Share
บทที่ 741 รู้ที่ตัวเองด้วย
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 742 ฝากมันไว้กับเลขาของผม
เอริกรู้สึกประหลาดใจ “คุณ… มันจะไม่เป็นการรบกวนใช่ไหม? ไม่เป็นไร ผมสามารถรอจนกว่าพวกเขาจะส่งมันมาได้… ไม่จำเป็นต้องฝืนตัวเอง”ทิฟฟานี่ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ “ไม่เป็นไร เราแค่เลิกกัน ไม่ใช่ว่าเราได้กลายเป็นศัตรูกันสักหน่อย ทำไมสิ่งนี้ต้องรบกวนฉันด้วยล่ะ? ฉันไม่ได้กังวล คุณไม่ต้องกังวลหรอก ฉันรับประกันว่าจะทำมันให้เสร็จ คุณเป็นหัวหน้า คุณตัดสินใจเลย”ทิฟฟานี่อาจดูมั่นใจเมื่อเธอพูดคำเหล่านั้นแต่เมื่อเธอไปถึงชั้นล่างของสำนักงานของแจ็คสัน เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกวิตกกังวล เธอจะเผชิญหน้ากับเขาได้อย่างไร? เธอมองดูเวลาบนนาฬิกาของเธอ เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึงครึ่งหลังของวันทำงาน แจ็คสันไม่น่าจะอยู่ในช่วงเวลานี้ ดังนั้นเธอจึงยังมีเวลาเตรียมจิตใจให้พร้อม เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเดินเข้าไป สิ่งต่าง ๆ ไม่ได้เป็นไปอย่างราบรื่นอย่างที่เธอต้องการ ลิฟต์ยังอยู่บนชั้นยี่สิบห้า ดังนั้นเธอจึงต้องรอสักครู่เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่นขณะที่รอลิฟต์ เธอเก็บโทรศัพท์เมื่อลิฟต์มาถึงที่ชั้นเธอด้วยเสียง "ดิง" เธอมองเข้าไปในลิฟต์ มันว่างเปล่า เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอนึกภาพออกว่ามันจะน่าอึดอัดแค่ไหนหากเธ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 743 กลวิธีแบบเด็ก ๆ ไม่ได้ให้ผลเสมอไป
ไม่เคยมีใครเทียบอารมณ์ที่ไม่คงที่ของเธอได้และเธอจะไม่ปล่อยให้ตัวเองถูกดูหมิ่นแม้ว่าเธอจะอารมณ์เสีย เธอเหยียบเซ็นเซอร์ลิฟต์แล้ววางมือบนสะโพก “ไม่มีลายเซ็นก็จะไม่มีการประชุม ฉันเป็นแค่ลูกจ้าง ฉันมีเวลาเหลือเฟือ”แจ็คสันมองเธออย่างใจเย็น ดวงตาของเขาวาววับด้วยอารมณ์บางอย่างที่ไม่อาจอ่านออกได้ “คุณควรจะขอร้องผมไม่ใช่เหรอ? นี่เป็นวิธีที่คุณขอความช่วยเหลืองั้นเหรอ? ผมมีสิทธิ์ปฏิเสธที่จะลงนามในเอกสารนั้นนะ”เธอถูกทำให้พูดไม่ออกชั่วขณะ ก่อนที่เธอจะคิดออกก็มีคนผลักเธอออกไปให้พ้นทางและในที่สุดลิฟต์ก็ปิดลงอารมณ์ที่เสียของเธอเพิ่มขึ้น เนื่องจากเขาต้องการให้มันเป็นอย่างนั้น เธอก็จะยอมจำนน อะไรก็ตามที่เขาทำได้ เธอจะทำได้ดีกว่า!…ในลิฟต์สีหน้าของแจ็คสันมืดลง “ใครบอกให้คุณผลักเธอ?”สีหน้าของคนที่ผลักไสทิฟฟานี่เปลี่ยนไป “ตะ-แต่… เราจะไปไหนไม่ได้หากผมไม่ผลักเธอออกไป…”แจ็คสันจัดเนคไทด์ของเขาด้วยความหงุดหงิด “อ่อนโยนกว่านั้นหน่อยไม่ได้หรือไง?”พนักงานคนนั้นถึงกับพูดไม่ออก…เมื่อเขากลับมาที่ห้องทำงานหลังจากการประชุมกับพนักงาน แจ็คสันก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติทันทีที่เขาก้าวเข้าไป กลิ่นของก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 744 ภารกิจสำเร็จ เดินหน้าต่อไป
