Home / รักโบราณ / หวงจื่อหนิงเกิดใหม่เป็นพี่เลี้ยงบุตรชายท่านอ๋องอำมหิต / ตอนที่ 27 ตระกูลหร่วนแห่งหมู่บ้านไป๋หยุนไม่มีอีกต่อไป

Share

ตอนที่ 27 ตระกูลหร่วนแห่งหมู่บ้านไป๋หยุนไม่มีอีกต่อไป

last update Last Updated: 2025-05-29 13:15:36

ภายหลังที่ได้รับคำสั่งจากหลี่อ๋อง ชางอวี่เก็บสัมภาระเพียงเล็กน้อย ก่อนจะพาองครักษ์จำนวนสิบคน เร่งออกเดินทาง

ไปยังหมู่บ้านไป๋หยุน ที่ตั้งอยู่ในเขตชานเมืองเฉิงอัน เพื่อจัดการตระกูลหร่วนที่เคยทำร้ายจื่อหนิงกับมารดา

ขณะที่ชางอวี่กำลังจะออกจากจวน ก็พบกับชางเซิ่งที่เพิ่งกลับจากโรงหมอเข้าพอดี จึงได้หยุดพูดคุยและฝากฝังเรื่องงานเล็กน้อย

“ชางอวี่นี่เจ้าจะพาองครักษ์เหล่านี้ไปที่ใด หรือท่านอ๋องมีคำสั่งลับอันใดหรือไม่”

“อืม เรื่องนี้ท่านอ๋องทรงรับสั่งกับข้าโดยตรง และต้องเร่งเดินทางไปที่แห่งนั้นโดยเร็ว อาการบาดเจ็บของเจ้ากับคนที่เหลือเป็นอย่างไรบ้าง เหตุใดถึงรีบกลับจากโรงหมอเร็วนักเล่า”

ชางเซิ่งที่ยังมีอาการระบมที่แผลอยู่บ้าง แต่อย่างไรก็ใช่ว่าจะไม่เคยได้รับบาดเจ็บหนักมาเสียเมื่อไหร่ “ไม่เป็นไรแผลแค่นี้

ยังห่างไกลหัวใจนัก ข้าเป็นห่วงซื่อจื่อเกรงว่าพวกมันจะส่งคนมาจับตาดูที่จวน ถึงได้ขอท่านหมอกลับมาพักที่จวนแทนน่ะ”

“เช่นนั้นเจ้าพักผ่อนให้ดีไม่ต้องกังวลไป ซื่อจื่อปลอดภัยไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด มีเพียงแม่นางจื่อหนิงที่ถูกอาวุธลับบาดเจ็บที่หัวไหล่ แต่ได้รับการรักษาจากท่านหมอแล้วเช่นกัน ข้าต้องรีบเด
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • หวงจื่อหนิงเกิดใหม่เป็นพี่เลี้ยงบุตรชายท่านอ๋องอำมหิต   ตอนที่ 56 กลับมาถึงก็พร้อมลงโทษขุนนางทันที

    ภายหลังกลับมาถึงจวนท่านหมอก็มาถึงในเวลาไล่เลี่ยกัน หลี่อ๋องยืนกำชับท่านหมอให้ตรวจจื่อหนิงอย่างละเอียด ว่านาง มิได้บาดเจ็บถึงกระดูกหรือมีส่วนใดแตกหัก แม้ท่านหมอจะตรวจซ้ำถึงสองครั้งแล้ว แต่หลี่อ๋องยังมีท่าทีไม่ยินยอม จื่อหนิงทนดูต่อไปไม่ไหวจึงต้องเอ่ยห้ามเสียเอง“ท่านหมอท่านตรวจให้ละเอียดมากกว่านี้ เปิ่นหวางยังไม่ค่อยวางใจถึงจะเป็นบาดแผลภายนอก แต่มันอาจกระเทือนไปถึงกระ...”“ท่านอ๋องเพคะ”“หนิงเอ๋อร์เรียกเปิ่นหวางทำไม หรือว่าเจ้ารู้สึกเจ็บที่ใดเพิ่มอีกรีบบอกกับท่านหมอระ...”“หยุด! ท่านอ๋องทรงอยู่เงียบ ๆ อย่าได้เอ่ยสิ่งใดออกมาอีก มิเช่นนั้นหม่อมฉันจะไม่พูดกับพระองค์เป็นเวลาเจ็ดวันเพคะ”“ตะ...”“หือออ...”“เอ่อ ไม่พูด ๆ เปิ่นหวางจะนั่งฟังอยู่เงียบ ๆ นะ เชิญเจ้าพูดกับท่านหมอต่อเถิด”จื่อหนิงถึงกับมองค้อนไปหนึ่งที “ท่านหมอข้ามิได้เป็นอันใดมาก แค่แผลถลอกข้ามียาทาติดตัวอยู่ จะใช้มันรักษาแผลเหล่านี้เองเจ้าค่ะ”ท่านหมอถึงกับแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก หากจื่อหนิงไม่ยอมออกปากหยุดหลี่อ๋องเอาไว้ เขาคงต้องคุกเข่าอ้อนวอนเป็นแน่ “ในเมื่อคุณหนูมียาอยู่แล้วย่อมเป็นเรื่องดี หากต้องการยาเพิ่มท่านไปพบข้าที่

