8 หญิงร้ายชายเลว

“เราออกไปสนุกด้วยกันดีกว่า”

เสียงลาน่าเอ่ยชวนรสรินทร์เพราะไม่อยากยืนอยู่ตรงนี้นาน หญิงสาวจึงหันไปบอกคนรักเชิงเป็นการขออนุญาต แต่อันที่จริงแล้วเธอเพียงบอกเขาเฉย ๆ เท่านั้นเพื่อจะได้แสดงความรักให้สาว ๆ แถวนี้ได้เห็นก็เพียงเท่านั้น

“"ดินคะ เดียวโรสมานะคะ”

ชายหนุ่มพยักหน้าพร้อมยิ้มหวานให้คนรัก คนรักของเขาเป็นคนรักสนุกชอบปาร์ตี้เป็นที่สุดผิดกับเขา แต่เพราะรักเขาถึงยอมฝืนใจตัวเองมานั่งเป็นเพื่อนเธอทุกครั้ง แต่ก็เพราะหวงและห่วงความปลอดภัยของหญิงสาวที่ชอบแต่งกายโป๊เปลือยแบบนี้ออกมาปาร์ตี้ทุกครั้งเขาจึงไม่ปล่อยให้เธอมาเพียงลำพัง

“ไม่ไปสนุกกับคนอื่นเหรอครับ” จอนถามเมื่อเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่ที่โต๊ะคนเดียว

“ไม่ละครับผมเต้นไม่เป็นนะ”

“แปลกจังนะครับโรสชอบเต้นแต่กลับมีแฟนที่เต้นไม่เป็นซะอย่างนั้น”

“ไม่แปลกหรอกครับผมแค่เห็นโรสมีความสุขผมก็มีความสุขแล้ว”

“คุณดินนี่ช่างเป็นคนรักที่แสนดีจริง ๆ นะครับ”

จอนบอกอย่างประชดประชัน นคินทร์สังเกตได้จากน้ำเสียงที่พูดคุยกันชายหนุ่มตรงหน้าดูเหมือนผู้ชายคนนี้จะไม่ค่อยชอบขี้หน้าเขาเอาเสียเลยทั้งที่เขาก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้

“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ ผมแค่ไม่ค่อยชอบมาในสถานที่ที่เสียงดังและคนเยอะๆ แบบนี้” นคินทร์ตอบไปอย่างงั้น

“เรียนจบแล้วโรสบอกว่าจะอยู่ที่นี่ต่อ คุณดินก็คงเหมือนกันใช่มั้ยครับ” จอนถามต่อหวังจะชวนชายหนุ่มคุยต่อ

“ครับกะว่าจะอยู่ต่ออีกสักหนึ่งปีแล้วค่อยกลับไทยไปแต่งงานกับเธอ”

คำตอบนั้นทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าถึงกับหน้าเสีย จากที่เคยเป็นต่อบัดนี้เปลี่ยนไป คิ้วหนาขมวดผูกกันเป็นโบพร้อมกับแสดงท่าทางออกมาว่าไม่พอใจเขาอย่างเห็นได้ชัด เพราะรสรินทร์ไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเขาและไม่ทันที่เขาจะได้ถามต่อเสียงโทรศัพท์ของนคินทร์ก็ดังขึ้นเสียก่อน

ตื้ด  ตื๊ด  ตื๊ด

“ผมขอตัวไปรับโทรศัพท์ด้านนอกก่อนนะครับ”

“เชิญครับ”

ว่าแล้วนคินทร์ก็เดินออกมาด้านนอกเพื่อรับโทรศัพท์ เบอร์ที่โทรเข้ามาเป็นเบอร์ของน้องสาวสุดที่รักของเขาแต่น่าแปลกที่น้องสาวของเขาโทรหาเขาในเวลาเช่นนี้

“ว่าไงยัยดาวโทรมาหาพี่ซะดึกเลย”

“พี่ดินคะคุณพ่อป่วยตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ”

นิศราน้องสาวเขาบอกเสียงด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ หากเขาเดาไม่ผิดเสียงเช่นนี้ของน้องสาวคือเธอพึ่งผ่านการร้องไห้อย่างหนักมา

