Se connecterShare
บทที่ 28 ความซวยกำลังมาเยือน
Dernière mise à jour:
2025-08-01 19:38:49
Latest chapter
อุ้มบุญมาเฟีย บทส่งท้าย
2 ปีต่อมา.."เอิ้ก ๆ คิ ๆ"เสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจของเด็กน้อยดังเล็ดลอดออกมาจากคฤหาสน์หวงเฟยหง ซึ่งเจ้าของเสียงคือเด็กหญิงหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มวัยขวบเศษ ๆ บุตรสาวคนเล็กของมาเฟียหนุ่มกับพีชภรรยาสาวนั่นเอง โดยมีชื่อว่าหงส์ฟ้าที่กำลังหัวเราะร่าจนเสียงดังกึกก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นเมื่อโดนผู้เป็นแม่หยอกเย้า"ป๊าหนูไปรับพี่มังกรถึงไหนเนี่ยทำไมนานจัง" พีชพึมพำกับบุตรสาวเบา ๆ เมื่อเหลือบเห็นเวลาบนนาฬิกาแขวนผนังที่บ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาสี่โมงเย็นแล้ว"ไปไหนมาโรงเรียนเลิกตั้งแต่บ่ายสามโมง แต่เฮียเพิ่งกลับมาเอาตอนสี่โมงเย็น" ทันทีที่เห็นผู้เป็นสามีเดินเข้ามาเธอก็เปล่งเสียงถามอย่างไม่รอช้า ดวงตากลมโตจับจ้องใบหน้าหล่อเหลาเชิงจับพิรุธมาเฟียหนุ่มส่งยิ้มหวานให้ผู้เป็นภรรยาพร้อมกับเดินเข้าไปนั่งลงข้าง ๆ สวมกอดเธอไว้หลวม ๆ ก่อนบอกเหตุผลไป "พาลูกไปซื้อของมาครับ" "แล้วไหนมังกรคะ" พีชถามเมื่อมองหาก็ไม่เห็นบุตรชายเดินเข้ามา"อยู่หน้าบ้านนู่นสงสัยกำลังเล่นอยู่กับของเล่นใหม่" มาเฟียหนุ่มเอ่ยพร้อมกับช้อนตัวบุตรสาวที่นอนดิ้นดุกดิกอยู่บนตักเมียสาวขึ้นมาอุ้ม"ทำไมข้อมือลูกเป็นรอยแดงโดนอะไรมา" แต่แล้วจากใบหน้
อุ้มบุญมาเฟีย The end
หลังจากตะเตรียมข้าวของเสร็จสามคนพ่อแม่ลูกก็ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่บ้านพักตากอากาศทันทีผ่านไปประมาณสองชั่วโมงกว่า ๆ รถหรูที่มีอาเหว่ยเป็นคนขับและสามคนพ่อแม่ลูกนั่งอยู่เบาะด้านหลังก็เคลื่อนตัวมาจอดลงบริเวณบ้านพักตากอากาศหวงเฟยหง"ว้าว..ทะเลสวยจัง" เด็กน้อยที่นั่งอยู่บนตักผู้เป็นพ่อตาลุกวาวด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้เห็นทะเลเป็นครั้งแรกในชีวิต"อยากไปเดินเล่นไหมครับเดี๋ยวให้ม๊าพาไปเดินเล่นพลาง ๆ นะ ป๊าเอาของเข้าไปเก็บในบ้านก่อน" "อยากไปครับ" สิ้นเสียงบุตรชายมาเฟียหนุ่มก็เปิดประตูก้าวลงจากรถโดยไม่ลืมที่จะหันไปขยิบตาให้บุตรชายหนึ่งที"ไปครับม๊ามังกรอยากไปดูทะเลใก้ล ๆ"เด็กน้อยฉีกยิ้มให้ผู้เป็นพ่อจนตาหยีก่อนจะหันมาชวนผู้เป็นแม่พร้อมกับจูงมือให้เดินตามไปยังหน้าบ้านโดยไม่รอให้ผู้เป็นแม่ตอบอะไร"เดินช้า ๆ มังกรไม่ต้องรีบเดี๋ยวล้ม" พีชเอ็ดเบา ๆ เมื่อบุตรชายเริ่มพาเธอวิ่ง แต่เด็กน้อยหาได้สนใจไม่ยังคงพาผู้เป็นแม่วิ่งมาจนถึงหน้าบ้าน"นี่มันอะไรกัน"ทันทีที่เดินมาถึงหน้าบ้านพีชก็ต้องหยุดชะงักอัตโนมัติ สายตาคมจ้องมองไปยังลานหน้าบ้านที่ถูกตกแต่งด้วยดอกไม้สีขาว และสีชมพู่ดูสวยงามละลานตาให้ความรู้สึกอ่อนห
