Share

MAFIA 3 | เข้าใจผิด

last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-21 14:38:07

อ้อนรัก 3

(หมูหวาน)

อื้อ ทำไมมันรู้สึกเย็นวาบอะไรอย่างนี้ ฉันพลิกตัวไปมา ดึงผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาห่ม

เดี๋ยวนะ ผ้าห่ม? ผ้าห่มอย่างนั้นหรอ

พรึบ

“เฮ้ย ฉันมาอยู่นี่ได้ไงวะเนี่ย”

หยุดคิดไปไกลหากคิดว่าฉันนอนอยู่ในบ้านรูดหรือโรงแรมอะไรทำน้องนั้น

มันผิดทั้งหมดเพราะฉันนอนอยู่ในห้องตัวเองต่างหาก แล้วฉันมานอนอยู่คอนโดตัวเองได้ไงกัน?

“คิดสิคิด หมูหวานเอ้ย”

ฉันพยายามคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า ฉันกำลังเดินไปเอารถเพื่อกลับคอนโดแต่ก็โดนไอมาเฟียนั่นจับโยนใส่รถเขา แล้วก็ ><\\\ โธ่โว้ย ไม่อยากคิดเลย

“ไม่เป็นไรนะ คนสวย ไม่เป็นไร”

ไม่ได้มีใครปลอบฉันหรอก ฉันปลอบตัวเองอยู่ แหะๆ

เอาล่ะลองนึกต่ออีกหน่อย ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรเข้ามาใน อืม

“กรี๊ด ไอเลว”

ขอกรี๊ดร้องระบายความแค้นหน่อย แล้วจากนั้นยังไงต่อวะ ทำไมรู้สึกเหมือนเหตุการณ์หลังจากนั้นไม่อยู่ในเมมโมรี่ฉันเลยล่ะ

Line Line

ขณะที่ฉันกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก โทรศัพท์เครื่องบางตรงหัวเตียงก็สั่นขึ้น

Line Line

‘ คานทองประดับคริสตัล ‘ (ฉันไม่เคยเห็นด้วยกับชื่อไลน์กรุ๊ป สาบานได้ -_-)

B : คืนนี้ร้าน xxx กัน

ดาด้า : ร้านเปิดใหม่ใช่มะ ไปไป

B : ไอหมูหวานว่าไง?

ร้านเหล้าอย่างนั้นหรอ น่าสนใจเหมือนกันนะเพราะตอนนี้ฉันอยากลืมเรื่องราวบ้าๆในหัวสักที

หมูหวาน : เจอกันสามทุ่ม

ดาด้า : YEAH!!!

B : เริศค่า

(ด้านภาคิน)

มาเฟียหนุ่มกำลังเดินตรวจงานย่านสถานที่ท่องเที่ยมยามราตรีที่อยู่ในความดูแลของเขา

หลังจากตรวจเสร็จเขาเลยกลับมายังผับตัวเอง ช่วงนี้เขาต้องใช้เวลาอยู่ที่นี่นานหน่อยเพราะพึ่งเปิดใหม่

“นายครับ คุณไฟว์กับคุณเค้กรออยู่ที่โต๊ะแล้วครับ”

“อืม เดี๋ยวมึงส่งคนไปคุมโซนA เพิ่มหน่อยนะ”

“ได้ครับนาย”

หลังจากสั่งลูกน้องเรียบร้อย ภาคินเลยเดินตรงไปเข้าไปหาเพื่อน

ตลอดเวลาที่เขาเดิน ผู้หญิงต่างส่งสายตาเชิญชวนเขาไม่ขาดสายแต่ภาคินทำเพียงกระตุกยิ้มมุมปากกลับไป

“ทางนี้เพื่อน”

ไฟว์โบกมือเรียกเพื่อนตัวเองเมื่อหันไปเห็น

“ไงคุณภาคิน ร้านมึงงานดีวะ กูชอบ”

