Share

Chapter 83

last update Terakhir Diperbarui: 2025-11-08 02:41:32

เขาไม่เพียงแค่ไม่ถนอมน้ำใจเธอ เจ้าของไร่ยังมอบความปวดร้าวทางด้านคำวาจาให้กับเพลงมีนาซ้ำลงไปอีก แล้วเธอจะไม่เจ็บปวดหัวใจได้ยังไง

“เธอยกชามโจ๊กก็แล้วกันนะ ฉันจะยกปิ่นโตไปให้เธอเอง”

เสียงของเมธาวีดังขึ้นท่ามกลางความเจ็บปวดของเพลงมีนา มือของผู้พูดเอื้อมไปจับหูปิ่นโตเถานั้น เดินตรงไปยังห้องครัวโดยมีร่างของเพลงมีนาเดินตามไป

“จัดการถ่ายอาหารใส่จานได้แล้ว ป่านนี้พี่ทอร์ชคงหิวไส้จะขาดแล้ว” คำสั่งดังลอดผ่านปากของเมธาวีเมื่อเดินเข้ามาในครัว วางปิ่นโตเถาใหญ่ห้าชั้นลงบนโต๊ะเตรียมอาหารกลางห้อง เพลงมีนาจัดการตามที่เมธาวีสั่งอย่างไม่เกี่ยงงอน รู้ดีว่าตนเองไม่มีสิทธิ์มีเสียงใดๆ ในบ้านหลังนี้และคงไม่ใช่คนสำคัญของกวินภพ ต่างกับสาวตรงหน้าที่นั่งอยู่กลางใจเขาไม่มีเปลี่ยน

“ฉันจะบอกอะไรเธออย่างนึงนะเพลง กับข้าวเช้าสำหรับพี่ทอร์ชหรือคนงานคนอื่นๆ ในไร่ไม่สมควรที่จะเป็นโจ๊ก ข้าวต้มหรือว่าอาหารเหลวทุกชนิด เพราะคนที่นี่ต้องใช้แรงในการทำงาน ไม่ได้ใช้สมองเหมือนคนทำงานออฟฟิศ ฉะนั้นอาหารเช้าจึงต้องหนักท้องเข้าไว้ เพื่อจะได้มีแรงทำงานไปจนถึงมื้อเที่ยง เธอเข้าใจที่ฉันพูดหรือเปล่า”

เมธาวีได้ทีสั่งสอนเพลงมีนาที่กำลังถ่า
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 83

    เขาไม่เพียงแค่ไม่ถนอมน้ำใจเธอ เจ้าของไร่ยังมอบความปวดร้าวทางด้านคำวาจาให้กับเพลงมีนาซ้ำลงไปอีก แล้วเธอจะไม่เจ็บปวดหัวใจได้ยังไง“เธอยกชามโจ๊กก็แล้วกันนะ ฉันจะยกปิ่นโตไปให้เธอเอง”เสียงของเมธาวีดังขึ้นท่ามกลางความเจ็บปวดของเพลงมีนา มือของผู้พูดเอื้อมไปจับหูปิ่นโตเถานั้น เดินตรงไปยังห้องครัวโดยมีร่างของเพลงมีนาเดินตามไป“จัดการถ่ายอาหารใส่จานได้แล้ว ป่านนี้พี่ทอร์ชคงหิวไส้จะขาดแล้ว” คำสั่งดังลอดผ่านปากของเมธาวีเมื่อเดินเข้ามาในครัว วางปิ่นโตเถาใหญ่ห้าชั้นลงบนโต๊ะเตรียมอาหารกลางห้อง เพลงมีนาจัดการตามที่เมธาวีสั่งอย่างไม่เกี่ยงงอน รู้ดีว่าตนเองไม่มีสิทธิ์มีเสียงใดๆ ในบ้านหลังนี้และคงไม่ใช่คนสำคัญของกวินภพ ต่างกับสาวตรงหน้าที่นั่งอยู่กลางใจเขาไม่มีเปลี่ยน“ฉันจะบอกอะไรเธออย่างนึงนะเพลง กับข้าวเช้าสำหรับพี่ทอร์ชหรือคนงานคนอื่นๆ ในไร่ไม่สมควรที่จะเป็นโจ๊ก ข้าวต้มหรือว่าอาหารเหลวทุกชนิด เพราะคนที่นี่ต้องใช้แรงในการทำงาน ไม่ได้ใช้สมองเหมือนคนทำงานออฟฟิศ ฉะนั้นอาหารเช้าจึงต้องหนักท้องเข้าไว้ เพื่อจะได้มีแรงทำงานไปจนถึงมื้อเที่ยง เธอเข้าใจที่ฉันพูดหรือเปล่า”เมธาวีได้ทีสั่งสอนเพลงมีนาที่กำลังถ่า

