LOGINShare
บทที่ 116
Related chapters
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 117
หลินโจวยื่นม้านั่งเตี้ยให้ฉินอวี่เถียน แล้วส่งสัญญาณให้เธอนั่งลงถึงได้กล่าวว่า：“พูดจากับพี่ชายให้มันดีๆหน่อย? ต้องรู้จักมีมารยาท เข้าใจไหม?”ฉินอวี่เถียน：“……”เธอกำลังจะโกรธ ก็ได้ยินหลินโจวพูดอีกว่า：“จะว่าไปแล้ว ฉันจะมีจุดประสงค์อะไรได้ล่ะ? จุดประสงค์ของฉันมันก็เหมือนกับของเธอนั่นแหละ”“เหมือนกันอะไร？”“เธอไม่อยากให้แม่ของเธอกับพ่อของฉันอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขเหรอ? ฉันก็เหมือนกัน!”“อะ……อะไรนะ？”“ทำไมเหรอ？มีปัญหาอะไรไหม？”“ไม่ ไม่มีปัญหา”“แต่ฉันมีปัญหา เถียนเถียน เธอไม่คิดว่าพวกเราทั้งสองคนคือคนที่พ่อของฉันและแม่ของเธอกังวลมากที่สุดเหรอ？กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ พวกเราทั้งสองคนเป็นพันธะทางอารมณ์ของพวกเขา เพราะพวกเรา พวกเขาถึงได้พะวงหน้าพะวงหลัง แม้จะมีความรักก็ยังคบกันดีๆไม่ได้ เธอไม่คิดว่าพวกเราควรจะทำอะไรสักอย่างเหรอ?”ฉินอวี่เถียนสมองอื้อ จนลืมคิดหยุมๆหยิมๆ เรื่องที่หลินโจวเรียกชื่อเล่นของตนอย่างเปิดเผย“แต่ว่า นายไม่เห็นด้วยไม่ใช่เหรอ……”“ใครบอกว่าฉันไม่เห็นด้วย？”“……ฉันได้ยินมาว่า……”“นั่นคือสิ่งที่ได้ยินมา เธอไม่เคยได้ยินว่าสิ่งที่ตาเห็นต่างหากถึงจะเป็นเรื่องจริ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 118
ฉินอวี่เถียนที่กำลังจ้องเขาอยู่ก็สะดุ้ง“ให้ ให้ฉัน？”“ใช่ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบกัน ก็เลยมอบของขวัญให้”สีหน้าของฉินอวี่เถียนดูแย่เล็กน้อยฉินซู่หลานรู้นิสัยใจคอของลูกสาวตนเองเป็นอย่างดีเธอชอบแต่ของเล่นเหล่านั้นของเด็กผู้ชาย เช่น ปืนของเล่นอุลตร้าแมน และดูถูกของเล่นเหล่านั้นของเด็กผู้หญิง จึงรู้สึกรังเกียจมาโดยตลอดตอนนี้ นึกไม่ถึงว่าหลินโจวจะซื้อสิ่งนี้ให้เธอ?เมื่อกี้ ฉินซู่หลานยังคิดว่าหลินโจวจะซื้อให้แฟนสาวของเขาคนนั้นคราวนี้จะทำอย่างไรดี?ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะมาทานข้าวด้วยกันได้ จะให้ฉินอวี่เถียนทำให้หลินโจวโกรธไม่ได้เธอกำลังจะเอากระต่ายมาร์ชเมลโลว์ไปเก็บ ก็เห็นหลินฉางเจิงเร็วว่าเธอไปก้าวหนึ่งเขาเอากระต่ายมาร์ชเมลโลว์มา แล้วรีบพูดว่า:"เสี่ยวโจว น้องไม่ชอบสิ่งนี้ พ่อลืมบอกลูกไปเลย อีกสักพักพวกเราสองคนเอาของไปคืนด้วยกัน แล้วค่อยซื้อของอย่างอื่นให้น้อง"หลินโจวเห็นว่าฉินอวี่เถียนยังคงนิ่งเฉย แต่สีหน้าดูลนลานอย่างเห็นได้ชัดเขากล่าวด้วยรอยยิ้มว่า：“ไม่ชอบจริงๆเหรอ？”หลินฉางเจิงพยักหน้า: "ไม่ชอบจริงๆ!"ฉินซู่หลานเคยเล่าเรื่องฉินอวี่เถียนให้เขาฟังตั้งนานแล้ววั
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 119
