เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่4
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-25 13:23:37เจ้าสัว จักรภัทร...
“ท่านครับ แวะคาสิโนก่อนใช่ไหมครับ?”ไอโก้ลูกน้องคนสนิทของผมเอ่ยขึ้น ผมจึงหันหน้ากับไปมองหน้ามัน “อืม”ผมตอบมันและหันกลับไปมองนอกกระจกรถต่อ วิวข้างนอกก็ดีผู้คนพากันวุ่นวายดีจนบางทีผมก็นึกรำคาญ “ครับ”ไอโก้พูดขึ้นและมันก็หันไปมองทางต่อ ผมก็ถอนหายใจออกมาและเริ่มหยิบแว่นกันแดดสีดำของผมออกจากดวงตาทั้งสองข้าง เพื่อผมอยากจะมองสีรอบนอกบ้างน่ะ “เชี้ย น้องน่ารักว่ะไอโก้!”ไอต่อลูกน้องคนสนิทของผมอีกคนรีบตบไหล่ไอโก้คนขับรถของผมให้หันไปมองข้างทางที่มีเด็กผู้หญิงผมยาวมัดผมเป็นหางม้ากำลังนั่งแอบอยู่ตรงจักรยานข้างทางป่ารกร้างทางเข้าคาสิโนของผม จักรยานคันที่เธอจับอยู่มันช่างคุ้นตาผมเสียเหลือเกิน “เอ่อใช่ๆๆๆน่ารักสัสๆทำไมเด็กเดี๋ยวนี้มันน่าจับกดจังว่ะ!”ไอโก้พูดขึ้นอย่างหื่นกระหายพลางมองไปที่เด็กผู้หญิงคนนั้นที่สวมเสื้อยืดสีเหลืองเก่าๆเกือบจะเปื้อยขาดนั้นพร้อมกับกางเกงขาสั่นสีดำเก่าๆเช่นกัน หายากน่ะครับที่เด็กเดี๋ยวนี้จะแต่งตัวแบบนี้ สงสัยที่บ้านไม่ค่อยมีเงินมั้ง ผมรีบสวมแว่นกันแดดทันทีเพราะรถของผมเคลื่อนตัวเข้ามาในเขตคาสิโนแล้ว “เชิญครับท่าน”เมื่อรถของผมมาถึงหน้าคาสิโนลูกน้องนับสิบก็พากันมายืนล้อมรอบรถผมและมีอยู่คนหนึ่งเดินมาเปิดประตูให้ผมพลางเอ่ยเชื้อเชิญ ผมก็ค่อยๆก้าวขายาวของผมลงไปข้างล่างและตามด้วยร่างข งผมในจังหวะที่ผมกำลังหันหน้าไปทางคาสิโนผมก็มองกลับไปทางเด็กผู้หญิงคนนั้น เธอทำตาโตใส่ผมและรีบก้มหัวมุดหายไปกับโพรงหญ้ารกๆนั้น ผมกระตุกยิ้มขึ้นที่มุมปากนิดนึงที่นึกขำกับท่าทางโก๊ะๆของเธอ “คนของเราเอาตัวเขาไปที่ห้องแล้วครับท่าน”ลูกน้องผมรีบมารายงานเรื่องด่วนที่ทำให้ผมต้องเข้าคาสิโนก่อนที่จะกลับบ้านไปหาหม่อมแม่ ผมพยักหน้ารับรู้และเดินนำหน้าคนของผมไปยังห้องที่ผมใช้ไว้จัดการนักพนันที่กู้เงินผมเพื่อไปลงในคาสิโนของผมแต่ไม่มีเงินมาจ่ายผม แอ๊ดดดดด “ท่านเชิญครับ”ลูกน้องที่อยู่ในห้องเปิดประตูมห้ผมเข้าไป ผมมุ่งตรงไปยังโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ของผมแต่ในระหว่างทางผมเหลือบตามองไปเห็นลุงหน้าใหม่ที่เพิ่งจะเข้ามาเล่นในคาสิโนของผมได้ไม่ถึงเดือนแต่เขากู้เงินผมไปจะขึ้นสักสิบล้านอยู่แล้ว ผมเลยให้ลูกน้องไปเอาตัวเขามาถามว่าจะมีปัญญาจ่ายหนี้ที่ผมอยู่อยู่ไหม