อุ้มบุญมาเฟีย บทที่ 71 เซอร์ไพรส์
หลังจากวันที่มาเฟียหนุ่มขอเมียสาวแต่งงานแต่กลับโดนเธอปฏิเสธเขาจึงแอบสั่งให้ลูกน้องเตรียมงานบางอย่างให้เงียบ ๆ โดยไม่ให้เมียสาวรู้และเมื่อถึงเวลาเขาก็เริ่มทำตามแผนที่วางไว้ทันทีร่างสูงเดินเข้ามาหย่อนก้นนั่งบนเตียงข้างบุตรชายและเมียสาวที่นอนอยู่แล้วถามขึ้น "มังกรอยากไปเที่ยวทะเลไหมครับ""อยากไปครับมังกรยังไม่เคยไปเที่ยวทะเลเลย" เด็กน้อยดีดตัวลุกขึ้นนั่งแล้วเอ่ยบอกผู้เป็นพ่อด้วยท่าทางตื่นเต้น "ครับเดี๋ยวป๊าพาไปนะ" มาเฟียหนุ่มลูบศีรษะเล็กทุยเล็กด้วยความรักใคร่ก่อนเอียวหน้าพูดกับเมียสาว "พรุ่งนี้ผมว่างเราพาลูกไปเที่ยวทะเลกันนะ""ค่ะ" พีชขานรับเบา ๆ ในขณะที่เปลือกตายังปิดสนิทอยู่"เย้ ๆ มังกรจะได้ไปเที่ยวทะเลแล้ว" สิ้นเสียงของผู้เป็นแม่เด็กน้อยก็ลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นบนที่นอนด้วยความดีใจตามประสาเด็กๆ จนพีชต้องปรือตาขึ้นเอ็ดบุตรชายเบาๆ เพราะรบกวนการนอนของเธอ "นอนลงมังกรอย่ากระโดดถ้าอยากไปทะเลก็นอนได้แล้วครับ" "ครับม๊า" เด็กน้อยล้มตัวลงนอนแล้วหลับตาลงอย่างว่าง่ายเพียงไม่นานก็ผล็อยหลับไป"ทำไมคุณชอบดุลูก" มาเฟียหนุ่มมองหน้าบุตรชายด้วยแววตารักใคร่พร้อมกับเปล่งเสียงถามเมียสาวอย่างไม่เข้าใจ"เพร
อุ้มบุญมาเฟีย บทที่ 70 ขอแต่งงาน
1 เดือนต่อมา..พีชยังคงใช้ชีวิตอยู่ในคฤหาสน์หวงเฟยหงด้วยความจำใจเพราะบุตรชายอยากอยู่กับผู้เป็นพ่อต่อ แม้เธอพยายามพูดจาหลอกล่อหว่านล้อมเพียงใดบุตรชายก็ไม่ยอมโอนเอนตามสุดท้ายเธอจึงต้องอยู่ที่นี่อย่างเลี่ยงไม่ได้ส่วนความสัมพันธ์ของเธอกับมาเฟียหนุ่มก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ ตามลำดับตอนนี้เธอได้ยื่นเรื่องกลับมาขอเรียนต่อในระดับปริญญาโทกับทางมหาวิทยาลัยเรียบร้อยแล้วมันเป็นสิ่งที่เธอตั้งใจมาตลอดจึงอยากสานต่อให้สำเร็จถึงแม้มาเฟียหนุ่มจะคัดค้านเสียงแข็งไม่ยอมให้เธอไปเรียนด้วยเหตุผลที่ว่ากลัวหนุ่ม ๆ มาวอแวกับเธอ แต่สุดท้ายเธอก็แผลงฤทธิ์ใส่จนเขาต้องยอม"ไปเรียนมีหนุ่ม ๆ มาขายขนมจีบหรือเปล่า" มาเฟียหนุ่มที่นั่งรอเมียสาวอยู่ในห้องโถงถามขึ้นทันทีที่เธอย่างกรายเข้ามา แววตาดุดันจับจ้องใบหน้าสวยอย่างจับพิรุธ"ถามทุกวันไม่เบื่อบ้างหรือไง" คนโดนถามถอนหายใจออกมาระคนเหนื่อยหน่ายเมื่อต้องเจอคำถามซ้ำ ๆ เดิม ๆ จากมาเฟียหนุ่มทุกวัน เขาจับผิด และสอบสวนเสมือนว่าเธอเป็นผู้ต้องหาทำผิดร้ายแรงยังไงยังงั้นเธอก็ไม่รู้เช่นกันว่าเขากลายเป็นคนขี้หึงขี้หวงตั้งแต่เมื่อไร"ตอบไม่ตรงคำถาม" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยเสียงดุกว่าเดิมเมื่อเ
อุ้มบุญมาเฟีย บทที่ 69 หวง
