MasukShare
37
Terakhir Diperbarui:
2025-05-16 22:22:03
Bab terbaru
หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง 37
"คุณหนูเจ้าคะมีคนจากทางการติดตามเรามาเจ้าค่ะ พวกเราจะทำอย่างไรดีเจ้าคะ"บ่าวรับใช้ที่เดินทางมาด้วยกันถามผู้เป็นคุณหนูขึ้น"พวกเราแค่ไปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สำนักเต๋าก็ไม่น่าจะมีผู้ใดว่าเราหรอกไปกันเถอะช่างคนของทางการเถอะ เพราะช่วงนี้พวกเขาก็ต้องทำงานของเขา"หลู่ชิงเหยากล่าวขึ้นแบบไม่ร้อนใจอะไรเลยสักนิด ไม่นานคุณหนูตระกูลหนูก็ไปถึงสำนักเต๋า"ท่านอาจารย์เจ้าคะช่วงนี้วังหลวงมีเรื่องราวมากมายเลยเจ้าค่ะ ข้าเองก็อยากจะให้ท่านอาจารย์ถอนของที่ทำให้องค์ชายสามผู้นั้นตกหลุมรัก เพราะช่วงนี้องค์ชายสามช่างทำตัวเหลวไหลไม่เป็นดังที่ข้าปรารถนาเสียเลยเจ้าคะ"หลู่ชิงเหยากล่าวขึ้นทันทีที่มาถึง "หลังจากที่ข้านั่งดูมาสักพักมันก็ไม่ยากหรอกที่จะทำให้บุรุษผู้นั้นลืมเลือนความสัมพันธ์ของพวกเจ้าทั้งสองในอดีต แต่เจ้าตัดสินใจดีแล้วใช่หรือไม่ บุรุษผู้นี้ยังมีประโยชน์ต่อเจ้าไม่มากก็น้อย"ท่านนักพรตกล่าวถามขึ้น"ตัดสินใจดีแล้วเจ้าค่ะท่านอาจารย์ ถึงเขาจะมีประโยชน์ต่อถ้าไม่มากก็น้อย แต่ตอนนี้ถ้าข้ายังติดต่ออยู่กับเขาก็เกรงว่าข้าจะถูกลากตัวลงไปเกี่ยวข้องกับเรื่องที่แคว้นถูกศัตรูทำลายได้เลยนะเจ้าคะ"หลู่ชิงเหยากล่าว
หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง 36
"ท่านพ่อเจ้าค่ะลูกมีสิ่งใดจะขอร้องท่านพ่อสักหน่อย ตอนนี้องค์ชายรัชทายาทออกไปรบซึ่งมีแนวโน้มที่จะชนะกลับมาเจ้าค่ะ ลูกจึงอยากจะขอเสด็จพ่อให้เสด็จพ่อทูลขอกลับฮ่องเต้ให้ลูกนั้นแต่งเป็นชายารองขององค์ชายรัชทายาทสักคนนะเจ้าคะ"หลู่ชิงเหยากล่าวกับบิดา"อะไรของเจ้าลูกผู้นี้ ทั้งที่แต่ก่อนก็ตามติดองค์ชายสาม ซึ่งเมื่อก่อนนั้นเหมือนว่าองค์ชายสามกับพระชายาหลิวนั้นชอบพอกัน เจ้าก็ตามติดพวกเขา และครั้งนี้พระชายาได้ตกแต่งกับองค์ชายรัชทายาทแล้วเจ้าก็หันมาหาองค์ชายรัชทายาท ผู้เป็นบิดาแบบข้าก็ต้องการให้เจ้านั้นได้ดิบได้ดีก็จริง แต่เมื่อเจ้าทำแบบนี้มันไม่งามเอาเสียเลย"อัครฝ่ายซ้ายหลู่กล่าวกับบุตรสาวอย่างไม่พอใจเพราะครั้งก่อนนั้นบุตรสาวให้เขาสนับสนุนองค์ชายสาม แต่เมื่อครั้งนี้องค์ชายรัชทายาทนั้นออกไปรบแทนที่จะกลัวว่าองค์ชายรัชทายาทนั้นจะสิ้นพระชนม์ระหว่างรบ กับบอกให้เขาเข้าไปกราบทูลขอฮ่องเต้ให้พระราชทานสมรสให้ลูกสาวของตัวเอง นั้นเป็นอนุภรรยาซึ่งไม่มีใครต้องการให้บุตรสาวของตัวเองเป็นอนุภรรยาแม้แต่อย่างใด แต่ในทางกลับการซึ่งองค์ชายรัชทายาทนั้นมีหวังที่จะได้ตำแหน่งฮ่องเต้ แต่ตำแหน่งภรรยารองนั้นเขาเองก็ไม่ได้
หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง 35
"ท่านพ่อให้คนไปบอกเขาว่า ข้าพระชายาองค์ชายรัชทายาทเรียกตัวคนผู้นั้นเข้าพบ พรุ่งนี้เช้าจะเชิญตัวมาเข้าวัง ท่านให้ทหารพูดให้มากความหน่อย ให้แถบนั้นรู้กันและลองซุ้มดักดู หากเราไม่มีหลักฐานและบุรุษผู้นั้นไม่ยอมบอกอะไรสักอย่าง หากทรงมอบให้ฮ้องเต้จัดการก็คงไม่พ้นถูกตำหนิแน่ แต่หากเรื่องที่บุรุษผู้นั้นจะถูกนำตัวเข้าพระราชวังในวันพรุ่งนี้เช้า แพ่งพายออกไปกลุ่มบุรุษที่อยู่ด้านนอกก็น่าจะเกิดการเคลื่อนไหวแล้วล่ะ"หลิวเสียงเหย่ากล่าวขึ้น ผู้เป็นพ่อจึงกลับไปทำตามที่บุตรีพูดทันที ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาผู้เป็นพ่อไม่เคยที่จะขัดเรื่องที่บุตรีของเขานั้นต้องการสิ่งใด แม้บุตรีจะตามใจตัวเองสักเท่าไหร่ แต่นางก็ย่อมมีเหตุผลอยู่ทุกที ทางด้านองค์ชายสามเมื่อรู้ถึงข่าวว่าองค์ชายรัชทายาทนั้นบุกไปทางด้านทิศตะวันออกของแคว้นแล้ว และทางนั้นเขาก็รู้ดีว่าจะมีข้าศึกบุกมาฝั่งนี้จึงทำให้เขาต้องวางแผนการใหม่เสียแล้ว แต่ตอนนี้ผู้คนที่จะออกจากเมืองได้นั้นก็จะมีคนจับตามองเป็นอย่างดี"ผู้ที่ถูกจับได้นั้นพรุ่งนี้เช้ามันต้องไม่มีชีวิตอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นเรื่องต้องไปถึงท่านพ่อแน่ๆไปจัดการแล้วพวกที่เหลืออยู่ด้านนอกนั้นก็จัดการให้หม
หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง 34
"ใต้เท้าปล่อยลูกข้า หากท่านปล่อยลูก ข้าจะบอกกับท่านทุกอย่าง"สตรีผู้นั้นกล่าวขึ้น พลางกับดึงมือบุรุษชายตัวเล็กที่กำลังร้องไห้โฮอยู่ บุรุษที่บอกว่าเป็นครอบครัวเดียวกันขว้าเด็กนั้นไวทันที"ปล่อยลูกข้าเดียวนี้นะ ปล่อยๆๆๆ อย่าใายุ่งกับลูกข้านะ ไหนเจ้าบอกว่าถ้าออกไปแล้วจะไม่ทำร้ายพวกข้า เจ้าจะไม่ทำให้ข้าเดือดร้อนไง ปล่อยลูกข้าเดียวนี้"เมื่อถูกดึงบุตรชายจึงทำให้สตรีผู้นั้นโวยวายขึ้น นางทั้งร้องไห้และโวยวายจนทหารต้องแยกบุตรของนางออกมา เพียงรำพังและปิดปากเด็กไว้ เพราะเด็กผู้นั้นร้องไห้เสียจนน่ารำคาญ "ไปถ้าเจ้าพูดความจริงลูกของเจ้าจะปลอดภัย มา"ทหารลากตัวเด็กออกมาเพื่อให้สตรีผู้นั้นยอมพูดออกมา ผู้เป็นมารดายอมให้ทหารลากตัวบุตรชายออกไป และตัวเองก็เดินตาม"้จ้าต้องการบอกสิ่งใดกับท่านแม่ทัพ พวกข้าจะให้เจ้าได้พูด"ทหารที่ลากตัวสองแม่ลูกออกไปพูดกับสตรีผู้นั้น หลังจากที่ลากมาห้องสอบสวนข้างๆที่แม่ทัพหลิวรออยู่ เพราะเห็นว่าสตรีผู้นี้น่าจะกล่าวเรื่องมีประโชยน์ทหารจึงรีบนำตัวมาให้แม่ทัพหลิว"มีผู้อื่นๆที่ต้องการออกจากวังหลวงในช่วงนี้อีกหรือไม่"แม่ทัพหลิวถามขึ้น"ช่วงนี้ไม่มีแล้วขอรับ ตั้งแต่ครั้งที่ม
หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง 33
แม่ทัพหลิวจัดเตรียมทหารไว้ตั้งแต่คราแรกที่อ่องเต้ได้อ่านจดหมายขององค์ชายรัชทายาทแล้ว เนื่องจากว่าบุตรรีของเขาได้กำชับกับเขาเป็นหมั้นเป็นเหมาะว่าจะต้องสนับสนุนองค์ชายรัชทายาทให้เต็มที่ เมื่อเขาต้องการคนผู้เป็นพ่อตาจึงต้องจัดเตรียมให้ แม่ทัพหลิวเข้าไปในกองทหารของตนเอง และกล่าวกับทหารทุกคนอย่างพร้อมเพรียงกัน หากผู้ใดจะออกไปรบก็ให้ร่วมลงนามเนื่องจากว่าครั้งนี้ไม่รู้ว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นใด ผู้ที่ร่วมลงนามนั้นจะต้องพร้อมใจที่จะออกไปรับใช้บ้านเมืองเท่านั้นหากผู้ที่มีภาระอยู่ไม่ต้องออกไปลงนามทั้งสิ้น ทหารของแม่ทัพหลิวเองมีราวๆห้าหมื่นกว่านาย ผู้ที่พร้อมลงนามราวๆสามหมื่นกว่านายแต่ท่านแม่ทัพหลิวก็ยังไม่ได้ส่งทั้งสามหมื่นนายออกไปเขาจึงคำนวณอยู่ในใจว่าจะส่งไปซักสองหมื่นนายก็น่าจะเพียงพอ ส่วนเรื่องเสบี่ยงอะไรก็จนปัญญาอย่างยิ่งถ้าหากว่าฮ่องเต้ไม่ทรงอนุญาตก็คงจะต้องใช้เบี้ยของตัวเองจัดเตรียมให้ แล้ว เขาต้องการจะให้บุตรีเพียงคนเดียวของเขาสบายใจ หากสวามีของนางอยู่ยังแดนไกลแล้วไร้ทหารคอยป้องกันนาง ก็คงจะหวั่นวิตกไม่น้อย และตอนนี้นางก็ตั้งครรภ์แล้ว จะให้นางคิดหนักกับเรื่องสามีได้อย่างไรและอีกอย่างอาจคิ
หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง 32
"นายน้อยขอรับแล้วแบบนี้พวกเราจะทำอย่างไรดีขอรับ ไม่คิดเลยว่าจะเป็นดังที่นายน้อยคิดเอาไว้ไม่มีผิดแล้วทางนี้เราก็นำทหารมาเพียงห้าร้อยนายเท่านั้นเราจะจัดการอย่างไรดี"ซูเสวี่ยกล่าวขึ้น"ท่านแม่ทัพถึงคนของเราจะน้อย แต่มีข้าผู้นึงแหละที่จะสู้แบบไม่ถอย และข้าเชื่อว่าทหารทุกคนที่อยู่ทางนี้ก็จะสู้เช่นเดียวกัน"ทหารผู้หนึ่งกล่าวขึ้นเขาเห็นพวกข้าศึกบุกมาขนาดนี้ทำให้เขาฮึกเหิมที่จะออกไปสู้รบ ทหารที่อยู่ใกล้ๆและได้ยินพยักหน้ากัน"เราเขียนจดหมายขอคนจากวังหลวงตั้งแต่ที่เราจะออกเดินทางมาตะวันออกแล้วอีกไม่นานกลุ่มนั้นน่าจะมาถึงให้ทหารหนึ่งนายที่มีความเร็ววิ่งย้อนไปเพื่อที่จะตามหากลุ่มทหารที่ส่งมาจากวังหลวงให้เร่งเดินทางมาให้เร็วที่สุด