LOGINความแตกต่างระหว่างวัยกับรูปร่างไม่ได้เป็นอุปสรรค เขาและเธอสามารถทำกิจกรรมที่เรียกว่า...เซ็กซ์ ได้ทุกครั้งที่มีโอกาส โดยไม่เลือกสถานที่และเวลา ....................... เซ็กซ์...สำหรับเขาคือการคลายเครียด วันไหนเครียดมากก็หลายครั้ง วันไหนเครียดน้อยสองครั้งเป็นอย่างต่ำ แต่พอมาเจอกระต่ายน้อยหน้าตาเย้ายวน เขาถึงกับเสพติดเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น “วันนี้สามครั้งแล้วนะคะ” กระต่ายน้อยบอกราชสีห์ที่กำลังขย้ำเธออีกรอบ “ครั้งที่สี่จะเป็นไรไป” เขาตอบหน้าตาเฉย และพร้อมทำภารกิจสวาทอีกครั้ง
View Moreอ่างจากุชชี่ไม่ได้มีประโยชน์เพียงแค่แช่ตัว หรือนวดบำบัดจากสายน้ำวนให้เกิดการผ่อนคลาย มันยังสร้างความบันเทิงทางอารมณ์ให้กับเจ้าของ เพราะตอนนี้ร่างสองร่างที่แช่อยู่ในอ่างที่มีฟองโฟมท่วมอ่าง ปกคลุมร่างเปล่าเปลือยของสองหนุ่มสาวที่กำลังทำกิจกรรมทางเพศกันอย่างดุเดือด เร่าร้อน
“คุณลอเรนซ์...อา...อา” เอมม่าสาวคู่ขาสุดร้อนแรงครางกระเส่าขณะโยกตัวอยู่บนตักของฝ่ายชายที่ตอนนี้ยกมือใหญ่กอบกุมเต้าทรวงที่กระเพื่อมไหวตามจังหวะ “อา...ดีจังค่ะ...ฉันชอบเหลือเกิน”
“ฉันก็ชอบตอนเธอขย่ม...ขย่มลงมาอีก อย่างนั้นแหละ แรงๆ เร็วๆ...ดีมาก” ลอเรนโซ่กำกับบอกสาวร้อนรักที่ทำตามอย่างเชื่อฟัง มือทั้งสองข้างจับบ่าเขาเป็นหลักยึด ยกตัวขึ้นสูงกระชั้นลงมาเร็วแรง ความที่จุดเชื่อมต่ออยู่ในน้ำ ส่งผลให้แรงดันในน้ำชะลอความเร็วของเอมม่า ลอเรนโซ่จึงขยับเอวสวนใส่กายชายเข้าไปในร่องสวาท มือใหญ่หมุนปลายถันสาวเล่นข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างอยู่ในอุ้งปากหนาร้อนผ่าว ร่างสาวสั่นสะท้านจากความเสียวที่แล่นพล่านในกาย
“อา...อา...คุณลอเรนซ์...อา...ฉันร้อนไปทั้งตัว...อืม” เธอครางไม่หยุดปาก เช่นเดียวกับขยับกายขึ้นลงไม่หยุดหย่อน ความเร็วแรงเพิ่มตามระดับความเสียว เพิ่มตามอารมณ์ที่สูงลิบลิ่ว และพร้อมทะยานไปยังฟากฟ้าเบื้องบน แต่แล้วเหมือนเธอถูกฉุดลงมายังพื้นพสุธา เมื่อเขายกร่างเอมม่าขึ้นสูง นำมาวางบนขอบอ่างที่ทำมาจากหินอ่อน สามารถนอนราบไปทั้งตัว หญิงสาวตั้งชันขาตรงขอบอ่างอย่างรู้งาน ทว่าเขาไม่ได้สอดกายประสานตามที่เอมม่าคิด เขากลับทำบางอย่างที่เรียกเสียงครางจากความสยิวซ่านท่วมท้นใจ
“อา...อา...เสียว...เสียวอ๊า...คุณลอเรนซ์”
ลอเรนโซ่โน้มตัวชิมเม็ดบัวบนยอดดอกอุบล เขาดูดแรงๆ สลับกับใช้ลิ้นเลีย นิ้วมือก็ไม่ว่างเว้นสะกิดอยู่บนเกสรน้อยเบ่งบาน เขาเน้นบดบี้ผลัดเปลี่ยนเขี่ยช้าๆ ทว่าทำให้สาวเจ้าดิ้นพล่าน เนื้อตัวคล้ายจะแตกจากความเสียวสะท้านที่แล่นพล่านไปทั่วกาย เธอบิดเร้าตัว ครางเสียงกระเส่า