เค้กเอ่ยทักทายเพื่อนด้วยน้ำเสียงสดใส ภาคินไม่พูดอะไรเพียงแค่ส่ายหน้าเอือมระอาเท่านั้น

“มึงรู้ยังว่าวันนี้น้องหมูหวานมาร้านมึง”

กึก แก้วในมือที่กำลังจะยกขึ้นดื่มหยุดชะงักเล็กน้อยก่อนที่เจ้าตัวจะยกขึ้นดื่ม ทำทีไม่สนใจสิ่งที่เพื่อนพูดแม้สายตาจะเหลือบดูภาพสาวสวยที่โพสลงไปจีในมือถือไฟว์ก็ตาม

“สวัสดีครับเฮีย ว๊าย เจ๊เค้กสุดสวยของผม”

“น้อยหน่อยเก้า ว๊ายเป็นตุ๊ดเลยนะมึง”

“ฮ่าๆ พวกเฮียเห็นหมูหวานกันบ้างมั๊ยครับ ผมหาทั่วแล้วเนี่ย”

“ไม่วะ มึงไม่โทรอะ กูล่ะอิจฉาจริงๆ กับการมีเพื่อนแสนสวยของมึง”

ไฟว์ว่าพลางเหลือบมอง เค้กเพื่อนตัวเอง เค้กเลยฟาดลงบนไหล่เขาเต็มแรง

“เจ็บนะโว้ย มือหนักเป็นบ้า”

“เออ สมน้ำหน้า”

“ฮ่าๆ ถ้างั้นผมไปหาหมูหวานก่อนนะครับ”

“เดี๋ยว”

“มีไรครับเฮีย”

“กูขอสั่งให้มึงห้ามยุ่งกับผู้หญิงแบบนั้นอีก”

เก้าหันกลับมามองหน้าพี่ชายตรงๆอย่างไม่เข้าใจ

“มึงคงไม่อยากคบชู้กับเด็กเสี่ยแบบนั้นหรอก”

“หือ คบชู้ หมายถึงผมกับหมูหวานนะหรอครับ?”

“เออ”

“เฮียจะบ้าหรอ ผมกับหมูหวานเป็นเพื่อนกัน อีกอย่าง เฮียไปเอาความคิดว่าหมูหวานเป็นเด็กเสี่ยมากจากไหน”

“วันนี้กูเห็น ไอเค้กก็เห็น ใช่มั๊ยเค้ก”

ภาคินตอบพลางหันไปหาแนวร่วม เค้กชี้นิ้วมาที่ตัวเองด้วยสีหน้างงๆ

“ก็ไอเสี่ยกำพลอะไรนั่นไง”

“อ๋อ มึงอย่าบอกนะว่า มึงคิดว่าน้องหมูหวานเป็นเด็กเสี่ยกำพลอะ”

“แล้วไม่ใช่รึไง”

คราวนี้น้ำเสียงดุดันเริ่มแผ่วลง

“ก็ไม่ใช่ไง เขาเป็นพ่อลูกกัน ไอเวร”

“ห๊ะ เวรแล้วไง”

ภาคินสบถเสียงดังทำเอาคนอื่นในโต๊ะถึงกับสะดุ้ง สงสัยในท่าทางของเขาแต่ก็ไม่กล้าถาม

“มีไรรึเปล่าเฮีย อ่ะ หมูหวานโทรมาแล้ว”

“ยาหยีอยู่ไหนครับ”

“....”

“ฮ่าๆ ได้ครับ เดี๋ยวเค้าไปช่วยนะ ยาหยีหลบใต้โต๊ะไปก่อน”

ปิ๊บ

“มีไรวะไอเก้า”

ไฟว์เป็นคนถามขึ้นเมื่อเห็นรุ่นน้องตัวเองหัวเราะ

“หมูหวานอะเฮีย มันหลบผู้ชายที่พยายามตามจีบมันอยู่ เห็นว่าตอนนี้หลบอยู่ใต้โต๊ะฝั่งไหนสักฝั่ง”

“มึงให้ลูกน้องไอภาคินไปช่วยหาสิ”

