ตอนที่85เสวย2

ในขณะที่ทุกอย่างดูเหมือนจะเงียบสงบไปชั่วขณะ เสียงหัวเราะเบาๆ ขององค์หญิงรองเยว่หรงก็ดังขึ้นจากอีกด้านของโต๊ะ

"ท่านอ๋องหลี่ พี่ใหญ่ไม่เห็นเอาใจข้าแบบนั้นบางเลย" เยว่หรงพูดด้วยน้ำเสียงแซวๆ รอยยิ้มบนใบหน้าบอกว่าขบขัน

“อินหลัวยังไม่คุ้นกับวังหลวงข้าจำต้องดูแลนาง” หลี่เจินหรงพูดยิ้มๆ กงหานยิ้มหยัน

"ทำไมถึงคีบให้เพียงแค่จ้าวอินหลัวคนเดียวล่ะ ทำไมไม่คีบให้น้องบ้างล่ะคะพี่ใหญ่ลำเอียงนี่เรามาขบวนเดียวกันหรือเปล่า"

คำพูดของเยว่หรงทำให้บรรยากาศที่ดูเงียบสงบในตอนแรกกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ทุกสายตาหันมามองไปที่หลี่เจินหรงที่คีบอาหารให้จ้าวอินหลัวด้วยท่าทางอ่อนโยน และไม่รอให้เขาตอบคำถามที่เยว่หรงถาม

“แหมข้านี่ก็ลมไปสินะ พี่ใหญ่กับอินหลัวนั่งม้าตัวเดียวกันมาส่วนข้านั่งรถม้าเราไม่ได้มาด้วยกันเห็นๆ”

หลี่เจินหรงที่ถูกแซวก็ยิ้มบางๆ ไม่ได้รู้สึกเขินอาย แต่ก็พูดขึ้นอย่างมีเลศนัย

"ใครจะไปรู้... น้องสาวคนนี้ยังไม่ถึงขั้นต้องใช้บริการข้า พี่ใหญ่ที่แท้จริงของเจ้านั่งอยู่นั่น" เขาพูดพลางหันไปมองเยว่หรงด้วยรอยยิ้มที่มีความหมาย กงหานกระแอมดังๆ

เยว่หรงหัวเราะออกมาเบาๆ และยักไหล่

"เอาเถอะค่ะ พี่ใหญ่ก็คงจะทำตา