ฉินอวี่เถียนรีบหันหน้ากลับมา สีหน้าบูดบึ้ง:“ฉันไม่ได้ชอบซะหน่อย！นายไม่ต้องซื้อให้ฉัน！”แต่ไม่รู้ว่าทำไม ถึงได้หวั่นไหวในใจเล็กน้อยนึกไม่ถึงว่าจะมีคนซื้อตุ๊กตาให้เธอ ความรู้สึกอย่างนี้ แปลกประหลาดมาก!“ฮ่าฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าเธอจะยอมรับว่าฉันเป็นพี่ชายของเธอแล้ว”“ใครยอมรับ？”ฉินอวี่เถียนร้อนใจ เธอเงยหน้าขึ้น ถลึงตาใส่หลินโจวด้วยความโกรธแต่หน้าอันเรียวเล็กงดงาม กลับน่ารักเป็นอย่างมาก“แล้วทำไมเมื่อกี้ไม่ปฏิเสธล่ะ？”"ฉัน……"ฉินอวี่เถียนนึกถึงประโยคที่หลินโจวพูดเมื่อกี้ "พี่ซื้อให้เธอ"ดูเหมือนจะถูกเธอละเลยไปจะเป็นไปได้อย่างไร?ดูเหมือนว่าเธอ จะถูกหลินโจวหยอกล้อแล้ว！เกินไปแล้ว！“หึ นายไม่ใช่พี่ชายของฉันซะหน่อย！”ฉินอวี่เถียนถลึงตาใส่หลินโจวด้วยความโกรธ:“อย่าคิดว่านายซื้อกระต่ายมาร์ชเมลโลว์ให้ฉันแล้วฉันจะเชื่อฟังนายนะ หลินโจว เพราะแม่ของฉันชอบพ่อของนายถึงได้เข้าข้างนายกับพ่อ แต่ฉันไม่ใช่!!”พอเห็นว่าเธอยังไม่เชื่อ หลินโจวก็ถอนหายใจเงียบๆเขาเอาจานและตะเกียบที่อยู่ในมือของฉินอวี่เถียนมา แล้วเริ่มล้างมันในขณะนี้ฉินซู่หลานที่กำลังจะออกไปเดินเล่นกับหลินฉางเจิงที่อยู่
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 120
“เถียนเถียน เธอทำอะไรน่ะ？ไหนบอกว่าไม่ชอบไง？”ฉินอวี่เถียน：“……”เธอยกมือขึ้นด้วยความเคอะเชิน พอครุ่นคิดได้ครู่หนึ่ง ก็เอื้อมมือไปเกาหลังศีรษะแทน“ฉันไม่ชอบมันอยู่แล้ว ฉันแค่คิดว่าของใหญ่ขนาดนี้ถ้าทิ้งไปคงจะกินพื้นที่ถังขยะ”ทำเป็นปากแข็งหลินโจวไม่ตอบรับ แต่เปลี่ยนหัวข้อในการสนทนา“ข้อเสนอแนะของฉันเมื่อครู่นี้ เธอพิจารณาเป็นอย่างไรบ้าง？”“ฉันไม่ได้พิจารณาเรื่องนี้เลย！”“ทำไม？”“ใครจะรู้ว่านายได้เตรียมแผนการอะไรไว้อยู่หรือเปล่า？”ตามความเข้าใจของฉินอวี่เถียนที่มีต่อหลินโจว ผู้ชายคนนี้ไม่ไล่ตนเองกับแม่ออกไปก็ถือว่าบุญแล้วจะใจดีขนาดนี้ได้อย่างไร?เธอไม่ใช่เด็กน้อยที่จะติดสินบนได้ด้วยของขวัญเพียงแค่ชิ้นเดียวนะ“เฮ้อ~”หลินโจวถอนหายใจอีกครั้ง รับมือกับเด็กนี่มันยากจริงๆ“แล้วจะให้ทำอย่างไรเธอถึงจะเชื่อฉัน？”“ฉันไม่เชื่อหรอก！”ฉินอวี่เถียนตอบกลับอย่างมุ่งมั่นเด็ดขาดหลินโจวหมดปัญญาจริงๆดูเหมือนว่าถ้าอยากให้สาวน้อยคนนี้เชื่อใจตนเอง จะต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไปโชคดีที่ เขาเองก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรทั้งสองคนอยู่ในห้องด้วยกันตามลำพังทำให้รู้สึกเคอะเขินเล็กน้อยหลินโจวตัดสินใจหาหัว
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 121