“เออ เฮียช่วยหน่อยดิ”

“ไม่ใช่ธุระของกู”

ภาคินตอบปัดๆก่อนจะลุกออกจากโต๊ะไป ทิ้งให้คนในโต๊ะนั่งหมอหน้ากันงงๆ อีกครั้ง

(หมูหวาน)

วันนี้มันวันซวยอะไรของฉันวะเนี่ย ตอนบ่ายก็เจอเรื่องเฮงซวย ตกกลางคืนยังต้องมาปวดหัวกับใครก็ไม่รู้ที่ตามตื๊อฉันอยู่ได้อีก

“หาอะไรกินใต้โต๊ะรึไง” เสียงนี้มัน

ขวับ

ฉันเงยหน้ามองร่างสูงด้วยความรวดเร็วและคนที่กำลังยืนยกยิ้มมุมปากอยู่คือคนที่ฉันเกลียดที่สุดณ ตอนนี้จริงด้วย

“นาย โอ๊ย”

“ระวังหน่อยสิ”

เมื่อกี๋เผลอลุกออกจากใต้โต๊ะเร็วไปหน่อย หัวเลยกระแทกกับขอบโต๊ะ

“อย่ามาจับ”

ฉันปัดมือที่ช่วยพยุงแขนออกด้วยท่าทางรังเกียจ

“ทำไม หวงตัวมากรึไง”

เพี๊ยะ!!

ไวกว่าความคิด มือฉันก็ลอยไปกระทบหน้าหล่อของอีกคนแล้ว

“แรงไปรึเปล่าวะ”

เขาใช้หลังมือปากคราบเลือดตรงมุมปาก ฉันยืนกอดอกมองผลงานตัวเองอย่างพึงพอใจ

“คนเลวอย่างนายแค่นี้มันน้อยไปด้วยซ้ำ”

หมับ

ไม่ทันที่ฉันได้ตั้งตัว เขาก็ดึงฉันเข้าหาตัวก่อนจะประกบปากลงบนปากฉัน

“ปล่อยนะ อื้อ”

ในตอนแรกฉันพยายามขัดขืนแต่สุดท้ายร่างกายก็ดันไม่รักดี ดันคล้อยตามจูบเขาไปจนได้

“หึ เธอจูบตอบด้วยหนิ”

“อะ...ไอเลว”

ซ่า

ฉันคว้าแก้วแถวนั้นสาดใส่หน้าเขาก่อนจะผลักเขาให้หลีกทางก่อนจะรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้น

บ้า บ้าที่สุด วันนี้มันวันอะไรวะเนี่ย โอ๊ยยย

พรึบ พรึบ

ไม่ทันที่ฉันจะเดินถึงทางออก ผู้ชายในชุดดำนับสิบคนกรูกันเข้ามาล้อมฉันไว้แถมยังยกปืนขึ้นเล็งมาทางฉันอีกต่างหาก

“ให้ผมฉันการเลยมั๊ยครับนาย”

ฉันหันมองด้านหลัง ดูว่าผู้ชายคนนั้นพูดกับใคร ปรากฎว่าบุคคลที่เขาเรียกว่านาย คือผู้ชายหน้าหล่อที่ยืนนิ่งมีน้ำหยดติ๋ง ติ๋งอยู่ด้านหลัง

“ไม่ต้อง เก็บปืนด้วย”

มาเฟียคนนั้นทำท่าจะเดินเข้ามาหาฉันแต่เรื่องอะไร ฉันจะยืนอยู่ให้โง่ โกยสิโยมมมมม

พรุ่งนี้ฉันควรไปทำบุญเก้าวัดลบล้างความซวยนี้ ไม่ดีกว่า เก้าสิบเก้าวัดไปเลยดีกว่า T-T

———-

สงสารหมูหวานไปทำบุญซะนะลูก

ส่วนภาคิน อยากได้น้องรีบหาวิธีง้อด่วนๆเลย

อยากอ่านต่อ คอมเมนท์ให้หน่อยนะจ๊ะ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 44

