LOGINต้นหลิว...
สวัสดีค่ะขอแนะนำตัวนะคะฉันชื่อต้นหลิวค่ะอายุ19ปีเรียนมหาลัยมีชื่อแห่งหนึ่งตอนนี้ฉันอยู่ปีหนึ่งค่ะฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อกับแม่แต่เชื่อไหมแทนที่พ่อกับแม่จะรักจะหวงเพราะมีฉันเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวเหมือนบ้านอื่นๆแต่เปล่าเลยค่ะ
"หลิวจ๋าแม่กับพ่อจะไปเที่ยวต่างประเทศนะลูกเราสองคนจะไปฉลองฮันนีมูนครบรอบการแต่งงานยี่สิบปี^^"
"รอบนี้ไปกี่วันคะแม่" ที่ฉันถามเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พ่อกับแม่จะพากันไปเที่ยวแบบนี้ คือไปทุกปีบางปีก็ไปสองรอบก็มีค่ะ
"ประมาณสองเดือนค่ะลูก^^"
"ห๊ะ!!! สองเดือน"
"ใช่จ่ะลูกรอบนี้พ่อกับแม่ตกลงกันว่าจะไปเที่ยวหลายๆประเทศ"
"แล้วหลิวล่ะคะ"
"หนูก็อยู่ที่นี่สิจ้ะ"
"หลิวอยากไปด้วยค่ะ"
"ไปได้ไงคะหลิวต้องไปเรียนนะลูก"
"แต่หลิวอยากไปด้วยนี่คะ><"
"ไม่ได้ค่ะลูกพ่อกับแม่อยากจะไปสวีทกันสองต่อสองไม่อยากมี กขค^^"
"><" กขค ที่ว่าคือฉันสินะ
"แต่หลิวไม่ต้องห่วงนะลูก แม่ฝากหนูไว้กับป้าจ๋าแล้วก็ลุงดีนไว้แล้วให้ช่วยดูแลหนู" ลุงดีนกับป้าจ๋าคือเพื่อนสนิทของพ่อกับแม่ค่ะแล้วก็เป็นพ่อแม่ของ...เจไดด้วย
"พวกเราปรึกษากันแล้วว่าจะให้หลิวไปอยู่คอนโดตาเจไดช่วงที่แม่กับพ่อไม่อยู่"
"ให้หลิวไปอยู่คอนโดเจไดเหรอคะ"
"ใช่จ้ะ ทำไมถึงทำหน้าตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ"
"แม่คะเจไดเป็นผู้ชายนะคะแม่จะให้หลิวไปอยู่กับเจไดสองต่อสองแบบนี้ไม่ได้" ฉันรีบหาเหตุผลทันทีเพราะฉันไม่อยากอยู่กับเจไดสองต่อสอง
"ได้สิทำไมจะไม่ได้ แม่ไว้ใจเจไดว่าจะดูแลลูกสาวของแม่ได้"
"เค้าจะมาดูแลหลิวทำไมคะแม่อย่าลืมสิว่าหลิวกับเจไดเราไม่ได้เป็นแฟนกันแล้วนะคะ"
"แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ไม่ใช่เหรอลูก หลิวกับเจไดเองก็รู้จักกันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กถึงแม้ตอนนี้หนูกับเจไดจะไม่ได้เป็นแฟนกันแล้วก็ตาม ที่แม่ให้หลิวไปอยู่กับเจไดเพราะแม่ไม่ไว้ใจให้หลิวอยู่บ้านคนเดียวมันอันตรายถึงแม้จะมีแม่บ้านมีรปภแต่แม่ก็ยังห่วงหลิวอยู่ดี เพราะฉะนั้นหลิวต้องไปอยู่คอนโดกับเจได"
"มันจะไม่รบกวนเจไดเกินไปเหรอคะแม่ เค้าอาจจะไม่อยากให้หลิวไปอยู่ด้วยก็ได้"
"ไม่หรอก เจไดเค้าเต็มใจ^^"
