Share
บทที่ 22 ป๋ายเซียน
Related chapter
อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 23 ถูกเห็นแล้ว
“เมื่อกี้หากไม่ใช่เธอ ฉันต้องเจ็บหลายเดือนแน่นอน อยากให้ฉันตอบแทนไหม? ตอนนี้ได้เวลาเหมาะเจาะพอดีเลย”ตอนนี้หลิวหลงถิงกำลังมีไข้ ไม่เพียงแค่ร่างกายร้อนจี๋ แม้แต่ตอนที่เขาพูดกับฉัน ลมหายใจที่ออกมาจากปาก ก็แผ่ความร้อนมาที่คอของฉันจนร้อนผ่าว เดิมทีฉันอยากผลักเขาออก ทว่าเป็นครั้งแรกที่หลิวหลงถิงบอกต้องการตอบแทนฉัน ฉันคิดว่าบ้านเขาร่ำรวยขนาดนี้ เขาต้องมีเงินอย่างแน่นอน เลยขมวดคิ้ว แสร้งทำท่าทีเอาอกเอาใจ พร้อมเอ่ยถาม “ตอนนี้นายเป็นไข้ จะตอบแทนฉันยังไงล่ะ?”“การตอบแทนนี้ ต้องตอนที่ฉันเป็นไข้ถึงจะตอบแทนเธอได้ โอกาสนี้เกิดขึ้นได้ยากในรอบร้อยปีอยากได้หรือเปล่า?” น้ำเสียงที่หลิวหลงถิงพูดกับฉันก็เริ่มยั่วยวน“ของล้ำค่าใหญ่โตอะไรถึงให้ฉันได้ตอนที่เป็นไข้อยู่” ฉันเอ่ยถามหลิวหลงถิงด้วยความอยากรู้อยากเห็น หลิวหลงถิงก้มศีรษะลงพร้อมส่งยิ้มให้ฉัน เอนตัวลงมาข้างหูของฉัน จากนั้นงับลงที่ใบหู พร้อมเอ่ยประโยคที่ทำให้ฉันรู้สึกเขินอายอย่างแผ่วเบา ไม่รู้ว่าถูกลมร้อนของเขาปะทะ หรือถูกคำพูดชวนเขินอายของเขา ใบหน้าของฉันแดงแจ๋ในทันที พลันบอกเขาอย่าปลุกปั่นฉันให้มาก ถ้าหากลมปราณบนร่างของฉันสัมผัสร่างกายของเขาอีก จ
อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 24 ไม่สะอาดมาก
“หลิวหลงถิงนายลืมพรางตัวหรือเปล่า?” ฉันหันไปถามหลิวหลงถิง แต่ว่าก็ไม่ถูกต้องนะ เซียนก็ไม่ใช่นักเล่นแร่แปรธาตุหรือฝึกวิชาพรางตัว ว่ากันตามเหตุตามผลแล้ว หลิวหลงถิงเป็นเซียน เซียนกับตัวเขาเองก็เป็นร่างเดียวกัน ไม่มีเหตุสัมพันธ์กับการบำเพ็ญฌาณของตัวเอง มนุษย์มองไม่เห็นเซียน ทว่าตอนนี้ไม่เพียงแค่คนเดียวที่มองเห็นเขาได้ ไม่ว่าใครก็มองเขาเห็นหลิวหลงถิงไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้ แต่รู้สึกได้ว่าเขาไม่สบายใจเล็กน้อย พลางบอกฉันให้กลับกัน มองเห็นแล้วก็มองเห็นไป ฉันเดินตามหลังหลิวหลงถิงกลับโรงแรม แต่ว่าระหว่างทางพนักงานที่โรงแรมกับคนในลิฟต์ไม่มีใครมองหลิวหลงถิงเลย ทำให้ฉันยิ่งประหลาดใจ พอกลับถึงห้องก็ถามหลิวหลงถิงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น? ป๋ายเซียนที่คุณปู่ให้ส่งผลกระทบต่อเขาหรือเปล่า “สาเหตุเป็นเพราะตัวฉัน” หลิวหลงถิงนั่งลงบนโซฟา แล้วยื่นมือโอบฉันไว้ให้อยู่ในอ้อมกอดเขา พลางให้นั่งลงบนตักเขา พูดกับฉันอย่างเปิดเผยและไม่รู้สึกเขินอายเลย “เพราะฉันอยู่กับเธอด้วยนาน กลิ่นอายของเธอทำให้พลังบนร่างกายฉันเปลี่ยนไปเหมือนกัน ดังนั้นคนอื่นจึงสามารถมองเห็นฉัน” ฉันอยากจะยื่นมือไปตบหลิวหลงถิง ยังมาโทษฉันอีก! เมื่อวานฉ
อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 25 รอยเท้าสีดำ
