ВойтиShare
MAFIA 4 | งอ...ง้อ
Последнее обновление:
2025-02-21 14:39:06อ้อนรัก 4
(หมูหวาน)
สองวันผ่านไป
สุดสัปดาห์นี้ ฉันเลือกกลับบ้านที่ชลบุรีเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ เรื่องที่ผ่านมาช่วงนี้มันทำให้พลังชีวิตฉันแทบติดลบเลยทีเดียว
“ไง ลูกหมูของป๊า คิดถึงจัง นานแค่ไหนแล้วนะที่ลูกหมูไม่ยอมมาหาป๊า”
“ป๊าอย่าเว่อร์ค่ะ วันก่อนเราพึ่งไปทานข้าวกันเองแล้วนี่คุยธุระเสร็จแล้วหรอคะ”
“เรียบร้อย ลูกจำร้านเก่าๆที่ลูกขอให้ป๊ารับซื้อเพื่อช่วยลุงคนนั้นเมื่อสิบปีก่อนได้มั๊ย”
“อ๋อจำได้ค่ะ ลุงเขาก็เสียไปนานแล้ว ไม่รู้ป่านนี้ร้านจะโทรมแค่ไหนนะคะ”
“ก็โทรมเยอะอยู่ ป๊าเลยตัดสินใจขาย”
“ห๊ะ ป๊าว่าไงนะคะ”
- [ ] ฉันเงยหน้าถามป๊าด้วยความตกใจ
เล่าให้ฟังก่อนล่ะกันคือร้านนั่นนะเป็นร้านขายพวกขนมไทยของคุณลุงท่านนึงเป็นร้านเล็กๆน่ารักซึ่งฉันเลิฟมาก ชอบไปนั่งเล่นบ่อยๆ
- [ ] สุดท้ายลุงแกโดนลูกหลานทิ้งแล้วเอาเงินไปหมด ตอนนั้นฉันเลยขอให้ป๊ารับซื้อร้านลุงไวและให้ลุงขายต่อ
“ไม่ขาย มันก็จะกลายเป็นที่รกร้างไร้ประโยชน์นะลูก”
“ป๊าก็ควรปรึกษาหนูบ้าง แล้วนี่ป๊าขายให้ใครคะ เขาเป็นคนดีรึเปล่า”
“ลูกหมูใจเย็นๆสิลูก”
“ตกลงป๊าขายให้ใครคะ”
“ขายให้ฉันเอง” เสียงแบบนี้มัน ขวับ
นายมาเฟียนั่น!!! บุคคลที่ทำให้ชีวิตช่วงนี้ของฉันมีแต่ความจัญไร ไอมาเฟียโครตเลววว
“ไงครับ ลูกหมู”
แง ฉันเกลียด เกลียดหน้าหล่อเปื้อนรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่นที่สุด
“อ้าวนี่ รู้จักกันหรอ”
ป๊าถามขึ้นมองฉันและมาเฟีย(จำชื่อไม่ได้สักที)คนนั้นสลับกัน
“ครับเสี่ย พอดีผมเจอเธอที่งาน อุ๊ป XoX “
ฉันรีบกระโดดตะครุบปากเขาด้วยความรวดเร็ว คืนป๊ารู้ว่าฉันไปทำงานเป็นพริตตี้ ป๊าฆ่าฉันตายพอดี
“งานประมูลเพชรเมื่ออาทิตย์ก่อนหนะค่ะ”
เขาเลิกคิ้วมองฉันนิดนึง พยายามจะเเกะมือฉันออก ฉันเลยหยิกเข้าที่เอวสอบก่อนจะลากเขาออกมา
“ลูกจะพาคุณภาคินไปไหนหนะ???”
ฉันไม่ได้หันไปตามป๊าเพราะกำลังรวบรวมพละกำลังลากผู้ชายตัวหนักเท่าช้างขึ้นบันได
“ลูกหมู ลูกจะลากผู้ชายเข้าห้องไม่ได้นะ”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะป๊า เขาเป็นตุ๊ด”
ฉันรีบตะโกนตอบและรีบดันคนตัวสูงเข้าไปในห้องนอนก่อนจะปิดประตูเสียงดัง
ปัง!!
