เกลียดเธอที่สุด

เกลียดเธอที่สุด

last updateLast Updated : 2025-11-18
By:  ชารีOngoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
46Chapters
218views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เกลียดเธอ... คือคำพูดที่เขาเอ่ยแม้ว่ากำลังครอบครองเธอด้วยแรงปรารถนา แม้กระทั่งตอนที่เขาจูบจนเธอหายใจแทบไม่ทัน มาลารินไม่เคยเข้าใจว่า... ระหว่างความเกลียดชังที่เขาย้ำ กับความลึกซึ้งทางกายที่เขาแสดงออก สิ่งไหนกันแน่? ที่คือความจริงในหัวใจของชวลิต

View More

Chapter 1

บทนำ

婚約者・祖浜進介(そはま しんすけ)にブロックされてから、55日が経過した。

私は、八年も待ち続けた結婚式をキャンセルした。

その間、彼はうつ病を患った幼なじみ・石塚ニナ(いしづか にな)と共に、K寺で心の療養をしていた。

彼は長年参拝客が絶えなかったK寺を、半年間も閉鎖させた。

一方で、私は彼の突然の失踪により記者に追い詰められ、家にも帰れなくなった。

やむを得ず、私は彼を探しにK寺まで行った。

しかし、「寺の静けさを乱すな」と言われて、山から追い出された。

真冬の寒さの中、私は山のふもとで気を失い、命の危険にさらされかけた。

目を覚ましたとき、私は見た――

進介が自らの手でK寺の境内に、愛の象徴である無数のバラを植えている姿。

半年後、彼はようやく下山し、ニナを連れて帰ってきた。

そして、彼女と一緒に植えたバラを、私との新居に飾りつけたのだ。

私はただ冷ややかな目で見つめている。

彼はまだ知らない――

私がもうすぐ別の人と結婚することを。

……

店で指輪を選んでいると、半年ぶりに進介と会った。

店員が私の手にあるダイヤの大きさを褒めそやしているが、私は何も耳に入らなかった。

ただ、彼を見つめているうちに、心が少し揺れ動いた。

進介は私の指にある指輪を見ると、冷ややかな表情のまま近づいてきて言った。

「どうして一人で先に来た?サプライズを用意してたのに」

口ではそう言っているが、彼の手にぶら下がっている袋の中には、ダイヤのネックレスが入っている。

それは私へのものではない。

ニナのためのものだ。

昨日、彼らが家に戻ったとき、私は聞いた。ニナが彼に甘えるように「誕生日プレゼントにダイヤのネックレスが欲しい」と言っているのを。

そして進介は、すでにその願いを叶えている。

そう――ニナの望むことなら、彼はどんな努力をしてでも必ず叶えてしまう。

私とは違って、私はただ結婚式を望んでいただけなのに、八年待っても叶わなかった。

だからもう、進介。私はあなたを待たない。

私は彼から少し離れて、黙って指輪を外し、店員に包んでもらうように頼んだ。

すると進介はすぐにカードを取り出し、支払おうとした。

私が店員に説明しようとしたとき、ふと彼の手首にある数珠が目に入った。

昨日、ニナが芸能界復帰を発表した際、インスタに投稿した写真の一枚に、まさにその数珠が写っていた。

数珠の写真だけが、他の写真とちぐはぐに見えた。

そしてある人が、それをK寺特有の数珠だと特定したのだ。

瞬く間に、【#K寺の半年閉鎖】と【#数珠の持ち主】というワードがトレンド入りした。

さらに、ニナたちが山を下りる様子を週刊誌が撮影していた。

進介の正面は映っていなかったが、彼のオーダーメイドスーツと【1122】のナンバープレートが、すべてを物語っていた。

世間の人々は、ニナが金持ちに嫁いだことを祝福した。

そして、私だけが完璧な笑い者になった。

現実に引き戻され、店員がカードを切ろうとする手を制した。

「結構です。試着しただけで、買うつもりはありません」

進介はスマホを見つめながら、無関心な口調で言った。

「買っとけよ。ちょうど午後は空いてるし、婚姻届を出しに行こう」

――婚姻届を出しに?

彼にとって、私との結婚は単なる手続きの一部に過ぎない。

だが、そんな愛情のない関係など、もういらない。

私は何も答えずに店を出た。

彼はすぐに後を追い、不満そうに言った。

「またニナのことで怒ってるのか?