และเข้าไปแจ้งวังหลวงว่าทิศตะวันออกนั้นมีข้าศึกบุกมา ให้เขารายงานเป็นคำพูดเลย"องค์ชายรัชทายาทหนามกงฟู่กล่าวขึ้น ทหารผู้ที่กล่าวว่าเขายินดีที่จะอยู่ต่อสู้แม้คนน้อยนั้นรีบหมอบเคารพและรีบวิ่งไปหาทหารผู้หนึ่งเพื่อที่จะส่งข่าวและทหารผู้นั้นก็วิ่งออกไปทันทีทหารผู้ที่ไปส่งข่าวนั้นรีบกลับเข้ามาเพื่อที่จะฟังว่าท่านแม่ทัพจะสั่งการเช่นไรอีก ณ เวลานี้แม่ทัพใหญ่ก็คือองค์ชายรัชทายาทน
หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง 31
เมื่อองค์ชายรัชทายาทจะออกจากค่ายด้านเหนือจึงเขียนจดหมายกลับไปหาฮ่องเต้เพื่อที่จะขอคนจากวังหลวงเพื่อที่จะไปศึกษาเส้นทางที่อยู่ดินแดนติดกับแม่น้ำฝั่งตะวันออก เขายื่นจดหมายให้รองแม่ทัพเพื่อที่จะหาคนไปส่งให้เขา ยังวังหลวงมีจดหมายจากวังหลวงมาถึงองค์ชายรัชทายาทหนึ่งฉบับ"นายน้อยขอรับน่าจะเป็นจดหมายจากพระชายาขอรับ"ซู่เสวี่ยกล่าวขึ้น องค์ชายรัชทายาทหนามกงฟู่รีบคว้าจดหมายนั้นมาเปิดทันที "หวังว่าท่านพี่คงสบายดี น้องนั้นได้ตั้งครรภ์ตามที่เราปรารถนาแล้ว หวังว่าท่านพี่คงจะดูแลตัวเองเป็นอย่างดีเพื่อที่จะกลับมาอยู่กับน้องและบุตร ทางชายแดนด้านตะวันออกของแคว้นตรงนั้นติดกับแม่น้ำหนองหว้าท่านพี่ไม่น่าจะวางใจทางแม่น้ำท่านน่าจะรีบจัดคนไปเฝ้าไว้ น้องได้ข่าวจากท่านพ่อว่าแคว้นอื่นๆตอนนี้เหมือนว่าจะคุ้มกันค่ายที่ติดกับแคว้นตงของเราเพียงอย่างเดียว ไม่ได้คิดที่จะโจมตีแต่อย่างใด น้องคิดว่ามันเป็นอุบายเพื่อให้เราตายใจ และจะก่อตัวโจมตีอีกครั้งหลังที่วางคนให้เดินทางข้ามแม่น้ำนั้นมาแล้ว ท่านพี่ให้คนไปสังเกตการณ์ทางด้านทิศแม่น้ำหรือยังเพคะหากยังน้องว่าท่านที่ต้องรีบเร่งแล้ว "พระชายาเขียนจดหมายถึงสวามีเขาจำได้ว่าใน
หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง 30
พระชายาหลิบกลับตำหนักและเขียนจดหมายถึงองค์ชายรัชทายาททันที ทางด้านองค์ชายรัชทายาทเมื่อเขียนจดหมายให้พระชายาก่อนที่ตนออกจากเมืองหลวงแล้ว ก็เฝ้ารอจดหมายของพระชายาตอบกลับแต่ก็ไร้วี่แววยิ่งนัก เมื่อไปถึงชายแดนเหนือพระองค์ชายรัชทายาทนั้นก็ออกสำรวจเส้นทางทันที ภายในกระโจมในยามค่ำคืนองค์ชายรัชทายาทเปิดแผนที่ตรวจดูอีกครั้ง สายสืบที่ไปสืบยังแคว้นอี้กลับคืนมาบอกว่าทางค่ายของแคว้นอี้นั้นไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ เมื่อแคว้นอี้ที่ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ และแคว้นเป้ยกับแคว้นจิ้นเองก็น่าจะไร้ความเคลื่อนไหวเช่นเดียวกัน