“ฉันไม่ได้เป็นตุ๊ด!! เธอก็รู้ดีนะ”
ทันทีที่ปิดประตูเขาก็ตวาดเสียงดังก่อนจะเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ในตอนหลัง
“อี๋ เก็บสายตาแบบนั้นไปเลยนะ นายมาที่นี่ทำไม”
“มาเซ็นสัญญา”
ใช่ ฉันต้องเคลียร์เรื่องสัญญาซื้อขายร้านนั่น ฉันไม่ยอมให้ตกอยู่ในมือคนเลวแบบเขาหรอก
“ฉันต้องการร้านคืน”
“ขอโทษนะ ฉันซื้อมาเรียบร้อยแล้ว”
“รู้แล้ว ฉันเลยต้องการซื้อมันคืน”
เมื่อฉันพูดจบ เขาก็เดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆ เรื่อยๆ ฉันเองเลยต้องถอยหลังหนีเขาจนหลังชนประตู
แขนแกร่งสองข้างยกขึ้นคร่อมตัวฉันไว้ก่อนที่เจ้าของแขนจะก้มลงกระซิบข้างหูฉัน
“เป็นเมียฉันสิ ทรัพย์สินเราจะได้แบ่งครึ่งกัน”
ตึก ตัก ตึก ตัก
บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้วแน่ๆ ทำไมหัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะแบบนี้ล่ะ ฉันต้องผลักเขาออกสิ ใช่ ต้องผลักเขาออก
“ถอยออกไป”
“หึหึ เธอหน้าแดงน่ารักดีนะ”
ฉันง้างมือขึ้นสูงหมายจะฟาดลงบนหน้าเขาแต่ครั้งนี้อีกคนกลับรับฝ่ามือฉันได้อย่างง่ายดาย
“ฉันมีเรื่องอยากขอโทษเธอ”
“อะ อะไร”
พยายามแล้วนะ ฉันพยายามบังคับตัวเองให้เสียงไม่สั่นแล้ว
“ขอโทษที่เข้าใจเธอผิดและว่าเธอ”
“เหอะ ช่างมันเถอะ ถือว่าทำทานให้หมา”
ฉันแอบเห็นเขากัดฟัดกรอด สงสัยจะโกรธที่ฉันหลอกด่า แต่ใครจะสน ฉันเดินกระแทกไหล่เขา ตั้งใจจะเดินออกไปให้ห่างเขาที่สุดแต่กลับโดนอีกคนดึงแขนไว้
“วันนั้นฉันไม่ได้ทำอะไรเธอ เธอสลบไปก่อน”
“แต่ฉันรู้สึก”
“แค่นิ้วเอง ฉันแค่จะแกล้งเธอเพราะเธอดื้อ”
กรี๊ด นี่แสดงว่าฉันยังไม่เสียความซิงใช่มั๊ย วู้ว อุส่าต์เครียดมาตั้งหลายวัน
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ นายไม่ควรทำ”
“ก็มาขอโทษแล้วนี่ไง”
เชอะ ฉันสะบัดหน้าใส่เขา เรื่องแบบนี้มันขอโทษแล้วจะหายกันรึไง
ฟอด ฟอด
สัมผัสที่แก้มส่งผลให้ฉันหันไปมองอีกคนตาโต
“อย่าโกรธเลยนะ ลูกหมูของเค้า”
“คะ ใคร ใครเป็นลูกหมูของนาย ฉันไปเป็นตอนไหน!!”
