บทที่ 384

“พี่เย่หลัน ท่านควรเข้าใจสิ่งที่ข้าหมายถึง”

หลี่จิ้งหย่ากล่าวเสียงเบา

นางต้องการฟื้นฟูความสัมพันธ์เก่ากับเซียวเย่หลัน

“อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ข้าไม่ใช่พระชายาขององค์ชายรองอีกต่อไป และข้ายังคงอาศัยอยู่ในจวนของเซียวฉง แม้ว่าข้าจะรับใช้ท่าน ก็ไม่มีอะไรที่ไม่สมเหตุสมผล”

คราวนี้นางฆ่านกสองตัวด้วยธนูดอกเดียว

บีบเซวี่ยจวิ้นให้เป็นบ้า และกำจัดเซี่ยเชียนฮวัน

จากนั้นข้างกายของเซียวเย่หลันก็เหลือแค่ซูอวี้เออร์คนเดียว

นี่เกินไปหรือไม่?

สำหรับนางแค่คนเดียว มันไม่พอ

เมื่อเผชิญหน้ากับดวงตาอันเปี่ยมด้วยความรักของหลี่จิ้งหย่า เซียวเย่หลันก็ยังคงไม่มีสีหน้าใดๆ เลย เขาปัดมือของนางออกแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “แม้ว่าข้าจะถูกเหล่าขุนนางล้อมกรอบ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องอาศัยชายกระโปรงของผู้หญิงมาช่วย”

หลี่จิ้งหย่าหน้าแข็งทื่อ

นางเฝ้าดูเซียวเย่หลันยืนขึ้นและเปิดประตู

แผ่นหลังของชายคนนั้นสูงใหญ่ และปล่อยกลิ่นอายอันเย็นออกมา ตอนที่เขามองย้อนกลับมา มุมหน้าของเขาก็สะท้อนกับเปลวไฟส่งผลให้ดูกดดันอย่างน่ากลัว

“ครั้งนี้ มีข้อสงสัยในคดีของเซวี่ยจวิ้นมากมาย ถ้าเจ้ามีเบาะแส ข้าก็คงสนใจ ไม่จำเป็นต้องพูดถึงเรื่องอื่นอีก”