Share

บทที่ 101 เธอออมมือแล้ว

Author: ทุกย่างก้าวเกิดบุปผา
หน้าของหญิงสาวทั้งสองคนเปลี่ยนสีทันที หนึ่งในนั้นถึงขั้นหันหลังจะวิ่งหนี

“หยุดนะ!” เสียงของเจียงหร่านไม่ดังนัก แต่เย็นยะเยือกอย่างมาก

ผู้หญิงคนนั้นหยุดแล้วรีบอธิบาย “คุณนายเฮ่อ พวกเราก็ได้ยินคนอื่นพูดมา...”

“ใช่ค่ะ พวกเราไม่เชื่อหรอก คุณทั้งสวยทั้งเก่งขนาดนี้ จะ...” ผู้หญิงอีกคนก็เปลี่ยนคำพูดด้วยความกลัว

เจียงหร่านไม่ให้โอกาสพวกเธอได้พูดจนจบ ยกมือตบบ้องหูซ้ายขวาไปคนละฉาด ไอการที่ไม่เชื่อ แต่ฟังแล้วพูดมั่ว ๆ เนี่ย มีคนต้องทนรับความอยุติธรรมเพราะปากอย่างพวกนี้ไปเท่าไรแล้ว?

เรื่องของหลวนหลีในปีนั้น ก็เพราะมีคนพูดมั่วซั่ว จึงทำให้เธอต้องแบกรับความผิด

“ไม่เชื่อแล้วทำไมยังพูดอีก ฮึ?” เสียงของเจียงหร่านไม่หนักไม่เบา แต่กดดันคนอย่างมาก

ผู้หญิงทั้งสองคนรู้ว่าตัวเองผิด ถูกตบจนต้องเอามือปิดหน้า และกล่าวขอโทษซ้ำ ๆ “ขอโทษค่ะ คุณนายเฮ่อ พวกเราผิดไปแล้ว”

ผิดไปแล้ว?!

เจียงหร่านไม่หลงกลหรอก การยอมรับผิดปากเปล่าแบบนี้ ก็แค่ต้องการหนีความผิด ใช้ได้กับคนอื่น แต่ใช้กับเจียงหร่านไม่ได้

เธอก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว หญิงสาวสองคนตกใจจนถอยหลังกรูด มองไปที่สระว่ายน้ำด้านหลังพวกเธอ เจียงหร่านพูดอย่างเย็นช
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 149 ทำตามหน้าที่สามี

    เจียงหร่านสะดุ้งโหยง เธอหดเท้ากลับตามสัญชาตญาณ“เฮ่อเฉินโจว...” คำทั้งสามนั้นอยู่แค่ในลำคอ ราวกับกำลังจะเอ่ยออกมาแต่ก็หยุดไว้สิ่งที่ทำให้เธอตกใจไม่ได้มีแค่การที่เขาถอดรองเท้าให้ หากแต่ยังรวมถึงภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าด้วย เฮ่อเฉินโจวที่เจียงหร่านรู้จัก เขาคือผู้มีอำนาจที่อยู่เหนือใครอื่น ขนาดสุนัขเห็นยังต้องก้มหัวให้ แล้วเขาจะเคยก้มหัวให้คนอื่นได้อย่างไรทว่าเวลานี้ เขากลับอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งคุกเข่าอยู่ข้างเท้าของเธอภาพนี้ช่างน่าตกตะลึงอย่างไม่เคยมีมาก่อน ไม่ต้องพูดถึงการที่เขาถอดรองเท้าให้เธอด้วยซ้ำ…ถ้าพวกเขาเป็นคนรักกันจริง ๆ ก็คงพอเข้าใจได้ แต่พวกเขาไม่ใช่ ความสัมพันธ์ของพวกเขามีวันสิ้นสุดที่ระบุไว้ชัดเจน และต่างฝ่ายก็ล้วนแต่แสวงหาสิ่งที่ตนเองต้องการถึงเขาจะเคยพูดว่าเขาจะแก้แค้นด้วยการทำให้เธอรักเขา แต่เพื่อการแก้แค้นเพียงแค่นี้ เขาก็ไม่น่าจะทำถึงขนาดนี้ขณะที่เจียงหร่านจะดึงเท้ากลับ เขากลับจับมันไว้แน่นโดยไม่สนใจความอึดอัดและความตกใจของเธอ และเพ่งมองรอยแดงช้ำที่กระดูกนิ้วเท้า “ทำไมถึงใส่รองเท้าที่ไม่พอดี?”รองเท้าคู่นี้เพิ่งซื้อมาใหม่ ใครจะรู้ว่ามันจะกัดเท้าไปหน่อย แต่ก็