สามปีต่อมา.....ต้นหลิว...หลังจากน้องเจด้าอายุได้ขวบนึงฉันก็ขอเจไดว่าอยากกลับมาเรียนต่อซึ่งเจไดก็โอเคเขาตามใจฉันอยู่แล้วค่ะแต่เขาขอให้ฉันย้ายไปเรียนที่เดียวกันกับเขาซึ่งฉันตกลงทันทีอยากจะบอกว่าฉันเชื่อฟ้งเจไดทุกอย่างเขามีเหตุผลมีความคิดที่ไกลกว่าฉันมากทั้งที่เราก็อายุเท่ากัน อ่อลืมบอกว่าตอนนี้น้องเจด้าอายุได้สามขวบกว่าแล้วนะคะแล้วตอนนี้ฉันก็เรียนอยู่ปีสามค่ะส่วนเจไดเรียนปีสุดท้ายแล้วเขาบอกว่าถ้าเขาเรียนจบเขาอยากจะเปิดบริษัทนำเข้ารถยนต์เองซึ่งอันที่จริงเขาไม่จำเป็นต้องเปิดบริษัทใหม่ก็ได้เพราะทุกอย่างที่พ่อแม่เขาสร้างไว้สุดท้ายแล้วก็เป็นของเขาเองทั้งหมดเพราะเขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวแต่เขาบอกว่าเขาอยากสร้างอะไรด้วยตัวของเขาเองอยากทำในสิ่งที่เขาชอบจริงๆ แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือเขาอยากให้ฉันมั่นใจว่าเขาสามารถดูแลฉันกับลูกได้ อยากจะบอกว่าฉันภูมิใจในตัวของเจไดมากเขาเป็นทั้งสามีที่ดีของฉันเป็นทั้งพ่อที่ดีของของน้องเจด้าซึ่งอาจจะดีจนเกินไปในบางครั้ง โดยที่ช่วงที่ฉันกับเจไดมีเรียนเราจะเอาน้องเจด้าไปฝากที่บ้านของพ่อกับแม่ฉันค่ะพอเลิกเรียนเราก็จะไปรับตอนแรกก็เกรงใจพ่อกับแม่มากๆ ที่ต้องเอาลูกไ
หลายเดือนต่อมา.....เจได...หลังจากที่ทุกอย่างผ่านไปตอนนี้ทั้งหยิมทั้งพี่มิ้นรวมถึงไอ้มิคกับพรรพวกถูกจับดำเนินคดีกันหมดแล้วซึ่งโทษก็สูงมากโดยเฉพาะไอ้มิคที่อาจจะถูกตัดสินประหารชีวิตเพราะตำรวจได้ตามสืบเรื่องผิดกฎหมายที่มันทำทั้งค้าประเวณี ค้ายา ส่วนหยิมกับพี่มิ้นก็น่าจะโดนหนักเหมือนกันเพราะเห็นตำรวจบอกว่ามีส่วนรู้เห็นด้วยก็สมควรแล้วล่ะ ส่วนครอบครัวของพี่มิ้นผมไม่ได้ทำอะไรเพราะเห็นแก่ไอ้เวกัสที่มันก็มีส่วนช่วยให้ผมตามหาต้นหลิวจนเจอ แม้ว่ามันจะบอกกับผมจะทำอะไรก็ทำไปเลยเพราะทุกวันนี้พ่อมันก็ไม่เคยเห็นมันเป็นลูกอยู่แล้ว ขนาดเกิดเรื่องขนาดนี้พ่อกับแม่เลี้ยงมันยังโทษมันว่าเป็นเพราะมันพี่มิ้นถึงถูกจับ ตอนนี้ผมกับต้นหลิวเราแต่งงานกันแล้วครับเราจัดกันแบบเรียบง่ายเพราะผมไม่อยากให้ต้นหลิวเหนื่อยเพราะตอนนี้เธอท้องได้หกเดือนกว่าแล้ว แล้วตอนนี้ผมก็รู้แล้วด้วยว่าลูกผมเพศอะไรผมได้ลูกสาวครับ ส่วนเรื่องเรียนต้นหลิวขออาจารย์ดรอปเรียนไปก่อนถ้าคลอดแล้วค่อยกลับมาเรียนต่อเธออาจจะเรียนจบช้าไปหนึ่งปีก็ไม่เป็นไร ผมคิดเอาไว้แล้วว่าเราจะช่วยกันเลี้ยงลูกเองไม่อยากรบกวนพ่อกับแม่เพราะพวกท่านก็แก่แล้วผมอยากให้ท่านพั
