บทที่ 2267

ถังเซิงได้ยินถังชิ่นพูดแบบนั้น ก้เข้าใจความหมายนางขึ้นมาทันที

"เจ้าคิดจะเข้าไปเป็นอนุในจวนอ๋องเจวี้ยนรึ?"

"ท่านพี่ เลิกพูดซะทีจะได้ไหม? ข้าตอนนี้ยังไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นนะ"

พอถูกถังเซิงแบไต๋ออกมาตรงๆ แบบนี้ หน้าของถังชิ่นก็แดงก่ำขึ้นมา

"เจ้าทำได้ แต่กลัวข้าพูดเนี่ยนะ?" ถังเซิงเองก็โกรธ "ได้ยินว่าอ๋องเจวี้ยนกับพระชายาแต่งงานกันก็หลายปีแล้ว แต่ข้างกายก็มีพระชายาอยู่แค่คนเดียว เจ้าคิดว่าเขาจะยอมรับอนุภรรยามาส่งเดชรึ?"

ถังชิ่นตกตะลึง

นางไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนเลย

"ใครบอกกัน? เขาเป็นถึงอ๋องเจวี้ยน ข้างกายทำไมถึงมีแค่พระชายาคนเดียวล่ะ?"

"เจ้าไม่เชื่อข้าก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ต่อให้อ๋องเจวี้ยนคิดจะรับอนุภรรยาจริง ก็วนมาไม่ถึงเจ้าหรอก เจ้าก็ว่าง่ายๆ หน่อย ไม่อย่างนั้น เกิดเรื่องอะไรมาใครก็ปกป้องเจ้าไม่ได้หรอกนะ" ถังเซิงหน้าขรึม บอกกับนางอย่างเคร่งเครียด "เจ้าอย่าคิดว่าตอนที่เจ้าเกิดมีร้อยบุปผาเบ่งบาน เหล่าผู้อาวุโสเลยเอ็นดูเจ้า รู้สึกว่าเจ้าเป็นสิ่งมงคลเล็กๆ แล้วคิดว่าตัวเองจะกลายเป็นองค์หญิงน้อยไปล่ะ"

เหล่าผู้อาวุโสก็แค่มีความคิดจะรักและปกป้องรุ่นหลังของเขาชิงถงก็เท่านั้น บวกกับวันที่ถังชิ่น