Home / รักโบราณ / เงารักอสุรา / ตอนที่100 กระเง้ากระงอด

Share

ตอนที่100 กระเง้ากระงอด

last update Last Updated: 2025-06-02 12:10:53

“ทำไมท่านพี่ไม่รีบบอกข้าแต่แรกเล่า” หลี่จื่อเหยาแสดงอาการกระเง้ากระงอด กลบเกลื่อนเรื่องที่นางรู้สึกผิดต่อสามี พลางตำหนิตนเองในใจว่าไม่ควรด่วนทำสิ่งใดเพียงเพราะมีโทสะเลย

“ข้ามีโอกาสนั้นหรือไร ใครกันปิดประตูไม่ต้อนรับ ไล่ข้าไปนอนหนาวผู้เดียว หืม...” มู่หรงอี้หวายหัวเราะร่วน มุมปากกระตุกยิ้มยียวน ทว่าใบหน้านั้นกลับยิ่งดูหล่อเหลามีเสน่ห์มากขึ้นไปอีก ทำให้ผู้มองรู้สึกหูตาลาย

“อืม...เหยาเอ๋อร์ผิดไปแล้ว...” นางพึมพำในขณะที่ถูกดึงดูดด้วยรูปโฉมล่อลวงสตรีของอีกฝ่าย

“เหยาเอ๋อร์ รับรู้เอาไว้เถิดว่ายามนี้หัวใจข้าเป็นของเจ้า อนาคตจะมีเพียงเราสอง ไม่มีฮูหยินรอง หรืออนุหน้าไหนทั้งนั้น ผู้ใดก็ไม่สามารถยื้อแย้งข้าไปจากเจ้าได้ เข้าใจหรือยัง”

ได้ยินเช่นนั้นหลี่จื่อเหยาก็รู้สึกถึงความมั่นคงจริงใจได้จากกระแสเสียง

อารามจริงจังของสามีแสดงออกมาอย่างชัดเจน ทำให้ความหวาดหวั่นที่อยู่ในจิตใต้สำนึกของนางได้รับการปลดปล่อย และเยียวยาอย่างดีแล้ว รอยยิ้มพลันผลิแย้มบนใบหน้านวล ดวงตาดุจลูกกวางส่องประกายระยิบระยับ ขับเน้นให้หลี่จื่อเหยาแลดูงดงามเปล่งประกายยิ่ง จนมู่หรงอี้หวายอดใจไม่อยู่ ก้มลงจุมพิตนาง ทว่าครานี้ดุดันกว
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เงารักอสุรา   ตอนที่105 ตกใจไม่น้อย

    แต่ไม่ทันที่ผู้ใดจะคาดคิด ซุนหมิงฉวนยื่นกล่องขนาดเล็กอีกใบให้เหม่ยเหมย นางรู้สึกตกใจไม่น้อย ทั้งยังไม่กล้ายื่นมือออกไปรับของ ได้แต่หันไปมองนายหนุ่มของตนเองอย่างขออนุญาต พอมู่หรงอี้หวายพยักหน้านางถึงกล้าเดินเข้าไปรับกล่องเครื่องประทินผิวใบนั้นซุนหมิงฉวนส่งยิ้มเจิดจ้าให้เหม่ยเหมย แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “เหมยเอ๋อร์...เจ้ารู้หรือไม่ เครื่องประทินผิวกล่องนี้ข้าทำพิเศษให้เจ้าคนเดียวเลยนะ อย่าลืมแต่งมาให้ข้าชมเล่า”ไม่บอกก็รู้ว่าซุนหมิงซวนปฏิบัติกับนางเป็นพิเศษคนที่อยู่ตรงนั้นล้วนแลเห็นแววรักใคร่หลงใหลในดวงตาสีเข้มได้อย่างชัดเจน แม้แต่เหม่ยเหมยเองก็เขินอายจนใบหน้าแดงระเรื่อ นางรีบกล่าวขอบคุณแล้วถอยออกไปยืนที่เดิมมู่หรงอี้หวายเพียงอมยิ้ม แต่หลี่จื่อเหยากลับไม่ยินดีกับสิ่งที่เห็น อีกไม่นานเหม่ยเหมยก็น่าจะออกเรือนไปกับพี่ชายของตนแล้ว การถูกบุรุษอื่นเกี้ยวพา และให้ของกำนัลต่อหน้าผู้คนเช่นนี้ย่อมไม่สมควรทว่าพอนางหันไปมองหน้าสามี เขาก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เสียอย่างนั้น นางจึงได้แต่เก็บความขับข้องใจเอาไว้ แล้วลอบพิจารณาเรื่องไม่ชอบมาพากลนี้ต่อไปเงียบ ๆหลังจากให้ของกำนัลกับทุกคนที่เขาพอใจแล้

