Share
บทที่ 697 รถชนดังปั้ง
Related chapters
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 698 แจ็คสันจะทำตัวอย่างไรเมื่อเขาสงสัยคู่รักของเขา?
จากจุดที่อยู่บนโซฟา ดวงตาของแจ็คสันจ้องทิฟฟานี่ไว้ด้วยความเย็นชา“คุณไปไหนมา? ใครในโลกนี้ที่มีอำนาจสั่งทิฟฟานี่ เลนออกจากบ้านได้ด้วยการโทร?”ลิ้นของทิฟฟานี่ขัดขืนความคิดที่จะเล่าถึงทางตันที่น่าอาย “เอ่อ มันไม่ใช่ใครเลย มันเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ฉันจัดการเองได้ ไม่มีปัญหาอะไร ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน รีบไปพักผ่อนเร็ว ๆ นะ”ความกลัวปกคลุมดวงตาของแจ็คสัน “ผมกำลังโดนหลอกอยู่หรือเปล่า?”“พระเจ้า อะไรนะ?!” ตาของทิฟฟานี่เบิกกว้าง “ย-อย่าคิดไปเองได้ไหม? ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นนะ! ฟังนะ ฉันไม่สบายใจที่จะบอกคุณในตอนนี้ ตกลงไหม แต่ฉันสัญญาว่าฉันจะบอกคุณทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อฉันจัดการมันได้แล้ว!”แจ็คสันใจร้อนเกินไป “ถ้าไม่มีอะไรต้องปิดบัง คุณก็คงจะไม่รังเกียจที่จะให้ผมเปิดดูโทรศัพท์ของคุณสักหน่อยใช่ไหม? คุณก็เคยดูของผม ส่งมันมาให้ผม!"ทิฟฟานี่ที่ไม่ได้บันทึกหมายเลขของนักสืบไว้ในโทรศัพท์เครื่องใหม่ ประกอบกับความจริงที่ว่าเธอได้รับสายจากหมายเลขที่ยังไม่ได้บันทึกหลายหมายเลขก่อนหน้านี้ หมายความว่าแจ็คสันอาจพลาดหมายเลขของ นักสืบในประวัติการโทรของเธอ ดังนั้น หลังจากที่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ยื
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 699 ความอดทน
ลิเลียนโทรหาทิฟฟานี่หลังจากที่แจ็คสันเข้านอนแล้วก่อนที่ทิฟฟานี่จะรับสายเธอก็สามารถทำนายจุดประสงค์ของการโทรนี้ได้ เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่เธอจะรับสายและตรงเข้าประเด็นว่า “ว่าไง? แกรนท์ไปบ่นให้แม่ฟังแล้วเหรอ?”ลิเลียนแทบจะตะโกนจากอีกฝั่งหนึ่งว่า “นี่มันอะไรกันทิฟฟานี่ เลน! ตอนนี้เธอทำมันสำเร็จแล้ว เธอข้ามเส้นเมื่อเธอกล้าขับรถชนรถของลุงแกรนท์! เธอไม่มีความละอาย ไม่มีการควบคุมตัวเองเลยหรือไง? เธอบอกว่าเธอกังวลว่าเขาจะมาเพื่อเอาเงินของฉันไป แต่ตอนนี้ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องขายบ้านหลังนี้เพื่อชดใช้ค่าเสียหายที่เธอทำ! ทำได้ดีมากฮีโร่ของฉัน! เธอบังคับให้ฉันต้องทำแบบนี้ เธอได้ยินฉันไหม? ฉันจะเตือนเธอเป็นครั้งสุดท้าย: อย่าเอานิ้วของเธอมาแหย่เรื่องของฉันอีก ไม่อย่างนั้นฉันจะตัดเธอออกจากกองมรดกอย่างเลือดเย็น!”ลิเลียนตัดบทสนทนาทันทีหลังจากที่เธอกรีดร้องออกมาและปล่อยให้ทิฟฟานี่อยู่คนเดียวโดยให้ตระหนักว่าการตัดสินใจของเธอได้กระทำสิ่งที่ร้ายแรง ด้วยความโกรธทิฟฟานี่ได้ขับรถชนรถของแกรนท์และให้ความชอบธรรมกับไอ้บ้านั่นเพื่อที่เขาจะได้ล้มเลิกความคิดที่จะหลอกเอาเงินจากลิเลียน!ทิฟฟานี่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 700 เขาบอกว่าจะไม่มีอะไรมากวนใจคุณอีก