ถ้าไม่มีผมกะว่าจะให้เขาเลิกเล่นการพนันซะ! “ท่านเจ้าสัว สะสวัสดีครับ”ผู้ชายวัยกลางคนรีบยกมือไหว้ผมอย่างรนรานและรีบวิ่งเข้ามากอดขาผมในขณะที่ผมยังเดินไปไม่ถึงโต๊ะทำงานเลยด้วยซำ้ “ผมขอกู้เงินอีกสองล้านนะครับ ผมอยากมีเงินเยอะๆเพื่อจะได้ให้ลูกสาวของผมเรียนหนังสือเป็นหมออย่างที่เธอตั้งใจ ผมถึงต้องหันมาพึ่งคาสิโนของท่าน โปรดเมตรตาให้ผมอีกสักครั้งเถอะครับ ขอร้องล่ะ”เขากอดขาผมพลางจะยกมือไหว้ผม ผมจึงเดินถอยห่างจากเขา “อย่าไหว้ผม ผมอ่อนกว่าคุณ”ผมบอกเขาไปพลางรีบเดินหลีกเขาไปที่โต๊ะทำงานของผม ผมนั่งลงบนเก้าอี้สีดำขนาดใหญ่และมองไปที่เขา “ลูกสาว?”ผมเอ่ยถามเขาไป เขามีลูกสาวอย่างนั้นเหรอ ผมนึกว่าเขามีแต่เมียไม่ลูกซะอีกเพราะเมื่อก่อนเมียของเขามักจะมาเล่นการพนันที่บ่อนของผมและโกงเงินลูกค้าคนอื่นๆไป ผมจึงยื่นคำขาดให้เธอห้ามมาเล่นการพนันที่คาสิโนของผมอีกเป็นอันขาด “ครับ ลูกสาวของผมเธอเพิ่งจะอายุ19ปีนี้นะครับ”เขาอธิบายให้ผมฟัง ทำให้ผมนึกถึงเธอคนที่ยืนแอบอยู่ข้างจักรยานเมื่อกี้นี้ “เธอชื่ออะไร?”ผมถามเขากลับไป ผมเองก็ยังแปลกใจตัวเหมือนกันที่อยากรู้จักชื่อเธอ “เวียงพิงค์ครับ เธอเป็นเด็กน่ารัก ผมสงสารลูกเธอโดนเมียผมกับลูกเลี้ยงของผมกลั้นแกล้งสารพัด ผมอยากมีเงินให้เธอสักก้อนเพื่อให้เธอได้ไปทำตามฝันทีี่เธอวาดไว้”เขาพูดขึ้น ทำให้ผมนึกสงสารเธอเข้าใจเลยกับการแต่งตัวที่มอมแมมขาดๆของเธอ ทำไมผมถึงรู้สึกเอ็นดูเธอทั้งๆที่เรายังไม่เคยพูดจากัน
บทล่าสุด
อิหนูของป๋า ตอนที่97(ภพรักที่ภูดาว17THEEND)
บ้านสวน นฤมลเช้าตรู่วันต่อมา…..“นั่นรถใครน่ะชบา….”หญิงชราเจ้าของไร่สวนนับพันไร่นฤมลเอ่ยขึ้นถามชบาสาวรับใช้ของเธออย่างสงสัยที่เห็นรถสปอร์ตคันสีดำจอดอยู่ที่หน้าบ้านของเธอ“คลับคล้ายคลับคลาเหมือนรถของคุณแดนไทยเลยนะคะ….”เป็นนวลแก้วพยาบาลสาวคนสวยประจำตัวของคุณหญิงนฤมลตอบมาแทน เธอแอบพึงพอใจในตัวของแดนไทยอยู่ไม่น้อยจึงมักชั่งหาข้อมูลเกี่ยวกับเขาอยู่เสมอ เธอเองก็หวังลึกๆว่าเขาจะชอบเธอบ้าง“แดนไทยเหรอ….?”หญิงชราเอ่ยออกมาอย่างสงสัยและดีใจปะปนกันไป เธอไม่รอช้ารีบเดินจ้ำอ้าวไปที่รถของแดนไทยที่จอดไว้หน้าประตูรั้วทางเข้าบ้านของเธอทันทีโดยมีทั้งสาวใช้และนางพยาบาลคนสวยต่างช่วยกันพยุงคนแก่ใจร้อนอย่างหญิงชรานฤมลพรึบ“แดนไทย!”เสียงแหบแห้งเอ่ยเรียกหาหลานชายสุดที่รักของเธอทันทีที่เดินมาถึงรถสปอร์ตของแดนไทยแล้ว แต่ภายในรถกลับไม่มีคนอยู่ เธอจึงมองหาไปรอบๆของตัวรถและรอบๆทั่วบริเวณเพื่อหาร่างของแดนไทย“แดนไทย”หญิงชราร้องเรียกชื่อของแดนไทยพลางหันมองไปรอบๆเพื่อหาเสียงนั้น“คุณแดนไทยคะ?”ชบาสาวใช้ของหญิงชราก็ช่วยร้องเรียกหาหลานชายของเจ้านาย“คุณแดนไทยครับ?”สนคนสวนของบ้านสวนนฤมลเองก็ร้องเรียกหาแดนไทยด้วยอีกแรง