ความสัมพันธ์ของฉันกับหลิวหลงถิงซับซ้อนมาก เป็นแฟนก็ไม่ใช่ แต่ว่าถ้าหากอีกฝ่ายถูกคนอื่นคอยคิดถึงหรือฝันหาล่ะก็ จะรู้สึกไม่สบายใจแต่ว่าเมื่อครู่หลิวหลงถิงบอกเหยาน่าว่าเขาเป็นแฟนฉันไปแล้ว คาดว่าเหยาน่าคงไม่พยายามเอาชนะใจหลิวหลงถิง อย่างไรเสียเหยาน่าก็เป็นเพื่อนสนิทที่ฉันเที่ยวเล่นด้วยมาตั้งหลายปี“นายยังไม่ได้เข้าห้องนอนพวกเราเลยนะ นายจะรู้ได้ไงว่าห้องนอนเราไม่สะอาดมาก ห้องนอน พวกเราถูกประเมินว่าเป็นห้องนอนที่สะอาดดีเด่นติดต่อกันหลายครั้งเชียวนะ”ฉันนึกว่าหลิวหลงถิงบอกว่าห้องนอนฉันเลอะเทอะไม่สะอาด แต่นึกไม่ถึงว่าหลิวหลงถิงจะเหล่หางตา มองฉันแวบหนึ่ง เหมือนขี้เกียจจะพูดกับฉัน เขาจึงใช้มือปิดดวงตาฉันไว้ ไออุ่นจากเรียวนิ้วของ หลิวหลงถิงแผ่เข้ามาในดวงตาของฉัน เมื่อหลิวหลงถิงเอามือออก ฉันถึงลืมตามองไปยังเบื้องหน้า ตาคมมองเห็นเพียงพื้นบนระเบียงทางเดินมีรอยเท้าสีดำปี๋เป็นทางยาว ส่วนรอยเท้าเดินตรงไปยังระเบียงทางเดิน ตอนที่เดินถึงประตูห้องนอนพวกเรา ก็เดินเลี้ยวเข้าไปทันที!ฉันตกใจจนใบหน้าซีดเผือด จึงตระหนักได้ว่าที่หลิวหลงถิงบอกว่าห้องนอนพวกเราไม่สะอาดนั้นหมายความว่าอะไร ครั้นก็รีบหันศีรษะไปถา
อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 26 ทะเลาะ
หลิวหลงถิงหยิบเสื้อผ้าที่วางบนเก้าอี้อย่างไม่รีบร้อน ตอนที่กำลังสวมเสื้อผ้า เสียงเคาะประตูนั้นก็หยุดแล้ว ตามด้วยเสียงฝีเท้าบางเบาเดินเข้ามาจากประตูห้องนอนสิ่งนั้นเข้ามาแล้ว! ห้องน้ำเราเป็นห้องที่ติดกับประตูห้องนอน เสียงฝีเท้านั้นเดินไปทางหน้าห้องน้ำ ฉันได้ยินอย่างชัดเจน มันแผ่วเบา เดินเท้าเปล่า สิ่งที่เดินบนพื้นนั้นแทบจะไร้เสียง ฉันกลัวจนไม่กล้าคิดว่าสิ่งที่เดินอยู่นอกประตูห้องน้ำเป็นตัวอะไร ยังดีที่หลิวหลงถิงเข้ามาในร่าง ไม่อย่างนั้นฉันจะต้องตกใจกลัวจนไร้ความกล้าไปเปิดประตูอย่างแน่นอนหลังจากหลิวหลงถิงสวมเสื้อผ้าเสร็จดีแล้ว จึงเปิดประตูห้องน้ำ เสียงฝีเท้านั่นเดินเข้ามาในห้องแล้ว ตอนที่หลิวหลงถิงหันมองภายในห้องนอน ผู้หญิงร่างสูงใหญ่ที่สวมเสื้อสวมลายดอกกางเกงสีดำ คนหนึ่งก็ยืนอยู่ข้างเตียงฉันแล้ว เธอหันศีรษะมองไปยังเตียงของฉัน อาจจะเห็นว่าที่นอนบนเตียงฉันถูกปูไว้เรียบร้อย จึงยืนมือสีดำสนิททั้งสองข้างคว้าจับบนเตียงฉัน แล้วยังส่งเสียงร้อง “ฮื้ดดดด…” ออกมาเหมือนสัตว์ที่สูดหายใจหอบ ทั้งตื่นเต้นมากและเหมือนโกรธมากเช่นกัน “เป้าหมายของหล่อนเป็นเธอจริง ๆ ด้วย” หลิวหลงถิงบอกกับฉันหลังจาก
อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 27 งานเลี้ยงวันเกิด