    (หมูหวาน)ดวงดาวเต็มท้องฟ้าเป็นได้ดีว่าตอนนี้หัวใจฉันพองโตขนาดไหนหลังจากที่ฉันและภาคินพากันเดินออกมาจากรอบกองไฟเพื่อมาสูทอากาศเพราะเหตุการณ์เมื่อครู่มันทำให้อากาศตรงนั้นร้อนอย่างกับอยู่ในเตาอบแหนะ“แบบนี้มันไม่เห็นยุติธรรมเลย”อยู่ๆภาคินก็หยุดเดิน ปล่อยมือออกจากมือฉันเปลี่ยรไปกอดอกตัวเองไว้“หือ เป็นอะไรของคิน”“ไม่เห็นลูกหมูจะบอกรักคินบ้างเลย”ท่าทางเหมือนเด็กขาดความรักของภาคินทำเอาฉันถึงกับอมยิ้มออกมาก่อนจะเดินเข้าไปใกล้เขาแล้วเขย่งจุ๊บเขาเบาๆ“ไม่เอาแบบนี้ดิ จะเอาคำว่ารัก คำว่ารักอ่า”อาการขอบภาคินทำฉันชะงักไปชั่วขณะ คุณลองคิดดูสิคะ มาเฟียหน้าโหดอย่างภาคินกำลังงอแงเพื่อฟังคำว่ารักจากผู้หญิงอะ“หมูหวานรักคินนะ”“รักมากป่าว”มือหนาดึงเอวฉันให้เข้าไปประชิดตัวเขา ถามด้วยเสียงนุ่ม“มากกว่าดาวบนฟ้านี้อีก”ฟอด ฟอดภาคินก้มลงหอมแก้มฉันสองฟอดใหญ่“หึหึ ลูกหมู”“หือว่าไง?”“อยากมีลูกแล้วอะ”“บ้า คินนี้มันบนดอยนะ”“โรแมนติกดีออก ทำลูกไปดูดาวไป”และนั่นแหละภาคินก็คือภาคิน โรแมนติกไม่เท่าไหร่เริ่มจะเข้าโหมดอีโรติกอีกแล้วมือหนาสอดเข้าไปในเสื้อฉันพลางลูบวนตรงหน้าท้องเบาๆ“สัก12คนเลยดีมะ เอาไว้ต

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 43

    อ้อนรัก ตอนจบ(หมูหวาน)วันนี้เป็นวันสุดท้ายของค่ายแล้ว พรุ่งนี้เราจะเดินทางกลับกันในช่วงสายการมาออกค่ายครั้งนี้ถือเป็นความทรงจำที่วิเศษมากๆครั้งหนึ่งเลยเพราะฉันได้ทั้งช่วยเหลือเด็กผู้หญิง ได้ช่วยเหลือชาวบ้าน ได้มิตรภาพมากมาย สำคัญที่สุดคือฉันได้รู้จักอีกด้านของภาคินที่ฉันไม่เคยได้รู้จักถึงแม้เขาจะเป็นมาเฟียที่ค่อนข้างนิสัยเลวแต่เขาถือเป็นคนจิตใจดีมากทีเดียวกับคนอื่น ใครจะไปคิดล่ะว่ามาเฟียอย่างภาคินจะยอมเหนื่อย ยอมลำบากเพื่อคนอื่นด้วยตัวเอง (ปกติเห็นเขาใช้แต่ลูกน้อง)โป๊ก“นั่งคิดอะไรลูกหมู เขาไปกันหมดแล้ว”แต่ถึงยังไม่เขาก็ยังเป็นคนรักที่เลวนะคะ ทำไมชอบเขกหัวฉันอยู่เรื่อยเลยนะ เดี๋ยวก็ความจำเสื่อมกันพอดี 😑“เขกบ่อยๆ เดี๋ยวความจำเสื่อมหรอก”“ถ้าเธอความจำเสื่อม ฉันจะผ่าสมองเธอ” >> จะด่าว่าเลวยังน้อยไปเนื่องจากไม่อยากต่อปากต่อคำกับไอมาเฟียนิสัยเลวไปมากกว่านี้ ฉันเลยรีบลุกหนีออกมา“นี่หมูหวานกูถามอะไรหน่อยสิ”“หือ อะไรหรอ”บีเดินเข้ามาถามฉัน ขณะที่ฉันกำลังเก็บของใส่ลัง“คุณภาคินขอมึงเป็นแฟนรึยัง”จึก คำถามจากเพื่อนรักเสมือนหอกปลายแหลมพุ่งแทงเข้าที่กลางอก“ยังอะ”“มึงจะปล่อยไว้แบบนี้ห