“คุณพ่อเป็นอะไร”

“คุณพ่อเป็นโรคหัวใจ บวกกับตอนนี้ท่านเครียดเรื่องที่บริษัทเลยทำให้ช็อกหมดสติไป โชคดีที่พี่ติมาเจอเข้าเสียก่อนเลยพาส่งโรงพยาบาลได้ทันเวลาค่ะ พี่ดินดาวกลัว”

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นที่บริษัทถึงทำให้คุณพ่อเครียดจนถึงกับต้องช็อกหมดสติไป”

“คือ..” หญิงสาวอึกอักเพราะบิดาบอกเธอสั่งไว้ว่าอย่าได้กวนใจพี่ชายของเธอเพราะเขาได้ตัดสินใจจะสร้างธุรกิจของตัวเองแล้ว

“บอกพี่มาให้หมดนะดาวว่าที่บ้านเกิดเรื่องอะไรขึ้น”

นคินทร์ถามด้วยน้ำเสียงที่จริงจังขึ้น ชายหนุ่มมั่นใจว่าต้องเกิดเรื่องขึ้นกับครอบครัวของเขาอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นบิดาของเขาคงไม่โทรตามให้เขากลับบ้านบ่อยขนาดนี้ แต่ที่เขาไม่รู้ว่าเรื่องอะไรก็เพราะบิดาไม่เคยเล่าให้ฟัง นิศราที่ทนการคาดคั้นของพี่ชายไม่ไหวจึงเล่าเรื่องราวที่เกินขึ้นทั้งหมดให้คนเป็นพี่ฟังโดยไม่ปิดบังอีก

เมื่อทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับบริษัทจนทำให้อาการป่วยของบิดาเขากำเริบจนเกือบเสียชีวิตหากว่าเลขาคนสนิทของบิดานำตัวส่งโรงพยาบาลไม่ทัน ชายหนุ่มก็ต้องตกใจเพราะเขาพึ่งคุยกับบิดาไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมานี่เองโชคดีที่ครั้งนี้บิดาเขาไม่เป็นอะไร เรื่องที่ทำให้ตกใจยิ่งกว่าคือ

บริษัทที่บิดาเขาสร้างขึ้นมาด้วยน้ำพักน้ำแรง กำลังประสบปัญหาใหญ่เรื่องหนี้สิน คงเป็นเพราะเรื่องนี้สินะบิดาของเขาถึงได้อยากให้เขากลับไปให้เร็วที่สุดแต่เขากลับยืนยันหนักแน่นว่าจะอยู่ต่อจนบิดาของเขาตัดสินใจจะไม่บอกเรื่องนี้กับเขาเพราะไม่อยากให้เขาต้องเป็นกังวล นี่เขาเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้โรคหัวใจของบิดาเขาทรุดลงด้วยหรือเปล่า ชายหนุ่มคุ้นคิดกับตัวเอง

หากน้องสาวของเขาไม่โทรมาในวันนี้ เขาก็คงยังไม่รู้เรื่องอาการป่วยของบิดาของเขาเป็นแน่ เพราะการคุยโทรศัพท์กับบิดาท่านไม่เคยบอกอะไรเลย ท่านคงไม่อยากให้เขากลับไปโดยที่ยังไม่อยากกลับ แถมตอนที่เขาบอกว่าจะอยู่ต่ออีกหลังเรียนจบบิดาของเขาก็ไม่ได้ห้ามหรือขัดขวางอะไรแถมยังอวยพรเขาอีก มันยิ่งทำให้เขารู้สึกผิดเข้าไปอีกทำไมเขาถึงไม่ถามว่าทางนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น

ทั้งที่ช่วงหลังบิดาโทรมาหาเขาบ่อยมาก ๆ มันน่าจะทำให้เขาเอะใจคิดได้บ้างแต่เขากับรำคาญทุกครั้งที่บิดาโทรหาเพราะเขามัวแต่คิดถึงแต่เรื่องของตัวเองจนลืมคนข้างหลังไป การที่เขาจากมาไกลขนาดนี้ทำให้เขามองไม่เห็นความสำคัญของครอบครัวที่รอเขากลับไปได้อย่างไร