前にも言っただろ、結婚式は予定通りだって。俺はただ、彼女の父親の代わりに面倒を見てるだけだ」

そう、ニナは彼の親友の娘だ。

彼女の父が亡くなって以来、進介は彼女の面倒を見てきた。

彼女は「進介おじさん」と呼びながら、その瞳には明らかな恋慕の色が宿っている。

進介も、分かっていないはずがない。ただ、見て見ぬふりをしているだけだ。

そして私は、彼が世間の噂からニナを守るために利用している、ただの盾なのだ。
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters
No Comments
46 Chapters
บทนำ
บทนำ ปัง! ชวลิตใช้เท้าปิดประตูด้วยความรีบร้อน ร่างแบบบางของมาลารินถูกกระชากเข้ามาด้านในห้องสลัว มีเพียงแสงไฟจากด้านนอกสาดส่องเข้ามา เธอถูกผลักลงบนเตียงกว้าง ทำให้ชายกระโปรงเลิกขึ้นไปกองอยู่บั้นเอว ร่างสูงโถมตัวตามลงมา มือหนาบีบคางเล็กของหญิงสาวแล้วกระแทกจูบลงมา บดขยี้ริมฝีปากบางแนบแน่น “อื้อ” หญิงสาวครางประท้วงอยู่ในลำคอ เธอรับรู้ได้ถึงความฉุนเฉียวจากชายหนุ่ม เพราะสัมผัสนั้นรุนแรง “กล้าดียังไง ถึงเมินสายฉัน” เขาผละจูบออกมา ดวงตาคู่คมจ้องลึกลงในดวงตาของหญิงสาวที่สะท้อนความสั่นไหว “ตอบมาซิ” เขาเอ่ยชิดริมฝีปาก แต่เธอนิ่งเงียบ ริมฝีปากหนาเม้มเข้าหากันเล็กน้อย ดวงตาคู่คมยังคงจับจ้องคนใต้ร่าง “ทำไม ไม่ได้โดนเอาหลายวันคงอยากสินะ ถึงได้เที่ยววิ่งไปอ้าข้าให้ใครต่อใครน่ะยัยตัวดี!” เสียงทุ้มกดต่ำ กรามหนาบดเข้าหากันแน่นอย่างคนสะกดกลั้นอารมณ์ “พูดอะไรของคุณ?” หญิงสาวนิ่วหน้ากับถ้อยคำดูถูกของเขา “ฉันพูดผิดหรือไง ถ้าคืนนี้ฉันไม่เรียกเธอมา คืนนี้เธอคงไปจบกับไอเวรนั่นบนเตียงใช่มั้ย!” เสียงของเขาเข้มขึ้นอย่างคนไม่พอใจ
last updateLast Updated : 2025-09-13
Read more
บทที่ 01 บ้านสุรีย์ฉาย
บทที่ 01บ้านสุรีย์ฉาย 13 ปีก่อน... บ้านสุรีย์ฉาย เป็นคฤหาสน์ขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางพื้นที่เงียบสงบ รอบด้วยรั้วปูนสีขาวที่ตัดกับแนวต้นไม้ใหญ่ร่มครึ้มดูสง่างาม ซึ่งภายในรั้วเดียวกันนั้น อนงค์ สุรีย์ฉาย ผู้เป็นเจ้าของบ้าน ได้สร้างบ้านแยกไว้อีกสามหลัง มอบให้ลูกทั้งสามคนของเธอ โดยจัดวางตำแหน่งอย่างเป็นสัดส่วน โดยมีจุดศูนย์กลางคือเรือนใหญ่ที่เธออาศัยอยู่นั่นเอง เสียงรถมอเตอร์ไซค์สามล้อมาหยุดที่บ้านสุรีย์ฉาย เด็กหญิงวัยสิบขวบก้าวลงจากรถตามหลังแม่ สองมือเล็ก ๆ กำชายกระโปรงตัวเองแน่น ดวงตากลมโตมองบ้านหลังใหญ่อย่างตื่นเต้น เกิดมาสิบปี นี่เป็นครั้งแรกที่มาลารินได้เห็นบ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ด้วยตาของตัวเอง “เราจะมาอยู่ที่นี่กันเหรอแม่?” เด็กหญิงเงยหน้าถามแม่ ขวัญเรือนพยักหน้า ดวงตาของหญิงสาวยังมีร่องรอยเศร้า เพราะเพิ่งจะสูญเสียแม่ไปไม่นาน สามีก็มาด่วนจากไปเพราะอุบัติเหตุ แต่ยังโชคดีที่เพื่อนเก่าของแม่ อย่างสมจิตรได้ชักชวนให้เธอมาทำงานเป็นแม่บ้านด้วยกันที่นี่ “จำไว้นะลาริน อย่าซน แม่บอกอะไรต้องเชื่อฟัง เข้าใจมั้ย” เสียงของแม่ที่ดังขึ้น ทำใ