อิหนูของป๋า ตอนที่96(ภพรักที่ภูดาว16)
ประตูมิติเชื่อมระหว่างสองภพ ภพอดีตและภพปัจจุบันจะถูกทำลายลงไปก็ต่อเมื่อ พรายสมิงหรือผู้ที่ร่ายมนต์เสกประตูมิตินี่ขึ้นมาได้ตายจากโลกนี้ไปแล้วเท่านั้นประตูมิติแห่งนี้จะถูกทำลายไปพร้อมๆกับดวงวิญญาณของพรายเสือสมิงร้ายที่ลงสู่ห้วงนรกอเวจีและจะไม่มีทางที่ประตูมิติภูดาวแห่งนี้จะถูกเปิดขึ้นมาอีกเลยชั่วกัปชั่วกัลป์……..และเหล่าวิญญาณที่ถูกไอ้พรายสมิงกัดกินและกักขังวิญญาณไว้ในตัวของมันจะถูกปลดปล่อยไปด้วยพร้อมๆกับลมหายใจที่หมดลมแล้วของพรายเสือสมิง…………………………………………………….2เดือนต่อมากรุงเทพมหานคร……..กองบัญชาการตำรวจ……….“ทำไมถึงจะลาออกล่ะ….สารวัตรเบญจมินทร์”เสียงทุ้มของนายตำรวจยศใหญ่เอ่ยถามแดนไทยสารวัตรหนุ่มที่ทุ่มเทแรงกายและแรงใจเพื่อการเป็นตำรวจมาก อยู่ดีๆเขาก็มายื่นใบขอลาออกจากการข้าราชการตำรวจทั้งๆที่นี่มันคือความฝันและความตั้งใจที่แท้จริงของเขามาตั้งแต่เด็กๆแล้ว“ผมอยากกลับไปอยู่กับคุณย่าของผมครับ”แดนไทยตอบผู้บังคับบัญชาการของเขาไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ตลอดระยะเวลาสองเดือนที่ผ่านมา เขาไม่เคยใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขเลย ไม่มีวันไหนที่เขาไม่คิดถึงเธอ ร้อยดาวของเขา เขาตัดสินใจที่จะลาขาดจากเมืองก
อิหนูของป๋า ตอนที่95(ภพรักที่ภูดาว15)
หมู่บ้าน นฤมล17:40น.บ้านของพ่อเฒ่า เขม……ที่ลานหน้าบ้านเรือนสองชั้น ด้านล่างใต้ถุนของบ้านที่โต๊ะม้านั่งไม้มีชายหนุ่มหน้าตาดีจากเมืองกรุงนั่งล้อมวงคุยกับพ่อเฒ่าชราภาพที่พวกเขาได้พบเจอเมื่อตอนไปหาแดนไทย“แล้วใครเป็นคนฆ่าเสือสมิงผีตนนั้นล่ะครับ?”ชายหนุ่มที่อายุน้อยที่สุดรูปงามหน้าตาน่ารักเอ่ยถามผู้เฒ่าเขมชายชราที่อายุมากที่สุดในหมู่บ้านนฤมลแห่งนี้ที่เมื่อก่อนเคยชื่อหมู่บ้านภูดาว เฒ่าคนนี้เขาเคยเป็นอดีตนายพรานเมื่อห้าสิบปีก่อนและเคยได้ยินเรื่องเล่าตำนานเสือสมิงพรายสมิงตนนี้มาบ้าง พ่อเฒ่าเขมคนนี้เป็นพ่อของพรานเท้า พรานเท้าที่เป็นคนนำทางชายหนุ่มทั้งสี่เข้าป่าในคืนวันพระใหญ่…..“ชายหนุ่ม….