ต้นหลิว....ผลัก!!! ฉันถูกพี่มิคผลักลงบนเตียงอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บไปทั่วท้องเหมือนเขาจะเมาทั้งเหล้าทั้งยาเพราะกลิ่นมันคลุ้งไปทั้งห้อง ตอนนี้ฉันไม่ได้ห่วงตัวเองฉันห่วงลูกในท้องของฉันจะได้รับอันตราย"โอ๊ย เจ็บ" "เจ็บเหรอจ๊ะน้องต้นหลิวจ๋าพี่ขอโทษนะที่ทำรุนแรง""พี่มิคหลิวขอร้องอย่าทำอะไรหลิวเลยนะ หลิวสัญญาว่าจะไม่แจ้งความถ้าพี่ปล่อยหลิว" "ปล่อยให้โง่เหรอห๊ะนังตัวดี ยังไงวันนี้แกก็ไม่รอดแน่ จัดการเลยมิคฉันจะถ่ายคลิปเอง" "แกรู้ไหมว่าฉันรอวันนี้มานานแค่ไหนแล้วนังหลิว เอาเลยพี่มิคหยิมจะช่วยถ่ายรูปแล้วก็จะเอาลงเพจมหาลัยทุกคนจะได้เห็นว่านังนี่มันร่านแค่ไหน" ฉันมองหน้าคนที่เคยได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนสนิท ฉันไม่คิดเลยว่าแค่ผู้ชายเพียงคนเดียวจะทำให้คนๆหนึ่งกล้าทำเรื่องเลวร้ายได้ขนาดนี้"พวกเธอเตรียมตัวถ่ายคลิปอันสุดสยิวได้เลย555" พี่มิคพูดแล้วหันมามองฉันด้วยสายตาหื่นกามก่อนจะย่างสามขุมเข้ามาอย่างช้าๆมือก็ปลดกระดุมเสื้อออกฉันรีบกระเถิบตัวจนติดหัวเตียง"อย่าทำอะไรหลิวเลยนะพี่มิค หลิวท้อง" ฉันพูดออกไปเพราะคิดว่าพวกเขาอาจจะเห็นใจแต่เปล่าเลย"ห๊ะ ว่าไงนะ""แกท้อง??""หึแกท้องงั้นเหรอนังหลิวก็ดีมันจะได้
ต้นหลิว...."แกมาที่นี่ได้ยังไง หรือว่าแกร่วมมือกับคนพวกนั้น""ใช่ฉันเป็นคนคิดแผนนี้เอง""แกว่าไงนะ""ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่เกลียดแกอยากให้แกได้รับความอับอายยังไงล่ะ""ฉันทำอะไรให้แกห๊ะหยิม""แกคงไม่รู้ว่าฉันแอบชอบเจไดมานานแล้วตั้งแต่เขาคบอยู่กับแก ฉันพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้แกเลิกกับเขาแต่สุดท้ายแกก็เสือกกลับไปคบกับเขาอีก""ถึงฉันจะไม่กลับไปคบกับเจไดเจไดก็ไม่มีวันหันมาสนใจแกหรอก""แกรู้ได้ยังไงห๊ะ ฉันน่ะทั้งสวยกว่าทั้งเซ็กซี่มีดีกว่าแกมีเหรอเขาจะไม่สนใจฉัน""หึ ถ้าเขาสนใจแกเขาคงตอบสนองแกตั้งแต่วันที่แกไปอ่อยเขาในห้องน้ำแล้วล่ะ""แกรู้เรื่องนี้งั้นเหรอ""ฉันรู้หมดทุกอย่างนั่นแล่ะ รู้แม้กระทั่งเรื่องที่แกร่วมมือกับไอ้มิคเอายาปลุกเซ็กส์ใส่ในน้ำส้มให้ฉันกินวันนั้น""5555 ฉลาดดีนี่แต่เสียใจด้วยนะที่แกฉลาดช้าไปหน่อยเพราะไม่งั้นแกคงไม่โง่ยอมเลิกกับเจไดง่ายๆเพราะถูกพวกฉันเป่าหูแกหรอก""ถามจริงๆเถอะหยิมแกเคยเห็นฉันเป็นเพื่อนแกบ้างไหม""ไม่เคย ที่ฉันเข้าหาแกเพราะเจได""ทั้งที่แกรู้ทั้งรู้ว่าเจไดเป็นแฟนฉันเนี้ยนะ""ใช่ ฉันถึงเข้าหาแกแล้วพยายามเป่าหูแกให้เลิกกับเจไดยังไงล่ะ""ฉันไม่น่าคบกับแกเป็นเพ
