บทที่ 11 : เรื่องแปลกประหลาด

“ลืมไปเลยว่าได้แต้ม B ก็เท่ากับว่ามีพลังที่เพิ่มมากขึ้น แล้วไม่ได้แต้ม B แค่จากการฆ่าพี่ชายสักหน่อย แบบนี้ฉันก็ได้เพิ่มอีกสิเนี่ย”

การลงมือปลิดชีพคนซึ่งเกิดขึ้นติดต่อกัน 2 ครั้ง แน่นอนว่าอาคุมุนั้นมีแต้ม B ที่มากขึ้น แต่เหตุการณ์นั้นมันมีมาติด ๆ กันจึงทำให้เขาลืมเรื่องผลที่ได้รับ ซึ่งก็คือพลังที่เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว

“อยากรู้ชะมัดว่าจริง ๆ แล้วได้มาเท่าไหร่”

ว่าแล้วอาคุมุก็ดึงแขนเสื้อขึ้น เผยให้เห็นตัวเลขบนหัวไหล่ของเขา ซึ่งตัวเลขที่ปรากฏนั้นไม่ใช่ตัวเลขทุกตัว แต่ปรากฏเป็นค่า k(kilo) [1]

“หืม... 3k(3,000) งั้นเหรอ? มันเป็นเพราะหัวไหล่ฉันเล็กไปหรือเปล่านะเลขถึงเป็นแบบนี้”

ในตอนนี้อาคุมุนั้นมีแต้ม B อยู่ที่ 3,000 แต้ม ซึ่งมันเป็นตัวเลขที่สูงมากสำหรับเด็กอายุ 6 ปี แน่นอนว่าสำหรับผู้ใหญ่บางคนมันก็ยังคงเป็นตัวเลขที่ค่อนข้างสูงมากเช่นเดิม เนื่องจากในกลุ่มของชาวบ้านธรรมดา การทำอะไรก็ตามเพื่อที่จะได้รับแต้ม B นั้นไม่ค่อยจะเกิดขึ้นกับกลุ่มคนเหล่านี้สักเท่าไร

“ทั้ง 2 ศพเลยเหรอลูก? มีดของพ่อด้วย รู้ได้ไงว่าห้องพ่อมีมีดล่ะเนี่ย”

“พ.. พ่อ?!”

แต่อาคุมุยังไม่ทันได้ทำอะไรไปมากกว่านั้น ก็พบว่าอิซามุนั้นเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างที่เขาเป็นคนลงมือตั้งแต่ต้นจนจบ

 ...ลูกชายฆ่ากันเองโดยที่ผู้เป็นน้องลงมือกับผู้เป็นพี่ชายซึ่งมีสายเลือดเดียวกัน...

“คือว่า...” อาคุมุก็ยังไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรไปมากกว่านั้น อิซามุก็พูดแทรกขึ้นมาในทันที

“มันเกิดขึ้นและผ่านไปแล้วก็ไม่ต้องไปคิดมาก ในเมื่อพ่อไม่สามารถปลูกฝังให้ลูกทำตามตั้งแต่ตอนแรกคือเป็นคนดีได้ พ่อคงต้องกลายเป็นคนที่ไม่มีตัวตนและต้องอยู่ห่างจากลูกซะก่อน”

คำพูดแปลก ๆ ของอิซามุนั้นทำให้อาคุมุงุนงงในทันที ซึ่งสีหน้าท่าทางรวมถึงคำพูดของเขานั้นไม่ได้แสดงถึงความโกรธหรือผิดหวังแต่อย่างใด มากไปกว่านั้นคือเขาทำเหมือนกับว่ามันเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย

“พ่อหมายถึง.. อะไรเหรอครับ? ผมไม่เข้าใจ” อาคุมุถามกลับไปด้วยความสงสัย

“พ่อยังไม่สามารถบอกอะไรได้ ตอนนี้สิ่งที่พ่ออยากให้ลูกทำ... คือใช้มีดนั่นฆ่าพ่อแล้วไปจากที่นี่ หยิบเสื้อคลุมสีดำตรงนั้นแล้วก็ชุดไปเปลี่ยนด้วย” นั่นคือสิ่งที่อิซามุตอบกลับมา ซึ่งนั่นก็ยิ่งทำให้อาคุมุนั้นไม่เข้าใจกับสถานการณ์ในตอนนี้มากกว่าเดิม

“นี่มันคืออะไรกันแน่ครับพ่อ?”

“ฟังพ่อนะ จำเอาไว้ว่าพ่อนั้นตายแล้ว ลูกจะต้องหนีไปจากที่นี่ เมืองที่เราอยู่ตอนนี้มันเล็กเกินไปแต่แน่นอนว่าจักรวรรดินี้มันใหญ่มาก ลูกต้องเข้าเมืองใหญ่และหาที่อยู่ให้ได้ สักวันหนึ่งลูกจะรู้คำตอบเอง แต่ตอนนี้รีบ ๆ ลงมือได้แล้ว” สิ้นเสียงของอิซามุ อาคุมุจึงคว้ามีดขึ้นมาในทันที

“ถึงแม้ผมจะยังมีคำถามมากมายเต็มไปหมด แล้วก็ยังไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้ด้วย แต่ผมจะเชื่อที่พ่อบอกแล้วกันนะครับ ลาก่อนครับพ่อ” ว่าแล้วเขาก็ใช้มีดสั้นที่อยู่ในมือนั้นแทงเข้าไปที่หน้าท้องของอิซามุทันที แต่ก็ได้มีสิ่งที่แปลกประหลาดเกิดขึ้นอีกครั้ง

“เอ๊ะ?! นี่มันคืออะไร? ทำไมเปลวไฟถึงได้...”

