เมื่อมาร์คกลับบ้านเพื่อไปรับประทานอาหารกลางวัน แอเรียนก็เริ่มสอบปากคำบนโต๊ะอาหาร “แล้ว คุณเคยคบใครมากี่คนแล้ว?”คำถามนั้นดูเหมือนจะไม่มีที่มาที่ไปเลย มาร์คถามอย่างไม่ใส่ใจว่า “เธอถามทำไม?”แอเรียนเลิกคิ้ว "ไม่มีอะไร แค่สงสัย ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้ติดตามเรื่องที่ฉันอยากรู้เหรอ หืม? หรืออดีตของคุณเป็นสิ่งที่ห้ามพูดถึง?”เขาไม่ได้ตอบเธอโดยตรง แต่มาร์คกลับถามคำถามเบื้องต้นอีกครั้งว่า “เธอได้เป็นพยานในทุกช่วงเวลาในชีวิตของฉันตั้งแต่ที่ฉันอายุสิบแปด เธอยังจะต้องถามอีกเหรอ?”แอเรียนเริ่มหงุดหงิด “ฉันแค่ถามว่า: คุณมีความสัมพันธ์มาแล้วกี่ครั้ง? คุณต้องหักเลี้ยวนอกเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ?” เธอตอบก่อนจะเบ้ปากดวงตาของมาร์คมืดลงเล็กน้อย เขาเคยเห็นเธอโกรธเกรี้ยวกราดแบบนี้มาก่อนไหม? และยังดูน่ารักอย่างผิดกฎหมายอีกด้วย เขาบังคับความปรารถนาที่จะจูบริมฝีปากที่ย่นของเธอโดยแสร้งทำเป็นไอ “ฉันไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งที่เธอต้องห่วงนะ การรู้อดีตของคนอื่นมากเกินไปมักทำให้คน ๆ หนึ่งคลั่งไคล้คู่ชีวิตที่ไม่ผิดอะไรได้ เพราะฉะนั้น เธอเปลี่ยนความสนใจของเธอเป็นอย่างอื่นไม่ดีกว่าเหรอ?”น่าเสียดายที่ความอยากรู้ของเธอถ
มาร์ควางมีดและส้อมลงแล้วมองแอเรียน “ไหน ๆ เราก็พูดเรื่องนี้แล้ว ให้ฉันอธิบายเรื่องนี้กับเธอเลยก็แล้วกัน นั่นเป็นวิธีที่ฉันเคยคิดมาก่อน ฉันไม่เคยคิดที่จะไว้ใจผู้หญิงเลย แน่นอนว่าตอนนั้นฉันเห็นเธอเป็นแค่เด็กคนหนึ่งเท่านั้น เด็กที่แปลกและดูดี… เมื่อเธอโตขึ้นอย่างช้า ๆ ฉันก็ตระหนักว่าความรู้สึกของฉันที่มีต่อเธอเปลี่ยนไป อยู่มาวันหนึ่งฉันก็คิดว่า ถ้าฉันเลี้ยงดูเธอด้วยตัวฉันเอง เธอก็จะกลายเป็นคนเชื่อฟังและจะไม่ทรยศต่อฉัน จากวันนั้นเป็นต้นมา ฉันเฝ้ารอวันที่เธอกลายเป็นผู้ใหญ่ แต่น่าเสียดาย… เธอกลับไปตกหลุมรักคนอื่นในเวลาต่อมา คนอย่างฉันจะทนกับการที่คนอื่นมาแย่งชิงสิ่งที่ควรเป็นของฉันไปได้อย่างไร? ส่วนวิล… เธอไม่ได้เกลียดฉันเพราะเรื่องนั้นแล้วใช่ไหม? มันก็ดีเหมือนกัน มันไม่สำคัญหรอกในเมื่อเธอได้ตกหลุมรักฉันอย่างหมดใจแล้วฉันขอย้ำอีกครั้งว่าฉันไม่มีความคิดอะไรแปลก ๆ ครั้งแรกที่ฉันรู้สึกกับเธอคือหลังจากที่เธอเข้าสู่วัยสาวแล้ว ตอนนั้นเธอไม่ได้ถูกมองว่าเป็น 'เด็ก' แล้ว ฉันแก่กว่าเธอแค่สิบปี ดังนั้น เลิกสงสัยและหยุดจินตนาการเพ้อเจ้อได้แล้ว!”เธอยังคงเกลียดเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับวิลไหมอย
ทิฟฟานี่นั่งลงข้าง ๆ แอเรียนอย่างสบาย ๆ “เรามาจากชนชั้นแรงงาน เรายุ่งเกินไปที่จะหารายได้เพื่อเลี้ยงดูครอบครัวของเรา ต่างจากเธอที่นอนอยู่แต่ที่บ้านกับใครสักคนที่สามารถจ่ายทุกอย่างให้เธอได้ เราไม่มีทางเลือกเสียหน่อย ถูกไหม? หากเธอต้องการให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนเธอทุกวันก็บอกให้มาร์คจ่ายค่าบริการให้ฉันสำหรับการมาอยู่เป็นเพื่อนเธอสิแล้วฉันจะอยู่กับเธอตลอด 24 ชั่วโมงทุกวันเลยแหละฉันจะคุยกับเธอจนเธอเบื่อที่จะคุยกับฉัน จนเธอไม่อยากเห็นหน้าฉันอีกเลย! เอาล่ะ… ที่จริงแล้วเมื่อคืนฉันไล่ดูซีรีย์อยู่เพราะมันเป็นวันศุกร์ ฉันเกือบจะไม่ตื่นแล้วด้วยซ้ำ ให้อภัยฉันนะเพื่อนรัก!”