ฉันกลอกตาใส่เหยาน่าพลางบอกกับเธอ “นี่เป็นเรื่องที่นานมากแล้ว เธอไม่เตือนฉันก็ลืมไปแล้ว”ทันใดนั้นเหยาน่าก็ทอดถอนหายใจพลางบอกกับฉัน “เธอมีหวานใจคนใหม่แล้ว ก็ลืมรักเก่าไปเลยนะ ถ้าอย่างนั้นงานเลี้ยงวันเกิดหวังเสวียนในวันพรุ่งนี้ เธอจะไปไหม!”หวังเสวียนเป็นกรรมการจิตวิทยาห้องของเรา เขาหน้าตาน่ารักเป็นผู้ชายทางตอนใต้ อ่อนโยนและรู้จักเอาใจใส่ ปีก่อนฉันเคยมีช่วงเวลาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือกับเขาจริง ๆ แต่ว่าภายหลัง พวกเราทะเลาะด้วยเรื่องเล็กน้อยจึงไม่ลงรอย จากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อส่วนตัวกันอีกเลย อีกอย่างหลิวหลงถิงบอกกับฉัน หากฉันไม่มีธุระล่ะก็ พรุ่งนี้ก็ให้ไปดูห้องเป็นเพื่อนเขา ระหว่างไปดูห้อง กับไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อนแล้ว ฉันต้องเลือกไปดูห้องกับหลิวหลงถิงอย่างแน่นอนอยู่แล้วสิ!ตอนที่ฉันอยากบอกเหยาน่าว่าหวังเสวียนไม่ได้เชิญฉัน และฉันก็ไม่อยากไป เสียงจากมือถือของฉันก็ดังขึ้น จึงหยิบขึ้นมารับสาย เป็นหวังเสวียนโทรมาหาอย่างที่คาดไว้ เขาต้องการให้พรุ่งนี้ฉันไปร่วมงานปาร์ตี้วันเกิดของเขาฉันเอ่ยปฏิเสธและบอกเขาว่าพรุ่งนี้ฉันมีธุระ กลับไม่คิดว่าเหยาน่ายื่นมือหยิบมือถือของฉันไป รับปากทุกวิถี
อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 28 ฟื้นคืนชีพจากความตาย
ฉันคาดไม่ถึงว่าหวังเสวียนอยากจะลงมือกับฉันตอนอยู่บนรถ! เดิมทีฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขา ตอนนี้เขาทำกับฉันแบบนี้ ทำให้ฉันเริ่มรังเกียจเขาแล้ว ทว่าขณะกำลังจะดึงมอเขาออก ตัวลื่นเกลี้ยงเกลาที่พันอยู่รอบข้อมือ ก็เลื้อยขึ้นไปบนแขนของฉัน จากนั้นทะลวงเข้าไปในร่างกายฉันทันใดนั้นทั่วทั้งร่างกายเสมือนเต็มไปด้วยไฟฟ้าอย่างไรอย่างนั้น ฉันรู้สึกว่าตัวเองทรงพลังไร้เทียมทาน หลิวหลงถิงควบคุมร่างกายฉันไว้ทั้งหมดแล้ว ฉันยื่นมือออกแรงเขี่ยมือของหวังเสวียนที่จับฉันไว้ออก จากนั้นก็ตบเข้าที่ใบหน้าหวังเสวียนไปหนึ่งฝ่ามือเต็ม ๆ จนเกิดรอยมือสีแดงห้านิ้วแจ่มชัด ใบหน้าของหวังเสวียนบวมขึ้นมาในทันทีหวังเสวียนอาจจะคิดไม่ถึงว่าฉันจะแรงเยอะถึงขนาดนี้ เขาถึงกับตกตะลึงมองฉันอยู่แวบหนึ่ง ทว่ายังไม่ยอมแพ้ยื่นมือกดฉันลงต่อ พร้อมกล่าว “นังตัวดี เธอยังกล้าตบฉัน เธอให้ฉันรอมาหนึ่งปี มีแฟนแล้วยังแสร้งทำตัวใสซื่อบริสุทธิ์? เธอลืมเรื่องก่อนหน้านี้ว่าคุยกับฉันยังไงแล้วเหรอ?”ว่าแล้วเขาก็ตรงมาแย่งมือถือฉันไป ฉันไม่ได้ล็อกหน้าจอไว้พอดี เขาจึงค้นหาบันทึกที่ฉันคุยกับเขา เมื่อหนึ่งปีกว่าไม่อย่างรีรอ เขาอ่านคำพูดที่ล้อเล่นตอนนั้นทีล
อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 29 ผู้หญิงอาบน้ำ
ตอนที่พวกเราถึงเขตหวยโหรว ก็จวนจะเที่ยงแล้ว โชคดีที่ความสัมพันธ์ระหว่างเหยาน่ากับหวังเสวียนดูเหมือนจะไปได้ดี เหยาน่าช่วยเขาจัดเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อย เค้กก็ซื้อมาแล้ว และอาหารก็สั่งมาหมดแล้ว ทว่าตอนที่เหยาน่ามองเห็นฉันกับหลิวหลงถิงอยู่ด้วยกัน สายตาฉายแวว ประหลาดใจเล็กน้อย ฉันจึงแสยะยิ้มขึ้นทันที พร้อมบอกว่าฉันไปที่ไหนก็ต้องพาแฟนไปด้วย ดูท่าแล้วจากนี้เส้นทางความเป็นเพื่อนสนิทของเราจะสิ้นสุดลงแล้ว ฉันคุยโวโอ้อวดกับเหยาน่าไปสักสองสามประโยค เจ้าของร้านเห็นหวังเสวียนได้รับบาดเจ็บ เจ้าของผู้ชายจึงหยิบกล่องยามาพันแผลให้หวังเสวียนป้องกันการติดเชื้อ ยังถามพวกเราว่าเที่ยงนี้กินข้าวเสร็จแล้ว ตอนบ่ายวางแผนจะไปทำอะไร?