[2] ไอ้จ๊อด : ตำนานร่ำลือ

ไอ้จ๊อดหนุ่มเซเว่นกะดึก ที่ทำงานหาเงินทุกวิถีทางเพื่อมาเป็นค่ารักษาพยาบาลมารดาที่ล้มป่วย แต่ชีวิตก็เล่นตลก เมื่อมารดาอาการทรุดและต้องได้รับการผ่าตัดอย่างเร่งด่วนและต้องใช้เงินก้อนโต มันจะหาเงินมาได้อย่างไรในระยะเวลาอันสั้น

สัน ลูกค้าประจำเซเว่นยามดึก เล่าตำนานที่ร่ำลือกันที่เคยได้ยินมาให้ไอ้จ๊อดฟัง

คำขอพรที่เป็นจริง แต่มีสิ่งแลกเปลี่ยน…

•••••••••

 

 

 

 

" แม่งเอ้ย! "

จ๊อด...หนุ่มพนักงานเซเว่นเตะถังขยะพลาสติกที่วางไว้หน้าประตูทางเข้าอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง โชคดีที่ถังพลาสติกค่อนข้างทนทานทำให้ไม่บุบสลายเสียหายจนจ๊อดอาจจะต้องเสียเงินชดใช้ค่าถังขยะที่ร้านใช้มานานปี ซึ่งราคาคงไม่เบานัก

บุหรี่ถูกคาบในปากและถูกดูดควันที่ระเหยออกมาเข้าปอดจนสุดแรงดูด ก่อนที่เจ้าหนุ่มจ๊อดจะอมควันไว้ชั่วครู่และพ่นออกมาด้วยสีหน้าพึงพอใจ ประหนึ่งว่าควันและกลิ่นของยาสูบช่วยผ่อนคลายอารมณ์ตึงเครียดของตนเอง

" ไอ้จ๊อด อย่าทำลายข้าวของสิวะ! "

เจ๊จิ๋มหัวหน้ากะของร้านออกมาตะโกนด่าทอลูกน้องอารมณ์ร้อนของตน 

" โทดทีเจ๊ ผมหัวร้อนไปหน่อย "

จ๊อดกล่าวขอโทษอย่างขอไปที 

หญิงสาวชินแล้วกับนิสัยของลูกน้องคนนี้ไม่ติดว่ามันทำงานดีและเก่งเธอคงไม่ทนพฤติกรรมชอบใช้ความรุนแรงของมัน เดี๋ยวนี้พนักงานเซเว่นที่อยู่ประจำอยู่นานอยู่ทนหายากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร มาทำ ๆ ซักพักฆ่าเวลารองานที่ไปสัมภาษณ์ไว้ก่อนหน้าพอได้งานแล้วก็ออก เธอเบื่อเหลือเกินที่ต้องมานั่งฝึกพนักงานใหม่เรื่อย ๆ ดังนั้นถึงแม้ไอ้จ๊อดมันจะมีข้อเสียแต่ข้อดีเรื่องงานนั้นมีเยอะ เธอจึงทำปิดหูปิดตาเสีย ตราบเท่าที่ไม่ก่อเรื่องร้ายแรง

" มึงเดินออกไปสูบไกล ๆ ร้านไป เสียภาพลักษณ์หมด "

หญิงสาวออกปากไล่ 

ไอ้จ็อดได้ยินหัวหน้าไล่ตนเองก็ไม่กล่าวอะไรเดินออกห่างไปแต่โดยดี เป็นที่เข้าใจตรงกันว่าเจ๊จิ๋มกึ่ง ๆ อนุญาตให้มันพักชั่วครู่ในเวลางานเพื่อสงบสติอารมณ์

ไอ้จ๊อดดูดบุหรี่จนเกือบหมดมวน ก็มีเงาดำทาบทับพาดผ่านใบหน้า เมื่อเงยหน้าขึ้นดูก็พบลูกค้าขาประจำยามดึกที่มักจะมาซื้อกาแฟดื่ม อีกฝ่ายเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยของคอนโดที่อยู่ห่างออกไปห้าร้อยเมตรนี่เอง