ชายหนุ่มนักรักไม่ได้หยุดเพียงแค่นี้ เขาสอดนิ้วมือสองนิ้วเข้าไปในร่องรัก ขยับเข้าออกด้วยความเร็วที่ไม่ต่างกับการขับเคลื่อนของเครื่องยนต์ ที่เด็ดกว่านั้นคือเขางอนิ้วเล็กน้อยให้นิ้วครูดกับผนังถ้ำด้านใน ร้ายกาจขึ้นไปอีกเมื่อนิ้วมืออีกข้างเลื่อนมาขยี้เม็ดละมุดแรงๆ ประสานการทำงานกับปากที่ครอบครองปลายถันทั้งสองข้างสลับกันไปมา เพิ่มความซ่านเสียวให้เธอมากขึ้นเป็นเท่าตัว
“พอค่ะ...ฉันเสียว...อา...อ๊า” เอมม่าครางแทบขาดใจ บ้าคลั่งในอารมณ์
“เดี๋ยวจะมีเด็ดกว่านี้อีก”
เอมม่าตัวสั่นมากขึ้นกับประโยคนี้ เพราะไม่รู้ว่า “เด็ด” ที่ว่านี้คืออะไร แต่ที่แน่ๆ มันจะทำให้เธอถึงสรวงสวรรค์เบื้องบน จบคำพูดลอเรนโซ่ร่างสาวถูกอุ้มพาเดินไปยังห้องอาบน้ำ
ทัณฑ์บำเรอมาเฟีย Chapter 9“คุณฌอร์นเก่งจังค่ะ พายมีความสุขมาก”กนิษฐาพลิกตัวมากอดร่างใหญ่ที่ขยับตัวกอดตอบ“ผมก็มีความสุขครับ มีมากด้วย” เขาตอบ “ผมกะว่าจะต่ออีกสักรอบ แต่คุณบอกว่าต้องตื่นไปทำงานแต่เช้ามืด งั้นคืนนี้แค่นี้ก่อนนะ พรุ่งนี้รับรองว่าทั้งคืน” “ค่ะ” กนิษฐาอยากตอบไปว่า เธอไหว ทว่าเธอไม่บอกไปเช่นนั้น ไม่ต้องการเผยธาตุแท้ตัวเองออกมา มันต้องค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป สองชั่วโมงผ่านไป ฌอร์นยังนอนไม่หลับ เดิมทีเขาให้กนิษฐาหนุนแขนต่างหมอน แต่เมื่อผ่านไปครึ่งชั่วโมงเธอหลับสนิท เขาดึงแขนออกอย่างนุ่มนวล วางศีรษะเธอบนหมอน แล้วกระเถิบตัวออกห่างร่างสาวเล็กน้อย นอนลืมตาโพรงมองเพดานผ่านความมืดสลัวของห้อง “ทำไมต้องคิดถึงแอลด้วยวะ” ฌอร์นถามตัวเอง สาเหตุที่เขานอนไม่หลับเพราะปรินดา เธอเข้ามาในห้วงคำนึงแบบวิ่งเข้าวิ่งออก น่าแปลกคือ ยามนึกถึงร่างกายเขาร้อนพิกล ไม่ได้ร้อนจากอากาศภายในห้องเพราะชุ่มฉ่ำเรียกว่าเย็นจนหนาวก็ได้ ร้อนในทีนี้คือ ความร้อนจากไฟเสน่หา ปรารถนาสัมผัสร่างกาย ทำอย่างที่เคยทำทุกวันจนตัวเนื้อสั่น “แม่งเอ๊ย!” เขาสบถออกมาเบาๆ ลุกขึ้นนั่ง เท้า
ทัณฑ์บำเรอมาเฟีย Chapter 8“รอนนี่ น้องชายต่างแม่ของผมเองครับ ส่วนเรื่องความสนิทสนม รอนนี่กับแอลสนิทกันครับ ไม่ว่ารอนนี่จะไปมิลาน ไปลอนดอน หรือผมมาที่นี่ ถ้าผมพาแอลมาด้วย รอนนี่ก็จะพาแอลไปเที่ยวเสมอครับ มันเป็นเรื่องปกติครับ” ณัฐกิตต์พอใจกับคำตอบ เขาเผลอยิ้มออกมาไม่รู้ตัว โดยไม่รู้ว่า ฌอร์นลอบมองอยู่ “เราไปกินอาหารกันดีกว่าครับ เชิญครับ”เจ้าของบ้านลุกขึ้นยืน แขกทั้งสองคนจึงลุกขึ้นและเดินตามร่างสูงใหญ่ไปยังห้องทานอาหาร ปรินดาจัดการเตรียมอาหารตามคำสั่งฌอร์น และยืนอยู่ใกล้ๆ เช่นเคยเผื่อเจ้าของบ้านเรียกใช้ ส่วนใหญ่จะเป็นการรินไวน์ให้ เพราะมื้อเย็นฌอร์นมักดื่มไวน์ขาว ไวน์แดงแล้วแต่ดื่มกับอาหารชนิดใด ขณะอยู่รับใช้มาเฟียหนุ่ม ใบหน้าปรินดาอมเศร้าใจระทม ฝืนยิ้มให้ณัฐกิตต์ที่ส่งยิ้มให้เนืองๆ “แอล...เธอไปจัดกระเป๋าให้คุณพายได้แล้ว กินอาหารเสร็จอีกสักพักฉันกับคุณพายจะขึ้นห้อง ฉันอยากให้ทุกอย่างเสร็จก่อนฉันกับคุณแอลขึ้นไป” ฌอร์นสั่งน้ำเสียงปกติ “ค่ะคุณฌอร์น” ณัฐกิตต์มองตามปรินดาด้วยรอยยิ้ม เขาตั้งใจว่า ส่งตัวกนิษฐาเสร็จจะอยู่คุยกับปรินดาสักชั่วโมงสองชั่วโมงให้ห