หน้าตาดี…ที่มาจากไหนไม่มีใครรู้…แล้วเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยอย่างไม่มีใครรู้เช่นกัน”“เขาหลงเหลือไว้เพียงน้องสาวของเขาที่เขาพามาทิ้งไว้ให้ยายเฒ่าสารักษาและตั้งแต่วันนั้น….พ่อหนุ่มคนนั้นก็หายตัวไป…ไม่มีใครได้พบเห็นเขาอีกเลย”“และคุณตาเฒ่ามั่นใจได้ยังไงครับ….ว่าพรายเสือสมิงผีตนนั้นได้ถูกปลิดชีพไปแล้วจริงๆ”นนท์หนุ่มตำรวจช่างซักเอ่ยถามพ่อเฒ่า พ่อเฒ่าจึงยิ้มและหัวเราะแห้งๆออกมาเบาๆ“เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากที่ช
อิหนูของป๋า ตอนที่94(ภพรักที่ภูดาว14)
“พี่แดนไทยจ๊ะ….”เสียงหวานๆไพเราะจากร้อยดาวดังเรียกปลุกแดนไทยที่เผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ได้ให้ตื่นขึ้นมากินข้าวกินน้ำจะได้ออกเดินทางต่อไปยังหมู่บ้านภูดาว“ครับ…”แดนไทยลุกขึ้นและขานรับอย่างสะลึมสะลือเขาค่อยๆเอามือขยี้ตาตัวเองก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเช้าแล้วและก็สายมากแล้วด้วย“มากินข้าวเถอะจ๊ะ….ฉันจัดเตรียมไว้ให้พี่แล้ว^^”เสียงหวานใสดังมาจากด้านล่างใต้ต้นไม้ทำให้แดนไทยยิ้มกริ่มขึ้นมา“เหมือนคู่สามีภรรยาเลยเนอะ^_^”แดนไทยว่าพลางยิ้มละมุนขึ้นมาเมื่อนึกถึงร้อยดาวที่ปรนนิบัติเขาเหมือนสามี ถ้าสมมุติว่าวันหนึ่งเขาต้องกลับไปภพของเขาจริงๆเขาจะคิดถึงเธอไหม…เพราะเขาก็เป็นผู้ชายเจ้าชู้พอตัวคนหนึ่งเจอและผ่านผู้หญิงมามากมาย เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าเขารักเธอหรือแค่หลงในความสวยและความแสนดีของเธอกันแน่“ลงมาได้แล้วนะจ๊ะ….เราจะได้ถึงหมู่บ้านไม่สายมาก^_^”ร้อยดาวเอ่ยเร่งแดนไทย เขาจึงต้องหยุดคิดถึงเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นและเก็บของใส่ย่ามและทิ้งบันไดเชือกไตร่ลงมาข้างล่างอย่างช้าๆ เขาก็พบกับใบตองในใบตองมีอาหารอยู่หลายอย่าง ทั้งน้ำพริก ผักต้มข้าวสวยและปลาทอดที่มีควันลอยคละคลุ้งอยู่ เขามองหน้าร้อยดาวและคิดในใจว่าเธอทำอ
อิหนูของป๋า ตอนที่93(ภพรักที่ภูดาว13)
กฏของการนั่งห้าง…..ให้ขัดห้างต้นไม้ที่ไม่มีรากโผล่พ้นขึ้นมาจากดิน ห้ามนั่งหลับขณะนั่งห้าง ห้ามผูกห้างใกล้กับต้นไม้ที่อยู่ใกล้ชิดกันหรือมีกิ่งก้านสาขาใกล้กันเพราะจะทำให้มีอันตรายจากพวกงูได้ ขึ้นนั่งห้างแล้ว…ห้ามลงเด็ดขาดไม่ว่าด้านล่างจะมีใครมาเรียกหรือปวดท้องเบาหนักก็ตาม ห้ามลงจนกว่าแสงสีทองของรุ่งอรุณวันใหม่จะมาเยือนห้ามพูดจาหยาบคาย….ห้ามท้าทาย ห้ามลบหลู่ต้องมีสติและสมาธิอยู่ตลอดเวลา ปืนตั้งลำใส่ลูกกระสุนให้พร้อมเพื่อทำการปลิดชีพ…………………………………………………17:30น.