  • เงารักอสุรา   ตอนที่104 ทางเลือก

    “ถ้าต้องมีภรรยาขี้ริ้วปานนั้น มีหวังข้าคงได้ถูกคนหัวเราะเยาะทั้งเมืองหลวง บัดซบสิ้นดี!” เย่เทียนหลางสบถอย่างกรุ่นโกรธ“คุณชายอย่าคิดมากไปเลย หากท่านไม่อยากให้ผู้ใดเห็นนาง ก็แค่เก็บนางไว้ในเรือนหลัง มิต้องให้ออกมาบ่อยๆ ก็ได้”“เจ้าลืมหรือไร ว่าข้าต้องรับนางเป็นภรรยาเอก ดังนั้นต่อให้ข้าอยากซ่อนนางไว้เพียงใด ก็คงทำไม่ได้” นี่เขาจะต้องแต่งงานกับสตรีที่ไม่มีแม้แต่ความงามตามที่ควรจะเป็นจริงๆ น่ะหรือบิดาคิดสิ่งใดอยู่ ถึงได้ตกลงกับมู่หรงเหอโดยไม่ถามความต้องการของเขาก่อน หนำซ้ำยังออกคำสั่งอย่างเด็ดขาด ไม่เหลือช่องให้ออกปากปฏิเสธเลยสักคำ และต่อให้เขาเอ่ยปฏิเสธออกมา บิดาก็คงยกคุณธรรมบุรุษมาพูดอีกอยู่ดีเย่เทียนหลางคิดถึงคำโบราณที่กล่าวไว้ว่า การสืบทอดวงศ์ตระกูลคือหน้าที่ตอนนี้เขาอายุยี่สิบสี่ ทั้งยังเป็นผู้สืบทอดตระกูล ย่อมต้องแบกรับความคาดหวังจากครอบครัวมากกว่าผู้ใดแต่ที่ยังเอ่อระเหยลอยชายอยู่ได้นานขนาดนี้ นั่นเป็นเพราะสหายอย่างมู่หรงอี้หวายยังไม่แต่งงาน ทว่าตอนนี้อีกฝ่ายมีภรรยางามหยาดฟ้ามาดิน หน้าที่การงานก็ก้าวหน้าอย่างยิ่ง เรียกได้ว่าเติบโตเป็นผู้ใหญ่อย่างเต็มขั้น ส่วนเขายังเที่ยวหอคณิกา

