Home / มาเฟีย / อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย / MAFIA 8 / อ้อนรักมาเฟีย

Share

MAFIA 8 / อ้อนรักมาเฟีย

last update Last Updated: 2025-03-11 15:07:15

อ้อนรัก 8

(หมูหวาน)

ฉันนั่งกอดอกมองเก้ากินอาการเช้าอย่างสุขสมและไม่รีบร้อนใดๆด้วยความหงุดหงิด

“มึงกินเร็วๆได้มั๊ยเก้า”

“ยาหนีป้อนเค้าสิ”

เก้าหันมาฉีกยิ้มกว้างให้ฉัน ฉันเลยผลักหน้าผากมันออก อย่าคิดว่าฉันจะมีซัมติงกับเก้านะ

เราสนิทกันตั้งแต่ปี1 จนฉันรู้ไส้ รู้พุงมันหมดแล้ว คบแค่เพื่อนหนะดีแล้ว

“เก้า เดี๋ยวเอาของไปบ้านใหญ่ให้เฮียหน่อย”

“เฮียไม่ใช้ลูกน้องเฮียละ”

ภาคินปรายตาคมมองเก้า เก้าเลยรีบพยักหน้ารับก่อนจะหันมาสั่งเสียฉัน

“ยาหยีให้เฮียไปส่งล่ะกันนะ”

“ไม่ เดี๋ยวกูรอมึงได้”

“เก้า มึงเอาของไปให้บ้านใหญ่เสร็จ เอาโกโก้(ไซบีเรียน) ไปหาหมอด้วย”

“ทำไมต้องผมด้วยอ่ะเฮีย”

“เดี๋ยวกูให้บัตรวีไอพีร้านกู”

เมื่อได้ยินอย่างนั้นจากหน้าตาอมทุกข์ของเพื่อนฉันเมื่อครู่ก็แปรเปลี่ยนเป็นสดใสขึ้นทันตาเห็น

“ทุกอย่างฟรีนะเฮีย”

“เออ”

“รักเฮียที่สุด ผมไปล่ะ”

และเพื่อนตัวดีของฉันก็วิ่งหายออกจากบ้านไปโดยไม่หันมาอำลาฉันด้วยซ้ำ

“จะกลับคอนโดไม่ใช่หรอ ลุกดิ”

“นายแกล้งหางานให้เก้ามันใช่มั๊ย”

ภาคินหันมายกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินล้วงกระเป๋านำออกไปหน้าบ้าน

อร๊าก ฉันอยากจะข่วนหน้าหล่อๆนั่นเสียจริง ให้ตายเถอะ

คอนโด PP

ฉันมาถึงคอน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 19

    อ้อนรัก 19เวลาล่วงเลยมาถึงช่วงเย็น วันนี้ภาคินจะแวะมารับฉันที่มหาลัยเพราะเมื่อเช้า ฉันทิ้งรถไว้ให้พี่หมอเป้เผื่อเขาอยากไปไหน“ช้าชิบ”ไม่แปลกใจเลย เมื่อเปิดประตูเข้ามา เสียงเเรกที่ได้ยินจะเป็นเสียงบ่นของเจ้าของรถ“บ่นจริง บอกว่ากลับเองได้ก็ไม่เชื่อ”“อย่าพูดมาก แล้วนั่นกระโปรงหรือเศษผ้าวะ”มือหนาเอื้อมมาดึงชายกระโปรงฉันด้วยสีหน้าหงุดหงิด อะไรของเขา เมื่อเช้าก็เห็นแล้ว ตัวเองเป็นคนถอดเองแท้ๆด้วย อุ๊ป >x“เย็นนี้กินไรดีอ่ะ”เพื่อการลดแรงปะทะ ฉันเลยจับมือภาคินเล่นก่อนจะเฉไฉเปลี่ยนเรื่อง“ไม่ต้องมาทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง”ภาคินใช้มืออีกข้างผลักหัวฉันเบาๆ ฉันเลยส่งสายตาปิ๊ง ปิ๊งไปให้เขา“ร้ายนักนะ ลูกหมู”เขาบีบจมูกฉันส่ายไปมาก่อนจะหันไปออกรถ“เราไปรับพี่หมอด้วยดีมะ อยากกินชาบูอ่า”“ไม่ต้องหรอก ไอไฟว์อยู่บ้าน ถ้าอยากกินแวะซื้อไปทำกินที่บ้านละกัน”สรุป เราเลยพากันมาที่ตลาดสดใกล้บ้านภาคิน ดูจากหน้าคุณชายมาเฟียแล้ว เขาต้องไม่เคยย่างกลายมาที่นี่แน่เลย“ฉันว่านายควรถอดสูทนะ”“ถามจริง ทำไมไม่แวะห้างวะ ช่วงเย็นแบบนี้คนมันเยอะ”“ถ้าบ่นมากก็ไม่ต้องลง รอนี่แหละ”“เหอะ ตัวเท่าลูกหมูอย่างเธอ จะถืออะไรไห