ทัณฑ์บำเรอมาเฟีย Chapter 7 “รายนั้นน่ะนั่งจิบกาแฟอยู่ในห้องรับแขก ท่าทางอารมณ์ดีเชียว วันนี้คงไม่ดุแอลหรอก จานก็เหลือแค่สองสามใบเอง พี่ล้างแปปเดียวก็เสร็จ แอลรีบขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ” ปรินดารู้ดีว่า ฌอร์นอารมณ์ดีเรื่องใด เธอหน้าเศร้าลงทันที นรวิชญ์เห็นหน้าปรินดาแล้วสงสารจับใจ แต่ช่วยอะไรไม่ได้ นอกจากส่งกำลังใจเงียบๆ “รีบไปเถอะ วันนี้พี่มีโปรแกรมพาแอลเที่ยวหลายที่เลยนะ ไปช้าเดี๋ยวจะเที่ยวไม่ครบ อีกอย่างต้องกลับมาส่งแอลให้ทันก่อนห้าโมงเย็นด้วย ไม่งั้นพี่ฌอร์นขยุ้มหัวเราสองคนแน่นอน” “ค่ะ” ปรินดายิ้มแห้ง เดินออกจากห้องครัว ปล่อยให้น้องชายเจ้าของบ้านล้างจานที่เหลือ อีกสิบห้านาทีต่อมา ปรินดาลงมาจากชั้นบน เธอเห็นสองพี่น้องกำลังนั่งคุยกันตรงชุดรับแขก ใจปรินดาห่อเหี่ยวทันใด เมื่อนึกถึงคนพิเศษของฌอร์นที่จะเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ ไม่ว่าจะเสียใจมากแค่ไหน เธอไม่มีสิทธิ์ห้าม ไม่มีสิทธิ์ก้าวก่าย ได้แต่ทำตามคำสั่งเขาเท่านั้น “อย่ากลับเกินห้าโมงเย็นนะ เพราะผู้หญิงคนพิเศษของพี่จะมาถึงที่นี่ห้าโมงครึ่ง พี่อยากให้แอลมาเตรียมตัวดูแลเธอ” ฌอร์นสั่งน้
ทัณฑ์บำเรอมาเฟีย Chapter 6 “ค่ะ ได้ค่ะ เพื่ออนาคตของเรา” กนิษฐาตอบตกลง คิดว่าตนเองเปลี่ยนคู่นอนกับคนในกลุ่มลับ สนุกเหมือนเคย ได้ฌอร์นมาร่วมลงทุนกับณัฐกิตต์ ยิงนกนัดเดียวได้นกสองตัว ณัฐกิตต์ยิ้มกว้าง ดีใจที่คนรักยินยอม “พายขอถามอะไรพี่ตั้มข้อนึงได้ไหมคะ” “ว่ามาสิครับ มากกว่าข้อนึงก็ได้นะ” ณัฐกิตต์พูดขณะคลอเคลียแก้มดาราสาว “พี่ตั้มบอกว่า รู้จักกับแอล คนรับใช้บ้านคุณฌอร์นตั้งแต่เด็ก พี่ตั้มสนิทกับแอลมากหรือคะ ตอนเจอกันพี่ตั้มทำท่าดีใจมากเลย แถมยังกอดแอลด้วย ที่สำคญพี่ตั้มเรียกแอลว่าที่รัก ทั้งที่คำนี้พี่ตั้มไม่เคยเรียกพายเลยสักครั้ง” น้ำเสียงช่างเต็มไปด้วยความน้อยใจและอยากรู้ “หึงเหรอ” ณัฐกิตต์ยิ้ม หอมแก้มเธอฟอดใหญ่ “ค่ะ ใครบ้างจะไม่หึง พี่ตั้มเป็นแฟนพายนะคะ เห็นแบบนั้นไม่หึงสิแปลก”เขากระชับอ้อมกแขนกอดร่างเธอแน่นอนขึ้นก่อนตอบ “ตอนนี้พี่อายุได้เจ็ดขวบ ครอบครัวแอลก็เข้ามาอยู่บ้านพี่ในฐานะญาติห่างๆ ของคุณแม่ ที่มาขออาศัยชั่วคราว แต่ชั่วคราวที่ว่านี้ก็นานเจ็ดแปดปีนะ พี่กับแอลเลยสนิทกัน พอครอบครัวแอลไปอยู่อังกฤษ เราก็เลย