last updateLast Updated : 2025-09-13
Read more
บทที่ 02 พื้นที่อบอุ่น
บทที่ 02พื้นที่อบอุ่น ขวัญเรือนนั้นได้เข้ามาทำงานอยู่ในเรือนใหญ่ที่อนงค์อยู่ประจำ เพราะทำงานได้เข้าตาอนงค์ จึงผ่านการทดลองงานภายในหนึ่งเดือน เธอนั้นเป็นคนสุภาพนอบน้อม ขยันขันแข็ง ทำให้อนงค์พอใจ โดยเฉพาะมาลาริน แม้จะเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แต่ก็ขยันขันแข็ง มักจะช่วยแม่ของเธอทำงานในบ้าน ไม่เคยงอแง อีกทั้งยังอยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัวเหมือนแม่ของเธอ ทำให้อนงค์เอ็นดูสองแม่ลูกไม่น้อย “คุณท่านเรียกหาดิฉันกับลูกหรือคะ?” ขวัญเรือนจูงมือลูกสาวเข้ามาในห้องนั่งเล่นที่อนงค์กำลังอ่านหนังสืออยู่ อนงค์วางหนังสือบนตัก มองสองแม่ลูกที่เข้ามาหาเธออย่างนอบน้อม “ฉันจะให้ลารินเข้าโรงเรียนเดียวกับหลานฉัน” “เอ่อคือ” ขวัญเรือนอึกอัก เพราะโรงเรียนค่าเทอมแพงแบบนั้น เธอไม่มีปัญญาส่งลูกเรียนแน่นอน “ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่าย ฉันจะจัดการให้ทั้งหมด ถ้าตั้งใจเรียนก็จะให้เรียนถึงปริญญาตรีเลย” อนงค์กล่าวเสียงเรียบ “ดิฉันขอบพระคุณคุณท่านมากนะคะที่เมตตาลาริน แต่ดิฉันไม่กล้ารับไว้จริง ๆ ค่ะ ดิฉันตั้งใจไว้แล้วว่าจะให้ลูกเรียนโรงเรียนใกล้ ๆ” ขวัญเรือนบอกอย่
last updateLast Updated : 2025-09-13
Read more
บทที่ 03 สิ่งที่ต้องเก็บซ่อน
บทที่ 03สิ่งที่ต้องเก็บซ่อน วันเวลาล่วงเลยผ่าน จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี มาลารินเติบโตพร้อมกับความสุขที่มากขึ้น ตั้งแต่ก้าวเข้ามาที่นี่ เธอก็รู้สึกเหมือนได้พบกับโลกใบใหม่ เพราะทุกคนที่นี่ใจดีกับเธอ แม้จะมีชลธิชาคอยแกล้งบ้าง แต่ก็ไม่มากเท่าเมื่อก่อน เพราะอีกฝ่ายก็เติบโตและนิ่งขึ้นพร้อมกับความสนใจที่เปลี่ยนไป ทำให้มาลารินไม่ต้องคอยหลบหลีกหรืออดทนเหมือนในวันแรก ๆ บ่ายวันหนึ่งหลังจากทำการบ้านเสร็จ มาลารินเปิดประตูเข้าไปในบ้านพัก เธอก็ได้ยินเสียงไอแห้ง ๆ ตามด้วยเสียงอาเจียน หัวใจของเธอเต้นแรง ก่อนจะรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำ ขวัญเรือนนั่งฟุบอยู่ข้างชักโครก ใบหน้าซีดเผือด มือยันพื้นอย่างอ่อนแรง “แม่! แม่เป็นอะไร!” มาลารินถลาเข้ามาประคองแม่ ดวงตาเธอเบิกกว้างด้วยความตกใจ กลัวว่าแม่จะเป็นอะไรไป “ไม่เป็นไรลาริน แม่แค่เวียนหัว มาช่วยพยุงแม่หน่อย” ขวัญเรือนพยายามฝืนยิ้มให้ดูเหมือนไม่มีอะไร มาลารินค่อย ๆ พยุงแม่ของเธอมานั่งที่โต๊ะ “แม่เป็นไงบ้าง?” “พักแป๊บนึงก็ดีขึ้นแล้ว” ขวัญเรือนยังฝืนยิ้มออกมา “เดี๋ยวหนูจะไปขอยายายจิตรมาให้”