เสียงเพลงในไนต์คลับที่ดังสนั่นโดนใจคนชอบเที่ยวที่พากันเต้นตามจังหวะดนตรีอย่างสนุกสนาน รสรินทร์ก็สนุกจนลืมชายหนุ่มที่มาด้วยไปเลย ระหว่างที่เธอกำลังเต้นอย่างเพลิดเพลินกับกลุ่มสาว ๆ จอนที่คุ้นคิดกับคำพูดของนคินทร์เกี่ยวกับเรื่องของรสรินทร์ผู้หญิงที่เขาชอบจนทนไม่ไหว จึงเดินตรงเข้าไปหาเธอทำท่าเหมือนจะเต้นด้วย แต่เปล่าเลยเขาเดินมาถึงก็โน้มหน้าลงไปกระซิบข้างหูของรสรินทร์ที่กำลังเต้นอย่างสนุก

“ออกมาคุยกับผมหน่อยทางเดินไปห้องน้ำเดี๋ยวนี้”

เขาบอกน้ำเสียงเข้มสีหน้าจริงจังแล้วจึงเดินนำเธอออกไปก่อนเพื่อไม่ให้เป็นที่ผิดสังเกตในหมู่เพื่อน ๆ แล้วหญิงสาวจึงเดินตามเขาออกไปเพื่อไม่ให้คนอื่นสงสัย

“มีอะไรคะจอน ทำหน้าจริงจังเชียว”

“โรสคุณจะแต่งงานกับไอ้ดินนั่นเหรอทำไมถึงไม่บอกผม” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ

“บ้าน่าจอน โรสยังรักสนุกอยู่ไม่คิดที่จะแต่งงานกับใครหรอก คุณก็น่าจะรู้ดีกว่าใคร"

หญิงสาวบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนลงแถมส่งสายตายั่วให้คนตรงหน้าอีกต่างหาก ทำอย่างกับคำถามที่เขาถามมาเป็นเรื่องไม่เป็นเรื่องเสียงอย่างนั้น แต่คนถามดูเหมือนจะไม่เชื่อคำพูดของเธอสักเท่าไหร่

“แต่มันบอกผมแบบนั้น”

“แล้วคุณก็เชื่อ…จอน! คุณคิดว่าคนอย่างฉันจะแต่งงานแล้วทิ้งชีวิตที่แสนสนุกแบบนี้ไปหรือคะไม่มีทาง”

ไม่พูดเปล่าหญิงสาวใช้สองแขนโอบรอบคอของเขาก่อนดึงโน้มเข้ามาจูบอย่างดูดดื่มเร่าร้อนราวกับกระหาย เขาปล่อยให้เธอเป็นคนเสนอจูบร้อนแรงนั้นก่อน แล้วจึงดันร่างอันแสนยั่วยวนของเธอให้แนบชิดกับผนังทางเดินและจูบตอบกลับอย่างดูดดื่มร้อนแรงไม่แพ้กัน ทั้งสองยืนจูบกันอยู่อย่างนั้นเนิ่นนานจนอารมณ์ของชายหนุ่มเริ่มเตลิดมือหนาเริ่มเลื้อยไล่ไปตามร่างบางจนมาหยุดที่ทรวงอกอวบนิ่มของเธอก่อนจะบีบเคล้นอย่างมันมือ นานจนพอใจแล้วค่อยๆ เลื่อนไล้ปลายนิ้วลงต่ำไปตามหน้าท้องแบนราบของหญิงสาวและหมายจะล้วงเข้าไปสำรวจด้านในกระโปรงสั้น แต่กลับถูกมือบางจับที่ข้อมือเขาห้ามเอาไว้เสียก่อน

“ตรงนี้ไม่ได้ค่ะจอน”

เธอห้ามพร้อมส่งสายตากับมองไปทางประตูห้องน้ำ ชายหนุ่มรู้ในทันทีว่าเธอหมายถึงอะไร