พิศวาสทาสคนเถื่อน

Chapter1

อุณหภูมิภายนอกที่ต่ำกว่าสิบห้าองศาเซลเซียส ไม่ได้ทำให้สามชีวิตที่อยู่ในห้องนอนห้องหนึ่งเกิดความหนาวเหน็บเหมือนคนอื่นๆ ที่อาศัยใบบุญของพ่อเลี้ยงเพลิงเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามทั้งสามมีแต่ความร้อนและร้อน ความร้อนที่เกิดจากบทเพลงสวาทเร่าร้อนที่กินระยะเวลามากว่าสองชั่วโมงแล้ว แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะยุติลงง่ายๆ

          “พ่อเลี้ยงขา...พ่อเลี้ยง”

เสียงหวานกระเส่าของนภา สาวบริการจากเมืองกรุงที่พ่อเลี้ยงเพลิงจ้างมาสร้างความสุขแบบรายสัปดาห์ที่มีอัตราค่าจ้างสูงถึงเจ็ดหมื่นบาท ยังไม่รวมเงินพิเศษที่จะได้รับเมื่อเดินทางกลับกรุงเทพฯ ร้องครวญครางไม่หยุด เสียงครางแห่งความกระสันซ่าน เธอเสียวสะท้านไปทั้งกายยามขยับโยกเคลื่อนไหวบนร่างกายของพ่อเลี้ยงหนุ่ม ที่มีสาวบริการนามว่า เอมอรเพื่อนร่วมงานอีกคน ที่ถูกซื้อบริการมาด้วยจำนวนเงินเท่ากันกำลังใช้ปากและลิ้นไล้เลียยอดอกของเขา

“พ่อเลี้ยงดีไหมคะ อา...นภาทำถูกใจ...พ่อเลี้ยงรึปะ...เปล่าคะ...อ๊า”

นภาเอ่ยถามเจ้าของเงินที่จ่ายค่าตัวเสียงขาดห้วน ใบหน้าแดงก่ำจากพิษเสน่หาเล่นงาน โยกกายขึ้นสูงแล้วกระแทกร่างลงมาเต็มแรง จนเกิดเสียงดังของเนื้อกระทบเนื้อ บางจังหวะเธอก็เสยร่างไปข้างหน้า ทำทุกอย่างให้เขาพอใจ แต่ทว่าคำตอบก็ไม่ได้หลุดออกมาจากปากหนาได้รูปมีเสน่ห์ของเพลิง เนื่องจากเวลานี้ปากของเขาไม่ว่าง กำลังจูบอย่างดูดดื่มกับเอมอรที่เลื่อนปากมาประกบปิด

นภาขย่มร่างอรชรของตนอยู่สักพัก ร่างของเธอก็เกร็ง ความสุขกำลังวิ่งเข้าใส่ นภาขยับร่างโยกตัวแรงขึ้นเพื่อนำพาตัวเองไปยังความสุขที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม เป็นความสุขที่เธอวิ่งเข้าใส่ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พ่อเลี้ยงเพลิงยังไม่ถึงสถานที่แห่งนั้นเลยสักครั้ง...เขาอึดจริงๆ

“เอมอร ไปเอาของในลิ้นชักมา”

เพลิงผลักใบหน้าของเอมอรให้ออกห่าง ส่งผลให้ปากของทั้งคู่แยกห่างกัน ก่อนที่เขาจะสั่งเอมอรให้ไปหยิบของบางอย่างในลิ้นชัก ที่เอมอรและนภาต่างรู้ดีว่าคืออะไร

“ค่ะพ่อเลี้ยง” เอมอรเดินไปหยิบของที่พ่อเลี้ยงต้องการ ซึ่งเธอกับเพื่อนร่วมงานได้ใช้อุปกรณ์เหล่านี้มาตั้งแต่วันแรกที่มาทำหน้าที่และไม่เกี่ยงงอนจะทำตามใจลูกค้า ยิ่งเป็นลูกค้ากิตติมศักดิ์ผู้ร่ำรวย ให้ค่าบริการสมน้ำสมเนื้อกับสิ่งที่เธอกับเพื่อนต้องเผชิญ พวกเธอก็ยิ่งต้องเอาใจที่สุด