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 82

    Chapter 82รุ่งเช้าวันต่อมาก็เหมือนวันอื่นๆ ที่ผ่านมา ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก จะมีเปลี่ยนก็คือทีท่าหมางเมินของกวินภพ ปกติเขาจะทานอาหารกลางวันพร้อมกับเธอที่บ้าน รวมทั้งอาหารเย็นแต่เมื่อวานนี้ไม่ใช่ กวินภพออกไปกับเมธาวีตั้งแต่ตอนสาย กลับมาถึงบ้านก็ราวเที่ยงคืนเศษ ซึ่งเธอก็ไม่ถามไถ่ว่าเขาไปไหนเพราะอาจถูกตอกกลับมาว่า ไม่ใช่เรื่องของเธอก็เป็นได้ จึงแสร้งทำเป็นหลับไม่รับรู้การกลับมาบ้านของเขา แม้ว่ากวินภพจะทำเหมือนกับเธอไม่มีตัวตนอยู่ในโลก เพลงมีนาก็ทำกิจวัตรประจำวันตามปกติ ทำอาหารเช้ารสชาติไม่ได้เรื่อง แต่ทำด้วยใจให้เขาทาน “วันนี้ทำอะไรให้นายทานล่ะเพลง”บัวผันคนงานสาวที่ทำหน้าที่ทำงานบ้านหลังใหญ่เอ่ยถาม ย่นคิ้วชะโงกมองอาหารหน้าตาไม่น่าทานในหม้อ“ทำโจ๊กหมูน่ะ ฉันตื่นตั้งแต่ตีห้ามาเคี่ยวโจ๊กเลยนะ รับรองอร่อยเหาะ” แม่ครัวสาวมือใหม่แต่ใจไม่ถอยตอบกลับด้วยรอยยิ้ม เช้านี้เพลงมีนาตื่นเช้ากว่าทุกวัน เพราะตั้งใจจะทำโจ๊กหมูตามสูตรที่ป้าพิณบอก ข้าวหอมมะลิเม็ดสวยจึงถูกตวงใส่หม้อ ซาวน้ำหนึ่งครั้ง ใส่น้ำตามสูตรที่ได้มา จากนั้นก็ต้มข้าวจนแตกมัน หรี่ไฟเพื่อเคี่ยวต่อจนเละเหมือนโจ๊ก ส