ภพภูดาวใจกลางภูเขาภูดาว……“เดี๋ยวพี่แดนไทยกินข้าวกินปลาเสร็จแล้ว…ขึ้นนั่งห้างเลยนะจ๊ะ”ร้อยดาวว่าพลางไตร่ลงมาจากห้างบนต้นไม้สูงจากพื้นเกือบสามเมตรบนต้นมะค่าใหญ่ โดยมีแดนไทยที่นั่งกินข้าวอยู่ด้านล่างต้นไม้มองร้อยดาวที่เธอขัดห้างได้อย่างชำนาญและการตัดไม้ของเธอก็ดูคล่องแคล่วโดยที่มีเขาคอยช่วยตัดต้นไม้มาทำห้างและหาฝืนมาก่อกองไฟในค่ำคืนนี้แค่นิดหน่อยเอง“แล้วร้อยดาวล่ะครับ…ไม่ขึ้นไปด้วยกันเหรอ?”แดนไทยว่าอย่างเป็นห่วงร้อยดาวที่เธอหยิบด้ายสายสิญจน์ออกมาจากถุงย่ามของเธอและเธอก็ไม่ได้ตอบอะไรเขา กลับทำการพนมมือหลับตาทำปากขมุบขมิบท่องบริกรร
อิหนูของป๋า ตอนที่92(ภพรักที่ภูดาว12)
พุทธศักราช2465เช้าวันต่อมาใจกลางภูเขาที่ภูดาว13:30น.ณ.กลางป่าใหญ่ที่มีต้นไม้นานาพันธุ์อยู่เรียงกันรกทึบอย่างสะเปะสะปะไม่เป็นแถว ใต้ต้นมะขามต้นหนึ่ง มีร่างของชายหญิงกำลังนั่งพักกินข้าวกลางวันกันอยู่ เพราะพวกเธอเริ่มออกเดินทางจากเขาด้านทิศเหนือมาตั้งแต่เช้าตรู่ จุดหมายปลายทางของพวกเขาทั้งคู่คือ หมู่บ้านภูดาว ทั้งคู่ต่างพูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อย“อิ่มไหมจ๊ะพี่?”ร้อยดาวเอ่ยถามหลังจากที่เธอยื่นกระบอกไม้ไผ่ที่ใส่น้ำจากน้ำตกให้แดนไทยได้ดื่มกินหลังจากที่เขากินข้าวหมดแล้ว“อิ่มแล้วครับ….ขอบคุณมากนะครับ^_^”แดนไทยว่าพลางยื่นกระบอกไม้ไผ่คืนให้ร้อยดาวหลังจากที่เขาดื่มน้ำอิ่มแล้ว“จ๊ะ^_^”“ว่าแต่เราจะต้องเดินทางอีกไกลไหมครับ…กว่าไปถึงหมู่บ้านภูดาวน่ะ?”แดนไทยว่าอย่างสงสัยและมองลงไปด้านหน้าทางที่เขากับร้อยดาวต้องเดินทางไปตามคำสั่งของปู่ฤาษีตาไฟ“จะว่าไกลก็ไกล…จะว่าใกล้ก็ใกล้นะจ๊ะ^_^”ร้อยดาวว่าอย่างอารมณ์ตลกขบขันทำให้แดนไทยถึงกับงงกับคำกำกวมที่ร้อยดาวบอก“แต่พรุ่งนี้เช้าก็น่าจะถึงจ๊ะ”ร้อยดาวว่าพลางเก็บของใส่ถุงผ้าที่เธอใช้ผ้าสี่เหลี่ยมมาห่อหุ้มเพื่อใส่เสื้อผ้าของเธอและของแดนไทยและของกิน“แล้วเราจะต้
บางทีคุณอาจจะชอบ
ธุลีใจ
เอเวอลีน เอ็มเอ็ม47.1K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ56.2K viewsยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์55.4K viewsยั่ว
มังกรเล่นน้ำ116.5K viewsรักโคตรร้าย ผู้ชายฮาร์ดคอร์
พราวนภา280 viewsเกิดใหม่เป็นสาวใช้คนงามของท่านอ๋องเจ้าอารมณ์
องค์หญิงโนเนม1.6K viewsท่านประธานใหญ่ของยัยสุดที่เลิฟ
เมษเมษา187 viewsอุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ
อัญญาณี564 views