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 18

    อ้อนรัก 18หนึ่งเดือนผ่านไป(หมูหวาน)ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนอย่างฉัน นางสาวหมูหวาน จะทนเป็นเบ๊ ไอมาเฟียภาคินนั่นมาได้ถึงเดือนเหลืออีกแค่เดือนเดียว ฉันก็จะได้ร้านที่ชลบุรีคืนแล้ว ยะฮู้และวันนี้ก็เป็นเหมือนเฉกเช่นทุกเช้า ซึ่งฉันต้องเข้ามาทำอาหารเช้าให้ มาเฟียบ้าอำนาจอย่างเขากริ๊ง กริ๊งตายยากจริง กำลังนินทาเลย“ฮัลโหล”“อยู่ไหนแล้วลูกหมู”“จะเลี้ยวเข้าซอยล่ะเนี่ย นายจะโทรจิกทำไมทุกเช้าห๊ะ!?”“หิวแล้วโว้ย ทำไมไม่ย้ายมาสักทีวะ”“เหอะ ฉันไม่หลงกลนายหรอก แค่นี้นะ จะขับรถ”ภาคินแมร่งเป็นอะไรไม่รู้ ทั้งงอแง ทั้งบังคับ ทั้งขู่เข็ญ ให้ฉันย้ายมาอยู่บ้านเขาแต่ทุกวันนี้ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน ฉันยังรำคาญจะแย่ เจอแมร่งมันเกือบทุกเวลา เดี๋ยวให้ไปนู้น ไปนี่ -_-ไม่นานฉันก็มาถึงหน้าบ้านหลังใหญ่ ฉันแวะเอากล้วยทอดให้การ์ดหน้าประตูก่อนจะขับเข้าไปกริ๊ง กริ๊ง“อะไรอีก”ฉันกดรับก่อนจะพูดด้วยความเหนื่อยใจ“ถึงยังลูกหมู”“เออ ถึงแล้วเนี่ย ถ้าหิวมากก็ขุ้ยถังขยะไปก่อนไป๊”“ปากดี เดี๋ยวจะโดน”ปิ๊บ ฉันวางสายพลางถอนหายใจ นี่วันๆชีวิตฉันต้องวนอยู่กับอะไรแบบนี้หรอ“พวกนายทำอะไรกันอะ”ฉันรีบวิ่งจากรถออกไปดูหน้าประต