" ไอ้จ๊อด มานั่งอะไรที่มืด ๆ ตรงนี้วะ "

สัน พนักงานรักษาความปลอดภัยเอ่ยปากถามไอ้หนุ่มรุ่นน้อง

" เห้อ หนักใจว่ะพี่ "

จ๊อดบ่นเปรย ๆ ออกมา ก่อนจะดูดส่วนสุดท้ายของบุหรี่จนมอดหมดและใบ้เท้าในรองเท้าผ้าใบสีซีดเก่าขาดขยี้ลงพื้น

" แม่ผมจะผ่าตัดเงินก็ไม่มี ใช้ทีเป็นแสน ไอ้พนักงานเซเว่นอย่างผมเงินเดือนหลักพันจะไปมีปัญญาหาเงินผ่าตัดจากไหนมาให้แม่วะพี่ "

เมื่อได้พูดไอ้จ๊อดก็บ่นรัวเป็นชุดประหนึ่งปืนกลยิงออกแล้วก็หยุดไม่ได้

" ไอ้หยา ทำไมเยอะนักวะ ไหนว่ามีบัตรทองไงวะสามสิบบาท มึงโดนหลอกป่าว "

สันแสดงความเห็นออกมา 

" ก็นั่นแหละพี่ผมก็สงสัย แต่เจ้าหน้าที่เขาบอกว่ามันไม่ครอบคลุมในรายการสิทธิ์สามสิบบาท เลยต้องจ่ายส่วนต่างนี่เอง ไอ้ผมตอนแรกก็ไม่เชื่อเลยโทรไปเช็กตามที่ต่าง ๆ แม่งก็จริงตามเขาบอก ทีนี่ผมก็เลยมานั่งปวดกบาลอยู่เนี่ย! "

จ๊อดเสียงแสดงออกถึงความสิ้นหวัง มันรักแม่แต่ว่ามันไม่มีปัญญาหาเงินมารักษาแม่ก็ไม่ต่างจากปล่อยให้แม่ตายด้วยมือของมัน เป็นความรู้สึกที่เป็นภาระหนักทางจิตใจ ไม่ต่างกับมันเป็นคนฆ่าแม่ด้วยมือของมันเอง

คิดแล้วก็เศร้า ไอ้จ๊อดเริ่มร้องไห้เงียบ ๆ 

สันที่เห็นแบบนี้ก็ตะลึงก่อนจะแสดงสีหน้าแวบนึกอะไรขึ้นมาได้บางอย่าง แต่ก็ลังเลใจและอ้ำอึ้ง เหมือนตัดสินใจครั้งใหญ่ว่าจะทำหรือไม่ทำดี แต่เห็นไอ้หนุ่มที่รู้จักกันมาหลายปีแม้แค่มาซื้อกาแฟจากร้านมันก็ตามก็บังเกิดความรู้สึกสงสารจับใจ เมื่อคิดว่าถ้าเกิดเป็นแม่ของตนเองเขาก็คงอยากได้ทางรอดเช่นกัน 

เอาวะ! สันตัดสินใจก่อนจะพูดออกไป

" ไอ้จ๊อด เอ็งเคยได้ยินเรื่องนี้ไหม เผื่อว่ามันจะช่วยเอ็งได้ แต่ข้าบอกก่อนนะว่าไม่รู้จริงแท้แค่ไหนและทำแล้วจะได้ผลหรือเปล่า "

สันก้มลงทำท่ากระซิบกระซาบเสียงเบาเหมือนไม่อยากให้คนอื่นได้ยินเนื้อหาที่พวกเขากำลังจะคุยกัน

" อะไรวะพี่ พ่นมา "

จ๊อดที่กำลังเหมือนคนจมน้ำเห็นสิ่งที่สันกำลังจะบอกเหมือนกระดานไม้ลอยน้ำมาให้จับก่อนจมลงถาวร เขาแทบจะอดใจไม่ไหวไปกระชากคอไอ้พี่สันมาเค้นถามจนหมดเปลือก