ทิฟฟานี่กัดฟันก่อนจะบังคับให้คำพูดออกจากปากของเธอ “ฉันจะจ่ายเอง ตกลงไหม? ฉันจะไปขอเงินนั้นจากแจ็คสันและจ่ายเงินให้เขา พอใจหรือยัง? แต่! เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องโง่ ๆ ขึ้น ฉันอยากให้แม่โอนกรรมสิทธิ์บ้านหลังนี้ให้ฉัน! มันจะไม่เป็นอันตรายต่อแม่หากแม่ทำอย่างนั้น เราซื้อบ้านหลังเพื่อเป็นที่อยู่อาศัยของแม่ ดังนั้นแม่จึงมีสิทธิ์ที่จะอาศัยอยู่ในนั้น แต่แม่ไม่มีสิทธิ์ที่จะขายมัน!“นอกจากนี้ เราซื้อบ้านหลังนี้ด้วยเงินที่เราได้จากการขายที่ดินของปู่ของฉัน มันเป็นของตระกูลเลน” ทิฟฟานี่ปิดท้าย “แม่ไม่มีสิทธิ์ที่จะยึดมันเป็นของตัวเอง”โชคดีที่ส่วนหนึ่งของลิเลียนไม่ได้อยากแยกทางกับบ้านหลังนี้อยู่แล้ว ดังนั้นการได้ยินทิฟฟานี่เสนอวิธีแก้ปัญหาอื่นจึงทำให้ท่าทางของเธออ่อนลง “อืม อย่างน้อยเธอก็เข้าใจว่านี่เป็นความผิดของเธอตั้งแต่แรก มันดีต่อเธอ ไปเอาเงินไปจ่ายเขาเดี๋ยวนี้ ฉันโอเคที่จะย้ายบ้านเป็นชื่อของเธอ แต่หลังจากนั้น เธอต้องสัญญาว่าเธอจะไม่เข้ามายุ่งเรื่องของฉันอีก”ทิฟฟานี่ครุ่นคิดหนักและนานเกี่ยวกับการประนีประนอมของแม่ของเธอ หากไม่มีบ้าน ลิเลียนจะไม่มีอะไรเลย และแกรนท์ก็จะสังเกตเห็นดังนั้นและในไม
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 701 นามบัตรของอเลฮานโดร
เธอใช้เวลาครึ่งนาทีกว่าจะฟื้นคืนสติได้ เธอพูดด้วยความไม่เชื่อ “คุณ… คุณสมิธช่วยฉันกำจัดแกรนท์ แจ็คสันเหรอ?” นั่นเป็นเรื่องที่เหลวไหล เธอไม่ได้รู้จักคุณสมิธ จากอดัมคนนี้ เขาไม่เพียงแต่มอบเหล้าให้เธอที่บาร์เท่านั้นแต่เขายังเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องส่วนตัวของเธออีกด้วย เขารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร? เธอรู้สึกเหมือนถูกมอง…ชายหนุ่มไม่ปฏิเสธ “นี่คือนามบัตรของคุณสมิธ”เธอรับนามบัตรนั้นไว้ “ได้โปรดขอบคุณเขาแทนฉันด้วย และ… ทำไมเขาถึงช่วยฉันล่ะ? ฉันไม่คิดว่าเรารู้จักกันนะ”ชายคนนั้นเพียงแค่ยิ้มก่อนที่จะขึ้นรถและขับจากไปเธอพบว่ามันแปลกมาก เธอจ้องไปที่นามบัตรนั้นพลางรู้สึกสับสน อเลฮานโดร สมิธ ประธานบริหารขององค์กร สมิธ เธอไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเขามาก่อน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการปลอบโยนลิเลียน เธอไม่ได้โทรไปขอบคุณเขาทันทีแต่เธอยัดนามบัตรนั้นลงในกระเป๋าของเธอแทนลิเลียนปฏิเสธที่จะเปิดประตูเมื่อทิฟฟานี่ไปเคาะประตู เธออับอายเกินกว่าจะพบใคร เธอได้เสียศักดิ์ศรีไปหมดแล้ว ในทางกลับกันทิฟฟานี่รู้สึกมีความสุข ขบขันและปรารถนาอย่างยิ่งที่จะผ่าสมองแม่ของเธอออกมาเพื่อดูว่าจริง ๆ แล้วมีอะไร