หลังจากที่อาคุมุนั้นแทงมีดเข้าไปที่หน้าท้องของอิซามุ ร่างของอิซามุที่ค่อย ๆ ล้มลงก็ได้เกิดเปลวไฟปะทุขึ้นมาราวกับว่ามันกำลังจะแผดเผาร่างนั้น แต่ที่มากไปกว่านั้นคือร่างของเก็นและร่างของชายวัยกลางคนที่อาคุมุลงมือปลิดชีพก็ได้เกิดเปลวไฟแบบเดียวกัน แผดเผาทั้งสามร่างไปพร้อม ๆ กัน

“ทั้งคำพูดแปลก ๆ แล้วก็ยังมีอะไรแปลก ๆ แบบนี้อีก เขาเป็นใครกันแน่นะ” สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ทำให้อาคุมุนั้นสงสัยในตัวตนของอิซามุมากขึ้นแบบทวีคูณ ซึ่งเดิมทีเขาก็มีความสงสัยในตัวของอิซามุอยู่แล้ว แต่ยังมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก เขาจึงอดใจคิดสงสัยไม่ได้เป็นแน่แท้

“ลงมือฆ่าครั้งที่ 3 เหมือนไม่ใช่การฆ่าเลยแฮะ เลือดสักหยดก็ยังไม่มี แต่กลับมีเปลวไฟปรากฏขึ้นมาเผาร่างไปแบบนี้... ปล่อยไปก่อนแล้วกันเพราะถึงยังไงก็หายไปทั้ง 3 ร่างเลย ฉันควรจะต้องรีบไปจากที่นี่ตามที่เขาบอกไว้”

อาคุมุบ่นพึมพำอยู่คนเดียว หลังจากนั้นเขาจึงเลิกคิดเรื่องเหล่านั้นไปก่อน เขาหยิบชุดและเสื้อคลุมสีดำมาไว้ตามที่อิซามุได้บอก ขณะเดียวกันก็เหลือบไปเห็นกระเป๋าสะพายสีเทา เขาจึงหยิบมันมาด้วย

“กระเป๋าก็มี จะถือไปทำไมกันนะฉันเนี่ย”

ชุดที่จะเอาไว้เปลี่ยนเขาเก็บมันใส่ในกระเป๋า รวมถึงมีดสั้นด้วย เสื้อคลุมสีดำสนิทเขากางมันออกมา ซึ่งมันมีหมวกและมีความยาวพอสมควร ด้วยขนาดของร่างกายเขาในตอนนี้นั้นสวมแล้วแทบจะกลืนไปกับมัน พรางตัวในเวลากลางคืนคงจะใช้งานได้ดีเป็นแน่แท้

“ทำไมกันนะ... ทำไมเหมือนมันเป็นแผนของเขาตั้งแต่แรก? รู้สึกแปลกใจชะมัด”

“สร้างวงแหวนเวท” เขาคว่ำฝ่ามือลงพร้อมกับพูดออกไป แต่ขณะนั้นเขายังไม่ได้ใช้การเคลื่อนที่ด้วยวงแหวนเวทในทันที

เขายืนนิ่ง ๆ ราวกับว่ากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่แล้วจึงกลับเข้าไปในห้องของอิซามุ พร้อมกับค้นหาของบางอย่างตามโต๊ะหรือตู้ต่าง ๆ นา ๆ

“มันต้องมีสิ ในห้องเขาต้องมีสักแผ่นสิ แผนที่น่ะ” สิ่งที่อาคุมุกำลังต้องการหาในตอนนี้คือแผนที่ ซึ่งถ้าเป็นตามที่เขาคิดไว้ ในห้องของอิซามุต้องมีอย่างแน่นอน

แต่ไม่ว่าจะหาบริเวณไหนของห้องนั้นก็ไม่พบแม้แต่เงา เมื่อห้องของพ่อนั้นไม่มีสิ่งที่ต้องการ เขาจึงไปค้นหาต่อในห้องของพี่...

“โว้ว! หาเจอง่ายกว่าที่คิดนะเนี่ย แถมยังมีหลายแผ่นอีกด้วย”

เขาเดินเข้าไปและเพียงแค่เปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานของเก็น ก็ได้พบกับแผนที่ 5 แผ่น ซึ่งแต่ละแผ่นนั้นมีความแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

“รายละเอียดค่อยดูอีกทีแล้วกัน” ว่าแล้วเขาก็เดินออกมาจากห้องของเก็น เลือกแผนที่ในมือมา 1 แผ่น ซึ่งนั่นก็คือ "แผนที่จักรวรรดิไดจิ" แผ่นอื่น ๆ จึงเก็บไว้ในกระเป๋าสะพาย

เขาหาตำแหน่งของบ้านในแผนที่ ซึ่งขณะเดียวกันก็ได้มีเสียงของบางอย่างดังขึ้นมาจากทางหลังบ้าน

“บ้านหลังนั้น!! ยิงได้!!”

ตู้มม!!!

ได้มีกลุ่มคนจำนวนหนึ่งบุกมาและทำการโจมตีในทันทีหลังจากได้ยินคำสั่ง อาคุมุจึงตัดสินใจใช้การเคลื่อนที่ด้วยวงแหวนเวทและหนีไปหลังจากนั้น ซึ่งเขาก็ยังคงหาตำแหน่งของบ้านในแผนที่ไม่พบ

“นี่มันบ้าอะไรเนี่ย?!”

-------------------------------------------------------

[1] ค่า k ย่อมาจาก kilo มีค่าเท่ากับ 1,000

เช่น 3k = 3×1,000 = 3,000

หรือ 30k = 30×1,000 = 30,000

300k = 300×1,000 = 300,000