last updateLast Updated : 2025-09-13
Read more
บทที่ 04 สายตาที่เปลี่ยนไป
บทที่ 04สายตาที่เปลี่ยนไป หลายวันมานี้ ขวัญเรือนพยายามหลบเลี่ยงอิฐ เธอไม่ยอมรับสายของ ไม่ยอมอ่านข้อความ แม้เขาจะมาหาเธอที่บ้านพัก แต่เธอก็ไม่ยอมเปิดประตูให้ ขวัญเรือนยังคงคิดไม่ตกกับปัญหาที่เกิดขึ้น และรู้สึกผิดเป็นอย่างมากกับการกระทำของตัวเอง เธอไม่กล้าสบตากับใครนาน ๆ โดยเฉพาะกับมาลาริน เธอกลัวที่จะเห็นสายตาของลูกที่มองมาอย่างผิดหวัง กระทั่งวันหนึ่ง ขวัญเรือนได้ตัดสินใจบางอย่าง เธอเข้าไปพบกับอนงค์ที่เรือนใหญ่ ขวัญเรือนบอกกับอนงค์ว่าเธอตั้งครรภ์กับผู้ชายที่คบหากันช่วงหนึ่ง หากอนงค์จะไล่ออก เธอก็ยินดี “ใครกันเหรอขวัญเรือน?” อนงค์ถามเสียงเรียบ แววตามีความห่วงใย ขวัญเรือนกลืนน้ำลายลงคอ “ชื่อแมนค่ะ แต่ตอนนี้เราเลิกกันแล้ว ดิฉันไม่อยากกลับไปยุ่งเกี่ยวกับเค้าอีก” เธอโกหกคำโต เพราะไม่เคยคบหากับแมนเลย ตั้งแต่เกิดเรื่องในตอนนั้น เธอก็ไม่เคยเจอเขาอีก ไม่รู้ว่าอิฐใช้วิธีอะไรจัดการกับแมนในตอนนั้น “เธอจะปล่อยให้เด็กเกิดมาไม่มีพ่ออย่างนั้นเหรอ” “ค่ะ” ขวัญเรือนสบตากับอนงค์ ราวกับกำลังยืนยันหนักแน่น ความเงียบโรยตัวชั่วขณะ อนงค์เ
last updateLast Updated : 2025-09-13
Read more
บทที่ 05 มืดมน
บทที่ 05มืดมน เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างอิฐกับตรีอัปสรลุกลามใหญ่โต พวกเขาทะเลาะกันอย่างหนักเป็นครั้งแรก จนในที่สุดอิฐเอ่ยปากขอหย่ากับเธอ ทำให้ตรีอัปสรกรีดร้องลั่นราวกับคนเสียสติ ชลธิชาตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอไม่เคยเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันมาก่อน เธอร้องไห้ด้วยความกลัวและเสียใจ โดยมีชวลิตคอยปลอบโยน “พี่ต้น ฮือ ๆๆ เต้ยเกลียดพวกมันสองคน ฮือ ๆๆ” ในใจของชวลิตก็เจ็บปวดและเสียใจไปไม่น้อยกว่าชลธิชาเลย แต่เขาก็ต้องเข้มแข็งแล้วกอดน้องสาวเอาไว้ “คุณเป็นคนผิดนะอิฐ! ทำไมถึงพูดแบบนี้” เสียงของตรีอัปสรดังลั่นไปทั่วบ้าน อิฐก้มหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ย “ผมผิดจริง ๆ ตรี...” “ฉันจะคุยกับคุณแม่เรื่องนี้” ตรีอัปสรยกมือขึ้นปาดน้ำตา “คุณแม่ไม่เอาพวกมันไว้แน่” ตรีอัปสรหันหลังออกจากบ้าน วิ่งไปที่เรือนใหญ่ เธอจะไปคุยกับอนงค์ เพื่อจัดการเรื่องนี้ให้จบสิ้นเสียที “คุณแม่ต้องจัดการเรื่องนี้ให้ตรีนะคะ” ตรีอัปสรเอ่ยทั้งน้ำตา อนงค์นั่งนิ่งอยู่ภายในห้องนอนของเธอ หลังจากรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเธอก็เป็นลมล้มไปทันที ไม่คิดว่าลูกชายที่เ
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