เพื่อนในห้องเกินกว่าครึ่งมากันแล้ว บางคนก็บอกว่าร้องเพลง บางคนก็บอกว่าตกปลา บางคนบอกว่าถึงเวลาค่อยคิด อย่างไรเสียแถบนี้ถือว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตร เป็นเขตท่องเที่ยว ถึงตอนนั้นพวกเราอยากเล่นอะไร ก็เล่นได้หมด“ถ้าหากพวกคุณไปตกปลาละก็ ภูเขาด้านหลังมีอ่างเก็บน้ำอยู่ พวกคุณห้ามไปใกล้มันเด็ดขาด ที่นั่นไม่สะอาดมาก ถ้าหากอยากตกปลาให้ออกประตูเลี้ยวไปทางซ้าย ประมาณสามร้อยเมตรจะเ
อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 30 ลิงแมนดริล
กลางวันแสก ๆ แบบนี้ มีผู้หญิงมากมายขนาดนี้อาบน้ำริมอ่างเก็บน้ำ ในตอนแรกฉันแยกไม่ออกเลยว่าพวกเธอเป็นมนุษย์หรือผี!“ที่แท้เถ้าแก่คนนั้นไม่ได้หลอกพวกเรา ริมอ่างเก็บน้ำมีผู้หญิงอาบน้ำจริง ๆ ด้วย!” เหยาน่าหันมาถามฉัน “ป๋ายจิ้ง เธอว่าผู้หญิงพวกนี้เป็นพวกธุรกิจเชิญชวนลูกค้าของที่นี่หรือเปล่า?”ฉันก็มาสถานที่แห่งนี้เป็นครั้งแรกเหมือนกัน จะรู้ได้ยังไงว่าผู้หญิงพวกนี้มาทำอะไร ทว่ามองดูรูปร่างของพวกเธอแล้ว แต่ละคนสวยสดงดงามมาก ไม่ต้องพูดถึงผู้ชาย แม้แต่ผู้หญิงอย่างฉันก็ถูกยั่วยวน จนเลือดร้อน ทันใดนั้นปลายจมูกก็รู้สึกร้อน ๆ พอยื่นมือออกไปแตะมือก็เต็มไปด้วยเลือดกำเดา!ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเราพูดเสียงดัง หรือว่ากลุ่มผู้หญิงที่อาบน้ำสังเกตเห็นการมาถึงของพวกเรา จึงทยอยหันตัวมาเผชิญหน้ากับพวกเราตรง ๆ พวกหล่อนยื่นแขนทำท่ากวักมือเรียกให้พวกเราไปหา ใบหน้าของผู้หญิงทุกคนแย้มยิ้ม ขำขัน ไม่แตกต่างจากมนุษย์อย่างพวกเรา ฉันเป็นเด็กผู้หญิง ถึงหล่อนจะสวยแค่ไหน ก็ดึงดูดฉันไม่ได้ แต่ว่าผู้ชายในห้องเรานั้นต่างจากพวกเรา พวกเขามีพละกำลัง บางคนไม่เคยลิ้มรสชาติของผู้หญิงมาก่อน ถูกหลอกล่อขนาดนี้ ทุกคนต่างเดินไปหาผู้หญิ
Latest chapter
- อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 75 พลีชีพเพื่อช่วยเธอ
- อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 74 เทพเจ้าคงคาแต่งงาน
- อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 73 เป็นคุณพ่ออย่างสบายใจ
- อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 72 ทารกในครรภ์ปกติ
- อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 71 ตรวจครรภ์
- อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 70 ของชิ้นใหญ่ที่แปลกประหลาด
- อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 69 บำเพ็ญจนสมบูรณ์แบบ
- อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 68 คำสารภาพที่ไม่สมควร
- อุบัติรัก อสรพิษ บทที่ 67 ต่างคนต่างคิดถึง
