แฟนหรอ?

อีริคกระโดดขึ้นและไล่ฉีดปืนฉีดน้ำไปยังนิดและทั่วสระด้วยความสนุกสนาน น้ำเย็นที่พุ่งออกมานั้นกระทบบนผิวที่ไหม้

เกรียมจากแสงแดดช่วยบรรเทาอาการแสบได้ดี

นิดร้องกรี๊ดและวิ่งไปหัวเราะเยาะเขา เขาชอบเสียงของเธอ จริงๆ แล้ว เขาชอบเธอมากต่างหาก เธอมีบุคลิกที่น่าดึงดูด

 น่าหลงใหลอย่างมาก ก่อนที่เขาจะสลัดความคิดนั้นออกไป

เธอร้องอุทานจากอีกฟากของสระด้วยรอยยิ้มแห่งความสำเร็จที่ยิงน้ำมาโดนเขาตอนเขาเผลอ

เขากระโจนวิ่งอย่างรวดเร็วและพุ่งลงไปในสระ คลื่นลูกใหญ่ซัดเข้ามาและซัดโดนตัวเธอ เธอหัวเราะเมื่อเขาโผล่ขึ้นมา 

ดวงตากลมโตเป็นประกายสุกยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ตอนเที่ยงวันเสียอีก เธอเปียกโชก บิกินี่สีขาวของเธอแนบชิดกับตัวเธอราว

กับเป็นผิวหนังชั้นที่สอง และในขณะเดียวกัน เขาสังเกตเห็นว่ามันโปร่งแสงขึ้นมาก เนินอกเล็กๆ บนหน้าอกของเธอมองเห็น

ได้ชัดเจนขึ้น โดยมีเงาสีเข้มของหัวนมของเธอปรากฏให้เห็น ด้านล่าง ก้นของเธอแนบชิดกับตัวเธอ และเขาสังเกตเห็น

ขนเพชรสีเข้ม

มันทำให้เขาประหลาดใจ นิดเป็นเด็กสาวตัวเล็กมาก สูงไม่ถึง160 และผอมเพรียวจนเขาไม่คิดว่าเธอกำลังเข้าสู่วัยรุ่น 

เธอดูเด็กเกินไป แต่ด้วยผมสีดำสนิทที่รวบเป็นหางม้าสูงและรูปลักษณ์แบบเอเชียที่แปลกตา เธอเป็นเด็กสาวที่สวยมากๆ

ความคิดนั้นทำให้คิดไปไกล เธอมีแฟนหรือเปล่า? เขาทำให้เธอต้องอยู่ห่างจากแฟนของเธอในขณะที่เธอคอยเป็นเพื่อน

ให้เขาหรือเปล่า? ที่จริงแล้ว ทำไมเธอไม่เข้าสังคมกับเพื่อนๆ ของเธอเลย เธอคงมีอยู่แล้วแน่ๆ หรือว่าเธอไม่มี? 

เขาหวังว่ามันจะเป็นแบบหลังมากกว่า

เขารู้ตัวว่ารู้จักเธอน้อยมาก และตัดสินใจว่าถึงเวลาต้องเปลี่ยนแปลงแล้ว เขามัวแต่หมกมุ่นอยู่กับตัวเองมากเกินไป

น้ำเย็นๆ สาดเข้าตัวเขาอีกครั้งขณะที่เขาลอยตัวอยู่

“ระวังนะ หนูกำลังเล่นกับไฟ” เขาเตือนเธอขณะว่ายน้ำไปที่ขอบสระ

สาวน้อยฉีกยิ้มหัวเราะและวิ่งหนี เธอสดใสและมีชีวิตชีวามาก ดูมีความสุขดี

ในที่สุด เราก็นั่งใต้ร่มกันแดดอย่างสบายใจ นิดยกขาขึ้นบนเก้าอี้แยกตัวหนึ่งและจิบโค้ก