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 42

    อ้อนรัก 42(หมูหวาน)หลังจากเด็กผู้หญิงสองคนนั้นผละออกจากกัน เธอก็พากันเดินเข้ามาหาพวกฉัน“นี่มันเรื่องอะไรกัน เด็กพวกนี้เป็นใคร?”ผู้ชายหน้าดุข้างๆหมอรันถามขึ้น อุ๊ย พอได้มองชัดๆ เขาหล่อมากอะ หล่อจริงๆนะ ถึงแม้หน้าจะดูดุๆ เถื่อนๆแต่รวมๆแล้วหล่อละลายไปเลย >“หมูหวานไปล้างเนื้อ ล้างตัวก่อนมั๊ย เดี๋ยวหมอจะทำแผลให้”“ไม่เป็นไรค่ะ หมอดูแลเด็กๆเถอะ”ฉันว่าพลางส่งยิ้มให้หมอก่อนจะพาตัวเองไปยังเต็นท์หมับแต่เดินออกมาได้ไม่ถึงสองก้าว อยู่ๆตัวฉันก็ลอยขึ้นจากพื้นเข้าสู้อ้อมกอดแกร่งที่คุ้นเคย“ทำอะไรหนะ คิน”“ลดน้ำหนักบ้า

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 41

    อ้อนรัก ตอนที่ 41หมูหวานระหว่างที่ฉัน หมอรันและบีกำลังคิดถึงเหตุการณ์ที่พึ่งเจอก่อนหน้า เด็กผู้หญิงคนที่เราพึ่งช่วยมาก็ฟื้นขึ้น“ค่อยๆลุกนะคะ เป็นไงบ้าง”หมอรันตรงเข้าไปช่วยพยุงเด็กคนนั้นขึ้น เธอปรือตาเล็กน้อยพลางพูดด้วยเสียงแหบพร่า“หนูหิวน้ำค่ะ”“นี่จ๊ะน้ำ”บียื่นน้ำให้เด็กคนนั้นดื่ม หลักจากเธอดื่มเสร็จ เธอก็รีบหันมาพูดกับพวกเราเหมือนพึ่งนึกอะไรออก“พวกพี่ต้องช่วยนะคะ ต้องช่วย”“น้องใจเย็นก่อนนะคะ จะให้พี่ช่วยอะไร”“พวกมัน พวกมันจับเพื่อนหนูไป”ท่าทางน้องเขาตื่นกลัวอย่างเห็นได้ชัด แสดงว่าพวกที่เราเห็นต้องคิดทำอะไรที่ชั่วมากแน่ๆ“โอเคจ๊ะ พี่จะช่วยนะแต่เราต้องอธิบายให้พี่เข้าใจกว่านี้นะคะ”“พวกมันจับเด็กผู้หญิงในหมู่บ้านไปแต่หนูแอบหนีออกมาได้”เมื่อได้ยินอย่างนั้น ฉัน บีและหมอรันต่างมองหน้ากัน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมาเจอเรื่องแบบนี้กับตัวเอง“ค้ามนุษย์อย่างนั้นหรอ”“แล้วหนูรู้มั๊ยว่าพวกมันจับคนอื่นไว้ที่ไหน”เด็กผู้หญิงคนนั้นพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเล่าต่อด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“พวกมันจับขังไว้ในโกดังร้างที่พี่เจอหนูค่ะ หนูได้ยินว่าพวกมันจะส่งตัวพวกเราวันศุกร์ค่ะ”“วันศุกร์ อย่างนั้นก็