บทที่ 06 หน้าด้านหน้าทน
บทที่ 06หน้าด้านหน้าทน แสงไฟอบอุ่นจากโคมระย้าสาดส่องไปทั่วห้องโถงใหญ่ บรรยากาศในงานเลี้ยงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และเสียงพูดคุยของแขกที่มาเยือน ทั้งญาติผู้ใหญ่ คนในครอบครัว และเพื่อนพี่น้องของชวลิตที่ต่างมาร่วมกันสังสรรค์ต้อนรับการกลับมาอย่างเป็นทางการของเขา เมื่อหลายปีก่อน ชวลิตไปเรียนต่อด้านธุรกิจและด้านพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ หลังเรียนจบเขาก็ได้รับหน้าที่ดูแลสาขาย่อยของบริษัทใหญ่ในต่างแดน และตอนนี้บริษัทที่ไทยนั้นมีโปรเจคใหญ่ เขาจึงกลับมาช่วยงานที่นี่ ชวลิตในวัยยี่สิบแปดย่างยี่สิบเก้า บุคลิกสุขุม สง่า ท่าทางเป็นผู้ใหญ่ของเขาเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ ชายหนุ่มดึงดูดความสนใจของผู้คนได้โดยไม่ต้องพยายาม ในขณะที่เขายืนโดดเด่นอยู่ในแสงไฟ ท่ามกลางผู้คนรุมล้อม มาลารินกลับซ่อนตัวอยู่ในมุมเงียบ ๆ ตรงหลังม่านสีขาว เธอไม่ได้ตั้งใจจะเข้ามาในงาน แต่แค่อยากจะมาเห็นเขาสักครั้ง แค่นิดเดียวก็ยังดี... “นี่แกเข้ามาได้ยังไง!” มาลารินหันกลับไปด้วยความตกใจเมื่อเห็นนวล หญิงรับใช้คนสนิทของตรีอัปสรที่กำลังจ้องเธอด้วยสายตาถมึงทึง “คุณท่านให้มาช่วยงา
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
บทที่ 07 ก็อาจจะเกลียดน้อยลง
บทที่ 07ก็อาจจะเกลียดน้อยลง เมื่อสองปีก่อน... คืนนั้นลมหนาวพัดผ่านเงาไม้ของเรือนหลังใหญ่ กลิ่นหอมของใบไม้แห้งคลอเคล้ากับเสียงหัวเราะครื้นเครงของกลุ่มเพื่อนของชวลิตที่นั่งอยู่ในด้วยกันในงานปาร์ตี้เล็ก ๆ ริมสระว่ายน้ำ ตอนนั้นเป็นช่วงที่ชวลิตกลับมาเยี่ยมบ้าน คืนนั้นเขาจัดปาร์ตี้เล็ก ๆ เพื่อพบปะกับเพื่อนเก่าสมัยเรียนที่นัดรวมตัวกัน เครื่องดื่มหลายขวดถูกเปิดส่งต่อกันไม่ขาด เสียงดังคลอไปกับบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน คืนนั้นแม่บ้านหลายคนป่วย สมจิตรจึงให้มาลารินมาคอยช่วยงานในครัว โดยคืนนั้นมาธารินจึงไปนอนกับอนงค์ที่เรือนหลังเล็ก “ยกอาหารตรงนี้ไปเพิ่มหน่อยลาริน แล้วก็รีบกลับเข้ามาล่ะ อย่าอยู่เกะกะสายตาคุณต้น เสร็จแล้วก็กลับไปพัก พรุ่งนี้ค่อยมาเก็บล้างก็ได้” สมจิตรเอ่ยเสียงเรียบ “จ้ะยาย” แม้มาลารินจะปรากฏในงานเลี้ยงด้วยชุดเรียบ ๆ ผมมัดไว้อย่างลวก ๆ แต่ใบหน้าที่น่ารักจิ้มลิ้มของเธอก็ดูโดดเด่น เสียงแซวจากเพื่อนชายของชวลิตก็ดังขึ้น “โหต้น แม่บ้านที่น่ารักเกิ๊น” เพื่อนของเขาคนหนึ่งเอ่ยขึ้น แต่ชวลิตกลับดูไม่สนใจ
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
บทที่ 08 เด็กฝึกงาน