เธอชะงักฝีเท้าพลางรู้สึกปวดร้าวในหัวใจ ดูเหมือนจะมีความเศร้าในน้ำเสียงของเขา ...ก่อนที่ลมหมุนแห่งอารมณ์ของเธอจะสงบลง เขายังคงพูดประโยคของเขาต่อไปว่า “คุณทำโต๊ะของผมเลอะเทอะ อย่างน้อยคุณควรจะทำความสะอาดมันก่อน”เธอกัดฟันและเดินออกไปโดยไม่หันหลังกลับ “ไอ้เ**้ย! ทำเองเลย!"สีหน้าเย็นชาที่สร้างมาอย่างดีบนใบหน้าของแจ็คสันพังทลายลงทันทีที่เธอปิดประตูห้องทำงานของเขา เขานั่งลงบนเก้าอี้ที่ยังคงอุ่นจากก้นของเธอพลางหลับตาลงและสูดหายใจเข้าลึก ๆ ส่วนหนึ่งของความเศร้าโศกในใจของเขาได้รับการบรรเทาเขาคิดว่าเขามีอาการประสาทหลอนเมื่อเขาเจอเธอที่ลิฟต์และเพิ่งรู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงเมื่อเธออ้าปากพูด เขาไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้าเธออย่างไร เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขาไม่สามารถลืมได้ การไม่ได้เห็นเธอนั้นทรมานเพียงใด การได้เห็นเธอยิ่งทรมานเท่านั้น…ทิฟฟานี่ค้นพบว่าเธอมีน้ำตาในดวงตาของเธอเมื่อในที่สุดเธอก็เข้าไปในรถ เธอดึงกระดาษทิชชู่ออกมาแล้วเช็ดมันออกจนหมด อย่างไรก็ตาม น้ำตาของเธอยังคงเต็มเปี่ยมพลางขู่ว่าจะไหลอาบแก้มของเธอ เธอควบคุมอารมณ์ไม่ได้และควบคุมน้ำตาไม่ให้ไหลอาบหน้าไม่ได้ เธอน่าจะรู้ว่าพวกเขาไม่ส
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 745 พอแล้วเรื่องทิฟฟานี่
ธัญญ่าหน้าแดงและยิ้มอย่างเขินอาย “คุณไม่รู้จักเขา… หนูพบเขาทางออนไลน์ เราต่างก็อยู่ในอุตสาหกรรมเดียวกันและได้พูดคุยกันมากมายเกี่ยวกับการออกแบบแฟชั่น เขาดูมีวัฒนธรรม ที่ประณีตและมีความสามารถหลากหลาย เขาอยู่ในวงการนี้นานกว่าหนูด้วย หนูเดาว่าเขาคงเป็นรุ่นพี่หนูแหละ เรายังไม่เคยพบกันแต่เขาดูเหมือนเป็นคนดี หน้าตาไม่ได้สำคัญจริง ๆ หนูอยากเจอเขาแบบตัวต่อตัว แต่เขาก็ยุ่งอยู่เสมอ”ทิฟฟานี่เริ่มตระหนักเมื่อเธอได้ยินคำพูดของธัญญ่า “แสดงว่าไม่มีใครรู้ว่าอีกคนเป็นใคร เธอไม่เคยพบเขาและไม่เคยออกเดทกัน นี่หมายความว่าเธอแอบชอบเพื่อนออนไลน์ของเธอเหรอ? เธอบ้าไปแล้วหรือเปล่า? เธอรู้ไหมว่าเขามาจากที่ไหน? ชื่อของเขา? เขาอายุเท่าไหร่หรือสูงแค่ไหน? อย่างน้อยเธอก็ควรจะรู้สิ่งเหล่านี้ ถูกไหม?”ธัญญ่าดูงุนงง “หนูไม่รู้… ชื่อออนไลน์ของเขาคือ 'ฮัช' หนูไม่รู้ชื่อ อายุ หรือส่วนสูงของเขา หนูรู้แค่ว่าเขาอยู่ในเมืองหลวง แต่หนูไม่รู้ว่าเขาเกิดที่นี่หรือเปล่า หนูแค่รู้สึกดีกับเขา ยังไม่มีการพัฒนาที่โรแมนติกแต่หนูต้องการอย่างนั้น หนูกำลังพยายามอย่างมาก ดังนั้น ได้โปรดอย่าทำลายความหวังของหนูนะ”ทิฟฟานี่ไม่สนใจที่จะขุด
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 746 ฉันเป็นแค่ซินเดอเรลล่าที่น่าสมเพช
