LOGINShare
บทที่ 371
Latest chapter
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 372
เขามองนางเดินไปสู่ที่นั่งของไทเฮาซึ่งอยู่เหนือขึ้นไปอย่างช้าๆ คิ้วขมวดเข้าหากันเล็กน้อยอย่างยากสังเกต[ไม่มีเรื่องอะไรสักหน่อย ไทเฮาเรียกนางไปทำไม?][เราต้องจับตาดูไว้หน่อย เพื่อป้องกันไม่ให้ไทเฮารังแกนาง]เจียงหวนเดินไปถึงข้างกายของไทเฮา และยอบกายอย่างนอบน้อม “องค์ไทเฮา”บนใบหน้าของไทเฮามีรอยยิ้ม ทว่าดวงตากลับกวาดไปทั่วใบหน้านางรอบหนึ่งอย่างพินิจพิจารณานางไม่บอกให้เจียงหวนนั่งลงทันที แต่พูดอย่างเรียบๆ ว่า“จวงเฟย เข้ามาใกล้อีกสิ”เจียงหวนก้าวเท้าไปด้านหน้าอีกก้าวหนึ่งอย่างเชื่อฟัง แล้วยืนตรงก้มหน้าลงนางสัมผัสได้ถึงสายตาของไทเฮาที่ดูไม่เป็นมิตรนักมีอะไรจะพูด ก็รีบพูดมาจะได้ไหม ตรงนั้นยังมีเหอหลิงผู้น่าสงสารที่กำลังรอความช่วยเหลืออยู่อีกนะ“เจ้าก็เข้าวังมาได้ระยะหนึ่งแล้ว ฝ่าบาทก็เมตตาโปรดปรานเจ้าอย่างที่สุด จนในวังหลังไม่มีใครเทียบได้”คำพูดนี้ฟังคล้ายเป็นคำชม แต่ความเย็นชาในน้ำของเสียงนั้นแทบจะล้นทะลักออกมาแล้วเจียงหวนพยายามยิ้มอย่างแห้งๆ แค่ไม่กี่คำนี้ นางก็เดาออกแล้วว่า ไทเฮาจะตรัสสิ่งใดก็แค่เรื่องเดิมไม่กี่อย่าง ไทเฮาองค์นี้ก็สุดยอดเหลือเกิน ทั้งวันเอาแต่พูดซ้ำไปซ
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 371
[อืม... เกี๊ยวผลึกแก้วอันนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน]เธอคีบเกี๊ยวที่ใสจนเห็นไส้ขึ้นมา ขณะกำลังจะเอาเข้าปากก็เห็นนางกำนัลถือเหยือกเหล้า เดินก้มหน้าผ่านด้านข้างตัวเธอไปอย่างรีบร้อนไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด นางกำนัลผู้นั้นจึงสะดุด เหยือกเหล้าในมือพลันเอียง จนเหล้ากว่าครึ่งหกลงบนกระโปรงของเหอหลิงเหล้าเย็นเฉียบซึมผ่านและเปียกโชกชุดของเหอหลิง แล้วแนบติดอยู่บนผิวของเธอทันที“อ๊ะ!” เธอร้องออกมาสั้นๆ ด้วยความตกใจ “บ่าวสมควรตาย! บ่าวสมควรตายเพคะ!” นางกำนัลที่ก่อเรื่องรีบขอขมา “เท้าของบ่าวลื่น จึงล่วงเกินนายหญิงน้อย ขอนางหญิงน้อยโปรดไว้ชีวิตด้วย”เหอหลิงมองนางกำนัล จากนั้นก็มองเสื้อผ้าของตน สมองยังงุนงงอยู่บ้างส่วนนางกำนัลผู้นั้นก็เงยหน้าขึ้น แล้วเสนอวิธีการแก้ไข “เสื้อผ้าของนายหญิงน้อยเปียกไปหมดแล้ว เกรงว่าจะเป็นหวัดได้ บ่าวจะพานายหญิงน้อยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ตำหนักด้านหลังเดี๋ยวนี้เพคะ”“เปลี่ยน เปลี่ยนเสื้อผ้าที่ตำหนักด้านหลัง?” เหอหลิงตะลึงไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดซ้ำโดยไม่รู้ตัว[สาดเหล้าใส่ แล้วพาไปเปลี่ยนเสื้อผ้า นี่... นี่มันเป็นการจัดฉากตามมาตรฐานเลยนี่][ละครที่สู้รบแย่งชิงในวังหลังแสดง
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 370