" ใจเย็น ๆ สิวะ คืองี้ มันมีเรื่องเล่าว่า หลังเที่ยงคืนของทุกคืน ในแอป TT จะมีแอ็กฯชื่อ เมก อะ วิ วิ อะไรนี่แหละ "

" เมกอะวิช (Make A Wish ) ไหมพี่ "

จ๊อดจบปวส.จึงพอรู้เรื่องรู้ราวภาษาฝรั่งกับเขาอยู่บ้าง 

" เออ ๆ ไอ้นั่นแหละ โพรไฟล์มันจะเป็นรูปวงกลมหน้ายิ้ม ตาเป็นรูปกากบาท เหมือนตัวการ์ตูนหลอน ๆ ในนั้นจะมีคลิปอยู่คลิปเดียว เอ็งดูจนจบ จากนั้นให้กดหัวใจ และใส่คอมเมนต์ลงไป ว่าเอ็งมีความปรารถนาอะไร และ วิธีการตายที่เอ็งจะทำ ถ้าเมนต์ถูกใจเจ้าของแอ็กฯความปรารถนาของเอ็งจะเป็นจริง "

จ๊อดฟังแบบตั้งใจมากจนพอสันพูดจบมันก็ทำหน้าโมโหใส่เพื่อนรุ่นพี่

" ไอ้พี่สัน มึงอย่ามาเล่านิทานหลอกเด็ก สัส กูจริงจังห่า! "

ไอ้จ๊อดระเบิดอารมณ์โกรธออกมาทันที มันนึกว่าไอ้พี่สันกำลังล้อมันเล่นแต่ไม่รู้จักเวล่ำเวลาเอาเสียเลย

" ไอ้เหี้× กูนี่ทำคุณบูชาโทษ กูอุตส่าห์บอก กูไม่รู้หรอกว่าจริงไหมแต่เขาลือกันมา ไอ้ห่า มึงลองดูก็ไม่เสียหายไหมวะ เกิดแจ็กพอตได้จริง มันก็ดีไม่ใช่รึไงสัส "

สันหงุดหวิดที่โดนด่าแต่ด้วยความที่อาวุโสกว่าก็เข้าใจอารมณ์ไอ้เด็กรุ่นน้อง ก่อนจะพยายามพูดชักชวนต่อ

" แต่ว่านะ เอ็งระวังไว้หน่อย มีอีกข่าวลือเหมือนกัน "

" เขาว่าไงกันวะพี่ "

" หลังจากเอ็งได้ในสิ่งที่ต้องการ สามสิบวันให้หลังเอ็งจะตายตามแบบที่เอ็งโพสต์ในคอมเมนต์ไปน่ะสิ "

ไอ้จ๊อดนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะขำก๊ากออกมา 

" พี่ นี่มันไม่ใช่หนังนะเว้ย ทำเป็นหนังโบราณ 999-9999 ต่อติดตายไปได้ "

" เหอะ เอาเป็นว่ากูบอกมึงหมดล่ะ ที่เหลือมึงจะทำหรือเชื่อไม่เชื่อก็เรื่องของมึง กูไปซื้อกาแฟกูล่ะ "

สันลุกขึ้นเดินเข้าร้านไปตามปกติ ทิ้งให้ไอ้จ๊อดนั่งครุ่นคิดอยู่คนเดียว 

นาฬิกาจากโทรศัพท์แสดงเวลาอีกสองนาทีจะถึงเวลาเที่ยงคืน แสงไฟจากหน้าจอสะท้อนลงบนใบหน้าที่มันย่องของไอ้จ๊อดชั่วขณะเหมือนเห็นภาพของมันแสยะยิ้มแบบน่ากลัวประหนึ่งภาพหลอน ก่อนจะหายไปในพริบตา 