"นายรู้ได้อย่างไรว่าแม่ของฉันจะบาดเจ็บ? หลินโจว นายบ้าไปแล้วเหรอ? นั่นเป็นเรื่องในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้านะ? ต่อให้นายไม่ชอบแม่ของฉัน ก็ไม่ต้องสาปแช่งแม่ของฉันไหม?""นายนี่มัน นายนี่มันจริง ๆ เลย......ฉันโมโหนายจะตายแล้ว ฉันจะไปหาแม่เดี๋ยวนี้ พาแม่ของฉันกลับบ้าน! ต่อไปนายอยู่บ้านพวกเราจะไม่มาแล้ว!"ฉินอวี่เถียนพูดขึ้นแล้วหันหลังจะเดินออกไปหลินโจวรีบจับแขนของเธอไว้"ฉินอวี่เถียน!"ตั้งแต่ที่เจอหน้ากัน นี่เป็นครั้งแรกที่หลินโจวตะโกนเรียกเธออย่างจริงจังแบบนี้ฉินอวี่เถียนกำลังจะสะบัดมือของหลินโจวเสร็จ กลับพบว่าสีหน้าของหลินโจวเย็นชาเล็กน้อยความเย็นชาแบบนั้น ไม่เหมือนกับความเย็นชาที่พวกเขาในวัยนี้ควรจะมี เธอตกใจจนลืมการตอบสนองชั่วขณะ"อะ......อะไร?""เรื่องอื่นสามารถล้อเล่นได้ แต่เรื่องนี้ไม่ได้ การแข่งขันเต้นสแควร์แดนซ์ในสัปดาห์หน้า อย่าให้แม่เธอเข้าร่วม""แต่ว่า แต่ว่า…""ไม่มีแต่ว่า เพื่อแม่ของเธอ และก็เพื่อพ่อของเธอ ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องที่เกิดความคาดหมายใด ๆ ทั้งนั้น""นาย……"ฉินอวี่เถียนที่เหม่อลอยอยู่ครู่หนึ่งก็ตอบสนองกลับมาได้ คิดได้ว่าหลินโจวกำลังสั่งเธออยู่ ฉินอว
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 122
ในตอนที่เธอยื่นมือออกไปรับ เขาพูดเสียงเบา:"จำคำพูดของฉันไว้ ห้ามลืมเด็ดขาด"ฉินอวี่เถียนแลบลิ้นใส่"หึ มีแต่ผีเท่านั้นแหละที่จำได้""เอ๊ะ เธอ......""แม่ พวกเรากลับกันเถอะค่ะ"ฉินอวี่เถียนรีบรับกระต่ายมาร์ชเมลโลว์มา ไม่ให้โอกาสหลินโจวพูดเลยด้วยซ้ำหลินโจว: "..."เด็กคนนี้ ทะเล้นเกินไปแล้วจริง ๆ!รอให้ทั้งสามคนออกไป หลินโจวถึงได้ยื่นแขนออกมา ดูรอยฟันที่อยู่ข้างบนถึงแม้ไม่มีเลือดออก แต่ก็รู้สึกเจ็บมากจริง ๆ นะ!เกิดปีจอเหรอ?แต่วันนี้ ก็ถือว่าเป็นการพบหน้ากันกับฉินอวี่เถียน ต่อไปเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วอันที่จริงรู้สึกว่าไม่เลวนะ......หลินฉางเจิงมาส่งฉินซู่หลานกับฉินอวี่เถียนถึงที่หน้าหมู่บ้าน ถึงได้จอดรถลงเห็นทั้งสองคนเข้าในหมู่บ้าน หลินฉางเจิงเป็นกังวลเล็กน้อย"เถียนเถียน"ฉินอวี่เถียนที่เหม่อลอยตลอดทางหันหน้ากลับมา"มีอะไรเหรอคะ? ลุงหลิน?""เสี่ยวโจวไม่ได้รังแกหนูจริง ๆ ใช่ไหม? ถ้าเขารังแกหนู หนูจะต้องบอกลุงนะ ลุงจะช่วยหนูจัดการเขาเอง!""ไม่มีจริง ๆ ค่ะ ลุงหลินวางใจเถอะค่ะ"ฉินซู่หลานก็พูด"นั่นสิ เสี่ยวโจวดีขนาดนั้น จะรังแกเสี่ยวเถียนได้อย่างไร? เสี่ยวเถียน
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 123