  • หวงจื่อหนิงเกิดใหม่เป็นพี่เลี้ยงบุตรชายท่านอ๋องอำมหิต   ตอนที่ 55 เจ้ากล้าทำร้ายคนของเปิ่นหวางเชียวรึ!

    เมื่อลงมายืนด้านล่างได้มั่นคงแล้ว เว่ยซูหรูรีบยกชายกระโปรงและวิ่งตรงไปหาหลี่อ๋อง โดยไม่สนสายตาผู้คนบนท้องถนนว่า จะมองนางเป็นสตรีกร้านโลกวิ่งตามบุรุษหรือไม่แฮ่ก ๆ ๆ “ท่านอ๋องเพคะ ๆ”หลี่อ๋องรีบหยุดเท้าของตนเมื่อมีสตรีเอ่ยเรียก และยังวิ่งมายืนขวางทางอย่างคนไร้มารยาท แต่สตรีนางนี้กลับไม่สนใจเรื่องมารยาท“ถวายบังคมท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันดีใจจริง ๆ ที่ท่านอ๋องแวะพักในเมืองอวิ๋นเซียง นี่ก็ผ่านมาเกือบสองปีที่ท่านอ๋องมิได้แวะที่นี่...”“เจ้าเป็นใคร? ถึงได้บังอาจมาขวางทางเปิ่นหวางเช่นนี้”มิใช่หลี่อ๋องเพียงคนเดียวที่สงสัย แต่ยังมีจื่อหนิงกับซื่อจื่อน้อยที่สงสัยเช่นกันว่า สตรีที่ยืนขวางทางพวกตนอยู่นี้เป็นใคร นางช่างใจกล้าไม่กลัวว่าจะถูกหลี่อ๋องลงโทษแม้แต่น้อย“พวกเราไม่เคยรู้จักเจ้ามาก่อน เหตุใดถึงวิ่งมาขวางทางผู้อื่นเช่นนี้ เจ้าไม่กลัวจะถูกเสด็จพ่อของข้าลงโทษงั้นหรือ”ชางอวี่จำได้ว่าเว่ยซูหรูคือผู้ใด เพราะสตรีที่ใจกล้าพยายามเข้าหาเจ้านายของตน มีเพียงหยิบมือเขาจะจำไม่ได้เชียวหรือ “ทูลท่านอ๋อง ซื่อจื่อนางเป็นบุตรสาวท่านเจ้าเมืองอวิ๋นเซียง ที่สำคัญนางยังหลงรักพระองค์และอยากเป็นพระชายาด้วยพ่ะย่ะค

  • หวงจื่อหนิงเกิดใหม่เป็นพี่เลี้ยงบุตรชายท่านอ๋องอำมหิต   ตอนที่ 54 จื่อหนิงถูกเอาใจจากบุรุษต่างวัย