“หนูมีเพื่อนที่โรงเรียนเยอะไหม” เขาเปิดประเด็นถาม

“เยอะอยู่นะ ทำไมเหรอคะ” เธอทำหน้าฉงน

“พ่อไม่เห็นหนูใช้เวลากับเพื่อนๆ บ้างเลย”

เธอจิบโค้กอีกครั้งแล้ววางลงบนโต๊ะกระจกหน้าระเบียง “ก็เพราะ เราออกไปข้างนอกด้วยกัน ตอนพ่อไปทำงานไงคะ 

พ่อเลยไม่เห็นเพื่อนๆ หนู”

“ไปทำอะไรกันบ้าง” เขาถามต่อ

เธอแค่ยักไหล่ “บางครั้งเราไปที่สตาร์บัคส์ บางครั้งเราไปที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆ สวนสาธารณะอีเดน”

“เชิญเพื่อนๆ หนูมาบ้านบ้างสิ พ่ออยากเจอพวกเขา เลี้ยงบาร์บีคิวกันดีไหมนะ?” เขาลองออกความเห็นโดยใช้วิธีโยนหินถามทาง

เธอตอบแบบแห้งๆ “จะดีเหรอคะ” จากนั้นเธอก็หัวเราะ “ล้อเล่นนะ แน่นอน หนูจะเชิญพวกเขามาว่ายน้ำและกินบาร์บีคิวกัน”

“เยี่ยมไปเลย พ่อดีใจที่จะได้เจอเพื่อนๆ ของหนู” เขายิ้มให้เธอ

จากนั้นเขาก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนาไปที่ความสนใจของเธอ แฟชั่น ดนตรี และภาพยนตร์ ความชอบต่างๆ : หนังสือ อินสตาแกรม 

ความไม่ชอบหลายอย่าง: งานบ้าน การเรียน (ฮ่าๆ)

เขาดูรายงานผลการเรียนของเธอจบแล้ว นิดเป็นนักเรียนที่ได้เกรด C สมบูรณ์แบบ ไม่เก่งหรือตกวิชาใดๆ สำหรับอีริคแล้ว

มันก็ไม่สำคัญเท่าไรหรอก เขาคิดว่าเธอเอาตัวรอดได้ เธอชื่นชอบศิลปะและเขาพร้อมที่จะสนับสนุนเธอ พวกเราไม่ได้ลำบากอะไร

 เพราะฉะนั้นความสุขของนิดต้องมาก่อนเสมอ

สิ่งที่เขาชอบก็คือการที่เธอพูดคุย เธอพูดจาชัดเจน แสดงออกอย่างอิสระและเป็นตัวของตัวเอง คุณสมบัติเหล่านี้สำคัญกว่า

มากสำหรับเขา และเมื่อเขาฟังเธอพูด เขาก็ชอบเธอมากขึ้นไปอีก  -มากยิ่งขึ้นไปทุกๆ วันที่ได้อยู่ด้วยกัน-  เขาชอบรูปร่าง

หน้าตาของเธอ ผิวที่ไร้ที่ติของเธอ ตาสโมกี้อายที่สวยงามของเธอเวลาที่เธอแต่งหน้า และวิธีที่เธอเอื้อนเอ่ยวาจา ริมฝีปากบาง

ของเธอที่เข้ากันและดูอวบอิ่ม

เขาสงสัยว่าเขาเป็นที่ดึงดูดผู้หญิงเอเชียหรือเปล่า? อาจจะเพราะว่าภรรยาของเขามีเชื้อสายเอเชีย อย่างไรก็ตาม 

เขาเข้าใจว่านิดมีความสำคัญต่อชีวิตเขามาก เธอคือโลกทั้งใบของเขา และเขาก็ได้สัมผัสกับความรู้สึกใหม่ นั่นคือความรัก 

