บทที่ 21 หลิวหลงถิงได้รับบาดเจ็บ

“เมื่อครู่หวงซานเหนียงบอกว่า ในบ้านของจูต้ากุ้ยบูชาจูเซียนที่เป็นเทพสุกรไม่ใช่เหรอ? แต่แล้วทำไมถึงเป็นพลังปีศาจล่ะ?” ฉันเอ่ยถามหลิวหลงถิง อย่างไรเสียหวงซานเหนียงบำเพ็ญฌาณมานานขนาดนี้แล้ว ไม่มีทางที่จะแยกแยะเซียนกับปีศาจไม่ออก เธอบอกว่าผู้ที่เธอสนิทสนมด้วยนั้นล้วนเป็นเซียน แต่เทพสุกรนี่กลับไปสนิทสนมกับปีศาจตนหนึ่งเช่นนี้ มันทำให้ฉันรู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย

“สัตว์อย่างพวกเราบำเพ็ญฌาณเป็นเซียน มนุษย์โลกยังนับว่าปฏิบัติต่อเราอย่างสุภาพ ไม่เคยกระทำเรื่องเลวร้าย ไม่ว่าบำเพ็ญฌาณมาแค่ไหน ก็เรียกอย่างเคารพว่าเซียน ถ้าหากเซียนบริสุทธิ์ บางเหล่าที่ถูกจัดให้ปฏิบัติหน้าที่เซียน เช่น เหล่าเทพเจ้าบ้านเรือน เทพที่ถูกเลือกให้มาจุติ ล้วนเคยถูกจัดให้เข้าปฏิบัติหน้าที่เซียน ก็จะถือว่าเป็นเซียนบริสุทธิ์ บนตัวของเซียนบริสุทธิ์นั้น จะมีปราณหลักและจิตใจดีงาม ทำให้สามารถรักษาพลังที่สะอาดและบริสุทธิ์ไว้ได้ หากว่าเป็นเซียนบริสุทธิ์ที่ต่ำช้า กระทำเรื่องเลวร้าย กลิ่นตามตัวก็จะเปลี่ยนเป็นกลิ่นเหม็นเน่าเรียกว่า พลังปีศาจ ทว่าสิ่งนี้ก็เกี่ยวข้องกับนิสัยในการใช้ชีวิตของสัตว์แต่ละตัว ตอนนี้เธอก็เป็นบุคคลที่ทำหน้าที่เก