สองนาทีผ่านไปตัวเลขบอกเวลาในโทรศัพท์มือถือขึ้นที่ 00.00 พอดี นิ้วของไอ้จ๊อดก็ถูกยกขึ้นก่อนเลื่อนไปกดที่หน้าจอมือถือตรงสัญลักษณ์แอป TT เพื่อเข้าไปด้านในก่อนจะค้นหาคำว่า Make A Wish ซึ่งมันก็เจอแอ็กฯชื่อนี้จำนวนมากแต่หนึ่งในนั้นมีรูปโพรโฟล์แบบที่ไอ้พี่สันบอกแค่แอ็กฯเดียว มันรีบกดเข้าไปดูในนั้นไม่มีบอกประวัติอะไรทั้งสิ้น หน้าจอว่างเปล่ามีเพียงคลิปความยาวหนึ่งนาทีหน้าปกคลิปเป็นสีดำหน้ายิ้มแบบโลโก้สีขาวคลิปเดียว 

ไอ้จ๊อดยื่นมือไปเหนือหน้าจอโทรศัพท์บริเวณคลิป เหงื่อซึมออกมาจนเห็นเป็นเม็ดน้ำสีใสบนหน้าผาก คิ้วขมวดย่นยู่ มันกำลังลังเลใจ เนื่องจากคำร่ำลือที่สองเรื่องความตาย แต่ว่าในใจอีกครึ่งก็คิดว่ามันเป็นเรื่องล้อเล่นขำ ๆ แบบจดหมายลูกโซ่สมัยก่อนที่ต้องเขียนต่อสี่ซ้าห้าฉบับส่งต่อกันไปเรื่อย ๆ ที่ฮิตอยู่ช่วงหนึ่ง

แต่ว่าในใจอยู่ดี ๆ ก็ปรากฏภาพแม่ที่นอนป่วยติดเตียงและกำลังทรมาน และภาพที่ไม่มีเงินแม่ก็ต้องค่อย ๆ ตายไปทีละน้อย ๆ ในทุกวันทำให้มันกลั้นใจกดลงไปตรงหน้าจอที่เป็นตำแหน่งคลิปก่อนจะกลั้นใจรอคลิปเล่น

ภาพแรกที่ปรากฏ คืออักษรสีแดงเหมือนสีเลือดไหลย้อยคำว่า Make A Wish กลางจอ ก่อนจะกลายเป็นภาพที่แม่ของมันได้รับการผ่าตัดและหายดี ทั้งยังมีเงินเหลือซื้อบ้านหลังใหญ่อยู่สุขสบายและมันเลิกเป็นพนักงานเซเว่นที่ต้องลำบากเข้ากะดึกเป็นประจำจนสภาพร่างกายย่ำแย่ มีรถหรูขับ มีเมียทั้งสาวและสวยและลูกสาวลูกชายหน้าตาน่ารัก จากนั้นคลิปก็จบลง 

ไอ้จ๊อดที่กำลังดื่มด่ำกับภาพที่ปรากฏก็สะดุ้งสุดตัวก่อนจะรู้สึกว่าสิ่งที่เป็นความต้องการในจิตใจเบื้องลึกของมันถูกตีแผ่ออกมาจนหมดเกลี้ยงในรูปคลิปที่มันดู จนคิดว่านี่มันหลอนยาสูบหรือเปล่า ก่อนจะพยายามยืนยันสิ่งที่เห็นเมื่อครู่โดยการกดที่คลิปอีกครั้งแต่คราวนี้กดเท่าไหร่คลิปก็ไม่ยอมเล่น แต่ค้างหยุดไว้เป็นหน้าจอสีดำ พื้นอักษรแบบเดิมคือสีแดงเลือดย้อยคำว่า Make A Wish แบบที่ปรากฏแรกสุด 

ไอ้จ๊อดตัดสินใจทันที ราวกับว่ามันโดนสะกดจิตล่อลวงไปแล้ว 

หัวใจถูกกดก่อนตามขั้นตอน จากนั้นกดที่วงกลมที่เป็นส่วนสำหรับคอมเมนต์ จากนั้นมันก็นึกว่ามันต้องการอะไร 

' ถูกหวยรางวัลที่หนึ่งชุดสิบใบ และ .... '

มันพิมพ์ลงไปแบบลังเลในส่วนการตายกดลบ ๆ อยู่หลายรอบ การตายต้องเป็นที่ถูกใจเจ้าของแอ็กฯว่ามันจะตายอย่างไร ก่อนจะนึกไอเดียได้เมื่อเหลือบไปเห็นลังสินค้าที่มาส่งและมีน้ำยาล้างห้องน้ำอยู่ในนั้น