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 17

    อ้อนรัก 17(หมูหวาน)เที่ยงคืน“อื้อ”ท้องฉันร้องประท้วงให้ฉันลืมตาตื่นขึ้นมา ในตอนแรกกะว่าจะไม่ตื่นเพราะขี้เกียจแต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวเเขนแกร่งของใครบางคนพาดเอวฉันอยู่ ฉันเลยต้องค่อยๆขยับออกจากอ้อมแขนเขา“อื้อ จะไปไหนคะ”ภาคินถามเสียงแหบพร่าพลางกระชับอ้อมแขนให้แน่นกว่าเดิมทั้งที่ยังปิดตาอยู่“ฉันหิว ปล่อยหน่อย”“กินไอติมฉันไปยังไม่อิ่มอีกหรอ”ถอยคำทะเล้นของเขา ทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะหยิบเข้าที่เอวสอบแรง“โอ๊ย เจ็บนะ”จนเจ้าตัวลุกขึ้นั่ง มองฉันด้วยสายตาเคียดแค้น“นายหาเรื่องก่อนนะ”ฉันว่าพลางลุกลงจากเตียง แต่เพียงแค่ขาฉันแตะพื้นห้อง ฉันก็ทรุดลงทันทีเสมือนเรียวแรงทั้งหมดหายไป ไม่เหลือเลย“หึหึ ให้เฮียช่วยมั้ยคะ”ไม่อยากจะยอมรับเลยว่าตั้งแต่ภาคินพูด คะ ขาแล้วมันทำให้เขาดูน่ารักขึ้นเป็นสิบเท่า“โอเค ไม่ช่วยก็ได้ คลานไปเองแล้วกัน”ฉันขอถอนคำพูด เขายังเป็นภาคินคนเลว คนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง!!เช้าอีกวัน“ภาคิน นายมาดูฝีมือนายสิเนี่ย”ฉันมองตัวเองในกระจกพลางถอนหายใจเมื่อเห็นรอยแดงจางบ้าง เข้มบ้างสลับกันบนผิวตัวเอง“บอกให้เรียกคินไง”เจ้าของรอยเดินเข้ามาสวมกอดฉันจากด้านหลังด้วยใบหน้าเบิกบานหาได้สำ

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 16

    อ้อนรัก 16ภาคินลากหมูหวานขึ้นจากทะเล ตั้งใจจะพากลับเขาไปในบ้าน“เดี๋ยวๆ ขอไปเอาเสื้อคลุมก่อน”หมูหวานว่าพลางเดินแยกออกไปหยิบเสื้อคลุมที่เธอถอดทิ้งไว้ตรงเก้าอี้ริมชายหาดแต่เมื่อมาถึงเธอกลับหามันไม่เจอ“หาอันนี้อยู่รึเปล่าครับ”หมูหวานมองผ้าคลุมในมือหนาตรงหน้าก่อนจะเงยหน้สมองเจ้าของมือซึ่งกำลังส่งยิ้มกว้างมาให้“เอ่อ ขอบคุณค่ะ”เธอรับมันพลางยิ้มตอบกลับแต่เขากลับยื้อผ้าไว้“ผมนิคนะครับ คุณเชื่อ”“หมูหวานเสร็จรึยัง”ไม่ทันที่หมูหวานจะได้ตอบ ภาคินก็เข้ามาเสียก่อน แขนแกร่งพาดลงบนบ่าเล็กก่อนจะดึงเธอเข้าประชิดตัว“มึงเป็นใคร?”สายตาดุดันจ้องนิคเขม็ง“เอ่อ ผมแค่เก็บผ้าคุณผู้หญิงได้ ขอตัวก่อนนะครับ”“เหอะ หว่านเสน่ห์ไปทั่วเลยนะ”“ฉันไม่รู้เรื่องนะ”หมูหวานส่ายหน้าและโบกมือปฏิเสธเต็มที่แต่อีกคนกลับมองเธอด้วยสายตาดุๆก่อนจะอุ้มเธอขึ้น“นายจะอุ้มฉันไปไหน”ลูกหมูตัวเล็กดิ้นไปมาในอ้อมแขนแกร่ง ในขณะที่คนอุ้มเธอไม่ได้สะทกสะท้านใดๆเดินดุ่มๆเข้าบ้านพักตากอากาศของตัวเองไปตุบ!“โอ๊ย เจ็บนะ โยนมาได้”“เธอคิดอะไรอยู่ ทำไมแต่งตัวแบบนี้ออกไปคนเดียว หัดห่วงตัวเองบ้างสิวะ!!”หมูหวานสะดุ้งโหยง ถอยหลังกรูจนหลังต