เขาหลงรักเธอมาก หากเธอไม่ใช่ลูกสาวของเขาแม้ว่าเธอจะเป็นลูกเลี้ยงก็ตาม ก็คงจะดีกว่านี้สินะ…

เขายืนขึ้นโดยไม่ทันคิด เดินไปข้างๆ เธอ ก้มลงจูบแก้มเธอ “หนูสุดยอดมาก พ่อรักหนูนะ”

นิดทำให้เขาต้องประหลาดใจเพราะ เธอหน้าแดง เขารีบเดินจากเธอไปและมุ่งหน้าไปที่ห้องครัว มีเบียร์ลาเกอร์สีบลอนด์

ชนิดใหม่ที่เขาอยากลองชิม

สาวน้อยผู้ซึ่งถูกขโมยจูบที่แก้มนั่งตัวแข็งอยู่บนเก้าอี้ หัวใจของเธอเต้นแรง เธอรู้สึกว่าพ่อรักเธอมาก! การแสดงออกของ

เขาชัดเจนมาก ความรักที่อบอุ่นแผ่ซ่านผ่านตัวเธอ ความรู้สึกแห่งความสุขที่บริสุทธิ์ผลิบาน

เธอจำไม่ได้ว่าเคยมีความสุขมากขนาดนี้ ทันใดนั้น เธอก็มีประกายแห่งแรงบันดาลใจที่สว่างไสว พ่อจำอะไรไม่ได้เลย! 

เขาจะไม่จำสิ่งที่ไม่ได้ทำ!

ความตื่นเต้นทำให้เธอตัวสั่น เธอจะรับมือกับมันอย่างไรดี เธอควรจัดการกับมันอย่างไร จิตใจของเธอสับสนวุ่นวายด้วยแผน

และตัวเลือกต่างๆ ซึ่งแต่ละอย่างทำให้เธอตื่นเต้น

เธอแทบไม่ได้ยินพ่อพูดเลยตลอดทั้งเย็น เธอนอนไม่หลับ ความคิดของเธอไม่หยุดนิ่ง ความคิดต่างๆ ผุดขึ้นมา ไม่ขาดสาย 

เธอรู้แค่ว่าเธอต้องคิดให้รอบครอบและระมัดระวัง แต่ลองนึกดูว่าจะเป็นอย่างไรถ้าหากสิ่งที่เธอรู้สึก...เขาก็รู้สึกแบบเธอเหมือนกัน…

---

นิดเฝ้าดูฟิลิปกระโดดจากแท่นกระโดดน้ำ เธอชอบฟิลิป เขาเป็นคนอ้วนเล็กน้อยและเป็นคนใจดีและเอาใจใส่คนอื่นที่สุดในโรงเรียน 

ไม่เคยพูดจาหยาบคายใส่ใครเลย

งานปาร์ตี้ริมสระของเธอดำเนินไปได้ด้วยดี เสียงเพลงดังกระหึ่ม เพื่อนๆ ของเธอพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ทำให้สวนหลัง

บ้านคึกคัก

“นี่ไง” แอนนาพูดพลางส่งแก้วพลาสติกใส่น้ำแข็งให้เธอ

“ขอบใจนะ” แอนนาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของนิด เราผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะ แต่เธอก็เป็นคนที่ชอบนินทาคนอื่นมากที่สุด

สาวน้อยผู้เป็นเจ้าของบ้านสังเกตเห็นแจ๊คยืนอยู่ด้านหลังสระ เขาดูเงียบๆ ชุดว่ายน้ำสีส้มนีออนของเขาโดดเด่นมาก 

ขัดกับบุคลิกของเขามาก เขาเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในห้อง ใครๆ ก็เรียกเขาว่าเด็กเนิร์ด

“เธอดูมีความสุขกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยนะ” แอนนาหันมาชวนคุย

“จริงเหรอ? ก็ไม่มีอะไรนะ” นิดแอบกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ เธอรู้ดีว่าเหตุผลมันมาจากอะไร