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 81

    Chapter 81“เธอจะคิดยังไงก็เรื่องของเธอ ฉันแค่เตือนเธอเท่านั้น”“ยังไงเพลงก็ขอบคุณพี่ต้อมมากนะคะที่เตือนเพลง เพลงจะระวังตัวค่ะ” แต่ถึงยังไงเธอก็รับความหวังดีจากเขา“เธอร้องไห้เหรอ” เขาถามหลังจากที่เห็นคราบน้ำตาติดตามแก้มและเอ่อล้นขอบตา เพลงมีนาจึงใช้มือปาดน้ำตาทิ้งราวกับเด็กๆ“ก็แค่คิดถึงบ้าน” สาวเจ้าแก้ตัวจักรพงษ์มองหน้าเชลยสาวของเจ้านายด้วยความสงสาร การที่เธอคิดถึงบ้านไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะเพลงมีนาอยู่ที่นี่ก็เปรียบเสมือนนักโทษ ไม่ได้รับอิสระ ออกไปไหนนอกเขตไร่ไม่ได้ ติดต่อบุคคลภายนอกยิ่งไม่ได้ใหญ่“มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เธอจะคิดถึงบ้าน แต่เธอก็ต้องจำไว้เสมอว่า เธอทำให้ใครหลายๆ คนต้องไม่มีบ้านอยู่พักหนึ่ง ไม่มีงาน ไม่มีเงินเลี้ยงครอบครัว สิ่งที่เธอได้รับตอนนี้มันยังน้อยไปเสียด้วยซ้ำกับสิ่งที่เธอทำไว้กับทุกคนในไร่นี้ เพราะมันไม่ใช่แค่มูลค่าเงินเท่านั้น ยังหมายถึงครอบครัวหลายครอบครัวที่บ้านแตกสาแหรกขาด อย่างแหลมสิงห์เป็นต้น เมียมันหนีเพราะมันมาติดพันเธอ แล้วยังจะอีกหลายคนที่เธอยั่วจนหัวปั่น ผลกระทบมันจึงกลายเป็นวงกว้างยังไงล่ะ”เพลงมีนาหน้าเศร้าลงถนัดตา ยอมรับความผิดที่ตนเองไม่ได้เป

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 80

    ทุกการกระทำของเมธาวีอยู่ในสายตาของเพลงมีนาตลอด เชลยสาวรู้สึกทึ่งไม่น้อยกับการทำอาหารที่คล่องแคล่วราวกับมืออาชีพ ต่างกับเธอที่กว่าจะหยิบจับอะไรดูจะเก้ๆ กังๆ ขัดหูขัดตาเสมอ ในความทึ่งเธอยังมีความเสียใจตามติดมาด้วย“มาแล้วค่ะพี่ทอร์ช รับรองว่าอร่อยกว่าชามเมื่อกี้แน่นอนค่ะ”สัตวแพทย์พูดเกทับจนคนทำข้าวต้มชามก่อนหน้าน้ำตาคลอ มองข้าวต้มที่หน้าตาน่าทานกว่าชามของเธอเป็นไหนๆ ด้วยสายตาเศร้าหมอง เสียใจและน้อยใจกวินภพมองข้าวต้มชามใหม่ที่ไฉไลกว่าชามก่อนหน้าด้วยอารมณ์สองจิตสองใจ หากทานก็กลัวว่าเพลงมีนาจะเสียใจ เพราะเธอสู้อุตส่าห์ปรุงอาหารให้เขาทาน ทั้งที่รู้ว่าอาหารชนิดนั้นๆ จะไม่ได้เรื่องได้ราวก็ตาม ทว่าเธอก็ไม่ย่อท้อที่จะทำ ซึ่งเขาเองก็เต็มใจทานอาหารไม่ได้เรื่องนั้นอยู่แล้วหากไม่ทานเมธาวีอาจจะเสียใจและน้อยใจ อีกทั้งยังเสียมารยาทเป็นเพราะเธอเป็นแขกของเขา ที่สำคัญเขายังจำรสชาติการทำอาหารของเธอได้ดีว่า อร่อยล้ำมากแค่ไหนเพลงมีนายืนลุ้นว่า เขาจะตัดสินใจทานข้าวต้มชามนั้นหรือไม่เมธาวีเองก็นั่งลุ้นว่าเขาจะเลือกทานอาหารยอดแย่หรือเลิศรสและในที่สุด สาวทั้งสองก็ได้คำตอบ“เป็นไงบ้างคะพี่ทอร์ช อร่อยหรือเปล