  • เงารักอสุรา   ตอนที่103 สำหนักคุ้มภัยตระกูลเย่

    มู่หรงเหอยิ้มเย็น แต่ก็รู้สึกเห็นดีเห็นงามด้วย ซูเพ่ยอิงเป็นสตรีที่เพียบพร้อม หากเย่เทียนหลางได้พบหน้านางในตอนนี้ เขาย่อมต้องพึงใจเป็นแน่ สหายของบุตรชายจะได้ตัดใจจากศรีสะใภ้ของเขาเสียที“ได้...ข้าจะไปจัดการให้”“ลูกจะให้คนไปเตรียมรถม้าเดี๋ยวนี้เลยขอรับ”“เจ้าบ้า! นี่ใจคอจะไม่ให้ข้าได้พักผ่อนเลยหรือไง” มู่หรงเหอถลึงตาใส่บุตรชาย อยากจะเอาที่ทับกระดาษเขวี้ยงศีรษะนั่นเสียเหลือเกิน แต่พอเห็นบุตรชายทำหน้าสลด ก็อดใจอ่อนไม่ได้ “พรุ่งนี้...ข้าจะไปพรุ่งนี้”แม้จะไม่ทันใจ แต่มู่หรงอี้หวายก็ยกยิ้มยินดีซูเพ่ยอิงตอนเด็กๆ อาจจะขี้เหร่นัก แต่พอเข้าสู่วัยสาวกลับสะคราญโฉมยิ่ง เขามันใจว่าเย่เทียนหลางจะต้องรู้สึกหวั่นไหวไปกับรูปโฉมของนางอย่างแน่นอน คิดแล้วก็อารมณ์ดี เขาจึงรีบขอตัวกลับเรือนมู่หรงเหออยากพักผ่อนเต็มแก่ จึงทำแค่โบกมือไล่บุตรชายสำหนักคุ้มภัยตระกูลเย่ สองวันต่อมาใกล้ฤดูร้อนเข้าไปทุกขณะ แม้แสงอาทิตย์อันอบอุ่นจะละลายน้ำแข็งจากกิ่งดอกเหมยไปจนสิ้นเสียนานแล้ว แต่มิอาจละลายความอ้างว้างในหัวใจของเย่เทียนหลางได้“สุราขังอยู่ในลำไส้ แต่น้ำตาคั่งค้างอยู่ในหัวใจ[1]” เย่เทียนหลางร่ำเมรัย บุรุษผู้กำลัง

  • เงารักอสุรา   ตอนที่102 ปัดป้องพัลวัน

    แสงแห่งอรุณรุ่งขับไล่ม่านราตรีบนท้องฟ้า สองสามีภรรยายังคงอิงแอบแนบแน่น มู่หรงอี้หวายลืมตาตื่น เขารู้สึกสดชื่นมากกว่าเก่า อีกทั้งความอิ่มเอมจากการร่วมอภิรมย์ยิ่งทำให้ชายหนุ่มอารมณ์ดีเขาก้มลงมองดวงหน้างดงามยามหลับใหลของหลี่จื่อเหยา แล้วบรรจงจุมพิตเปลือกตาเบาๆ เพื่อปลุกนาง เพราะอีกไม่นานบิดาคงลงจากเรือโดยสารแล้ว พวกเขาทั้งสองต้องรีบออกไปตั้งขบวนตอนรับที่หน้าประตูคฤหาสน์แพขนตาขยับไหว หลี่จื่อเหยาค่อยๆ ลืมตาตื่นจากนิทรา ภาพแรกที่นางเห็น คือใบหน้าหล่อเหลาราวหยกสลักอันคุ้นเคย รอยยิ้มที่มุมปากอันเป็นเอกลักษณ์นั้นยิ่งส่งเสริมให้เขามีเสน่ห์เหลือร้าย สิ่งที่ทำให้นางพ่ายแพ้ได้ตลอด คงจะเป็นนัยน์ตาสีนิลลุ่มลึกสะกดใจคู่นั้นกระมัง“พี่อี้หวายรู้สึกอย่างไรบ้างเจ้าคะ” หลี่จื่อเหยาคลี่ยิ้มอ่อนหวาน ก่อนจะยื่นฝ่ามือนุ่มเข้าไปลูบไรเคราของเขาเล่นมู่หรงอี้หวายกวาดสายตาทั่วเรือนร่างอรชร มุมปากแขวนไว้ด้วยยิ้มกรุ่มกริ่ม แล้วหยอกเย้าทรวงอกอิ่มของนางเบา ๆ“อืม...รู้สึกนุ่มนิ่มจนอยากกินแล้วกินอีก” ไม่พูดเปล่า เขาก้มศีรษะลงไปหาเป้าหมาย แล้วจู่โจมยอดปทุมสีชมพูในทันใด ความนุ่มเนียนหอมกรุ่นเริ่มกระตุ้นสัญชาตญาณอีกค