เมื่อตกลงกันเรียบร้อยแล้วสามคนพ่อแม่ลูกก็พากันเดินขึ้นห้องนอนเพื่อพักผ่อนทันทีหลังจากที่วุ่นวายมาทั้งวันพีชกวาดสายตามองไปรอบห้องอย่างอึ้ง ๆ แม้เวลาจะผ่านไปเนินนานแค่ไหน ทว่าข้าวของทุกอย่างของเธอก็ยังคงวางอยู่ที่เดิมไม่ได้เคลื่อนย้ายหรือสูญหายไปไหนเลยสักชิ้น"ผมเก็บทุกอย่างที่เป็นของคุณไว้หมดแหละ" มาเฟียหนุ่มที่กำลังถอดเสื้อผ้าให้บุตรชายเพื่อจะพาไปอาบน้ำเอ่ยขึ้นเมื่อเหลือบเห็นหญิงสาวกำลังมองสำรวจรอบ ๆ ห้องพร้อมกับเผยยิ้มบางๆ ออกมา"จะทิ้งก็ไม่มีใครว่านิ" พีชเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ ก่อนจะเดินไปหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาทำเหมือนไม่ยินดียินร้ายกับคำพูดของมาเหียหนุ่มทั้งที่ความเป็นจริงภายในใจแอบพองโตไม่น้อยที่เขายังคงเก็บรักษาข้าวของเธอไว้อย่างดี นึกว่าเขาจะเก็บไปทิ้งหมดแล้วซะอีกก็เธอดันหอบลูกหนีไปขนาดนั้นเป็นใครก็ต้องโกรธ แต่กับผิดคาดนอกจากเขาจะไม่โกรธแล้วยังดีจนน่าใจหายอีกด้วยเธอนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยในขณะที่สายตาเผลอมองหน้ามาเฟียหนุ่มอย่างลืมตัวจนมาเฟียหนุ่มจับได้เอ่ยทักขึ้นด้วยความสงสัย "มองหน้าผมทำไม"พีชเสียอาการเป็นอย่างมากเมื่อถูกจับได้รีบเบนสายตามองบุตรชายแทน "ฉันมองลูกไม่ได้มองคุ
อุ้มบุญมาเฟีย บทที่ 68 ลูกพ่อ
ระหว่างทางที่นั่งรถกลับคฤหาสน์มาเฟียหนุ่มกับบุตรชายก็คุยกันมาตลอดทางพีชได้แต่นั่งมองบุตรชายที่นั่งอยู่บนตักผู้เป็นพ่อเงียบ ๆ ไม่คิดจะปริปากพูดอะไรออกมาปล่อยให้สองคนพ่อลูกได้คุยกันให้เต็มที่ไม่คิดจะขัดขว้างเพราะบุตรชายของเธอก็ดูจะมีความสุขเอามาก ๆ ที่ได้อยู่กับผู้เป็นพ่อภาพสองคนพ่อลูกพูดคุยหัวเราะกันทำให้พีชอดยิ้มตามไม่ได้เธอไม่คิดเลยว่าจะได้เห็นรอยยิ้มจากมาเฟียหนุ่มเวลาสี่ปีทำให้เจ้าพ่อมาเฟียผู้แข็งกระด้าง เย็นชาและไร้หัวใจอย่างหวงเฟยหงเปลี่ยนไปมากจริง ๆ เขาดูอบอุ่น อ่อนโยนและแสดงความรู้สึกออกมาให้เห็นมากขึ้นแตกต่างจากเมื่อก่อนสิ้นเชิงเธอนั่งมองภาพตรงหน้าอยู่อย่างนั้นสักพักใหญ่ก่อนจะละสายตาออกแล้วค่อย ๆ หลับตาลงเพื่อพักผ่อนสายตา"ง่วงเหรอ" มาเฟียหนุ่มถามไถ่เมื่อเห็นว่าร่างบางที่นั่งอยู่ข้าง ๆ หลับตาลง มือหนาเอื้อมไปจับปอยผมที่หล่นปกใบหน้าสวยทัดไว้ข้างหูให้เขาได้มองหน้าเธอชัดขึ้น"ไม่ได้ง่วงแค่พักสายตา" เสียงหวานเปล่งออกจากริมฝีปากบางทั้งที่ตายังคงปิดอยู่"งั้นนอนเถอะถึงคฤหาสน์เดี๋ยวปลุก" มาเฟียหนุ่มปล่อยให้หญิงสาวได้พักผ่อนเขาเพียงนั่งมองเธอเงียบ ๆ ให้สมกับที่คิดถึงมาตลอดสี่ปี เธอจ
Vous vous intéresseriez aussi à
Break The Rule แหกกฎ(รัก)นายมาเฟีย
SOEUR1.5K Vuesพิษรักมาเฟียร้าย
มงกุฎดอกหญ้า12.9K Vuesคลั่งรัก | คุณป๋า
ลำเจียก10.3K Vuesหลงรักนายมาเฟีย
เดย์ไลลา3.7K Vuesไม่ต้องการเศษใจ
พริ้มเภา100 Vuesเพียงเวลา(After in the rain)
ohpal742 Vuesเมีย(เด็ก)ขัดดอก (จบ)
อยู่ในตะเกียงแก้ว3.2K Vuesล้างแค้นหัวใจ 25+++(พระเอกร้าย นางเอกปากจัด)
ศานิชล586 Vues