เช้าวันต่อมา หลินโจวก็ไปเรียนตอนเที่ยงเลิกเรียนคาบที่สองหลินโจวกับสวี่เนี่ยนชูและฟ่านอวิ๋นเจ๋อ ถูกเรียกเข้าไปที่ห้องทำงานของจางซูฉีหลังจากเข้าไปหลินโจวพบว่า ยังมีเพื่อนนักเรียนห้องอื่นอีกหกเจ็ดคนอวิ๋นรั่วซีก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วยอวิ๋นรั่วซีในวันนี้ปล่อยผมสยายอีกครั้ง ผมหน้าม้าใช้ที่คาดผมคาดเอาไว้ ภายใต้การผสมผสานกับชุดนักเรียนสีฟ้าขาว ทำให้ดูสวยสดงดงามยิ่งขึ้นดึงดูดความสนใจของฟ่านอวิ๋นเจ๋อได้ในทันที“รั่วซี เธอก็อยู่ด้วยเหรอ?”แต่อวิ๋นรั่วซีไม่มองฟ่านอวิ๋นเจ๋อเลยด้วยซ้ำ ในสายตาของเธอมีแต่หลินโจวสวี่เนี่ยนชูหลินโจวเข้ามาพร้อมกับสวี่เนี่ยนชูสองวันนี้ อวิ๋นรั่วซีมักจะได้ยินข่าวที่หลินโจวมีความรักพวกเขาถึงกับพูดคุยกันเสียงเบาว่า คนที่หลินโจวคบด้วย ก็คือเพื่อนร่วมโต๊ะคนใหม่ของเขาครั้งที่แล้ว ตอนที่อยู่หน้าห้องเรียนพวกเขา อวิ๋นรั่วซีไม่ได้เห็นหน้าของสวี่เนี่ยนชูอย่างชัดเจนในตอนนี้เวลานี้ เมื่อเดินเข้ามา อวิ๋นรั่วซีถึงได้มองเธออย่างละเอียดสวมชุดนักเรียนที่ซักจนขาวฟอก หน้าม้าบนศีรษะหนาเตอะ บวกกับแว่นตา มองไม่เห็นหน้าด้วยซ้ำแต่หลินโจวที่อยู่ด้านข้างเธอกลับสวยวิจิตรตระก
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 124
"สอบติดมหาวิทยาลัยดี ๆ""เป้าหมายในการสอบมหาวิทยาลัยล่ะ?""แน่นอนอยู่แล้วว่าหลังจากเรียนจบก็หางานดี...ดีทำ"ฟ่านอวิ๋นเจ๋อพูดถึงตรงนี้ จู่ ๆ รู้สึกว่าผิดปกติเล็กน้อยหลินโจว: "เป้าหมายในการทำงานล่ะ? ทำเพื่อหาเงินสินะ? ดังนั้นตอนนี้ฉันหาเงิน มีอะไรผิด?""นาย!"ฟ่านอวิ๋นเจ๋อรู้สึกเหมือนตัวเองถูกหลอกล่อเข้าไป เขาหน้าเขียวหน้าดำ:"หลินโจว นายนี่ไม่มีรสนิยมจริง ๆ! เพื่อที่จะหาเงิน นายถึงกับไม่เรียนมหาวิทยาลัยเลยเหรอ?""ฉันพูดตอนไหนว่าฉันจะไม่เรียนมหาวิทยาลัย? เงินต้องหา มหาวิทยาลัยฉันก็ไม่มีทางที่จะส่งผลกระทบต่อการสอบ และฉันคิดว่า ฉันไม่จำเป็นต้องผ่านการแข่งขันเพื่อเข้าเรียนต่อ ก็สามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ฉันอยากจะเข้าได้เหมือนกัน ดังนั้นทุกท่านอย่าเลียนแบบฉันล่ะ""....."ฟ่านอวิ๋นเจ๋อหมดคำพูดไปโดยสิ้นเชิงเขาถึงกับคิดว่าตัวเองกับหลินโจวคุยกันไม่รู้เรื่อง ไม่ได้อยู่ในคลื่นความถี่เดียวกันแต่อวิ๋นรั่วซีกลับมองหลินโจวอย่างเหม่อลอยความคิดความอ่านของหลินโจวเปลี่ยนไปมีความรู้ลึกล้ำตั้งแต่เมื่อไหร่?ไม่เพียงความรู้ลึกล้ำ แถมยังมีความมั่นใจอย่างมากแตกต่างจากหลินโจวในอดีตที่พูดจากั
Latest chapter
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 140
คนทั้งคนตกตะลึง“พี่ พี่โจว？”หลิวซื่อหมิงตบไปที่บนไหล่ของเขา:“ทำบื้ออะไรอยู่？นี่คือน้ำที่พี่โจวซื้อให้นาย ดูนายสิ โง่แล้วยังทำเป็นอวดฉลาดซื้อมาแค่สี่ขวด ทำให้พี่โจวของฉันไม่ได้ดื่มน้ำเลย!”เซี่ยตงชิง：？？？เขาพบว่า ทุกอย่างในวันนี้ดูเหมือนว่าจะผิดปกติไปเล็กน้อย“แต่ แต่ว่า พวกนายไม่ได้บอกให้ฉันซื้อห้าขวด…”“นายนับหัวคนไม่เป็นเหรอ？ถ้าอย่างนั้นทำไมพี่โจวถึงไม่ให้นายไปห้าสิบบาท แต่ให้นายไปหนึ่งร้อยบาท?”