  • เงารักอสุรา   ตอนที่101 อย่างไรเสีย

    มู่หรงอี้หวายมองตามร่างอรชรจนนางหายไปหลังม่านลูกปัด เขาเก็บสายตากลับ ก่อนจะกระตุกยิ้มร้ายกาจที่มุมปาก ครั้นคิดดูแล้วก็เห็นว่า ‘ความอ่อนแอ’ ก็ไม่ใช่สิ่งเลวร้ายเกินไปนักสำหรับบุรุษ ยิ่งมีสตรีที่พร้อมจะทุ่มเทดูแลอยู่ข้างกายแล้ว นับว่าการเสียเกียรติเล็กๆ น้อยๆ นี้คุ้มค่าทีเดียวแต่ก็ไม่วายหงุดหงิด นี่ถ้าหากไม่เกิดอะไรขึ้นกับตน หลี่จื่อเหยาจะมีทีท่าหมางเมินเช่นนี้อีกนานเท่าใดที่เขาเคยกล่าวเอาไว้ว่า ภรรยาของตนแท้ที่จริงแล้วใจหิน ก็คงไม่ผิดนักหรอก “หึ!”อย่างไรเสียเขาก็ไม่อาจประมาทได้ แม้ตนจะเป็นคนแข็งแรงเพราะฝึกยุทธ์เป็นประจำ แต่เรื่องที่ร่างกายนี้ได้รับไอเย็นไม่ใช่เรื่องโกหกเมื่อกลางวัน หากไม่ใช่เพราะมียาที่ท่านหมอเจียงฟู่ให้ไว้เผื่อฉุกเฉิน เกรงว่ามิวายจะได้รับความทรมานยามไอเย็นแทรกซึมถึงกระดูกและข้อต่อเป็นแน่‘ขนาดข้ากินยาทันทีที่ร่างกายผิดปกติ ยังรู้สึกรวดร้าวถึงเพียงนี้ หากไม่มียาเม็ดนั้น ข้าคงมิพ้นต้องได้รับทุกขเวทนาอย่างแสนสาหัสหรือ’มู่หรงอี้หวายถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลังจากนั้นก็ปิดเปลือกตาลง ทำตนเป็นคนป่วยทีดีต่อไปไม่นานเขาก็เข้าสู่นิทราไปจริงๆ ด้วยฤทธิ์ยาความชุ่มชื่นที่กระทบต้องใบ

  • เงารักอสุรา   ตอนที่100 กระเง้ากระงอด

    “ทำไมท่านพี่ไม่รีบบอกข้าแต่แรกเล่า” หลี่จื่อเหยาแสดงอาการกระเง้ากระงอด กลบเกลื่อนเรื่องที่นางรู้สึกผิดต่อสามี พลางตำหนิตนเองในใจว่าไม่ควรด่วนทำสิ่งใดเพียงเพราะมีโทสะเลย“ข้ามีโอกาสนั้นหรือไร ใครกันปิดประตูไม่ต้อนรับ ไล่ข้าไปนอนหนาวผู้เดียว หืม...” มู่หรงอี้หวายหัวเราะร่วน มุมปากกระตุกยิ้มยียวน ทว่าใบหน้านั้นกลับยิ่งดูหล่อเหลามีเสน่ห์มากขึ้นไปอีก ทำให้ผู้มองรู้สึกหูตาลาย“อืม...เหยาเอ๋อร์ผิดไปแล้ว...” นางพึมพำในขณะที่ถูกดึงดูดด้วยรูปโฉมล่อลวงสตรีของอีกฝ่าย “เหยาเอ๋อร์ รับรู้เอาไว้เถิดว่ายามนี้หัวใจข้าเป็นของเจ้า อนาคตจะมีเพียงเราสอง ไม่มีฮูหยินรอง หรืออนุหน้าไหนทั้งนั้น ผู้ใดก็ไม่สามารถยื้อแย้งข้าไปจากเจ้าได้ เข้าใจหรือยัง” ได้ยินเช่นนั้นหลี่จื่อเหยาก็รู้สึกถึงความมั่นคงจริงใจได้จากกระแสเสียงอารามจริงจังของสามีแสดงออกมาอย่างชัดเจน ทำให้ความหวาดหวั่นที่อยู่ในจิตใต้สำนึกของนางได้รับการปลดปล่อย และเยียวยาอย่างดีแล้ว รอยยิ้มพลันผลิแย้มบนใบหน้านวล ดวงตาดุจลูกกวางส่องประกายระยิบระยับ ขับเน้นให้หลี่จื่อเหยาแลดูงดงามเปล่งประกายยิ่ง จนมู่หรงอี้หวายอดใจไม่อยู่ ก้มลงจุมพิตนาง ทว่าครานี้ดุดันกว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status