“ก็ตั้งแต่เธอทำท่างอนฉันนี่แหละ”
“มั่วล่ะ ใครงอน”
“หึหึ”
“ชิ ออกไปเลย ใครให้นายเข้ามา”
“เธอเป็นลากฉันเข้ามาเองนะ”
เออวะ จริงด้วย ฉันเป็นคนลากเขาเข้ามาเองนี่นา แต่ตอนนั้น สถานการณ์มันบังคับอะ
“หึ จ้องขนาดนี้ คิดจะปล้ำฉันรึไง”
“กรี๊ด หยุดคิดอกุศลแบบนั้นนะ”
ฉันกรี๊ดร้องเหมือนคนเสียสติก่อนจะพยายามดันหลังอีกคนให้ออกจากห้อง
“อ๋อเรื่องร้านนั่น ทำให้ฉันพอใจสิ บางทีฉันอาจจะยกคืนให้เธอฟรีๆนะ”
เมื่อได้ยินข้อเสนอนั้น ฉันถึงกับชะงัก
“แต่ถ้าข้ามขั้นเป็นเมียฉันเลย เธออาจไม่ต้องเสียเวลามาทำให้ฉันพอใจนะ”
“ไอเลว”
ชิ ตอนแรกก็หลงนึกว่าเขาเป็นคนดี ที่ไหนได้ เขาก็ยังเป็นคนเลวแสนเจ้าเล่ห์อยู่วันยันค่ำ
————-
อี๋ ลูกหมูของเค้า เลี่ยนว่ะภาคิน ><
ได้เวลาอ้อนรักมาเฟียกันแล้ว ไหนใครมีคำเเนะนำให้น้องหมูหวานในการอ้อนรักกันบ้างจ๊ะ
อยากอ่านต่อ คอมเมนท์หน่อยนะ
Latest chapter
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 19
อ้อนรัก 19เวลาล่วงเลยมาถึงช่วงเย็น วันนี้ภาคินจะแวะมารับฉันที่มหาลัยเพราะเมื่อเช้า ฉันทิ้งรถไว้ให้พี่หมอเป้เผื่อเขาอยากไปไหน“ช้าชิบ”ไม่แปลกใจเลย เมื่อเปิดประตูเข้ามา เสียงเเรกที่ได้ยินจะเป็นเสียงบ่นของเจ้าของรถ“บ่นจริง บอกว่ากลับเองได้ก็ไม่เชื่อ”“อย่าพูดมาก แล้วนั่นกระโปรงหรือเศษผ้าวะ”มือหนาเอื้อมมาดึงชายกระโปรงฉันด้วยสีหน้าหงุดหงิด อะไรของเขา เมื่อเช้าก็เห็นแล้ว ตัวเองเป็นคนถอดเองแท้ๆด้วย อุ๊ป >x“เย็นนี้กินไรดีอ่ะ”เพื่อการลดแรงปะทะ ฉันเลยจับมือภาคินเล่นก่อนจะเฉไฉเปลี่ยนเรื่อง“ไม่ต้องมาทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง”ภาคินใช้มืออีกข้างผลักหัวฉันเบาๆ ฉันเลยส่งสายตาปิ๊ง ปิ๊งไปให้เขา“ร้ายนักนะ ลูกหมู”เขาบีบจมูกฉันส่ายไปมาก่อนจะหันไปออกรถ“เราไปรับพี่หมอด้วยดีมะ อยากกินชาบูอ่า”“ไม่ต้องหรอก ไอไฟว์อยู่บ้าน ถ้าอยากกินแวะซื้อไปทำกินที่บ้านละกัน”สรุป เราเลยพากันมาที่ตลาดสดใกล้บ้านภาคิน ดูจากหน้าคุณชายมาเฟียแล้ว เขาต้องไม่เคยย่างกลายมาที่นี่แน่เลย“ฉันว่านายควรถอดสูทนะ”“ถามจริง ทำไมไม่แวะห้างวะ ช่วงเย็นแบบนี้คนมันเยอะ”“ถ้าบ่นมากก็ไม่ต้องลง รอนี่แหละ”“เหอะ ตัวเท่าลูกหมูอย่างเธอ จะถืออะไรไห
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 18