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 702 อาจจะไม่ปลอมขนาดนั้น
ที่คฤหาสน์เทรมอนต์มาร์คกำลังช่วยแอเรียนขึ้นรถอย่างระมัดระวัง วันนี้เขาต้องพาเธอไปที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจสุขภาพก่อนคลอดของเธอ เมื่อเวลาผ่านไป ท้องของแอเรียนก็ค่อย ๆ ใหญ่ขึ้น ส่งผลให้เขากังวลมากขึ้นเรื่อย ๆไบรอันซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งคนขับสตาร์ทรถเมื่อพวกเขาทั้งสองขึ้นมาแล้ว “เราจะตรงไปที่โรงพยาบาลเลยใช่ไหมครับ?”มาร์คพยักหน้า “อืม”ไบรอันหยุดแล้วพูดว่า “แต่… เช้านี้คุณมีประชุมสำคัญตอน 10.30 น. นะครับ บางทีผมควรพานายหญิงไปแทนคุณ”“ก็ดีเหมือนกันนะ” แอเรียนพูดอย่างเกรงใจ “ในเมื่อคุณมีประชุม ให้ไบรอันไปเป็นเพื่อฉันแทนก็ได้ คุณควรไปทำงาน”“ไม่จำเป็น” มาร์คตอบโดยไม่ลังเล “การประชุมนั้นเลื่อนไปได้ ฉันไม่ต้องการที่จะพลาดการตรวจสุขภาพก่อนคลอดแม้แต่ครั้งเดียวของเธอ มันเป็นความรับผิดชอบของฉัน” ใบหน้าของเขาแสดงความมุ่งมั่นและความเคร่งขรึมที่ทำลายจุดป้องกันสุดท้ายของแอเรียนที่มีต่อเขา บางทีความใจดีของเขาที่มีต่อเธออาจไม่เคยเป็นการเสแสร้งเลยก็ได้หัวใจของเธออ่อนลง “ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นเราจะพยายามรีบที่สุด ฉันหวังว่าเราจะไม่ทำให้คุณล่าช้ามากเกินไป”ผลการตรวจจากโรงพยาบาลเป็นปกติ แต่กว่าจะเสร็จก็
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 703 แอเรียนและการออกแบบแฟชั่นวิสามัญ
ทิฟฟานี่หาวอีกครั้ง “อย่าแม้แต่จะพูดถึงมัน ฉันไม่ได้นอนเลยทั้งคืน ฉันไม่สามารถพาตัวเองให้ทำงานที่จริงจังได้ การมาเยือนของเธอทำให้จิตใจของฉันเบิกบานขึ้นมาก”แอเรียนนั่งลงเมื่อเก้าอี้ของเธอถูกลากมาให้ "เมื่อคืนเธอไปอยู่ที่ไหนมาเหรอ?" เธอถาม “ทำไมเธอถึงไม่ได้นอน?”ทิฟฟานี่มองไปรอบ ๆ และลดเสียงลงขณะที่เธอตอบว่า “ฉันจะบอกเธอทีหลัง ฉันไม่สะดวกที่จะบอกเธอที่นี่”แอเรียนไม่ได้ถามคำถามใด ๆ เพิ่มเติม เมื่อเธอเห็นว่าทิฟฟานี่กำลังเกาหัวอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เธอจึงเขยิบเข้าไปข้างหน้าและพูดว่า “ให้ฉันช่วยนะ หวังว่าฉันจะไม่ลืมสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้มา ฉันคิดว่าพื้นฐานของฉันอาจดีกว่าของเธอด้วย”ทิฟฟานี่ปกป้องคอมพิวเตอร์ของเธอเหมือนแม่ที่ปกป้องลูก "ไม่มีทาง! ถ้ามาร์ครู้เขาคงคิดว่าฉันทำร้ายเธอ ในความคิดของเขาแม้แต่เธอจะคิดที่จะเดินไปรอบ ๆ ก็ยังจะทำให้เธอเหนื่อย ฉันจะให้เธอช่วยฉันทำงานได้อย่างไร? ฉันยังคงอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกสักสองสามปีนะ!”แอเรียนยิงสายตาที่อ่อนแอของเธอใส่ทิฟฟานี่ "ขอร้องน้า! เธอก็รู้ว่าฉันทำได้ ฉันไม่ได้บอบบางขนาดนั้น เขาแค่ปกป้องฉันมากเกินไป ฉันจะช่วยเธอเพียงเล็กน้อยเท่านั้น มันจะไม
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 704 หญิงตั้งครรภ์ที่ผ่อนคลายกับสามีที่วิตกกังวลมากเกินไป
มาร์ครีบมาหาแอเรียนเมื่อใกล้เวลา 12.00 น. และนำขนมสองสามอย่างมาด้วย "เธอสบายดีไหม? เธอรู้สึกไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า? เธอหิวไหม? ฉันเอาของกินมาให้เธอกินรองท้องไปก่อน อีกสักครู่ฉันจะพาเธอไปทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารของแจ็คสัน”แอเรียนเริ่มหัวเสีย “คุณ… เลิกระวังเกินไปได้ไหม? ฉันไม่ได้จะหิวทุก ๆ ชั่วโมงและฉันไม่ได้จะอึดอัดง่าย ๆ ขนาดนั้น ผ่อนคลายบ้างสิคุณ"ทิฟฟานี่เปิดกล่องขนมอย่างสบาย ๆ และกัดเคี้ยวขนมชิ้นใหญ่ ๆ ก่อนจะยื่นขนมให้อายด้วย “แอริของคุณอาจไม่หิวแต่เพื่อนของเธอหิว จากวิธีที่คุณให้อาหารเธอ เธอจะมีน้ำหนัก 120 กิโลกรัมเมื่อถึงเวลาคลอด คุณจะต้องเสียใจ”“ไม่ต้องห่วง ผมจะรักเธอแม้ว่าเธอจะหนัก 180 กิโลกรัมก็ตาม แต่แจ็คสันอาจไม่เห็นด้วยกับผม คุณอาจจะอยากลองทานอาหารให้น้อยลงสักหน่อยนะ” การที่มาร์คจะมีอารมณ์ล้อเล่นกับทิฟฟานี่ช่างเป็นโอกาสที่หาได้ยากนักทิฟฟานี่แทบสำลัก “เอาจริงนะ… รู้ไหม ฉันตระหนักว่าคุณมีอยู่สองอารมณ์ ไม่เงียบก็ปากร้ายมากพอที่จะทำให้ใครสักคนหัวใจวายได้เลย นำสมบัติล้ำค่าของคุณไปรับประทานอาหารกลางวันได้แล้ว นี่ก็ใกล้เวลาอาหารกลางวันแล้วและฉันต้องการงีบ ขอบคุณสำหรับขนม
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 705 ลิเลียนเรียกร้องให้สงบศึก
มุมมองของแอเรียนนั้นแตกต่างไปจากเขาอย่างสิ้นเชิง “ฉันคิดว่าผู้ชายจะชอบผู้หญิงที่มีเหตุผล โดยเฉพาะผู้ชายอย่างคุณ ถ้าคุณชอบการแสดงที่ฉูดฉาดและขี้โวยวายของผู้หญิงที่รักใคร่ แอรี่ คินซีย์ ไม่ตอบโจทย์ของคุณกว่าฉันเหรอ?”สีหน้าของมาร์คทรุดลงเมื่อเธอพูดถึงอดีต แอเรียนไม่สะทกสะท้าน “ฉันพูดผิดเหรอ?”“โอเค หยุดพูดได้แล้ว ถึงเวลาสั่งอาหารแล้ว” มาร์คสูดหายใจเข้าลึก ๆ พลางรู้สึกท้อแท้อย่างที่สุด เธอยังสามารถทำให้เขาสำลักเจียนตายได้ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ… ทิฟฟานี่ฝังตัวเองใต้ผ้าห่มเมื่อพวกเขากลับถึงบ้านในคืนนั้นโดยไม่สนใจอาหารเย็นเลย ในไม่ช้าเธอก็ผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว แจ็คสันกลืนคำแนะนำของเขาที่จะให้เธอกินอาหารเย็นให้เสร็จก่อนที่จะเข้านอนเมื่อเขาเห็นเธอในลักษณะนั้น แน่นอนว่าตอนนี้เขาไม่สามารถถามเธอเกี่ยวกับนามบัตรนั้นได้แล้ววันรุ่งขึ้น ทิฟฟานี่ตื่นเร็วกว่าปกติหนึ่งชั่วโมง แจ็คสันยังคงหลับสนิท เธออารมณ์ดีหลังจากที่ได้นอนหลับฝันดีเมื่อคืนนี้ เธอจูบเบา ๆ บนใบหน้าของแจ็คสันและลุกขึ้นจากเตียงอย่างเงียบ ๆเธอสังเกตเห็นนามบัตรในตะกร้าซักผ้าขณะที่กำลังจะซักผ้า แม้จะไม่รู้ว่านามบัตรของอเลฮานโดรไปล
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
