LOGINShare
บทที่ 316 แก้แค้นคลายโกรธ
Latest chapter
เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว บทที่ 399 ตกอยู่ในแผนการที่พวกเขาวางไว้ตั้งนานแล้ว
เจียงหร่านเพิ่งอาบน้ำเสร็จมานั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ได้ไม่นาน กล่องข้อความอีเมลตรงมุมขวาล่างพลันเด้งการแจ้งเตือน ข้อความใหม่ขึ้นมา แสดงชื่อผู้ส่งคือเจียวคัง หัวข้อของอีเมลมีเพียงสองคำสั้น ๆ [โจวฉือ ]เธอกดเปิดไฟล์แนบ รูปภาพไม่ชัดเจนที่บันทึกจากกล้องวงจรปิดหลายรูปพลันปรากฏสู่สายตาเธอในภาพถ่ายภาพแรก โจวฉือยืนอยู่ที่ทางเข้าวีไอพีของสนามบิน มีชายชาวต่างชาติที่สวมแว่นกันแดดยืนอยู่ข้างเขา ทั้งสอง คนอยู่ใกล้ชิดกันมาก ดูเหมือนว่ากำลังพูดคุยอะไรบางอย่างอยู่ภาพถ่ายถัดไป แสดงให้เห็นชายชาวต่างชาติคนนั้นกำลังขึ้นรถยนต์เก๋งสีดำ ป้ายทะเบียนมองเห็นไม่ชัดเจน คงจะมีใครตั้งใจบังเอาไว้ แต่เมื่อมองผ่านหน้าต่างรถที่ลดลงมาครึ่งหนึ่ง ก็ยังคงเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับได้ราง ๆเจียวคังส่งอีกหนึ่งข้อความตามมาทันที[สืบมาได้ว่า ชายชาวต่างชาติคนนี้ คือ ไต้เหวย ลูกพี่ลูกน้องของไต้จิ้งอวิ๋น เมื่อสองปีก่อน เขาจดทะเบียนบริษัทเปลือกชื่อ ‘หงส์ดำ’ ที่สวิตเซอร์แลนด์ ในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมา โจวฉือแอบไปพบกับเขาอย่างลับๆ สามครั้ง ครั้งล่าสุดคือเมื่อวันพุธที่แล้ว]วันพุธที่แล้ว?งั้นก็เป็นวันที่เธอไปทำงานนอก
เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว บทที่ 398 มันผ่านไปหมดแล้ว
ฟู่เจาหยางจ้องเขาอยู่นาน สุดท้ายก็ถอนหายใจออกมา “ก็ได้ ฉันจะติดต่อทนายให้”กู้เฉิงเหยียนพยักหน้า เอนตัวพิงหัวเตียง แววตาเลื่อนลอยจับจ้องไปที่จุดใดจุดหนึ่งของเพดาน เขารู้ดีว่าชีวิตตัวเองในชาตินี้ได้พังพินาศอย่างสมบูรณ์แล้วและทุกสิ่งทุกอย่างก็เป็นเขาที่หาเรื่องใส่ตัวเองทั้งนั้นน้ำตาหยดหนึ่งไหลออกมาอย่างเงียบงัน ก่อนที่จะซึมหายไปบนปลอกหมอนอย่างรวดเร็วฟู่เจาหยางยืนอยู่ข้างเตียง มองใบหน้าด้านข้างของเพื่อนสนิท เขาพลันรู้สึกเศร้าสลดในชะตากรรมของสหายที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กคนนี้ระหว่างรอให้ทนายความรับสาย เขาได้ยินกู้เฉิงเหยียนพูดอย่างแผ่วเบาที่สุดออกมาว่า “ฝากขอโทษเธอแทนฉันที”ในขณะเดียวกัน เจียงหร่านได้เห็นพาดหัวข่าวล่าสุดที่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอ… #กู้เฉิงเหยียนได้รับการประกันตัว คาดว่าถูกวางยา#เธอหันโทรศัพท์ไปทางเฮ่อเฉินโจว น้ำเสียงแฝงด้วยความจริงจังเล็กน้อย “มีคนรับผิดแทนแล้ว”เฮ่อเฉินโจวแค่นเสียงหัวเราะ นัยน์ตาฉายแววเหี้ยมเกรียมออกมา“เพิ่งจะคืนเดียวเอง จัดการได้รวดเร็วจริง ๆ”เจียงหร่านวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะน้ำชา ปลายนิ้วเคาะโต๊ะเบา ๆโดยไม่รู้ตัว “ดูเหมือนว่าคนที่อยู่เบื้อ
เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว บทที่ 397 เขียนพินัยกรรม