ทั้งทั้งที่ทุกที่ทุกทางกำลังตึงเครียดแต่ก็เพียงแค่ปกป้องค่ายของตนเองไว้เฉยๆแต่ไร้ความเคลื่อนไหวใดๆ กลุ่มเหล่านั้นน่าจะกำลังเสนอกำลังทำให้เกิดสงครามแก่แคว้นตงของพวกเขาอย่างเดียวเป็นแน่ เขามองดูแผนที่ที่แคว้นตัวเองอยู่ตรงกลางและทิศเหนือทิศตะวันออกและทิศใต้นั้นติดกับแคว้นต่างๆ แต่ยังมีทิศตะวันออกนั้นซึ่งติดกับแม่น้ำ ซึ่งข้ามแม่น้ำไปก็จะมีแคว้นเหว่ยอีกหนึ่งแคว้น ก่อนที่ตนจากมาพาชายาก็ยังเอ่ยถึงเรื่องทิศที่เป็นแม่น้ำ ในการที่พระชายากล่าวในหลายๆเรื่องเหมือนนางรู้เรื่องอะไรมาและก็ถูกดั่งที่นางใจเ
หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง 29
หลิวเสียงเหย่าปล่อยเรื่องที่เสี่ยวไป๋สืบได้ไปก่อน นางได้ข้อมูลคร่าวๆแล้วและนางก็คิดว่าน่าจะเป็นสิ่งที่นางพยายามเปลี่ยนแปลงจากอดีตในชาติที่แล้ว แต่ยังมีคนของสำนักเต๋าผู้นี้ซึ่งให้คำปรึกษากับหลู่ชิงเหยาอยู่ จึงทำให้เมื่อนางปรับเปลี่ยนสถานการณ์ไปจากเดิม คนผู้นั้นก็จับทางนางได้และให้คำปรึกษากับหลู่ชิงเหยา ให้ปรับเปลี่ยนแก้เกมของนาง สตรีผู้นี้ช่างโชคดีเสียเหลือเกิน ที่เพียงแค่คิดจะแย่งชิงดวงของนางพวกเขาก็แย่งชิงได้ เพราะมีคนอยู่เบื้องหลังนี่เอง เขาต้องรู้ให้ได้ว่าผู้ที่อยู่สำนักเต๋าผู้นั้นเป็นใครกัน แต่นางเองยังไม่เข้าใจคำว่าสำนักเต๋าเลยด้วยซ้ำ นางจึงต้องศึกษาให้มากกว่านี้ นางจึงไปหาตำราจากห้องตำราของตำหนักองค์ชายรัชทายาท นางหาตำราที่เกี่ยวกับสำนักเต๋าได้มาราวๆสามเล่ม นางจึงนำมันกลับไปศึกษา ทางด้านองค์ชายสามส่งคนไปตรวจสอบตามที่หลู่ชิงเหยากล่าวให้ฟัง ก็ไม่ได้ความว่าทางการส่งบุรุษผู้นั้นไปแต่อย่างไร เขาจึงให้คนไปช่วยจัดการงานอย่างรวดเร็ว และให้เบี้ยกับคนในครอบครัวของผู้นั้นและสอบถามเขาว่าผู้นั้นทำงานให้ผู้ใดกันหรือ"ข้าเองก็เป็นมารดาของเขาแต่ข้าไม่เคยรู้เลย ว่าเขาทำงานให้ผู้ใด เพราะปกติเขาก็
Anda juga akan menyukai
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน
สายธารสะท้อนเงา449.0K Dibacaแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน20.5K Dibacaข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว
Luffy.g8.0K Dibacaชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง32.2K Dibacaเฉินอันหนิง องค์หญิงผู้หวนคืน
พิมพ์ธนภัส / เวณิตา244.4K Dibacaเขาวานให้ข้าเป็นสาย(รัก)ลับ
moonlight -mini556 Dibacaสามีอยากก้าวหน้าต้องช่วยข้าทำสวน
ชงเมิ่ง1.7K Dibacaพ่อหมอ!อย่าตีข้าแรงนัก!!
KraTak334 Dibaca