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 148 นี่คือสามีฉัน

    “ต้องขออภัยอย่างสูงจริง ๆ ที่ทำให้พวกคุณลำบาก!”หลังจากครอบครัวของคุณนายอาลีมาถึง พวกเขาก็แสดงความขอบคุณและซาบซึ้งใจต่อเจียงหร่านและคนอื่น ๆ ทันที “เจียง โชคดีจริง ๆ ที่มีเธออยู่”เนื่องด้วยเจียงหร่านมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณนายอาลี ทำให้เธอสนิทกับคนในครอบครัวของคุณนายด้วยเช่นกัน เมื่อพบหน้ากันจึงรู้สึกเป็นกันเองมาก“ฉันดีใจมากที่ได้เจอคุณแม่ของพวกเธอ และสามารถช่วยคุณนายได้ด้วย” เจียงหร่านพูดออกมาจากใจจริง“ช่วงนี้แม่บ่นถึงเธอหลายครั้ง แต่ไม่คิดว่าแม่จะแอบหนีมาหาเธอด้วยตัวเอง” คนที่พูดคือลูกสาวของคุณนายอาลีเจียงหร่านรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย คุณนายอาลีมาเยือนในประเทศเพื่อมาหาเธอโดยเฉพาะงั้นเหรอ?“แม่ยังเคยบอกว่าฝันว่าเธอแต่งงาน และอยากมาร่วมงานแต่งพร้อมทั้งเตรียมของขวัญมาให้ด้วย...” ลูกสาวของคุณนายอาลีพูดจบก็หันไปมองเจียงหร่านกับกู้เฉิงเหยียน “พวกคุณจะแต่งงานกันเหรอคะ ถ้าใช่ล่ะก็ คุณแม่จะได้เข้าร่วมพิธีพอดีเลย ถือว่าเป็นการทำความฝันของแม่ให้เป็นจริงด้วย”คำถามนั้นทำให้บรรยากาศกระอักกระอ่วนและดูแปลกไปในทันที ทุกคนหันไปมองเธอและกู้เฉิงเหยียน แม้แต่กู้เฉิงเหยียนก็ยังมองมาที่เจียงหร่

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 147 อย่าได้คิดจะก้าวก่ายเธอ