“ฉันให้คนกักตัวเธอไว้แล้ว วางใจเถอะ ตำรวจเข้ามาสืบสวนแล้ว เธอหนีไม่รอดหรอก”เมื่อได้ยินเขาเอ่ยถึงฉินเจิง ฟู่เจาหยางวางแก้วน้ำลง ยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยันออกมา เขาจงใจเน้นคำว่า 'หนีไม่รอด' สามคำนั้นอย่างหนักแน่นกู้เฉิงเหยียนหลับตาลงครู่หนึ่ง ขมวดคิ้วแน่น ราวกับนึกถึงอดีตที่ไม่น่าจดจำบางอย่างได้ “...ฉันมันตาบอดไปจริง ๆ”เขาพึมพำเสียงเบา ขณะที่พูดมืออีกข้างที่ไม่บาดเจ็บก็กำผ้าปูที่นอนแน่นอย่างไม่รู้ตัวฟู่เจาหยางจ้องข้อต่อนิ้วที่ขาวซีดของเพื่อนสนิท พอจะเข้าใจได้ว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไร เขาถอนหายใจออกมาพลางยื่นมือไปตบไหล่เขาเป็นการปลอบใจ“พูดไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว นายวางแผนจะจัดการกับเธอยังไง?”เมื่อคำถามนี้ถูกเอ่ยออกมา ห้องพักผู้ป่วยก็เข้าสู่ความเงียบงันชั่วขณะ มีเพียงเสียง “ติ๊ด ๆ” ที่สม่ำเสมอจากเครื่องตรวจวัดชีพจรเท่านั้น“ส่งเธอไปอยู่ในที่ที่ควรอยู่” กู้เฉิงเหยียนเงียบไปพักใหญ่ ท้ายที่สุดก็ค่อย ๆ เอ่ยปากออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งจนน่ากลัวฟู่เจาหยางเลิกคิ้วขึ้น โน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย เท้าศอกบนหัวเข่า “ไม่กลัวคนที่หนุนหลังเธอจะแก้แค้นหรือไง?”เมื่อได้ยินคำถามของ
เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว บทที่ 396 อย่าปล่อยให้เธอใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
“คุณหยุดเดี๋ยวนี้!”ฉินเจิงตื่นตระหนกสุดขีด เธอคิดไม่ถึงว่ากู้เฉิงเหยียนจะทำตัวเองรุนแรงขนาดนี้ จึงพุ่งเข้าไปหมายจะแย่งมีดมากู้เฉิงเหยียนสะบัดเธอออกไป เขาโซซัดโซเซพุ่งออกจากห้องนั่งเล่น แล้วกระโดดลงไปในสระว่ายน้ำหลังบ้านโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย!“ตู้ม!”น้ำเย็นเฉียบท่วมตัวเขาในชั่วพริบตา ความเย็นเยือกที่ทะลุไปถึงกระดูกกระตุ้นให้เขาสั่นไปทั้งตัวแต่โชคดีที่ความร้อนรุ่มภายในร่างกายก็ถูกระงับลงไปด้วยเหตุนี้ ทำให้เขารู้สึกมีสติมากขึ้น“กู้เฉิงเหยียน! คุณขึ้นมา! เดี๋ยวก็ตายเอาหรอก!”ฉินเจิงสีหน้าซีดเผือดยืนอยู่ข้างสระน้ำกู้เฉิงเหยียนจับขอบสระว่ายน้ำไว้แน่น มองเธอด้วยสายตาเย็นเยียบดุจน้ำแข็ง น้ำเสียงทุ้มต่ำราวกับวิญญาณร้ายจากขุมนรก“ฉินเจิง ทางที่ดีคุณควรภาวนาให้ผมตายอยู่ที่นี่เสียดีกว่า ไม่งั้น...”“ผมจะทำให้คุณอยู่ไม่สู้ตาย”ฉินเจิงสั่นไปทั้งตัว ในที่สุดก็รู้ตัวว่าตนได้ทำให้เรื่องมันเกินกว่าที่จะควบคุมได้แล้วกู้เฉิงเหยียนควักโทรศัพท์ออกมาด้วยมือสั่นเทา กดโทรออกไปที่เบอร์หนึ่ง“...มาที่บ้านตระกูลกู้เดี๋ยวนี้”ฟู่เจาหยางที่อยู่ปลายสายเมื่อฟังแล้วรู้สึกน้ำเสียงเขาผิดปกติ จึงรีบก
เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว บทที่ 395 ยอมตายเสียยังดีกว่า