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 79

    ห้องครัวภายในบ้านพักของกวินภพหอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นข้าวต้มหมูทรงเครื่อง ฝีมือของแม่ครัวมือใหม่ที่พยายามทำตามสูตรในตำราแบบตรงเป๊ะ ส่วนผสมไม่ขาดไม่เกิน เธอจึงมั่นอกมั่นใจว่า อาหารเช้ามื้อนี้จะต้องได้รับคำชมจากเจ้าของไร่แน่นอน วันนี้เธอตื่นสายกว่าทุกวัน อาจจะเป็นเพราะว่าเมื่อคืนนี้ร่างกายและจิตใจถูกกระทำย่ำยีอย่างหนักจากฝีมือของเจ้าของไร่จอมโหด พอตื่นขึ้นมาอาการตึงๆ เจ็บหน่วงๆ ตรงใจกลางร่างสาวยังพอมีอยู่บ้าง ขยับตัวลุกขึ้นเพื่อไปอาบน้ำจึงยากกว่าทุกวัน แต่พอได้รับความเย็นจากสายน้ำ น่าแปลกที่ความอ่อนเพลียถูกขจัดออกไป เหลือเพียงความเจ็บปวดที่พอจะทนไหวเท่านั้น หลังจากที่ชำระล้างร่างกาย ผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จสรรพ เธอจึงลงมายังห้องครัวเพื่อทำอาหารเช้าที่กวินภพมักพูดเสมอว่า ไม่ได้เรื่อง แต่ก็ทานหมดทุกวัน “คุณทอร์ชมาแล้ว”เสียงโมบายที่ห้อยไว้ด้านบนขอบประตูดังขึ้น เมื่อประตูไม้สักลายสวยถูกเปิดออก เป็นสัญญาณบอกคนในบ้านว่า กำลังมีคนเข้ามาในบ้าน เพลงมีนาจึงสันนิษฐานว่า จะต้องเป็นเจ้าของไร่ เนื่องจากเขาจะกลับมาทานอาหารเช้าเสมอแม้ว่าจะออกไปทำธุระด่วนภายในไร่ มือเล็กบรรจงตักข้าวต้มหม

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 78

    เธอหันกลับมาพร้อมกับขานรับ “คะ พี่ทอร์ช”“เมย์มาตั้งแต่เช้าแสดงว่ายังไม่ได้กินอะไร จะรังเกียจมั้ยถ้าจะไปกินข้าวเช้าบ้านพี่” เขากล่าวชวนในที่สุด หลังจากที่ตัดสินใจอยู่ชั่วครู่ เมธาวีหน้าเศร้าลงทันทีที่ได้ยินประโยคคำพูดของกวินภพ“เมย์ต้องถามพี่ทอร์ชต่างหากค่ะว่า พี่ทอร์ชรังเกียจเมย์หรือเปล่า” น้ำเสียงสำนึกผิดถามกลับ คนที่ฟังอยู่แม้ว่าภายในจิตใจยังระอุด้วยความโกรธแค้น แต่พอเห็นสีหน้าของเมธาวีตอนนี้แล้ว เขารู้สึกโกรธเธอไม่ลง“เรื่องมันผ่านไปแล้วอย่าไปนึกถึงมันเลย”“ไม่นึกถึงมันไม่ได้หรอกค่ะ เพราะสิ่งที่เมย์ทำไว้กับพี่ทอร์ชมันยังอยู่ในความทรงจำของเมย์ตลอดเวลา แม้ว่ามันจะผ่านมาสี่ปีแล้วก็ตาม”เมธาวียังจำวันที่เธอบอกเลิกกวินภพได้ดีว่า สีหน้าและแววตาของเขาในวันนั้นเป็นอย่างไร ภาพทุกภาพที่เธอเห็นคือความเสียใจอย่างสุดแสน ซึ่งเธอเองก็เสียใจไม่น้อยไปกว่าเขาเลย“พี่บอกแล้วไงว่าช่างมันเถอะ” เขาพูดย้ำอีกครั้ง “แล้ว...แล้วสามีเมย์ล่ะ” เป็นคำถามที่เขาแทบจะกลั้นใจถามเธอส่ายหน้าช้าๆ แล้วตอบ “เมย์ไม่มีสามีหรอกค่ะ”“ไม่มีสามี” เขาทวนเสียงประหลาดใจ “หมายความว่าไงที่ว่าเมย์ไม่มีสามี เมย์บอกเลิกกับพี่เพื่อไ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status