    คำพูดประโยคนี้ช่างกะทันหันเหลือเกิน เมื่อรวมกับเสียงทุ้มนุ่มของเขาแล้ว คล้ายมีบางสิ่งตกกระทบลงบนใจของเจียง หร่านเจียงหร่านหยุดดิ้นรน แล้วเหลือบตามองเขาเฮ่อเฉินโจวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “คุณนายเฮ่อ ที่ผมพูดไป ถูกต้องไหม?”คำที่เขาพูดคือ ‘ฉันรักคุณ’ ในภาษาอาหรับ...ถูกต้องมาก!และยังน่าฟังมากอีกด้วย!เจียงหร่านเคยได้ยินคำว่าฉันรักเธอมาหลายภาษาแล้ว เธอชอบฉบับภาษาอาหรับมากที่สุด ทุกอักขระล้วนเป็นดั่งการร่ายรำอยู่บนปลายลิ้น เธอเคยสอนกู้เฉิงเหยียนเพราะอยากให้เขาพูดให้เธอฟังแต่เขากลับขมวดคิ้ว หาว่าเธอจู้จี้ไร้สาระไม่คาดคิดว่าจะได้ยินจากเฮ่อเฉินโจว ก็ยังให้ความรู้สึกแบบนั้น แต่แค่ว่า...สำหรับเธอแล้วไม่มีความหมายใด ๆ“คุณเฮ่อมีความสามารถรอบด้านจริง ๆ ค่ะ” เจียงหร่านกล่าวชมเชยโดยไม่คิดเสียดายคำพูดแม้แต่น้อยนาน ๆ ทีเฮ่อเฉินโจวจะพูดอย่างถ่อมตัว “ผมเพิ่งหาในโทรศัพท์เมื่อกี้เอง สู้คุณนายเฮ่อไม่ได้หรอก ต่อจากนี้คุณช่วยสอนผมบ่อย ๆ ได้ไหม?”เขาจะเรียน?ก็แค่อยากจะแขวะเธอ รวมถึงเมื่อกี้ที่พูดเหน็บแนมกู้เฉิงเหยียนทั้งหมดก็เป็นเพราะความขี้อิจฉาของเขาที่กำลังออกฤทธิ์เจียงหร่านเข้าใจแล้วว่า

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 146 ยังสามารถกุมมือเธอได้อีกครั้ง

    คุณนายอาลีหลับไปแล้ว แต่ปากก็ยังคงพึมพำไม่หยุด พูดจาแปลก ๆ ขณะที่มือก็ยังคงจับมือของเจียงหร่านกับกู้เฉิงเหยียนไว้แน่นสภาพจิตใจของคุณนายไม่สู้ดีนัก อยู่ในอาการพูดจาเพ้อเจ้อแล้ว ในใจของเจียงหร่านและกู้เฉิงเหยียนต่างก็รู้ดีว่านี่หมายถึงอะไร“ไม่คาดคิดว่าจะได้พบเธออีกครั้งในสถานการณ์แบบนี้” กู้เฉิงเหยียนกล่าวด้วยรู้สึกสะเทือนใจอย่างมากตอนที่เพิ่งเริ่มร่วมงานกับเอ็นดีคุณนายอาลีมักจะชวนพวกเขาไปทานข้าวด้วยกัน พูดติดตลกอย่างอารมณ์ดีว่าจะมาเป็นพยานในงานแต่งงานของพวกเขา และจะไปเจอลูกของพวกเขาเกิดมาอีกด้วยแต่ตอนนี้เธอมีสภาพจิตใจที่สับสน ส่วนเขากับเจียงหร่านก็แยกทางกันแล้วช่างตรงกับคำกล่าวนั้นเหลือเกิน สรรพสิ่งยังคงเดิม ทว่าผู้คนกลับผันแปรกู้เฉิงเหยียนหันไปมองเจียงหร่าน เธอก็เงยหน้าขึ้นมาพอดี สายตาของทั้งสองบรรจบกัน แต่ในชั่วพริบตาต่อมา เขาก็รู้สึกว่ามือที่อยู่ในฝ่ามือของเขากำลังจะดึงออกกู้เฉิงเหยียนหดนิ้วมือเข้าหากันและกำมือแน่นโดยสัญชาตญาณการที่เขายังสามารถจับมือเธอได้อีกครั้ง ทั้งหมดนี้เป็นเพราะคุณยาย เธอยังคงคิดว่าพวกเขาเป็นคู่รักกันอยู่แม้เขารู้ดีว่าเป็นเพียงชั่วคราว แต่เขาก็