บทที่ 08เด็กฝึกงาน หลังจากกลับไทย ชวลิตใช้เวลาพักผ่อนถึงสองสัปดาห์เต็ม ก่อนที่จะเริ่มเข้ามารับตำแหน่งรองกรรมผู้จัดการฝ่ายพัฒนาธุรกิจ ที่เขาจะเขามาช่วยดูแลโครงการใหม่ของบริษัท รถยุโรปคันสีดำแล่นเข้าไปในอาคารสำนักงานใหญ่ของบริษัทสุรีย์ฉาย ซึ่งเป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์ในเครือของครอบครัว พนักงานบางส่วนยืนรอต้อนรับด้านหน้า เมื่อร่างสูงกว่าร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรในชุดสูทเรียหรูสีกรมท่าก้าวลงมา เขาก็ดูโดดเด่นได้โดยไม่ต้องพยายาม “ยินดีต้อนรับค่ะ เชิญที่ชั้น 21 ได้เลยค่ะ ดิฉันเตรียมห้องทำงานไว้เรียบร้อยแล้ว” วารี เลขาสาววัยสามสิบปีในชุดสูทสีดำยิ้มอย่างเปิดเผย หล่อนเป็นผู้ชายเขาตั้งแต่ดูแลสาขาที่ลอนดอน เมื่อเขากลับมาที่ไทย ชวลิตจึงให้เอกลับมาช่วยงานที่นี่ด้วย “ครับ” ชวลิตพยักหน้าเบา ๆ เท้าของเขาก้าวเข้าไปในตึกอย่างมั่นคง ภายในล็อบบี้ พนักงานต่างพากันเงยหน้า สายตามองเขาอย่างตื่นเต้น เขาหันมายิ้มให้ทุกคนอย่างเป็นมิตร เสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นในหมู่พนักงานหญิงที่ชื่นชมในความหล่อและดูดีในภาพลักษณ์ของเขา ซึ่งสร้างความประทับใจแก่ผู้พบเห็นได้ไม่ยาก
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
บทที่ 09 ขวางหูขวางตา
บทที่ 09ขวางหูขวางตา ผ่านมากกว่าสองสัปดาห์สำหรับชีวิตการฝึกงาน มาลารินกับกรกฏได้เรียนรู้งานต่าง ๆ ผ่านงานที่พวกเขาได้รับมอบหมาย มาลารินนั้นตั้งใจทำงานอย่างรอบคอบ เธอไม่ใช่คนพูดมากนัก ขณะที่กรกฏค่อนข้างร่าเริง พูดเก่ง และมักชวนมาลารินพูดคุยเสมอ ทำให้ทั้งสองสนิทกันอย่างรวดเร็ว จนทำให้พี่ ๆ ในแผนกแซวว่าพวกเขานั้นเข้ากันได้ดี มาลารินไม่ได้สนใจคำพูดพวกนั้นมากนัก เธอรู้ดีแก่ใจว่าตนกับกรกฏนั้นเป็นเพื่อนกันจริง ๆ ที่สำคัญ กรกฏนั้นมีแฟนอยู่แล้ว เธอกับเขาไม่มีทางเกินเลยกันไปมากกว่านี้แน่ ในช่วงที่ผ่านมานั้น มาลารินก็รู้สึกหายใจหายคอสะดวกขึ้น เพราะการฝึกงานของเธอนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับชวลิตโดยตรง แค่เป็นเด็กฝึกงานภายใต้โครงการที่เขาดูแลอยู่เท่านั้น ไม่ได้เจอเขาเลย แม้จะที่บ้านก็ตาม แต่กระทั่งวันหนึ่งที่มีประชุมใหญ่ เด็กฝึกงานอย่างพวกเธอก็ต้องเข้าร่วมประชุมเพื่อเรียนรู้งานอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่อาจจะต้องพบเจอเขาในวันนี้ เสียงพูดคุยในห้องประชุมดังขึ้นอย่างไม่จริงจังนัก เพราะยังไม่ถึงเวลาเริ่ม บรรยากาศผ่อนคลายเมื่อพี่ ๆ ในทีมหันมาหยอกล้อเด็กฝึกงานสองคนที่นั่งอย
last updateLast Updated : 2025-09-16
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status