    หลี่อ๋องกับซื่อจื่อน้อยที่ยืนฟังอยู่นาน ก็เริ่มทำสีหน้าเคร่งขรึมเหมือนกันอย่างกับแกะเข้าไปทุกที เมื่อฮ่องเต้ไม่ยอมหยุดตรัสเรื่องยากับจื่อหนิง ซื่อจื่อน้อยถึงกับเขย่ามือพระบิดาเป็นการส่งสัญญาณ ไหนจะสายตาที่สื่อความหมายง่าย ๆ ถึงกัน‘เสด็จพ่อรีบพาพี่จื่อหนิงกลับตำหนักได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ ขืนยังอยู่ที่นี่เกิดเสด็จปู่รั้งตัวพี่จื่อหนิงเอาไว้ พวกเราจะไม่แย่หรือพ่ะย่ะค่ะ’‘จริงของเจ้าเสี่ยวอวี้ ขอบใจมากที่เตือนพ่อเรื่องนี้ พวกเราต้องรีบพาพี่จื่อหนิงของเจ้ากลับไปเก็บสัมภาระ เตรียมตัวกลับเมืองหลงเฉิงในวันพรุ่งนี้ ขืนยังอยู่ในเมืองหลวงอีกหลายวัน พี่จื่อหนิงของเจ้าคงไม่รอดแน่’“อะ ฮึ่ม ฝ่าบาทกระหม่อมต้องขอตัวพาหนิงเอ๋อร์กลับจวนแล้ว ยังมีเรื่องที่ตำหนักซือเจินให้ทำอีกมาก ส่วนเรื่องยาบำรุงก็เป็นไปตามที่หนิงเอ๋อร์ทูลกับพระองค์ เมื่อถึงเวลาคนของกระหม่อมจะนำมาส่ง และจะมิให้ผู้ใดแย่งชิงไปได้แน่พ่ะย่ะค่ะ พวกกระหม่อมทูลลา”“เอ่อ...”“หม่อมฉันทูลลาเพคะ /หลานทูลลาพ่ะย่ะค่ะเสด็จปู่”ฮ่องเต้ถึงกับตรัสสิ่งใดไม่ออก เมื่อเห็นอาการหึงหวงของพระนัดดาทั้งสอง “เฮ๊ เจ้าหลานสองคนนี่จะขี้หวงคนกับเจิ้น เกินไปแล้วนะ แค่พู

  • หวงจื่อหนิงเกิดใหม่เป็นพี่เลี้ยงบุตรชายท่านอ๋องอำมหิต   ตอนที่ 53 ผู้อยู่เบื้องหลังการตายของครอบครัว

    ฮ่องเต้ที่ยังมีโทสะเรื่องของหร่วนฉินหงค้างอยู่ จึงตรัสถามหลี่อ๋องเกี่ยวกับเหวินจิ้งฮวา ผู้เป็นหลานสาวของเหวินหวงกุ้ยเฟย ที่ยังคุกเข่าด้วยน้ำตานองหน้าและยังมีบ่าวกับสาวใช้อีกสองคน“หลี่อ๋องเจ้าบอกเจิ้นมาสิว่า เหตุใดคุณหนูเหวินถึงกลายเป็นเช่นนี้ไปได้ แล้วนางไปอยู่กับเจ้าได้อย่างไร”หลี่อ๋องตอบคำถามของฮ่องเต้แต่สายตาอันคมกริบ กลับมองไปทางเหวินหวงกุ้ยเฟยกับใต้เท้าเหวิน “ฝ่าบาทยังทรงจำเรื่องราชโองการสมรสพระราชทาน ที่เหวินหวงกุ้ยเฟยทูลขอกับพระองค์ได้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”“เจิ้นย่อมจำได้นางเอ่ยขอให้กับหลานสาวกับคนรักมิใช่หรือ?” ฮ่องเต้เกิดความสงสัยกับเรื่องนี้อีกครั้ง ว่ามันเกี่ยวกับเรื่องอันใดกันแน่“หากเป็นเช่นนั้นเหตุใดนางถึงได้ถือราชโองการนั่น เดินทางจากเมืองหลวงไปยังจวนของกระหม่อมที่ชายแดน กระหม่อมมิใช่คนรักของนางเสียหน่อย ฝ่าบาทคิดว่าเรื่องนี้ไม่น่าสงสัยหรือพ่ะย่ะค่ะ” หลี่อ๋องกล่าวตอบพร้อมคำถาม ที่ทำให้ฮ่องเต้ฉุกคิดบางอย่างได้ทันที“นี่! หมายความว่า...ราชการโองการสมรสพระราชทานเปล่า ที่สนมของเจิ้นเอ่ยขอให้หลานสาว แต่นางกลับเอาไปใช้กับเจ้าเช่นนั้นรึ หวงกุ้ยเฟยเจ้าคิดใช้หลานสาวผู้นี้ เพราะอยา

  • หวงจื่อหนิงเกิดใหม่เป็นพี่เลี้ยงบุตรชายท่านอ๋องอำมหิต   ตอนที่ 52 ท่านพ่อชอบความกตัญญูของข้าหรือไม่