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 145 มารับภรรยา

    โรงพยาบาลเอกชนเซิ่งเทียนหน้าต่างรถคาเยนน์สีดำเปิดกว้าง เฮ่อเฉินโจวเท้าแขนบนขอบหน้าต่างรถ จ้องมองไปที่หน้าต่างบานหนึ่งบนชั้นสอง เขายังคงมองเห็นเงาร่างของคนภายในได้ราง ๆ ผ่านม่านโปร่งบาง“คุณยายชาวต่างชาติคนนี้ช่างหาเรื่องให้วุ่นวายได้เก่งจริง ๆ ทั้งเรื่องเก่า เรื่องใหม่ ไหนจะเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นอีก ทั้งหมดมาพร้อมกันในคราวเดียวเลย” ลู่เซียวที่นั่งเบาะหน้าข้างคนขับกล่าวด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันพร้อมกับทำลายความเงียบสงัดปกติแล้วเฮ่อเฉินโจวเป็นคนปากคอเราะราย แต่ครั้งนี้เขากลับใจดีอย่างมาก ไม่ได้ตอบโต้อีกฝ่าย แต่กลับถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำและเย็นชาว่า “ครอบครัวของคุณยายคนนั้นจะมาถึงเมื่อไหร่?”“น่าจะเหลือเวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงสนามรบแล้ว” นิสัยกวนประสาทของลู่เซียวไม่เคยเปลี่ยนเฮ่อเฉินโจวเอนตัวพิงเบาะรถเล็กน้อย น้ำเสียงของเขาฟังดูคลุมเครือไม่ชัดเจน “สามสิบนาที”ลู่เซียวไอกระแอมออกมาเล็กน้อย “คณิตศาสตร์ของนายคงไม่ใช่ครูสอนภาษาสอนสินะ ตอบได้ถูกต้องสุด ๆ ไปเลย”เฮ่อเฉินโจวเอาปลายลิ้นแตะปลายฟันล่างเบา ๆ “ได้ยินว่าอาจารย์มหาวิทยาลัยสอนภาษาที่เกษียณแล้วของนาย ไปเป็นอาจารย์อาสาที่อาหรั

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 144 พวกเธอต่างเบ่งบานเพื่อรับแสงตะวัน

    เจียงหร่านเป็นคนรู้จักเก่าของคุณนายอาลี แน่นอนว่ากู้เฉิงเหยียนก็เป็นเหมือนกันการที่เธอต้องการจะเจอเขาเป็นเรื่องปกติอย่างมากคุณนายอาลีคงยังคิดว่าพวกเขาเป็นคนรักกันอยู่ กลับไม่รู้เลยว่าพวกเขาไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วโจวฉือก็มองออกว่าเจียงหร่านกำลังรู้สึกต่อต้าน เรื่องวันนี้เจียงหร่านช่วยเขาไว้มากแล้ว เขาจะมีหน้าทำให้เธอต้องลำบากใจอีกได้อย่างไร “คุณช่วยปลอบเธอหน่อยได้ไหมครับ?”“ประธานโจวแจ้งประธานกู้ให้ทราบเถอะค่ะ” เจียงหร่านพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง หันไปมองคุณนายอาลี เผยยิ้มอย่างอ่อนโยนเหมือนเด็กสาวข้างบ้าน พร้อมกับพูดปลอบโยนเป็นภาษาอาหรับว่า “อีกไม่นานเขาก็จะมาถึงแล้วค่ะ และจะนำดอกทานตะวันที่คุณชอบที่สุดมาให้ด้วยนะคะ”ดวงตาที่ลึกล้ำของโจวฉือจับจ้องไปที่ใบหน้าของเจียงหร่าน โสตประสาทได้ยินว่าแจ้ง “ประธานกู้ ”เธอคบกับกู้เฉิงเหยียนมาเจ็ดปี แต่ตอนนี้คนคนนั้นคู่ควรให้เธอเรียกว่า ‘ประธานกู้’ เท่านั้นแล้ว...กู้เฉิงเหยียนมาถึงพร้อมกับดอกทานตะวันช่อหนึ่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่โจวฉือไม่คาดคิดมาก่อน เพราะเมื่อครู่ตอนที่เขาโทรศัพท์ เขาก็ไม่ได้กล่าวเตือน เจียงหร่านเองก็ไม่ได้กำชับให้แจ้งเรื่องนี้เป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status