บทที่ 2342

ล้อไม้หมุนไปเก้ารอบ พวกเขาสัมผัสได้ว่าไปสัมผัสกับกลไกเข้าแล้วจริงๆ

การเคลื่อนไหวที่กำลังหมุนอยู่ใต้ดินของกลไกขนาดยักษ์นั่น ไม่อาจมองข้ามได้เลย

แต่หลังจากหมุนไปเก้ารอบก็นิ่งสงบลงมา ไม่เห็นว่าจะมีประตูไหนถูกเปิดออก และไม่มีร่องอะไรปรากฏออกมาอีกด้วย

ดังนั้นทุกคนจึงรอกันเงียบๆ อยู่พักหนึ่ง จากนั้นจึงมองไปรอบด้าน รอบๆ นิ่งเงียบไปกันชั่วขณะหนึ่งเลยทีเดียว

น่าเสียดายที่ผลลัพธ์ทำให้พวกเขาผิดหวัง

ไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรเลย

และก็ผ่านไปอีกพักหนึ่ง หลานหรงมองมาทางฟู่จิ้นเชิน

"คุณชายฟู่ ท่านคิดว่านี่เป็นเพราะอะไรหรือ?"

ฟู่จิ้นเชินกระโดดลงมา เดินมาถึงข้างๆ ล้อไม้แล้วตรวจสอบอย่างละเอียดอีกรอบ เดินวนรอบมันสองรอบ

เขาครุ่นคิดถึงสิ่งที่ตนเองได้ยินมากับประวัติศาสตร์บางส่วนที่เห็นมา

ท้ายสุดจึงคิดไปถึงจดหมายที่เคยเขียนถึงเสิ่นเสวียน

บนจดหมายเสิ่นเสวียนเอ่ยถึงหลายจุดของเรื่องที่เกี่ยวกับตงฉิงที่เขาเข้าใจมา บอกว่าให้จดจำเอาไว้ก่อนได้ เผื่อวันไหนจะได้นำมาใช้ประโยชน์

เขาบอกว่าเหล่าชนชั้นสูงของตงฉิงชื่นชอบเลขสามกับหกมาก องค์กรกับวันพิเศษมากมาย หรือแม้แต่รูปภาพบางอย่าง ก็อาจจะแอบซ่อนเลขสามหกเอาไว้

แต่