แววตาของฮั่วหลินแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาในพริบตา สายตาคมกริบทิ่มแทงไปที่ฮั่วถิง[เจ้าคนเลวทรามต่ำช้านั่น กล้ามองนางด้วยแววตาเช่นนั้นเชียวรึ][ข้าจะสับร่างเขาเป็นหมื่นๆ ชิ้น แล้วนำไปให้อาหารหมาเสีย!][ไม่ ให้อาหารหมายังดีเกินไป][ข้าจะถลกหนังเลาะเส้นเอ็นของเขาทั้งเป็น ทุบกระดูกทุกชิ้นให้แหลกละเอียด สับให้เละแล้วนำไปทำเป็นของว่างให้จิงเหลยกับจี๋เฟิง!]ฮั่วถิงที่กำลังจมดิ่งอยู่ในภวังค์ตื่นเต้นที่ได้เชยชม ‘เหยื่อ’ ทันใดนั้นก็สัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิตขุมหนึ่งเขาสะท้านไปทั้งตัว ครั้นเงยหน้าขึ้นมองตามสัญชาตญาณ ก็สบเข้ากับสายตาพิฆาตของฮั่วหลินพอดีรอยยิ้มบนใบหน้าของฮั่วถิงแข็งทื่อไปทันที นิ้วมือที่ถือแก้วสุรากระชับแน่นทันที แม้แต่ถ้วยสุราก็ยังส่งเสียงที่ราวกับกำลังร้องขอความช่วยเหลือออกมาหัวใจของเขาเต้นอย่างบ้าคลั่ง แผ่นหลังซึมเปียกไปด้วยเหงื่อ ทว่าเพียงชั่วพริบตาเดียวฮั่วถิงข่มกลั้นความหวาดกลัวในใจ ประกายชั่วร้ายพาดผ่านดวงตาเหอะ ฮั่วหลินโกรธแล้ว ดูท่าเขาคงจี้โดนจดฮั่วหลินเข้าแล้วสินะทว่าสิ่งที่เขาหมายตา ช้าเร็วอย่างไรก็ต้องได้มาครอบครอง โฉมสะคราญผู้นี้อย่างไรเขาก็จะชิงมาให้ได้ฮั่ว
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 369
เจียงหวนประคองชามกระเบื้องใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยล่ากู่ และเดินไปหยุดยืนต่อหน้าพวกเขา“ลำบากพวกเจ้าแล้ว เมื่อครู่ช่วยข้าล้างทำความสะอาดล่ากู่พวกนี้ เหนื่อยไม่น้อยทีเดียว มา ลองชิมดู”ขันทีและนางกำนัลพวกนั้นจ้องมองล่ากู่ที่ยังมีไอร้อนลอยกรุ่นอยู่ด้านบน ต่างก็หน้าซีดทุกคนพวกเขามองหน้ากัน ไม่มีใครกล้าขยับมือก่อนเจียงหวนเห็นดังนั้นจึงชี้ไปที่ฮั่วหลิน“ไม่ต้องกลัว แม้แต่ฝ่าบาทก็เสวยแล้ว”พวกเขาได้ยินก็หันไปมองทางฮั่วหลินฮั่วหลินยุ่งอยู่กับการต่อกรกับล่ากู่ในมือ เขาเพียงเอ่ยด้วยเสียงเย็นๆ โดยไม่แม้แต่จะเงยหน้าว่า “มองข้าทำไมกัน พระสนมจวงเฟยตกรางวัลให้ ยังไม่รีบขอบคุณอีก?”ครั้นขันทีผู้ดูแลและนางกำนัลขันทีน้อยพวกนั้นได้ยินฮ่องเต้รับสั่ง ก็สะดุ้งตกใจ รีบคุกเข่าขอบคุณทันที“ขอบพระทัยฝ่าบาท! ขอบพระทัยพระสนมจวงเฟยที่ทรงตกรางวัลพ่ะย่ะค่ะ!”พวกเขาจ้องล่ากู่ ก่อนจะหลับตาและตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว แกะเปลือกล่ากู่เลียนแบบฮั่วหลินอย่างงุ่มง่าม จากนั้นก็ยัดเข้าปากของตนเองผ่านไปไม่นาน เสียงอุทานด้วยความตกใจก็ดังขึ้นในห้องระลอกแล้วระลอกเล่า“สวรรค์! จะอร่อยเกินไปแล้วกระมัง”“ทั้งชาทั้งเผ็ด หย
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 368