“เป็นอย่างนี้เหรอ？”เซี่ยตงชิงกลืนน้ำลาย และมองหลินโจวอย่างงุนงงหลินโจว……เป็นอะไรไป？“เอาล่ะ อย่ามัวพูดมากอยู่เลย หลิวซื่อหมิงรีบมากวาดพื้นสิ！”“มาแล้ว！”หลิวซื่อหมิงรีบวิ่งไปแถวสุดท้าย หยิบไม้กวาดขึ้นมาและเริ่มกวาดเฉียนกั๋วกั่วก็กล่าวว่า:“ฉันก็จะช่วยด้วย ไม่ต้องเกรงใจ!”สวี่เนี่ยนชูไม่ได้พูดอะไร แต่เดินไปที่แถวสุดท้ายอย่างเงียบๆทั้งสามต่างก็ถือไม้กวาดกัยคนละด้ามเดิมทีหลิวซื่อหมิงตั้งใจจะกวาดแถวที่สอง แต่ถูกเฉียนกั๋วกั่วรั้งเอาไว้“หลิวซื่อหมิง พวกเราจะไปกวาดสองแถวข้างใน!”“ทำไมเหรอ？”หลิวซื่อหมิงรู้สึกไม่ยินยอมเล็กน้อยเฉียนกั๋วกั่วกลอกตาใส่ และชี้ไปทางหลินโจว ห
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 139
สามนาทีต่อมาเซี่ยตงชิงเช็ดปาก เคี้ยวข้าวคำสุดท้ายแบบลวกๆ และลุกขึ้นยืน:“ฉันกินเสร็จแล้ว”คนอื่นๆที่ยังกินได้ไม่ถึงครึ่ง :?หลินโจวเงยหน้าขึ้น: “ทำไมนายต้องกินเร็วขนาดนี้ด้วย?”“เดิม เดิมทีฉันเป็นคนกินข้าวเร็วอยู่แล้ว ฉันกลับห้องเรียนก่อนนะ”"เดี๋ยวก่อน"หลินโจวคว้าแขนเสื้อของเขาเอาไว้อีกครั้ง:“จู่ๆก็รู้สึกกระหายน้ำนิดหน่อย ในเมื่อกินข้าวเสร็จแล้ว ไปซื้อเครื่องดื่มมาให้ทุกคน คนละขวดก็แล้วกัน”ขณะที่พูด หลินโจวก็ควักเงินออกมาจากในกระเป๋า ท่ามกลางสายตาที่ประหลาดใจของเซี่ยตงชิง เขาก็เก็บเงินห้าสิบบาท เอาเงินแบงก์ร้อยออกมา แล้วยัดมันเข้าไปในมือของเซี่ยตงชิง"......"เซี่ยตงชิงมองดูการกระทำของหลินโจวด้วยความสับสน และพูดอย่างร้อนใจว่า:“ฉัน...รอให้พวกนายกินเสร็จก่อนแล้วค่อยไปซื้อเองดีไหม?”“ไม่ได้ จะสำลักตายแล้ว ขอร้องล่ะเพื่อนร่วมชั้นเซี่ย นายช่างเป็นคนดีจริงๆ”คำว่าคนดีทำให้เซี่ยตงชิงยินยอมเขารับเงินพร้อมอุ้มกล่องอาหารแล้ววิ่งไปที่ร้านสะดวกซื้อเล็กๆหลินโจวกล่าวอย่างขบขันว่า：“เอาล่ะ ทุกคนกินต่อเถอะ”คณะกรรมการแรงงานจางจิ่นหงตักข้าวกลับมาเผอิญเห็นภาพเหตุการณ์นี้เข้าเ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 138
มาถึงโรงเรียนตอนหกโมงเช้าของวันรุ่งขึ้นอย่างตรงเวลาหลังจากอ่านหนังสือในตอนเช้าแล้ว หลินโจวก็หยิบกล่องข้าวออกมา และเตรียมจะไปทานข้าวกับเพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อย เฉียนกั๋วกั่ว และหลิวซื่อหมิงแต่กลับถูกจางจิ่นหงสมาชิกคณะกรรมการแรงงานห้ามเอาไว้:“หลินโจว วันนี้กลุ่มนายจะต้องปฏิบัติหน้าที่ นายอย่ามาเล่นลูกไม้นะ หลังจากที่ทานข้าวเสร็จแล้วให้ตั้งใจทำความสะอาดให้ดีๆ อ้อใช่แล้วหวังลี่หยวนที่อยู่ในกลุ่มของพวกนายย้ายไปอยู่กลุ่มอื่นแล้วนะ ส่วนสวี่เนี่ยนชูให้มาอยู่กลุ่มพวกนาย อีกสักพักนายบอกเธอว่าจะต้องทำอะไรบ้าง”ระบบการทำความสะอาดของห้องสองปกติแล้วจะมีกลุ่มละสี่คนคนในกลุ่มของหลินโจว