“นี่ค่ะพ่อเลี้ยง” เอมอรวางอุปกรณ์ที่เพลิงต้องการลงบนที่นอนข้างร่างสูงใหญ่ เพลิงผลักร่างนภาที่หอบหายใจแรงบนตัวเขาให้ไปนอนบนที่นอน ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นนั่ง ดึงถุงยางอนามัยที่สวมใส่ความเป็นชายของตนออก จากนั้นก็นำของใหม่มาสวมใส่แทนถึงสามชั้น

“แส้ไหมคะพ่อเลี้ยง” เอมอรถาม

“ไม่” เพลิงตอบสั้นๆ ขณะที่หยิบอวัยวะเทียมของเพศชายที่มีขนาดความใหญ่ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าของเขาเลย อีกทั้งยังมีความนุ่มหยุ่นคล้ายกันด้วยแบบสวมเอวมาคล้องไว้ที่เอวเตรียมการออกศึกรักกับสองสาว “เอากุญแจมือมาสองอันเลย”

เอมอรหยิบสิ่งของที่พ่อเลี้ยงหนุ่มต้องการ แล้วยื่นให้เขารับมันไว้ในมือ พลางเอี้ยวตัวไปทางร่างของนภาที่รู้งานว่าต้องทำอย่างไร

นภาหยิบกุญแจมือที่เขาส่งมาให้มาคล้องข้อมือของตนทั้งสองข้าง แล้วล้มตัวลงนอนตรึงแขนเหนือศีรษะ ส่วนกุญแจมืออีกอันหนึ่งเพลิงส่งให้เอมอรที่ขยับตัวนำกุญแจมือที่อยู่ในมือมาคล้องไว้กับโซ่ระหว่างกุญแจมือที่นภาสวมอยู่ ปลายอีกด้านคล้องไว้กับหัวเตียงที่ทำจากเหล็กดัด

“ท่าเดิมนะ” เพลิงหันมาสั่งเอมอร

“ค่ะพ่อเลี้ยง”

เอมอรรับคำ จัดท่วงท่าที่เพลิงต้องการ ด้วยการคร่อมร่างนภาในลักษณะคุกเข่า มือของเธอเท้าวางลงบนที่นอนข้างหัวไหล่ของนภา

เพลิงขยับตัวมาอยู่ในกลางร่างของสองสาว กดบั้นท้ายขาวของเอมอรลงมาให้ร่างกายส่วนหน้าของเอมอรและนภาแนบชิดกัน จากนั้นก็สอดแทรกตัวตนทั้งของจริงและของปลอมเข้าสู่ความเป็นอิสตรีของทั้งคู่ กายแกร่งที่มีชีวิตดันลึกเข้าไปในรวงผึ้งของนภา ส่วนของเทียมสอดแทรกเข้าไปในร่างของนภา เพลิงกำลังมอบความสุขให้สองสาวพร้อมกัน

“อ๊า...อ๊า...พ่อเลี้ยงขา...อา”

นภาส่งเสียงครางรับพละกำลังแรงของเพลิงที่สาดใส่ พร้อมกันนี้เสียงครางของนภายังระบายความเจ็บจากกุญแจมือที่คล้องข้อมือของตน เพราะจากแรงโจนจ้วงของเขา และแรงเสียดสีระหว่างกุญแจมือกับผิวเนื้อของเธอก็จะเสียดทานกันตลอดเวลา ความเจ็บจึงบังเกิดขึ้นด้วย แต่พอนึกถึงเงินที่จะได้รับตอบแทนความเจ็บ เธอก็พร้อมจะฮึดสู้ เก็บงำความเจ็บเอาไว้

“โอ้...อา...พ่อเลี้ยง...อืม”

เอมอรแม้ว่าจะไม่ได้สัมผัสกับความแข็งแรงของเพลิง ทว่าอวัยวะเทียมก็สร้างความสุข เร้าใจให้กับเธอไม่น้อย เพลิงบีบแก้มก้นของเอมอร ขยำสุดแรงจนเกิดรอยมือซ้อนกัน บางครั้งก็ใช้มือฟาดราวกับว่าเขากำลังฟาดก้นอาชาไนยยามที่ควบขี่

จังหวะประสานกายของเพลิงเร่งเร้าขึ้นทุกขณะ ตามแรงอารมณ์ของเขาที่กำลังจะทะยานเข้าสู่เส้นชัย ยิ่งใกล้เพลิงยิ่งกระแทกสุดแรง จนช่องทางรักของสองสาวร้อนฉ่า เพลิงเร่งจังหวะแรงขึ้นและแรงขึ้นก่อนที่เขาจะคว้าเส้นชัยแค่มือเอื้อม