ฮั่วหลินจ้องมองแมลงรูปร่างแปลกประหลาดที่อยู่ในจาน รู้สึกชาไปทั้งหัว[กลิ่นหอมเย้ายวนใจก็จริง แต่รูปร่างหน้าตาของมันน่ากลัวเกินไปจริงๆ…]ฮั่วหลินมองแมลงในจานที่ยังคงมีรูปร่างบิดเบี้ยว จากนั้นก็หันไปมองดวงตาที่เปล่งประกายคู่นั้นของเจียงหวน มนุษย์น้อยในตัวเขาเริ่มต่อสู้กันอีกครั้ง[กลิ่นหอมก็จริง แต่เจ้าสิ่งนี้กินได้จริงๆ หรือ?] [จะมีพิษหรือไม่นะ? กินแล้วคงไม่เป็นไรหรอกกระมัง][ข้าเป็นถึงโอรสสวรรค์ หากเรื่องที่ข้ากินแมลงแพร่ออกไปจะเหลือภาพพจน์อะไรอยู่อีกหรือ? แต่กลิ่นนี้จะหอมเกินไปแล้วกระมัง!!!]การต่อสู้ทางความคิดของเขายังคงดำเนินต่อไปอย่างดุเดือด เหงื่อเริ่มผุดซึมที่ขมับบางๆเจียงหวนได้ยินเสียงในใจที่ยังคงลังเลของเขา จึงถอนหายใจเบาๆนางวางจานลง จากนั้นก็หยิบล่ากู่ตัวหนึ่งขึ้นมาแกะเปลือกออกเนื้อขาวเนียนของล่ากู่ปรากฏสู่สายตา กลิ่นหอมฉุยลอยมาแตะจมูก“อ้าปาก อา”เจียงหวนยื่นเนื้อล่ากู่ตัวนั้นมาที่ริมฝีปากของฮั่วหลินโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงเนื้อของล่ากู่อยู่ใกล้แค่เพียงตรงหน้า กลิ่นหอมที่ผสมผสานกับกลิ่นของกระเทียมเจียวกำลังเริงระบำอยู่ตรงปลายจมูกของฮั่วหลิน เย้าแหย่ความมุ่งมั่นที
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 367
ฮั่วหลินขมวดคิ้ว มองดูล่ากู่สีดำทะมึนตัวนั้น หนังตากระตุกไม่หยุด[ไม่ได้เด็ดขาด ข้าไม่อยากเปลี่ยนจากคนรักกลายเป็นพี่น้องกับนาง][ช่างเถิดๆ ฝีมือของนางเคยทำให้ข้าผิดหวังเสียเมื่อใดกัน นางบอกว่ากินได้ก็ย่อมกินได้!]มนุษย์น้อยในใจฮั่วหลินต่อสู้กันอย่างดุเดือด เขามิอาจทำใจยอมรับแมลงนี้ได้ แต่เมื่อเห็นดวงตาที่เป็นประกายของเจียงหวน จึงทำใจปฏิเสธไม่ลง[ไม่ลังเลแล้ว อย่างมากข้าก็กินน้อยหน่อย]เขาสูดหายใจลึกๆ ราวกับตัดสินใจอย่างเด็ดขาดแล้ว จากนั้นจึงหันไปโบกมือสั่งการขันทีผู้ดูแลที่ยังคงยืนอึ้งอยู่“ไม่ได้ยินที่พระสนมจวงเฟยพูดหรือ? ทำความสะอาดแมลงเหล่านี้ให้เรียบร้อย แล้วนำไปส่งที่ห้องครัวเล็กในตำหนักเว่ยยาง”ขันทีผู้ดูแลรีบรับคำ “บ่าวรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”ฮั่วหลินหันไปมองเจียงหวน น้ำเสียงแสดงออกถึงความห่วงใยระคนหน่ายใจ“เอาล่ะ วัตถุดิบก็เลือกเสร็จแล้ว ตามข้ากลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถิด ดูเจ้าสิเปียกไปทั้งตัวแล้ว ประเดี๋ยวเป็นหวัดขึ้นมาจะทำเช่นไร”เจียงหวนเห็นเขายอมรับปากแล้ว จึงยิ้มแย้มอย่างมีความสุขนางโยนล่ากู่ในมือตัวเองใส่ในน้ำในกะละมัง จากนั้นก็หันไปล้างมือข้างบ่อน้ำ แล้วจึงค่อยดึ
You may also like
บ่วงดวงชะตา พระชายาหมอดูมือฉมัง
เจียงหนานเยียน91.7K viewsท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ
สกุลหยางมีบุตรสาว367.7K viewsเกิดใหม่เป็นคุณหนูไร้ค่าพร้อมมิติบ้านสวน
ต้าซินซิน34.2K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน23.5K viewsระบบมิติภารกิจเลี้ยงดูครอบครัวให้สุขสบาย
วริษา461 viewsสามีชาวสวนของข้าน่ารักยิ่ง
องค์หญิงโนเนม3.1K viewsเกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข
Scince7.1K viewsทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ
JAOTUNTEE4.7K views