รอยยิ้มของแอเรียนชัดขึ้น “ไม่ต้องห่วง ฉันสบายดีจริง ๆ ไม่ต้องกังวลและทำงานของคุณไปเถอะ ฉันจะรอคุณอยู่ที่บ้าน”ทิฟฟานี่ที่นั่งข้างแอเรียนกำลังเหม่อลอย ในขณะนั้น ในที่สุดเธอก็พบว่าเธอต้อวชดใช้สำหรับการเพลิดเพลินกับอาหารมื้อนี้ เธอมาหาของอร่อยเพื่อบรรเทาอารมณ์ที่ไม่ดีของเธอ แต่เธอกลับต้องมารู้สึกอิจฉาเมื่อเห็นปฏิสัมพันธ์ของมาร์คและแอเรียน ด้วยเหตุผลนี้ เธอจึงอุทานเสียงดัง“มาร์ค พอแล้ว คุณเคยเย็นชาและห่างเหินมาก่อน ทำไมตอนนี้คุณถึงดูเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง? คุณเป็นคนที่มีสองบุคลิกหรือว่าตอนนี้คุณเปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ ? ฉันสงสัยจริง ๆ นะมาร์ค!”ในไม่ช้ามาร์คก็เปลี่ยนน้ำเสียงและฟื้นคืนสู่ท่าทางปกติของเขา เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “เพลิดเพลินกับอาหารของคุณไปเถอะ อย่ายุ่งเรื่องของคนอื่น”ทิฟฟานี่กลอกตา "ก็ได้ คุณอ่อนโยนต่อแอริเท่านั้น ดูเหมือนว่าคุณจะมีสองบุคลิกจริง ๆ น่ากลัวชะมัด”แอเรียนใช้ผ้าเช็ดมือเช็ดมือตัวเองให้สะอาดก่อนที่เธอจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพูดกับมาร์คว่า “พอแล้ว ฉันกำลังทานอาหารอยู่ ฉันจะคุยกับคุณอีกทีภายหลังนะ อย่าทำงานจนเหนื่อยเกินไปล่ะ อย่าลืมพักผ่อนให้เพียงพอด้วย”หลังจากการโท
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 747 เธอยังเป็นลูกสาวของฉันนะ
คืนนั้นทิฟฟานี่นอนข้างแอเรียน ก่อนที่เธอจะผล็อยหลับไป เธอกระซิบว่า “ฉันยังคิดถึงเขามากอยู่เลย…”ทิฟฟานี่ระบายความรู้สึกทั้งหมดของเธอในคืนนั้น บางที นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมในวันรุ่งขึ้นเธอถึงดูเหมือนได้กลับไปเป็นทิฟฟานี่คนเดิมที่มีชีวิตชีวาและไร้กังวล ดูเหมือนว่าเธอได้ละทิ้งอดีตรวมทั้งแจ็คสันไปแล้วด้วย เธอได้ตัดสินใจที่จะเช่าบ้านอยู่กับธัญญ่าด้วยซ้ำลิเลียนสนับสนุนทิฟฟานี่ในการตัดสินใจครั้งนี้อย่างเต็มที่เพราะเธอเองก็เสียใจที่ต้องเห็นลูกสาวตัวเองต้องตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อที่จะได้ไปทำงานทันเวลา เธอได้เห็นลูกสาวตัวเองเหน็ดเหนื่อยทุกเช้า เธอจึงตั้งใจถอนเงินออมบางส่วนของตัวเองเพื่อช่วยลูกสาวของเธอเช่าอพาร์ทเมนต์ขนาดเล็กที่มีห้องนอนสองห้องที่ที่ลูกสาวของเธอและธัญญ่าจะหารค่าเช่ากันหลังจากที่ย้ายเข้าไปอยู่ในอพาร์ตเมนต์นั้น ทิฟฟานี่ก็รู้สึกว่าชีวิตของเธอง่ายขึ้นมาก ในที่สุดเธอก็สามารถนอนหลับได้อย่างเต็มอิ่มและสบายในตอนกลางคืนเพราะอพาร์ทเมนท์ที่เช่านั้นอยู่ตรงข้ามกับบริษัทที่ห่างออกไปเพียง 90 เมตรวันแรกที่ทิฟฟานี่ย้ายเข้าไปในบ้านนั้น เธอก็อยู่ในอพาร์ตเมนต์ทั้งวันเลยธัญญ่าทำงานหนักอย่างกับ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 748 โอกาสที่จะได้พบเจอกัน
