บทที่ 13 บทลงโทษ NC

บทที่ 13

บทลงโทษ

ปัง!

ชวลิตใช้เท้าปิดประตูด้วยความรีบร้อน ร่างแบบบางของมาลารินถูกกระชากเข้ามาด้านในห้องสลัว มีเพียงแสงไฟจากด้านนอกสาดส่องเข้ามา เธอถูกผลักลงบนเตียงกว้าง ทำให้ชายกระโปรงเลิกขึ้นไปกองอยู่บั้นเอว

ร่างสูงโถมตัวตามลงมา มือหนาบีบคางเล็กของหญิงสาวแล้วกระแทกจูบลงมา บดขยี้ริมฝีปากบางแนบแน่น

“อื้อ” หญิงสาวครางประท้วงอยู่ในลำคอ เธอรับรู้ได้ถึงความฉุนเฉียวจากชายหนุ่ม เพราะสัมผัสนั้นรุนแรง

“กล้าดียังไง ถึงเมินสายฉัน” เขาผละจูบออกมา ดวงตาคู่คมจ้องลึกลงในดวงตาของหญิงสาวที่สะท้อนความสั่นไหว “ตอบมาซิ” เขาเอ่ยชิดริมฝีปาก แต่เธอนิ่งเงียบ

ริมฝีปากหนาเม้มเข้าหากันเล็กน้อย ดวงตาคู่คมยังคงจับจ้องคนใต้ร่าง

“ทำไม ไม่ได้โดนเอาหลายวันคงอยากสินะ ถึงได้เที่ยววิ่งไปอ้าข้าให้ใครต่อใครน่ะยัยตัวดี!” เสียงทุ้มกดต่ำ กรามหนาบดเข้าหากันแน่นอย่างคนสะกดกลั้นอารมณ์

“พูดอะไรของคุณ?” หญิงสาวนิ่วหน้ากับถ้อยคำดูถูกของเขา

“ฉันพูดผิดหรือไง ถ้าคืนนี้ฉันไม่เรียกเธอมา คืนนี้เธอคงไปจบกับไอเวรนั่นบนเตียงใช่มั้ย!” เสียงของเขาเข้มขึ้นอย่างคนไม่พอใจ