ได้แก่หลิวซื่อหมิง เพื่อนร่วมโต๊ะของหลิวซื่อหมิงเซี่ยตงชิง หวังลี่หยวนและหลินโจวหลินโจวในอดีต พอถึงเวรปฏิบัติหน้าก็จะเลือกที่จะลืม ดีแต่พูดงานไม่ทำหลิวซื่อหมิงก็มักจะเลียนแบบเขาเช่นกันส่งผลให้ มีเพียงแต่หวังลี่หยวนและเซี่ยตงชิงเท่านั้นที่ทำงานในกลุ่มนี้ทั้งสองคนมักจะพร่ำบ่นอยู่เสมอ และขอร้องจางจิ่นหงย้ายตนไปกลุ่มอื่น จางจิ่นหงไม่มีทางเลือก จึงทำได้แค่มาเร่งเร้าเขาด้วยตนเองทุกครั้งถ้าเร่งเร้าไม่ได้จริงๆ ต
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 137
ฉินซู่หลานที่กำลังขึ้นไปชั้นบนมองไปที่ฉินอวี่เถียนด้วยความประหลาดใจ“เมื่อก่อนแม่ทำอะไรลูกก็จะกินอันนั้นไม่ใช่เหรอ?”“นั่นมันเมื่อก่อน แต่วันนี้ หนูอยากกินข้าว หนูหิวแล้ว”น้ำเสียงของฉินอวี่เถียนแฝงด้วยความออดอ้อนเล็กน้อย และอดไม่ได้ที่จะแตะท้องของตนเองหิวจริงๆแม้แต่เธอเองก็ยังไม่ทันได้สังเกตว่า ดูเหมือนว่าเธอจะทำตามที่หลินโจวพูด ทีละขั้นตอนเมื่อฉินซู่หลานได้ได้ยินดังนี้ก็รู้สึกเบิกบานใจลูกสาวรู้จักติดแม่แล้ว ดีจริงๆ!“ได้ได้ได้ หนูอยากกินอะไรแม่ก็จะทำอันนั้นให้ ลูกกลับไปพักผ่อนที่ห้องก่อน ทำเสร็จแล้วเดี๋ยวแม่เรียก”"ค่ะ"เปิดประตูห้องพอฉินอวี่เถียนเข้าไปในห้อง ก็เห็นกระต่ายมาร์ชเมลโลว์บนโซฟาเธออยากจะเอื้อมมือไปสัมผัสมันโดยไม่รู้ตัว แต่พอเอื้อมมือไปได้ครึ่งหนึ่ง ก็หยุดอย่างรวดเร็ว แล้วเดินเข้าไปในห้องฉินอวี่เถียนถอดเสื้อผ้าผู้ชายออก แล้วหยิบเสื้อกล้ามกีฬาขึ้นมา เพื่อใช้เป็นชุดนอนแต่หลังจากที่ครุ่นคิดดูแล้ว จับพลัดจับผลูไม่รู้ยังไง เธอก็มาที่หน้าตู้เสื้อผ้าเปิดประตูตู้เล็กๆที่ถูกล็อคไว้ และหยิบชุดนอนหมีของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆชุดหนึ่งออกมาจากข้างในหลังจากทำท่าต่า
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 136
“แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่ทีแรก? ครั้งหน้าถ้ากลับมาดึกให้โทรบอกแม่รู้ไหม หนูกลับบ้านดึกขนาดนี้ แม่เป็นห่วงแทบแย่”น้ำเสียงของฉินซู่หลานอ่อนโยนขึ้น บางครั้งก็ปนกับเสียงสะอื้นไห้เธอยกมือขึ้น แล้วลูบหัวของฉินอวี่เถียนเบา ๆท่าทางที่ใกล้ชิดนี้ ทำให้ฉินอวี่เถียนแสบจมูกเธอพยายามที่จะเติบโตขึ้น พยายามที่แข็งแกร่งขึ้น และใช้วิธีการของตนเองปกป้องแม่อยู่ตลอดเวลาจู่ๆตอนนี้ก็รู้สึกว่า แม่ดูเหมือนว่ากำลังปกป้องตนเองมากกว่า?เธอลูบจมูก:“หนูรู้แล้วค่ะแม่ ครั้งหน้าหนูจะกลับมาให้เร็วกว่านี้”"อืม ดีมาก"หลังจากคุยกับฉินอวี่เถียนแล้ว ฉินซู่หลานก็มองไปที่หลินโจว“เสี่ยวโจว ขอบใจหลานมากนะที่ส่งเสี่ยวเถียนกลับมา คืนนี้หลานพักอยู่ที่นี่ไหม? ป้าจะทำอาหารมื้อดึกให้”“ไม่ต้องครับคุณป้า เห็นท่าทางของป้าแล้วผมก็รู้เลยว่า เฒ่าหลินก็จะต้องรอผมอยู่ที่ประตูบ้านแน่นอน ถ้าผมไม่กลับไป กลัวโดนทุบตีเหมือนกันครับ”ฉินซู่หลานครุ่นคิดดูแล้วมันก็ใช่ลูกคือแก้วตาดวงใจของพ่อแม่ตลอดไป ไม่ว่าพวกเขาจะอายุเท่าไหร่ก็ตาม“เอาล่ะ หลานอยากกินอะไรบอกป้ามาได้เลย ป้าทำเสร็จแล้วจะให้เสี่ยวเถียนเอาไปให้”“งั้นก็ ทำลูกชิ้นทอด