ทิฟฟานี่คิดคำนวณค่าอาหารเย็นในใจ ดูเหมือนว่าอาหารเย็นมื้อนี้จะทำให้เธอเสียเงินเดือนเกือบหนึ่งเดือน อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกเธอเป็นหนี้บุญคุณซัมเมอร์ ท้ายที่สุดแล้วซัมเมอร์ก็ได้ซื้อของให้เธอมากมายและแน่นอนว่าพวกมันจะแพงกว่ามื้อนี้มากซัมเมอร์ถามอย่างเป็นกันเองว่า “แอเรียนครบกำหนดคลอดเมื่อไหร่เหรอ? มันค่อนข้างยากสำหรับเธอเพราะเธอไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระในระหว่างที่เธอตั้งครรภ์”“หนูก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ หนูคิดว่าน่าจะช่วงเดือนพฤษภาคมหรือมิถุนายน มาร์คได้เดินทางไปทำธุรกิจสักพัก เขาวิดีโอคอลหาเธอทุกวันเพื่อให้มั่นใจว่าเธอสุขสบายดี เขารักแอริจริง ๆ หนูภาวนาว่าเธอจะสามารถคลอดลูกได้อย่างปลอดภัย เมื่อถึงเวลานั้น เธอจะได้ไม่ต้องเสียใจอีก หนูไม่ได้เจอเธอมาหลายวันแล้ว ถ้าจำไม่ผิด มาร์คน่าจะเพิ่งกลับมาบ้านเมื่อสองวันก่อน” ทิฟฟานี่พูดคุยเรื่องชีวิตประจำวันกับซัมเมอร์อย่างผ่อนคลายธัญญ่าซึ่งนั่งอยู่กับพวกเขาดูแปลกไปและเคอะเขิน เธอพบว่ามันยากที่จะเข้าไปมีส่วนร่วมในการสนทนาของพวกเขา ดังนั้นเธอจึงเพียงแค่มองไปรอบ ๆ ร้านอาหาร ตาของเธอจับจ้องอยู่ที่ทางเข้า เมื่อจู่ ๆ เธอก็เห็นแจ็คสันเดินเข้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 749 ฉันเบื่อมันแล้ว
ทิฟฟานี่ยิ้มแล้วพูดว่า “คุณเวสต์ ปล่อยให้เขาไปใช้เวลากับแฟนสาวของเขาเถอะค่ะ คุณลากเขามาที่นี่ทำไม? ผู้หญิงคนนั้นดูค่อนข้างเด็กนะ เธอยังเป็นนักเรียนอยู่หรือเปล่า?”แจ็คสันพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย “เธอบรรลุนิติภาวะแล้วก็แล้วกัน”ทิฟฟานี่เลิกคิ้ว “อย่างนั้นเหรอ? ฉันไม่ดูไม่ออกเลยนะเนี่ย ดูเหมือนว่ารสนิยมของคุณจะเปลี่ยนไปนะ ไม่นานมานี้คุณเริ่มชอบเด็ก ๆ แล้วเหรอ?สีหน้าของแจ็คสันแย่ลง อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้พูดจาหยาบคายต่อหน้าผู้อาวุโส เขาทำได้เพียงปล่อยให้เธอเยาะเย้ยเขาแต่ซัมเมอร์นั้นตรงไปตรงมามาก เธอเริ่มล้อเลียนลูกชายของเธอกับทิฟฟานี่ “รสนิยมลูกนี่แย่จริง ๆ ! เด็กสาวคนนั้นมีเสนห์ตรงไหน? เธอทั้งผอมและธรรมดามาก เธอดูเหมือนจะไม่นำโชคมาสู่สามีและครอบครัวเลยนะ…”แจ็คสันใกล้จะระเบิดด้วยความโกรธ "พอเถอะ! ในเมื่อพวกคุณดูเหมือนจะไม่ชอบที่ผมอยู่ด้วย ถ้างั้นผมขอตัวก่อนได้ไหม? รอเดี๋ยว ผมจะไปขอให้ห้องครัวเตรียมอาหารของพวกคุณโดยเร็ว พวกคุณจะได้ไม่ต้องเยาะเย้ยผมอีก…”สีหน้าที่ไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซัมเมอร์ทันทีที่แจ็คสันลุกจากโต๊ะไป “ช่างเป็นลูกชายที่ไร้ยางอายและเนรคุณเสียจริง! หลังจากที่เลิก
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