“เธอดูมีความสุขมากกว่าที่ฉันเคยเห็นมาเลย ทำไมเป็นงั้นล่ะ ฉันคิดว่าถ้าพ่อของเธอเสียสติ เธอคงจะแย่แน่” 

แอนนาขมวดคิ้วจ้องหน้านิดพล่างจับพิรุธ

นิดหัวเราะร่า “พ่อไม่ได้เสียสติ เขาแค่ความจำในอดีตหายไป”

“มันก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ” แอนนายังคงยืนกราน

“ไม่ใช่หรอก การเสียสติก็เหมือนกับการเป็นบ้า แต่พ่อไม่ได้เป็นบ้า ... เธอพอจะเข้าใจไหม?” นิดพยายามอธิบาย

“ตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้าง เขาเปลี่ยนไปหรือเปล่า?”

นิดเหลือบมองไปทางขวาของเธอ ที่ลานบ้าน พ่อเดินเท้าเปล่า สวมกางเกงขาสั้นสีเทา กับเสื้อยืดสีน้ำเงินตัวหลวมๆ 

เป็นชุดชิลๆ เหมาะแก่การอยู่บ้าน เขากำลังโฟกัสกับการย่างบาร์บีคิวอยู่ มีควันพวยพุ่งออกมา กลิ่นหอมคละคลุ้ง อบอวนไปทั่ว

บริเวณ เขาดูดีทุกขณะในความคิดของเธอ

เมื่อวานนี้ เธอบังคับให้เขาซื้อเครื่องเล็มเครา และให้เขานั่งลงในขณะที่เธอจัดแต่งใบหน้าที่ไม่ได้โกนของเขาให้เรียบร้อย 

เธอทำให้เคราของเขามีรูปร่างเรียบร้อย ตัดให้สั้นลง ด้วยกรามที่แข็งแรงของเขา ทำให้เขาดูเด็กลง และในสายตาของเธอ 

เขาดูหล่อเหลามาก

ระหว่างย่างบาร์บีคิวอีริคก็คุยกับนิคไปด้วย อาจจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับรถ เพราะนิคคลั่งไคล้เรื่องรถมาก

แอนนาสะกิดเธอ “เขาแปลกเหรอ พ่อของเธอหลงทางเวลาอยู่ข้างนอกเหรอ”

นิดหัวเราะกับคำถามของเพื่อนสาว “เปล่า เขาไม่ได้หลงทาง แต่ว่า...”

แอนนาลดเสียงลง “แต่…อะไรนะ” เธอเว้นจังหวะ แล้วสะกิดนิดอีกครั้ง “เล่ามา เล่ามาเลย”

“เธอเข้าใจป่ะ ว่าแบบเขาแตกต่างอย่างสิ้นเชิง” นิดกอดอกตอบ

“ขอรายละเอียดหน่อยจ่ะ อย่าปล่อยให้ฉันค้างคา!” แอนนาอุทาน พร้อมอยากให้นิดเม้าท์มอยให้เต็มที่

นิชานาถจิบโค้กของเธอขณะที่คิดว่าจะตอบอย่างไรดี

“อธิบายไม่ถูกอ่ะ เธอยังพอจำได้ไหมว่าเขาเคยเป็นคนยังไง เช่น เขายุ่งตลอดเวลา เขาหมกมุ่นอยู่กับงาน ดูค่อนข้างเคร่งเครียด 

ห่างเหิน และเป็นคนที่ไม่ยืดหยุ่น” นิดร่ายยาว

“ใช่ ฉันจำได้ว่าเขาเป็นคนแบบนั้น เขามักปล่อยเธอไว้คนเดียวนี่”แอนนาเน้นย้ำประโยคสุดท้าย

นิดพยักหน้า “ใช่เขาทำแบบนั้นบ่อยๆ แต่ดูตอนนี้สิ”