เจได....เวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงที่ผมตามหาต้นหลิวแต่ก็ยังหาเธอไม่พบ ใจผมร้อนรนกระวนกระวายมากเลยตอนนี้มันผิดปกติที่จู่ๆต้นหลิวจะหายไปดื้อๆแบบนี้ ผมตัดสินใจไปขอให้ความช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ของทางห้างขอดูกล้องวงจรปิดเพื่อดูว่าต้นหลิวหายไปตอนไหน เริ่มจากที่เธอเดินแยกกับผมไปเข้าห้องน้ำ ตอนนี้ผมใจจดจ่ออยู่กับหน้าจอมอนิเตอร์ผมอยากรู้ว่าต้นหลิวเธอหายไปไหนเพราะตอนนี้ผมติดต่อต้นหลิวไม่ได้เลยเหมือนเธอปิดเครื่อง ผมเป็นห่วงต้นหลิวมากไหนจะลูกในท้องอีก ผมภาวนาว่าจะไม่เกิดเรื่องร้ายแรงอะไรกับเธอ ผมพยายามโทรหาต้นหลิวอีกครั้งเผื่อว่าเธอจะเปิดเครื่องและในขณะที่ผมกำลังก้มหน้ากดมือถือโทรหาต้นหลิวสลับกับมองหน้าจอพี่เจ้าหน้าที่ชี้ให้ผมดูร่างเล็กๆที่เดินออกมาจากห้องน้ำแต่...เธอไม่ได้เดินออกมาแค่คนเดียวมีพี่มิ้นเดินตามออกมาด้วย"ใช่คุณผู้หญิงคนนี้ใช่มั้ยครับแฟนของคุณ""ใช่ครับคนนี้แล่ะครับ" หลังจากนั้นพี่เจ้าหน้าที่ก็ไล่เปิดดูกล้องทุกตัวเพื่อให้ผมได้เห็นว่าต้นหลิวเดินไปทางไหนชั้นไหนจนกระทั่งร่างของเธอหายเข้าไปในร้านกาแฟร้านหนึ่งโดยมีพี่มิ้นเดินตาม จนกระทั่งเวลาผ่านไปเกือบยี่สิบนาทีต้นหลิวก็เดินออกมาจากร้านแ
เจได.....หลายอาทิตย์ต่อมา....ช่วงนี้ปิดเทอมพอดีผมกับต้นหลิวเราก็เลยได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันที่คอนโดของผมจะมีออกไปซื้อของเข้าห้องกันบ้างคือถ้าไม่จำเป็นเราสองคนแทบไม่ได้ออกไปไหนกันเลยเราสองคนใช้เวลาอยู่ด้วยกันนอนดูซีรีส์ด้วยกันทำอาการทานด้วยกัน ผมโคตรมีความสุขเลยความสุขที่เคยหายไปและผมจะไม่มีวันทำให้มันหายไปอีกแล้ว"เจได หลิวมีอะไรจะให้ดู" ในขณะที่ผมกำลังยืนทำอาหารเย็นของเราสองคนอยู่ต้นหลิวก็เดินมาหาเอามือไว้ข้างหลังเหมือนมีอะไรซ่อนไว้"อะไร""หลับตาก่อนสิ""ทำไมต้องหลับตาจะแกล้งอะไร""เปล่าแกล้งซะหน่อย หลับตาเร็วไม่หลับตาหลิวงอนจริงๆนะ>อืมม อืมมก็ได้ อ่ะหลับตาละเอาไงต่อ" ผมทำตามที่เธอบอกจากนั้นต้นหลิวก็ดึงมือผมไปและวางอะไรบางอย่างบนฝ่ามือของผมจากการสัมผัสลักษณะของที่อยู่ในมือมันจะเป็นแท่งไม่ยาวมาก"อะไรอ่ะ" ผมถามทั้งที่ยังหลับตา"ลืมตาได้" ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็เห็นเป็นแท่งสีขาวๆแท่งนึงที่ตรงกลางมีขีดสีแดงขึ้นสองขีด"หลิว..เป็นโควิดเหรอ" ผมถามอย่างพาซื่อเพราะมันเหมือนที่ตรวจโควิดจริงๆ เพี๊ยะ!!!"บ้า!!! พูดไม่เป็นมงคลอย่ามาแช่งกันสิ" ผมถูกต้นหลิวฟาดแขนไปหนึ่งทีเจ็บๆ"ตืทำไมเนี้ยะเจ็บนะ