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 135
“ฉันรู้จักเธอแน่นอน แต่เธอกลายเป็นเทพแห่งการเรียนรู้ได้อย่างไร?”"อันดับที่หนึ่งของทั้งเมืองยังไม่ใช่เทพแห่งการเรียนรู้อีกเหรอ? เธอเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ในสายวิทยาศาสตร์ ได้อันดับที่หนึ่งของทั้งเมือง เอาชนะผู้ชายได้ตั้งมากมาย ยอดเยี่ยมมากเลย ตอนนี้เธอเป็นไอดอลของฉัน! และจะเป็นแบบอย่างในการเรียนของฉันด้วย!"พอฉินอวี่เถียนพูดถึงสวี่เนี่ยนชู ก็รู้สึกภูมิใจเป็นอย่างมากหลินโจวกลืนน้ำลายอย่างเงียบๆ พูดอย่างขบขันว่า:“เถียนเถียน เธอยังไม่รู้จักสวี่เนี่ยนชูใช่ไหม?”ไม่เช่นนั้นเมื่อวานนี้ สวี่เนี่ยนชูคงจะยืนข้างตนเองแล้วแถมยังถูกเธอเข้าใจผิดคิดว่าเป็นแฟนของตนอีก ทำไมสาวน้อยคนนี้ถึงไม่ปฎิกิริยาอะไรเลยสักนิด“ใช่แล้ว ฉันไม่รู้จัก ทำไมเหรอ! คงจะมีโอกาสได้รู้จักเองแหละ”“ถ้าไม่เป็นอย่างนัั้นแล้วจะยังไง? ฉันจะแนะนำเธอให้รู้จักเอาไหม? ฉันค่อนข้างจะคุ้นเคยกับเธอดี”“พอเหอะ เทพแห่งการเรียนรู้ของฉันจะมารู้จักมักจี่กับนักเรียนเรียนแย่อย่างนายได้อย่างไร? เธอไม่ได้ตาบอกซะหน่อย! นายไม่ต้องใช้เธอมาเพื่อมาตีสนิทกับฉันหรอก”"......"“อีกอย่าง ตอนนี้ผลการเรียนของฉันยังไม่ดีพอ ไม่คู่ควรที่จะยืนอยู่ก
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 134
อยากจะหันกลับไปมอง แต่ก็ไม่กล้าฉินอวี่เถียนจึงทำได้แค่เพียงหดคอ และเดินไปข้างหน้าต่อไปใกล้แล้ว ใกล้จะถึงแล้วใกล้จะเดินออกไปแล้วในเวลานี้ ทันใดนั้นฉินอวี่เถียนก็รู้สึกว่าเสื้อผ้าตรงคอของตนเองถูกคนคว้าเอาไว้เค้าโครงเรื่องในหนังผีมาสู่ความเป็นจริงฉินอวี่เถียนแทบจะเป็นบ้า!“อร๊าย~”เธออดไม่ได้ที่จะกรีดร้องขึ้นมาจากนั้นไม่นาน เธอก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ดังมาจากเหนือศีรษะ"เถียนเถียน"เอิ่ม?นี่คือ……เสียงของหลินโจว?ฉินอวี่เถียนลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็ว เป็นจริงอย่างที่คาดไว้เธอเห็นหลินโจวขี่จักรยาน มองดูเธออย่างขบขัน“ร้องอะไรน่ะ? นั่นก็แค่หนูตัวหนึ่งก็เท่านั้น และมันก็วิ่งหนีไปแล้ว”ฉินอวี่เถียน：“……”“นายนายนาย ทำไมนายถึงอยู่ที่นี่?”“ก็มาส่งเธอไง พี่พูดคำไหนคำนั้น!”“แต่ว่าเมื่อกี้นาย...”“เมื่อกี้กลับไปยืมจักรยานที่โรงเรียนไง แบบนี้มันจะเร็วกว่า เธอก็คงจะไม่อยากให้ป้าฉินกังวลใช่ไหม?”"......"ฉินอวี่เถียนไม่มีอะไรจะพูดเมื่อนึกถึงการกระทำที่ขี้ขลาดเมื่อครู่นี้ เธอแทบอยากจะหารอยแตกบนพื้นแล้วมุดเข้าไปฉินอวี่เถียนถอยหลังไปหนึ่งก้าว แล้วอธิบายอย่างข้างๆคูๆว่า:
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 133
สิ่งที่ทำให้ฉินอวี่เถียนประหลาดใจยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าหลินโจวกำลังช่วยเรื่องการเรียนของเพื่อนร่วมชั้นด้วย?แม้ว่าเพื่อนร่วมชั้นคนนั้นจะน่ารำคาญนิดหน่อยแต่……หลินโจวเป็นคนจิตใจดีขนาดนี้จริงๆเหรอ?ฉินอวี่เถียนไม่อยากจะเชื่อเลย“ฉันเป็นพี่ชายของเธอ ฉันไม่สนใจเธอแล้วใครจะสนใจเธอ!”ฉินอวี่เถียนส่งเสียงเชอะ หันหลังกลับแล้วเดินไป“ฉันยอมรับตั้งแต่เมื่อไหร่?”“เฮ้อ? สาวน้อยคนนี้ รอก่อน เดี๋ยวฉันจะไปส่งเธอเอง”ตอนนี้ก็สี่ทุ่มครึ่งแล้ว ผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียว เดินทางตอนกลางคืนไม่ปลอดภัย“บอกแล้วไงว่าไม่ต้องยุ่ง ฉันรู้ทางกลับบ้าน”ฉินอวี่เถียนหันกลับมาอย่างดื้อรั้น แล้วเดินกลับบ้าน“น้องสาวจริงๆเหรอ?”หลิวซื่อหมิงชะโงกศีรษะ ด้วยสีหน้าที่งุนงง"ก็จริงน่ะสิ!"“แต่ว่า พ่อของพี่มีพี่เป็นลูกคนเดียวไม่ใช่เหรอ?”“ฉันจะมีแม่เลี้ยงไม่ได้เลยเหรอ?”"......"หลิวซื่อหมิงสำลักเขามองไปที่หลินโจวด้วยความประหลาดใจ: “พ่อของพี่หาแม่เลี้ยงให้พี่เหรอ? แถมยังพาน้องเลี้ยงมาอีกคนด้วย?”“นายเข้าใจถูกแล้ว”หลิวซื่อหมิงกลืนน้ำลาย หลังจากที่ทำความเข้าใจเรื่องนี้อย่างผิวเผินแล้ว ก็เริ่มกังวลข
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 132
“ได้ครับ ขอบคุณครับครูจาง”ทันทีที่หลินโจวพูดจบ เขาก็ได้ยินฟ่านอวิ๋นเจ๋อพูดด้วยความโกรธ:“หลินโจว แม้ว่าจะเอาคลังโจทย์ข้อสอบเหล่านั้นให้นาย นายจะอ่านเข้าใจเหรอ?”พูดจบ ฟ่านอวิ๋นเจ๋อก็เห็นสวี่เนี่ยนชูที่ยืนอยู่ด้านหลังหลินโจวยืนอยู่ตรงหน้าจางซูฉี:“ครูจางคะ หนูก็ขอชุดหนึ่งค่ะ”“เธอจะเอาไปทำอะไร? เธอไม่จำเป็นต้องฝึกทำโจทย์ แค่รักษามาตรฐานในปัจจุบันของเธอเอาไว้ก็พอแล้ว”"หนูอยากจะช่วยหลินโจวค่ะ"“อืม?”จู่ๆจางซูฉีก็นึกได้ว่าความก้าวหน้าของหลินโจวในช่วงนี้ สวี่เนี่ยนชูก็มีส่วนเกี่ยวข้องเป็นอย่างมากให้เธอช่วยก็ดีเหมือนกัน"ได้ ครูจะเตรียมให้เธอด้วยหนึ่ง""ขอบคุณค่ะครู"สวี่เนี่ยนชูติดตามหลินโจวไปอย่างอารมณ์ดีสุดขีดฟ่านอวิ๋นเจ๋อ: ......เขาหันศีรษะด้วยความโกรธแ ละพูดกับอวิ๋นรั่วซีว่า:"รั่วซี เธอดูสองคนนั้นสิโง่หรือเปล่า เห็นได้ชัดว่าครูจางให้มาเพียงพอแล้ว แต่ยังยืนกรานที่จะขอเพิ่ม กลยุทธ์ฝึกฝนทำโจทย์ใช่ว่าจะใช้ได้ผลกับทุกคน พวกเราแค่มุ่งเน้นไปที่ประเด็นสำคัญ .. "ยังไม่ทันได้พูดจบฟ่านอวิ๋นเจ๋อก็เห็นอวิ๋นรั่วซีลุกยืนขึ้นเช่นกันสายตาของเธอจับจ้องไปที่หลินโจวผู้ชายคนนี้
