตนเองก่อนได้เมื่อมองดูฟ่านจุ้ยจากไป หลานซื่อก็ลูบคางพลางครุ่นคิด“ศพหุ่น
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 983
น่ารังเกียจเสียจริง!“แล้วคุณหนูสามสกุลอันนั่นเป็นใคร? สกุลอันไม่ได้มีเพียงอันหมิงจูและอันหลันซินหรอกหรือ? เหตุใดข้าจึงไม่เคยได้ยินว่ามีคุณหนูสามด้วย?”สาวใช้รีบเล่าเรื่องที่อันหลันซินตายแล้ว รวมถึงเรื่องที่สกุลอันตามหาอันซินรุ่ย บุตรสาวคนที่สามที่เร่ร่อนอยู่ข้างนอกเมื่อหลายปีก่อนกลับมาจนพบเมื่อได้ยินเช่นนั้น เวินเยวี่ยก็ทั้งตกตะลึงและขมวดคิ้วอันหลันซินตายแล้ว?นี่เป็นเรื่องที่นางคาดไม่ถึงชาตินี้มีเรื่องราวมากมายที่ไม่ตรงกับชาติที่แล้วของนาง คนที่ควรตายกลับไม่ตาย คนที่ควรมีชีวิตอยู่กลับไม่อยู่นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?หรือว่าเวินซื่อก็เกิดใหม่จริงๆ ?หรือว่าเรื่องราวในชาตินี้ไม่สอดคล้องกับชาติที่แล้วของนาง?เวินเยวี่ยนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงถามต่อ “จริงสิ เจ้าบอกว่านังสารเลวเวินซื่อนั่นทูลขอเปลี่ยนสกุลจากฝ่าบาท แล้วท่านพ่อไม่ได้ขัดขวางเลยหรือ?”“เรื่องนี้...เรื่องนี้บ่าวก็ไม่ค่อยทราบอะไรมากนัก เพียงแต่ได้ยินข่าวลือจากข้างนอกว่า อาจจะเกี่ยวข้องกับคุณชายน้อยที่ธิดาศักดิ์สิทธิ์...ที่นังสารเลวนั่นช่วยท่านกั๋วกงตามหากลับมาเจ้าค่ะ”เวินเยวี่ยขมวดคิ้ว “คุณชายน้อยอะไรกัน?”สาวใช้เ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 982
“เจ้าบอกว่านังเวินซื่อนั่นยังไปที่สกุลหลาน? สกุลหลานล่มสลายไปแล้วมิใช่หรือ? นางไปที่สกุลหลานได้อย่างไร?”เวินเยวี่ยขมวดคิ้ว พลางซักถามสาวใช้ที่ถูกนางควบคุมตัวไว้อย่างต่อเนื่องสาวใช้ตัวสั่นเทา แม้ในใจจะเต็มไปด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่กล้าที่จะไม่ตอบคำถามของเวินเยวี่ย “เรียน...เรียนคุณหนูหก ท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์นาง...”“ห้ามเรียกนางว่าท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์!”สายตาของเวินเยวี่ยพลันฉายแววโหดเหี้ยม นางตวาดเสียงกร้าว “นังสารเลวนั่นเป็นเพียงมดปลวกที่ควรจะถูกข้าเหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้า จะคู่ควรกับคำว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์อะไรกัน น่าขันสิ้นดี”สาวใช้ตกใจจนเหงื่อเต็มใบหน้า แต่เนื่องจากมีมีดจ่ออยู่ที่ลำคอ หากไม่เชื่อฟัง เกรงว่าวินาทีต่อมานางคงถูกปาดคอเป็นแน่สาวใช้จึงได้แต่เอ่ยอย่างระมัดระวัง “เจ้า...เจ้าค่ะ ประมุขตระกูลหลานนั่น...”บัดนี้เวินซื่อคือประมุขตระกูลของสกุลหลาน สาวใช้ไม่กล้าเรียกธิดาศักดิ์สิทธิ์ แต่การเรียกว่า “ประมุขตระกูลหลาน” ก็ไม่ผิดทว่าสีหน้าของเวินเยวี่ยกลับน่ากลัวยิ่งขึ้น นางจ้องเขม็งไปยังสาวใช้ เอ่ยข่มขู่ด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “ไม่เรียกนางว่านังสารเลว ก็ให้ข้าประหารนังสารเลวอ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 981
ทาสใบ้ขยี้ตาของตนเองแล้วมองไปยังศพนั้นอีกครั้ง แต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ นางคิดว่าตนเองอาจจะตาฝาดไป จึงไม่คิดอะไรมากนักและยื่นมือออกไปเพื่อจะอุ้มศพบนแท่นอีกครั้งแต่ในวินาทีต่อมา...“ฉึก”ทาสใบ้ตัวแข็งทื่อ นางค่อยๆ ก้มศีรษะลงมอง ก็เห็นมือข้างหนึ่งเสียบอยู่ที่บริเวณหัวใจของตนและเจ้าของมือนั้นก็คือศพที่อยู่บนแท่น“ที่นี่...ที่ไหน?”ศพนั้นเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าและน่ารังเกียจอย่างยิ่งทาสใบ้อ้าปากค้างอย่างแข็งทื่อศพนั้นจึงได้เห็นช่องปากที่ว่างเปล่าของนาง“ไร้ประโยชน์”ศพพูดจบ มีเสียง “ฉึก” ดังขึ้นอีกครั้ง ครานี้ควักหัวใจของทาสใบ้ออกมาโดยตรง แล้วโยนทิ้งไปข้างๆ อย่างไม่ไยดีนางไม่สนใจเลือดที่เปรอะเปื้อนเต็มมือ ลุกขึ้นเดินไปรอบๆ ห้องลับหนึ่งรอบ และในไม่ช้าก็พบกระจกทองแดงบานหนึ่งนางเดินไปที่หน้ากระจกทองแดง เมื่อเห็นร่างกายที่เย็บปะติดปะต่อกัน ทำให้ “เวินเยวี่ย” อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าดุร้ายออกมาทันที“บัดซบ! นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?!”นางตายไปแล้วไม่ใช่หรือ?เหตุใดจิตสำนึกของนางถึงมาปรากฏอยู่ที่นี่ได้?นางเกิดใหม่หรือ?แต่เหตุใดร่างกายของนางถึงเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์เ
Maaari mong magustuhan
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด101.3K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน22.4K viewsพระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
ชาไทยเย็น37.9K viewsข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว18.0K viewsวิวาห์ป่วนในจวนแม่ทัพ
องค์หญิงโนเนม5.1K viewsนักธนูมือหนึ่งย้อนเวลากลับไปเย็บผ้าอยู่หลังบ้าน
โหย่วหยวนเชียนหลี่191 viewsข้าคือทาสรับใช้ของปีศาจงู
องค์หญิงโนเนม501 viewsห้วงรักข้ามกาลเวลา
อัญชัญสีทอง36 views