กว่าที่เพลิงจะสุขสม สองสาวก็เหนื่อยหอบ ร่างของเอมอรพลิกกายลงนอนบนเตียง หอบหายใจแรงและรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวกับการหนักมือของพ่อเลี้ยงสุดหล่อ เช่นเดียวกับนภาที่หายใจแรงไม่แพ้กัน เหนื่อยล้ากับบทรักที่กินระยะเวลาสองชั่วโมงกว่า

“ฉันจะไปต่อในห้องน้ำ” พ่อเลี้ยงเพลิงเอ่ยขึ้นขณะที่ก้าวลงจากเตียง ถอดเครื่องป้องกันออกจากตัวตนแล้วโยนลงไปในถังขยะ จากนั้นก็ถอดอวัยวะเพศปลอมออกจากเอว “นภา เธอกลับห้องไป ส่วนเอมอรตามฉันไปในห้องน้ำ”

“ค่ะพ่อเลี้ยง” เอมอรแม้ว่าจะเหนื่อยล้า แต่เมื่อนึกถึงเงินที่จะได้ แรงกำลังก็มีขึ้นมามากมาย “พ่อเลี้ยงจะให้เอมเอาอะไรเข้าไปในห้องน้ำมั่งคะ”

“เชือก” เพลิงตอบสั้นๆ ก่อนจะเดินเปลือยกายเข้าไปในห้องน้ำ เอมอรทำตามคำสั่ง เธอพยุงกายลุกขึ้นนั่ง หยิบลูกกุญแจที่วางอยู่บนตู้ข้างเตียงมาไขกุญแจมือที่คล้องอยู่บนข้อมือของเพื่อน จากนั้นก็หยิบเชือกตามคำสั่งแล้วเดินตามร่างสูงใหญ่เข้าไปในห้องน้ำ

เพลิง โยธาบดินทร์เจ้าของไร่เพลิงพยัคฆ์ ไร่ชา และไร่กาแฟที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเหนือ นอกจากนี้เขายังเป็นเจ้าของรีสอร์ตสุดหรูบนเนินเขา ทว่าโดยนิสัยส่วนตัวเพลิงเป็นคนที่ป่าเถื่อน โหดเหี้ยม โมโหร้าย เป็นที่ยำเกรงต่อลูกน้องทั้งหลายและคนรอบข้าง

ครั้งหนึ่งเขามอบความรักและความไว้วางใจให้กับพิมพิไล มอบตำแหน่งแม่เลี้ยงให้ด้วยความเต็มใจ เธองดงามราวกับเทพธิดา วาจาไพเราะเพราะพริ้ง กริยามารยาทสมกับเป็นกุลสตรี แต่ทว่าเธอกลับมีใจสกปรก ชั่วช้า ตอบแทนความรัก ความไว้ใจด้วยการคบชู้สู่ชายไม่เลือกหน้า และสุดท้ายก็คบชู้กับเพื่อนของเขา นับตั้งแต่นั้นเพลิงไม่เคยมองสตรีคนไหนมากไปกว่าคู่นอน หญิงสาวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขาเป็นเพียงเครื่องสนองอารมณ์ทางเพศ พอเสร็จสมก็ทางใครทางมัน ไม่มีค่าอะไรมากกว่านี้

หลังจากที่เอมอรเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับเชือก ไม่นานเสียงครางครวญของเธอก็ดังลั่นห้องน้ำ โดยไม่มีเสียงครางของเพลิงเลยสักนิด เขาโหมกระหน่ำใส่ร่างเอมอรที่กรีดร้องด้วยความสุขระคนความเจ็บ เซ็กซ์ของเพลิงดุดัน ดิบเถื่อน พร้อมสรรพไปด้วยอุปกรณ์ทางด้านนี้ที่เขาสรรหามาสร้างความตื่นเต้น หญิงสาวทุกคนที่ผ่านมาอาจจะมองเขาว่า เถื่อน ซาดิสต์ แต่ในความเป็นจริงเขากำลังลบความรู้สึกบางอย่างในจิตใจ ที่ติดค้างไม่ยอมมลายหาย และหวังว่าสักวันหนึ่งความรู้สึกนี้จะหมดไปจากจิตใจ

สักวันหนึ่ง...