กู้เฉิงเหยียนสะบัดเธอออกอย่างแรง ฉินเจิงเซถลาไปสองสามก้าวจนไปชนเข้ากับกำแพงการสะบัดครั้งนี้เขาไม่ได้ออมแรงแม้แต่น้อย แผ่นหลังของฉินเจิงเจ็บแปลบจากการกระแทก เธอหายใจเข้าเฮือกใหญ่ น้ำตาเอ่อล้นออกมาในทันที ท่าทีที่น้อยใจสุดขีด “เฉิงเหยียน คุณเข้าใจผิดแล้ว! ฉันจะทำร้ายคุณได้ยังไง? ต้องมีคนวางแผนใส่ร้ายพวกเราแน่!”ระหว่างที่ฟังคำพูดของเธอ กู้เฉิงเหยียนแค่นหัวเราะซ้ำ ๆ ราวกับได้ฟังเรื่องตลกบางอย่าง“วางแผนใส่ร้าย? งั้นคุณบอกผมมาสิ ทำไมผมดื่มไวน์แก้วนั้นหมดก็สติเลอะเลือนไปเลย? ทำไมในวันรุ่งขึ้นตอนตื่นมาคุณถึงอยู่ในห้องผม? อีกอย่างอาหารที่ผมกินมาตลอดช่วงนี้ก็เป็นคุณที่มาส่งให้ แล้วมันถูกตรวจพบสารเสพติดได้ยังไง?” กู้เฉิงเหยียนเค้นเสียงซักถามอย่างดุดันใบหน้าของฉินเจิงซีดเผือด ริมฝีปากสั่น “ฉันไม่รู้ คุณเป็นสามีของฉัน ถ้าคุณเกิดปัญหาฉันก็พลอยซวยไปด้วย ฉันไม่มีเหตุผลที่จะทำร้ายคุณเลยนะ”กู้เฉิงเหยียนบีบคางของเธอในทันทีแววตาของเขาดุดันเหี้ยมโหด “ถ้าผมเกิดปัญหา คุณก็จะสามารถแทนที่ผมได้ใช่ไหมล่ะ?”ฉินเจิงตื่นตระหนกสุดขีด น้ำตาไหลรินออกมา “เฉิงเหยียน ฉันเปล่านะ คุณหยุดคิดเพ้อเจ้อสักทีได้ไหม? ม
เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว บทที่ 394 ยิ่งเขาให้ความสำคัญเธอก็ยิ่งอยากทำลาย
ฉินเจิงรู้สึกสันหลังเย็นวาบ แต่น้ำเสียงยังแสร้งทำเป็นสุขุม“คุณหญิงโม่ ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันทราบดีว่าสิ่งใดควรไม่ควร”เมื่อโทรศัพท์ถูกวางสาย ฉินเจิงพิงอยู่กับประตู ค่อย ๆ ทรุดตัวลงนั่งบนพื้น เหงื่อเย็นไหลซึมออกมาจากหน้าผากเธอรู้ดีว่าไต้จิ้งอวิ๋นไม่ใช่คนที่ควรไปหาเรื่องด้วย แต่ตอนนี้เธอทำได้เพียงเสี่ยงเดิมพันเท่านั้นในคฤหาสน์ตระกูลโม่ไต้จิ้งอวิ๋นวางโทรศัพท์ลง ทันทีที่เธอหันหลัง ก็พบว่าโม่จือหย่วนยืนอยู่ที่มุมทางเดินตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ กำลังจ้องมองเธอด้วยสายตาเย็นเยียบ “คุณนี่ไม่รู้จักหยุดหย่อนเลยจริง ๆ”น้ำเสียงของโม่จือหย่วนแหบพร่า แววตาแหลมคมริมฝีปากสีแดงของไต้จิ้งอวิ๋นยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย เธอจัดปลายแขนเสื้ออย่างไม่ยี่หระ “อะไรกัน ตอนนี้ประธานโม่ถึงกับต้องมาควบคุมแม้กระทั่งเรื่องคุยโทรศัพท์ของฉันด้วยเหรอ?”โม่จือหย่วนขยับเข้าไปใกล้อีกหนึ่งก้าว พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “ไต้จิ้งอวิ๋น อย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าลับหลังคุณกำลังวางแผนร้ายอะไรอยู่”ทว่าไต้จิ้งอวิ๋นทำเหมือนไม่เข้าใจคำตักเตือนของเขา เธอยกยิ้มมุมปาก สีหน้าสุขุม “คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง?”โม่จือหย่วนก้าวเข้ามาอย่างเ
You may also like
แต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI56.8K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน304.4K viewsเกิดใหม่อีกครั้งกับยัยขี้เหร่
เฉียวเหมย64.4K viewsในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ54.8K viewsก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม
อาภาลดา51 viewsสถานะคนที่คุณไม่รัก
วรณฤต1.1K viewsตัวร้ายที่รัก
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง159 viewsอีหนูของเสี่ย
หนูแดงอินดี้971 views