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 40

    อ้อนรัก 40เชียงใหม่ฉันเดินลงจากรถไฟมาด้วยสภาพสดชื่น ชื่นบาน การนอนบนรถไฟไม่ได้แย่อย่างที่คิดนะถึงแม้จะมีไอมาเฟียเจ้าเล่ห์เกาะอยู่ตลอดทั้งคืนก็ตาม“เดินสบายเลยนะ”ภาคินเดินลงตามมาพร้อมกระเป๋าเดินทางสองใบ ใบเล็กหนึ่งใบ ใบใหญ่หนึ่งใบนั่นคือของฉันเอง >__““เหอะ”“หมูหวาน เขาบอกมีสวนสตอเบอรี่ฝั่งนู้นไปดูกันมะ”บีวิ่งเข้ามาหาฉัน ชวนด้วยหน้าตาตื่นเต้น ฉันเลยเหลือบไปมองภาคินเล็กน้อย“อืม แล้วอย่าไปเล่นอะไรแปลกๆล่ะ”ฟอด ฟอดฉันกระโดดหอมแก้มภาคินด้วยความลืมตัวก่อนจะวิ่งออกมาพร้อมบีสวนสตอเบอรี่ฉันและบีพากันชื่นชม เก็บผลสตอเบอรี่สีสวย ไม่อยากจะบอกเลยว่าฟินมาก อากาศเย็นๆกับการเก็บสตอเบอ

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 39

    อ้อนรัก 39(หมูหวาน)“เอาล่ะค่ะ มาหยิบข้าวไปคนละกล่องนะคะ มังสวิรัติบอกพี่สตาฟได้เลยนะจ๊ะ”บีตะโกนบอกก่อนที่น้องๆจะพากันลุกขึ้นไปต่อแถวรับข้าว“ลูกหมูเอาให้ด้วย”“ไม่ ไปเอาเองสิ”ฉันว่าก่อนจะลุกขึ้นแต่โดนเขาคว้าแขนไว้“เธอรู้ดีว่าฉันเป็นคนยังไง”ภาคินว่าพลางค่อยๆยื่นหน้าเขามาหาฉัน ฉันต้องใช้มือดันหน้าเขาออกและยอมเขาอย่างไม่มีทางเลือก“เออ ก็ได้”“หึหึ ก็แค่นี้”เจ็บใจ เจ็บใจที่สุดเลย คอยดูนะฉันจะแก้แค้น หมูหวานคนนี้จะแก้แค้นนนนน“มีอะไรกินบ้างอะ”ฉันถามบีซึ่งกำลังทำหน้าที่แจกข้าวอยู่“มีกระเพราหมูสับ กระเพราหมูสับแล้วก็กระเพราะหมูสับ”“กวนตีนล่ะๆ”“ฮ่าๆ อะ มีไข่ดาวด้วย พริกน้ำปลาอยู่ด้านนู้นนะจ๊ะน้องหมูหวาน”หึหึ พริกน้ำปลาอย่างนั้นหรอ ฉันมองกล่องข้าวในมือก่อนจะเหลียวหลังไปมองไอมาเฟียที่ใช้ฉันเยี่ยงทาสน้อยในเรือนเบี้ย“หมูหวานจะบริการให้ทุกระดับประทับใจเลย หึหึ”ฉันยืนหัวเราะ หึหึ อยู่คนเดียวหน้าถ้วยพริกน้ำปลาจนกระทั่งน้องเดือนทันตะสะกิดแขนเรียกสติ“พี่หมูหวานเป็นอะไรรึเปล่าครับ”น้องเดือนทันตะสะกิดฉันก่อนจะถามเสียงนุ่ม ฉันเลยหันไปยิ้มหวานให้พลางตักพริกน้ำปลาราดข้าวในกล่องข้าวภาคิน“เ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status