    ฮ่องเต้ทรงแย้มพระสรวลให้กับจื่อหนิง ก่อนจะตรัสถามถึงของรางวัลที่นางต้องการจะขอจากพระองค์ ทุกคนที่ได้ยินพระสุรเสียงในครั้งนี้ ต่างคิดไปในทางเดียวกันว่าทรงเอ็นดูจื่อหนิงไม่น้อย “เอาล่ะ เจิ้นจะทำตามสัญญาที่ให้กับเจ้าไว้ เชิญคุณหนูหวงกล่าวมาเถิดว่าต้องการสิ่งใดเป็นรางวัล หากไม่ใช่สิ่งที่หายากจนเกินไป เจิ้นย่อมนำมามอบให้เจ้าได้ทันที”ตุบ! “ทูลฝ่าบาท สิ่งที่หม่อมฉันต้องการเป็นของรางวัล ก็คือขอให้พระองค์ได้โปรดลงอาญาใต้เท้าหร่วนฉินหงด้วยเพคะ เพราะคนผู้นี้กระทำผิดธรรมเนียมกฎหมายของราชสำนักเพคะ”‘หึ ท่านพ่อของรางวัลที่ยิ่งใหญ่จากข้า กำลังจะมอบมันให้ท่านแล้วนะ เรื่องสนุกกำลังจะเริ่มขึ้นเจ้าว่าไหมเสี่ยวถังเป่า’‘แค่เห็นสีหน้าที่ไร้สีเลือกของหร่วนฉินหง ข้าอดจะอยากรู้ไม่ได้ว่าฮ่องเต้จะลงอาญาเช่นไร’ภายหลังที่จื่อหนิงพูดจบทุกเสียงในท้องพระโรงกลับเงียบสนิท เพราะทุกคนล้วนตกใจกับรางวัลที่นางทูลขอ มีเพียงหลี่อ๋องกับคนสนิทอย่างชางอวี่กับชางเซิ่งเท่านั้น ที่ไม่มีท่าทีตระหนกตกใจเช่นคนอื่น ๆ“ของรางวัลของคุณหนูหวงช่างไม่เหมือนผู้ใดจริง ๆ ว่าแต่ว่าที่เจ้ากล่าวหาใต้เท้าหร่วนว่า ทำผิดธรรมเนียมกฎหมายราชสำนัก

  • หวงจื่อหนิงเกิดใหม่เป็นพี่เลี้ยงบุตรชายท่านอ๋องอำมหิต   ตอนที่ 51 อย่าคิดดูถูกยาของข้า!

    ขณะที่ฮ่องเต้ทรงตรัสกับย่วนกงกง เพื่อประเมินว่าสิ่งที่จื่อหนิงพูดมานั้น ล้วนตรงตามบันทึกประวัติการรักษา ที่สำนักหมอหลวงตรวจพบมาสองสามปี และเป็นจริงดังที่นางกล่าวว่ายาบำรุงที่ทรงเสวย เพียงแค่ช่วยบรรเทาอาการเพียงชั่วครั้งชั่วคราว มิได้ช่วยรักษาให้หายจากอาการเหล่านี้สักนิดฮ่องเต้กำลังพิจารณาสิ่งที่จื่อหนิงพูด แต่ยังมิทันได้ตรัสตอบนางออกไป ใต้เท้าเจิ้งหยี่เสียงหัวหน้าสำนักหมอหลวง กุลีกุจอออกมาคุกเข่าโขกศีรษะของตนอย่างแรง เพื่อแสดงให้ฮ่องเต้ได้เห็นว่าตนมิได้ทำอันใด กับยาบำรุงที่ส่งไปยังตำหนักของฮ่องเต้ตุบ! “ฝ่าบาทกระหม่อมส่งยาบำรุงตามเทียบยา ที่มีผลต่อการรักษาพระวรกายของพระองค์อย่างถูกต้อง มิได้มีส่วนผสมอย่างอื่นในยาบำรุงแต่อย่างใด ฝ่าบาทอย่าทรงเชื่อสิ่งที่นางพูดนะพ่ะย่ะค่ะ เมื่อครู่นางก็บอกแล้วว่ามีความรู้เกี่ยวกับยาสมุนไพรเพียงเล็กน้อย ดังนั้นคำพูดของนางย่อมไม่น่าเชื่อถือพ่ะย่ะค่ะ”แต่ฮ่องเต้กลับเกิดความสงสัยขึ้นทันใด และไม่เข้าพระทัยว่าใต้เท้าเจิ้งเหตุใดถึงรีบออกมาแก้ต่างให้ตนเอง ทั้งที่พระองค์ยังมิทันได้ตรัสสิ่งใด “ใต้เท้าเจิ้งท่านรีบร้อนอันใดกัน เจิ้นยังมิได้พูดว่าเรื่องนี้เป็นความผ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status