อ้อนรัก 18หนึ่งเดือนผ่านไป(หมูหวาน)ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนอย่างฉัน นางสาวหมูหวาน จะทนเป็นเบ๊ ไอมาเฟียภาคินนั่นมาได้ถึงเดือนเหลืออีกแค่เดือนเดียว ฉันก็จะได้ร้านที่ชลบุรีคืนแล้ว ยะฮู้และวันนี้ก็เป็นเหมือนเฉกเช่นทุกเช้า ซึ่งฉันต้องเข้ามาทำอาหารเช้าให้ มาเฟียบ้าอำนาจอย่างเขากริ๊ง กริ๊งตายยากจริง กำลังนินทาเลย“ฮัลโหล”“อยู่ไหนแล้วลูกหมู”“จะเลี้ยวเข้าซอยล่ะเนี่ย นายจะโทรจิกทำไมทุกเช้าห๊ะ!?”“หิวแล้วโว้ย ทำไมไม่ย้ายมาสักทีวะ”“เหอะ ฉันไม่หลงกลนายหรอก แค่นี้นะ จะขับรถ”ภาคินแมร่งเป็นอะไรไม่รู้ ทั้งงอแง ทั้งบังคับ ทั้งขู่เข็ญ ให้ฉันย้ายมาอยู่บ้านเขาแต่ทุกวันนี้ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน ฉันยังรำคาญจะแย่ เจอแมร่งมันเกือบทุกเวลา เดี๋ยวให้ไปนู้น ไปนี่ -_-ไม่นานฉันก็มาถึงหน้าบ้านหลังใหญ่ ฉันแวะเอากล้วยทอดให้การ์ดหน้าประตูก่อนจะขับเข้าไปกริ๊ง กริ๊ง“อะไรอีก”ฉันกดรับก่อนจะพูดด้วยความเหนื่อยใจ“ถึงยังลูกหมู”“เออ ถึงแล้วเนี่ย ถ้าหิวมากก็ขุ้ยถังขยะไปก่อนไป๊”“ปากดี เดี๋ยวจะโดน”ปิ๊บ ฉันวางสายพลางถอนหายใจ นี่วันๆชีวิตฉันต้องวนอยู่กับอะไรแบบนี้หรอ“พวกนายทำอะไรกันอะ”ฉันรีบวิ่งจากรถออกไปดูหน้าประต
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 17
อ้อนรัก 17(หมูหวาน)เที่ยงคืน“อื้อ”ท้องฉันร้องประท้วงให้ฉันลืมตาตื่นขึ้นมา ในตอนแรกกะว่าจะไม่ตื่นเพราะขี้เกียจแต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวเเขนแกร่งของใครบางคนพาดเอวฉันอยู่ ฉันเลยต้องค่อยๆขยับออกจากอ้อมแขนเขา“อื้อ จะไปไหนคะ”ภาคินถามเสียงแหบพร่าพลางกระชับอ้อมแขนให้แน่นกว่าเดิมทั้งที่ยังปิดตาอยู่“ฉันหิว ปล่อยหน่อย”“กินไอติมฉันไปยังไม่อิ่มอีกหรอ”ถอยคำทะเล้นของเขา ทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะหยิบเข้าที่เอวสอบแรง“โอ๊ย เจ็บนะ”จนเจ้าตัวลุกขึ้นั่ง มองฉันด้วยสายตาเคียดแค้น“นายหาเรื่องก่อนนะ”ฉันว่าพลางลุกลงจากเตียง แต่เพียงแค่ขาฉันแตะพื้นห้อง ฉันก็ทรุดลงทันทีเสมือนเรียวแรงทั้งหมดหายไป ไม่เหลือเลย“หึหึ ให้เฮียช่วยมั้ยคะ”ไม่อยากจะยอมรับเลยว่าตั้งแต่ภาคินพูด คะ ขาแล้วมันทำให้เขาดูน่ารักขึ้นเป็นสิบเท่า“โอเค ไม่ช่วยก็ได้ คลานไปเองแล้วกัน”ฉันขอถอนคำพูด เขายังเป็นภาคินคนเลว คนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง!!เช้าอีกวัน“ภาคิน นายมาดูฝีมือนายสิเนี่ย”ฉันมองตัวเองในกระจกพลางถอนหายใจเมื่อเห็นรอยแดงจางบ้าง เข้มบ้างสลับกันบนผิวตัวเอง“บอกให้เรียกคินไง”เจ้าของรอยเดินเข้ามาสวมกอดฉันจากด้านหลังด้วยใบหน้าเบิกบานหาได้สำ