' ถูกหวยรางวัลที่หนึ่งชุดสิบใบและกินน้ำยาล้างห้องน้ำ '

จากนั้นมันที่กำลังจะกดปุ่มโพสต์ส่งข้อความก็เกิดลังเลขึ้นมาอย่างประหลาดเหมือนสัญชาตญาณบอกมันว่าสิ่งนี้ไม่ถูกต้องมันไม่ควรทำ 

" เห้ย มึงทำอะไร!? "

อารามด้วยความตกใจ นิ้วกดปุ่มส่งพอดีจากเสียงทักของไอ้พี่สัน 

" ไอ้พี่เหี้× ตกใจหมด แม่งเอ๊ย! "

จ๊อดแหกปากโวยวาย มันรู้ตัวว่ากดปุ่มส่งข้อความที่พิมพ์ออกเรียบร้อยทั้งที่ยังไม่เตรียมใจสักนิด 

" อย่าบอกนะว่ามึงกำลังทำตามที่กูเล่า อิอิ "

ไอ้พี่สันทำหน้าแบบล้อเลียน แต่จ๊อดกลับทำหน้านิ่งจนสันเลิกเล่น 

" ไหนมาดูสิว่ามึงโพสต์ขออะไรและจะตายแบบไหน "

สันคว้าโทรศัพท์จากมือไอ้หนุ่มรุ่นน้องมาดูแต่ก็พบว่าหน้าจอกำลังเป็นไลฟ์สดขายขนมเปี๊ยะ เสียงแม่ค้าโฆษณาความอร่อยและสรรพคุณของขนมดังลั่นในความเงียบยามค่ำคืนชัดเจน

" เอาคืนมา! ไอ้พี่บ้า "

จ๊อดรีบคว้าโทรศัพท์กลับคืน ก่อนจะรีบปิดหน้าจอเก็บลงกระเป๋า เสียงที่ดังออกมาก็หายไปทันที

" เออ ๆ มึงก็หวงจริ๊ง แต่ก็คำร่ำลือ มึงอย่าเอาไรมากล่ะ ลองหายืมเงินหรือลองคุยกับทางโรงพยาบาลดูว่ามีระบบแบ่งจ่ายไหมดีกว่า อย่างน้อยแกยังตัดแบ่งเงินเดือนไปจ่ายได้ยังไงแกก็เป็นพนักงานประจำของเซเว่นมาหลายปีความน่าเชื่อถือมันต้องมีบ้างล่ะวะ "

สันให้คำแนะนำแบบที่ถูกที่ควร ก่อนจะถือแก้วกาแฟเดินจากไปตามทาง

เมื่อหลังของสันลับตาไปในความมืด ไอ้จ๊อดรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเปิดแอปดูและหาแอ็กเคานต์นั้นแต่ก็ไม่เจอแล้ว พยายามค้นเท่าไหร่ก็ไม่พบ จนมันคิดว่าสงสัยจะเป็นการล้อเล่นของพวกว่างงานสติไม่สมประกอบ และเขาเองก็ดันเชื่ออะไรบ้า ๆ ไปได้ จากนั้นก็ปิดโทรศัทพ์ก่อนจะจับมันยัดใส่กระเป๋าหลังของกางเกงและลุกไปทำงานต่อ 

หมดเวลาพักแล้ว ขืนช้ากว่านี้เกรงว่าเจ๊จิ๋มหัวหน้าของมันจะขบหัวเอา 

แต่ที่จ๊อดไม่เห็นคือ ตอนที่ลุกเดินออกไป หน้าจอโทรศัพท์ฉายแสงขึ้นเองและปรากฏภาพสัญลักษณ์กลมใบหน้ายิ้ม ตาเป็นรูปกากบาท แบบเดียวกับรูปโปรไฟล์ของแอ็กเคานต์ Make A Wish ขึ้นมาแว๊บหนึ่งกอนจะดับไป เหมือนว่าเจ้าของแอ็กเคานต์ได้รับคำขอและเลือกคำขอของจ๊อดเป็นที่เรียบร้อย