บทที่ 0145

ถึงแม้ว่าฉันไม่อยากจะคุยกับหลิวหลงถิงเลยสักประโยคเดียว แต่ว่าก็ตอบเขาง่าย ๆ ไปว่าหมอบอกว่าลูกปกติดีมาก ไม่ใช่งูแล้ว แต่เป็นทารกในครรภ์คนหนึ่ง

พอเห็นว่าพูดแบบเช่นนี้แล้วหลิวหลงถิงก็ดีใจขึ้นมาทันที มือทั้งสองข้างโอบกอดฉันเข้าไปในอ้อมอกของเขา จูบลงบนหน้าผากของฉันไปหนึ่งที แล้วก็จับที่หน้าของฉันพูดกับฉันว่า “รู้ไหมทำไมฉันถึงกลัวไม่อยากให้เธอตรวจครรภ์ขนาดนี้?”

ฉันมองที่หลิวหลงถิงแล้วส่ายหน้าให้เขา คิดอยู่ในใจแต่เขาก็ไม่ได้บอกฉัน ฉันจะรู้ไปได้อย่างไรว่าทำไมเขาถึงไม่ให้ฉันมาตรวจครรภ์

“เพราะว่าฉันไม่