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 15

    อ้อนรักมาเฟีย 15(หมูหวาน)บรรยากาศบนโต๊ะอาหารระหว่างฉันกับภาคินค่อนข้างอึมครึมแต่โชคดีที่มีเพื่อนเขาและเก้าอยู่ด้วย บรรยากาศโดยรวมเลยครึกครื้นสนุกสนาน“จริงๆ พี่ได้ยินชื่อน้องหมูหวานมานานแล้วนะครับ พอมาเจอตัวจริง ฉายานางฟ้านี่เหมาะกับน้องมากเลย”พี่ไทพูดพลางฉีกยิ้มกว้างมาให้ฉัน“เหอะ นางมารสิไม่ว่า”ภาคินพูดขึ้น เขาทำลอยหน้าลอยตาแต่พูดแบบนี้เด็กอนุบาลยังรู้เลยว่าเขาต้องการเหน็บฉัน“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ โฮะๆ”ฉันทำเป็นไม่สนใจภาคิน หันไปตอบพี่ไทแทน“ขนาดนั้นแหละครับ น้องหมูหวานสวยหยดย้อยขนาดนี้”พี่แทนว่าพลางตักปลากระพงทอดน้ำปลาใส่จานฉัน“ขอบคุณมากค่ะ พี่แทนลองทานอันนี้นะคะ อร่อยมาก”ฉันกล่าวขอบคุณก่อนจะทักกุ้งผัดซอสมะขามให้เขาเป็นการตอบแทน“ขอบคุณมะ... เฮ้ย อะไรวะไอคิน น้องเขาตักให้กู”“กูอยากกินชิ้นนี้ มึงเอาชิ้นนี้ไปสิ”ภาคินเอาซ้อมจิ้มกุ้งตัวนั้นเข้าปากแล้วหยิบตัวใหม่ใส่จานเพื่อน“น้องหมูหวาน พี่ก็อยากกินกุ้งนะครับ *0*”“ยาหยี เก้าก็อยากกิน *0*”เหมือนพี่ไฟว์และเก้าพยายามจะกวนตีนใครบ้างคนแถวนี้ ซึ่งดูเหมือนมันก็ได้ผลเพราะพอฉันตักกุ้งให้พวกเขาภาคินก็จิ้มยัดใส่ปากตัวเอง“ไม่ยักรู้นะ

  • อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย   MAFIA 14

    อ้อนรัก 14สี่วันแล้ว สี่วันที่ฉันไม่ได้เจอภาคินเลยเมื่อสี่วันที่แล้ว ฉันไปบ้านเขาเพื่อทำอาหารเช้าให้เขาตามข้อตกลงในสัญญาแต่ลูกน้องเขากลับบอกว่าเขาไปต่างประเทศ ยังไม่มีกำหนดกลับ“จ๊ะเอ๋ ยาหยี”ส่วนคนที่ฉันเจอตลอดทั้งสี่วันคือเก้า โดยทุกวันมันจะซื้อนู้น ซื้อนี่มาให้บอกว่าภาคินฝากมาแต่ภาคินไม่ยอมรับโทรศัพท์ฉันนะ ตลกมั้ยล่ะ“มึงมาทำอะไรทุกวัน”“เอาเค้กใบเตยจากที่บ้านมาให้มึงไง”“เฮ้อ ขอบใจ พี่นายยังไม่กลับอีกหรอ?”เก้าวางแก้วน้ำในมือ หันมาจ้องฉันอย่างจับผิด“ว่าแล้ว ยาหยี มึงกับเฮียมีเรื่องอะไรกัน”“ป๊าว กูก็แค่ถามดู”“เฮียกลับมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แปลกมาก ที่เฮียไม่บอกมึง ทั้งที่เป็นคนสั่งให้กูเอานู้น เอานี่มาให้มึงทุกวัน”ฉันฟังเก้าพูดแล้วได้แต่ถอนหายใจ คำพูดของฉันวันนั้นมันก็แรงเกินไปจริงๆนั้นแหละ“มึงอยากไปหาเฮียมั้ยละ”“เฮ้อ เขาคงไม่อยากเจอกูมั้ง”“เอาหัวเป็นประกันเลย กูว่าเฮียอยากเจอมึง”เก้าพูดพลางตักเค้กเข้าปาก ฉันเลยถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อย นี่คือสรุปฉันต้องไปง้อภาคินถูกมั้ย -_-‘“เออ กูไปก็ได้”“หึหึ เอาชุดไปสักสองสามชุดนะยาหยี”“หืม?”“เราจะไปทะเลกัน ^_^”ห้าโมงเย็นฉันและเก้าเด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status