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 16
อ้อนรัก 16ภาคินลากหมูหวานขึ้นจากทะเล ตั้งใจจะพากลับเขาไปในบ้าน“เดี๋ยวๆ ขอไปเอาเสื้อคลุมก่อน”หมูหวานว่าพลางเดินแยกออกไปหยิบเสื้อคลุมที่เธอถอดทิ้งไว้ตรงเก้าอี้ริมชายหาดแต่เมื่อมาถึงเธอกลับหามันไม่เจอ“หาอันนี้อยู่รึเปล่าครับ”หมูหวานมองผ้าคลุมในมือหนาตรงหน้าก่อนจะเงยหน้สมองเจ้าของมือซึ่งกำลังส่งยิ้มกว้างมาให้“เอ่อ ขอบคุณค่ะ”เธอรับมันพลางยิ้มตอบกลับแต่เขากลับยื้อผ้าไว้“ผมนิคนะครับ คุณเชื่อ”“หมูหวานเสร็จรึยัง”ไม่ทันที่หมูหวานจะได้ตอบ ภาคินก็เข้ามาเสียก่อน แขนแกร่งพาดลงบนบ่าเล็กก่อนจะดึงเธอเข้าประชิดตัว“มึงเป็นใคร?”สายตาดุดันจ้องนิคเขม็ง“เอ่อ ผมแค่เก็บผ้าคุณผู้หญิงได้ ขอตัวก่อนนะครับ”“เหอะ หว่านเสน่ห์ไปทั่วเลยนะ”“ฉันไม่รู้เรื่องนะ”หมูหวานส่ายหน้าและโบกมือปฏิเสธเต็มที่แต่อีกคนกลับมองเธอด้วยสายตาดุๆก่อนจะอุ้มเธอขึ้น“นายจะอุ้มฉันไปไหน”ลูกหมูตัวเล็กดิ้นไปมาในอ้อมแขนแกร่ง ในขณะที่คนอุ้มเธอไม่ได้สะทกสะท้านใดๆเดินดุ่มๆเข้าบ้านพักตากอากาศของตัวเองไปตุบ!“โอ๊ย เจ็บนะ โยนมาได้”“เธอคิดอะไรอยู่ ทำไมแต่งตัวแบบนี้ออกไปคนเดียว หัดห่วงตัวเองบ้างสิวะ!!”หมูหวานสะดุ้งโหยง ถอยหลังกรูจนหลังต
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 15
อ้อนรักมาเฟีย 15(หมูหวาน)บรรยากาศบนโต๊ะอาหารระหว่างฉันกับภาคินค่อนข้างอึมครึมแต่โชคดีที่มีเพื่อนเขาและเก้าอยู่ด้วย บรรยากาศโดยรวมเลยครึกครื้นสนุกสนาน“จริงๆ พี่ได้ยินชื่อน้องหมูหวานมานานแล้วนะครับ พอมาเจอตัวจริง ฉายานางฟ้านี่เหมาะกับน้องมากเลย”พี่ไทพูดพลางฉีกยิ้มกว้างมาให้ฉัน“เหอะ นางมารสิไม่ว่า”ภาคินพูดขึ้น เขาทำลอยหน้าลอยตาแต่พูดแบบนี้เด็กอนุบาลยังรู้เลยว่าเขาต้องการเหน็บฉัน“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ โฮะๆ”ฉันทำเป็นไม่สนใจภาคิน หันไปตอบพี่ไทแทน“ขนาดนั้นแหละครับ น้องหมูหวานสวยหยดย้อยขนาดนี้”พี่แทนว่าพลางตักปลากระพงทอดน้ำปลาใส่จานฉัน“ขอบคุณมากค่ะ พี่แทนลองทานอันนี้นะคะ อร่อยมาก”ฉันกล่าวขอบคุณก่อนจะทักกุ้งผัดซอสมะขามให้เขาเป็นการตอบแทน“ขอบคุณมะ... เฮ้ย อะไรวะไอคิน น้องเขาตักให้กู”“กูอยากกินชิ้นนี้ มึงเอาชิ้นนี้ไปสิ”ภาคินเอาซ้อมจิ้มกุ้งตัวนั้นเข้าปากแล้วหยิบตัวใหม่ใส่จานเพื่อน“น้องหมูหวาน พี่ก็อยากกินกุ้งนะครับ *0*”“ยาหยี เก้าก็อยากกิน *0*”เหมือนพี่ไฟว์และเก้าพยายามจะกวนตีนใครบ้างคนแถวนี้ ซึ่งดูเหมือนมันก็ได้ผลเพราะพอฉันตักกุ้งให้พวกเขาภาคินก็จิ้มยัดใส่ปากตัวเอง“ไม่ยักรู้นะ
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 14
อ้อนรัก 14สี่วันแล้ว สี่วันที่ฉันไม่ได้เจอภาคินเลยเมื่อสี่วันที่แล้ว ฉันไปบ้านเขาเพื่อทำอาหารเช้าให้เขาตามข้อตกลงในสัญญาแต่ลูกน้องเขากลับบอกว่าเขาไปต่างประเทศ ยังไม่มีกำหนดกลับ“จ๊ะเอ๋ ยาหยี”ส่วนคนที่ฉันเจอตลอดทั้งสี่วันคือเก้า โดยทุกวันมันจะซื้อนู้น ซื้อนี่มาให้บอกว่าภาคินฝากมาแต่ภาคินไม่ยอมรับโทรศัพท์ฉันนะ ตลกมั้ยล่ะ“มึงมาทำอะไรทุกวัน”“เอาเค้กใบเตยจากที่บ้านมาให้มึงไง”“เฮ้อ ขอบใจ พี่นายยังไม่กลับอีกหรอ?”เก้าวางแก้วน้ำในมือ หันมาจ้องฉันอย่างจับผิด“ว่าแล้ว ยาหยี มึงกับเฮียมีเรื่องอะไรกัน”“ป๊าว กูก็แค่ถามดู”“เฮียกลับมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แปลกมาก ที่เฮียไม่บอกมึง ทั้งที่เป็นคนสั่งให้กูเอานู้น เอานี่มาให้มึงทุกวัน”ฉันฟังเก้าพูดแล้วได้แต่ถอนหายใจ คำพูดของฉันวันนั้นมันก็แรงเกินไปจริงๆนั้นแหละ“มึงอยากไปหาเฮียมั้ยละ”“เฮ้อ เขาคงไม่อยากเจอกูมั้ง”“เอาหัวเป็นประกันเลย กูว่าเฮียอยากเจอมึง”เก้าพูดพลางตักเค้กเข้าปาก ฉันเลยถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อย นี่คือสรุปฉันต้องไปง้อภาคินถูกมั้ย -_-‘“เออ กูไปก็ได้”“หึหึ เอาชุดไปสักสองสามชุดนะยาหยี”“หืม?”“เราจะไปทะเลกัน ^_^”ห้าโมงเย็นฉันและเก้าเด
Вам тоже понравятся
หมอของมาเฟีย
จินต์พิชา2.0K Кол-во прочтенийความลับ รักเลว ANAKATE
MaNIE-STORY2.2K Кол-во прочтенийหลงรักเด็กซ่อง
naennarm 2.5K Кол-во прочтенийพ่ายรักนางบำเรอ
หอมชา191.7K Кол-во прочтенийBreak The Rule แหกกฎ(รัก)นายมาเฟีย
SOEUR1.5K Кол-во прочтенийหนี้รักภรรยาจำเป็น
JAOTUNTEE677 Кол-во прочтенийไฟรักมาเฟีย
RICHES.836 Кол-во прочтенийเจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์3.7K Кол-во прочтений