นิดชี้ไปที่อีริค แอนนามองตามนิ้วที่ชี้ไป พ่อของเธอกำลังปิ้งบาร์บีคิวอย่างขะมักเขม้น

นิดถามต่อ “เธอเคยเห็นพ่อของฉันใส่กางเกงขาสั้นและเสื้อยืดเก่าๆ ไหม หรือมีเครา หรือเดินเท้าเปล่าหรือเปล่า”

“จริงด้วย ไม่อ่ะ ไม่เคยเห็นเลย” แอนนาดูเข้าใจสิ่งที่นิดกำลังจะสื่อมากยิ่งขึ้น

“ตอนนี้เขาดูผ่อนคลายมาก เขาหัวเราะได้ง่ายขึ้น บางทีเขาก็เล่นกับฉันเหมือนเด็กๆ เธอรู้ป่ะ เมื่อคืนก่อน เขาสั่งทุกเมนู

ซิกเนเจอร์ของร้าน Luck’s และฉันหมายถึงทุกเมนูจริงๆ!” เธอพูดอย่างออกรส

“ไม่มีทาง! ” แอนนาอ้าปากค้าง

นิดหัวเราะ “เขาอยากลองชิมอาหารต่างๆ ที่หลากหลาย เขาจำไม่ได้ว่ารสชาติเป็นยังไง ถ้าเธออยู่ที่นั่นกับเราเมื่อคืนนะ 

เธอคงคิดว่าฉันกับพ่อเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ! และอีกสิ่งหนึ่ง ที่ฉันหมายถึงคือเขาแตกต่างจากเก่ามาก พ่อคุยกับฉันตลอดเวลา 

เขาตลกและค่อนข้างกวนๆ แต่เขาชอบใช้เวลาอยู่กับฉัน ฉันหมายถึง เขาชอบจริงๆ นะ”

“ฉันดีใจกับเธอด้วยนิด เธอมีความสุขฉันก็มีความสุขไปด้วย” แอนนาส่งยิ้มให้เพื่อนสนิท

---

ตะวันเคลื่อนคล้อยแสงแดดเริ่มหุบลง เด็กๆ ชาย 4 คน และ หญิง 6 คนวิ่งเล่นไปทั่วบ้าน บ้างยังคงเล่นสนุกกันในสระว่ายน้ำ

กับลูกบอลลมยักษ์สีม่วง บ้างเต้นสนุกไปกับเสียงเพลงร๊อคยอดนิยม นิดชอบความวุ่นวายนี้ มันทำให้บ้านมีสีสัน เธอแอบมองอีริค

เป็นครั้งคราว เขาดูมีความสุขดี เขาเต้นไปกับเพื่อนชายของเธอด้วย! นั่นมันเกินที่เธอคาดคิดด้วยซ้ำว่าเขาจะเอ็นจอยไปกับงานปาร์ตี้

มากขนาดนี้

ไอควันลอยเข้าใส่หน้านิดเมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้เตาบาร์บีคิว เธอปัดควันออก แล้วใส่ชีสสไลซ์ลงไปบนเบอร์เกอร์ครึ่งชิ้น 

เบอร์เกอร์ดูไหม้เกรียมเล็กน้อย

“อร่อยไหม อยากกินอะไรเพิ่มบอกพ่อได้นะ เดี๋ยวพ่อทำให้” อีริคเอ่ยพร้อมจิบเบียร์เยอรมัน

“งานปาร์ตี้กับเพื่อนๆ ของหนูวันนี้สนุกไหมคะ” นิดเปลี่ยนหัวข้อสนทนา

“สนุกมากๆ เลย พ่อได้เรียนรู้จากเพื่อนๆ ของหนูเยอะเลย เด็กๆ แต่ละคนก็เก่งกันมาก พ่อดีใจที่บ้านของเราวันนี้ไม่เงียบเหงา” 

เขาตอบพร้อมส่งยิ้มกว้างให้เธอ