แอเรียนพูดจาโผงผาง “ฉันอยากจะจ่ายเงินให้เธออยู่เป็นเพื่อนฉันมาก… เธอนี่มีความมุ่งมั่นเสียจริง แต่เธอจะไม่มาอยู่ดี กับเอริกเป็นยังไงบ้าง? เธอปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมในที่ทำงานได้แล้วหรือยัง?”ทิฟฟานี่เหลือบมองธัญญ่า “แน่นอน เมื่อมีธัญอยู่ ฉันจะสบายตลอด แม้แต่เจ้านายก็ยังเป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนปลาในน้ำที่บริษัท ฉันจะไม่ชินกับสิ่งนั้นได้อย่างไร?”ธัญญ่ายิ้มขณะที่เธอพูดแทรกว่า “ถูกต้อง เราสบายดี พี่แอริ… ท้องของพคุณโตขึ้นมาก เหมือ
แมรี่เริ่มกังวลเมื่อเห็นแอเรียนหัวเราะด้วยการละทิ้งโดยประมาท “แอริ ใจเย็น ๆ เธอหัวเราะมากจนท้องของเธอสั่นแล้ว ระวังหน่อย…"แอเรียนบังคับตัวเองให้หยุดหัวเราะ "ตกลง ตกลง ฉันจะหยุดหัวเราะ… หนูแค่สูญเสียการควบคุมไปเอง… แมรี่ คุณช่วยเอาขนมและเครื่องดื่มมาให้เราหน่อยได้ไหม?”ขณะที่แมรี่เข้าไปในครัว ทิฟฟานี่ก็หยิบโทรศัพท์ออกมาดูแอปส่งอาหาร “ฉันไม่ได้กินไก่ทอดมานานแล้ว ฉันอยากกิน เธอกินไก่ทอดได้รึเปล่าแอริ? แค่นิดหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกใช่ไหม?”หลังจากที่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แอเรียนก็ส่ายหัว “ฉันไม่คิดว่าฉันควรกินมัน ฉันอยากนะแต่ฉันต้องควบคุมตัวเอง… เธอรู้ไหม สั่งอะไรก็ได้ที่เธอต้องการเลย”“หนูจะไม่กินด้วยเหมือนกัน” ธัญญ่าบอก “สั่งสิ่งที่คุณต้องการเลย หนูจะอ้วนถ้าหนูกินมันมากเกินไป”“โถ่ ๆ ธัญกำลังจะมีความรัก” ทิฟฟานี่พูดด้วยน้ำเสียงที่ล้อเลียน “และเธอยังกลัวที่จะอ้วนด้วย เธอไม่เคยควบคุมอาหารมาก่อน ตอนนี้ฉันเป็นคนเดียวที่ไม่ควบคุมอาหาร ไม่เป็นไร เธอดูฉันกินและอิจฉาไปเลย”แอเรียนมองไปที่ธัญญ่า “ตอนนี้เธอกำลังเดทอยู่เหรอ? เขาคือใคร?"ธัญญ่ารู้สึกเขินอาย “มันยังไม่แน่นอน… อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระ
มาร์คบังคับตัวเองให้สงบลง “ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น… ผมคิดว่าเธอล้มหรืออะไรประมาณนั้น… มันไม่น่าจะเป็นปัญหาใหญ่ถ้าไม่มีอะไรใหญ่เกิดขึ้น”หลังการตรวจ แพทย์บอกว่า “มีสัญญาณของการคลอดก่อนกำหนด ตอนนี้คุณต้องระวัง เงื่อนไขเหล่านี้ถูกคาดการณ์ไว้แล้วและยังมีความเสี่ยงที่จะรักษาเด็กคนนี้ไว้ได้ ตอนนี้เธอจะต้องอยู่ในโรงพยาบาลเพื่อปกป้องทารกในครรภ์ เราจะต้องคอยสังเกตเธอ กรณีที่เลวร้ายที่สุด เธอจะต้องอยู่ในโรงพยาบาลจนคลอด โอกาสในการคลอดก่อนกำหนดมีสูงมาก แต่ตราบใดที่ทารกยังมีชีวิตอยู่จนถึงเดือนที่เจ็ด โอกาสที่ลูกจะรอดก็จะสูงมากเช่นกัน ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไปนะ แน่นอนว่ายิ่งเราเก็บทารกในครรภ์ไว้นานเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น”มาร์คได้เตรียมจิตใจไว้สำหรับเรื่องนี้แล้ว ดังนั้นเขาจึงสงบใจกับเรื่องนี้มาก “ก็ได้ ผมจะจัดการกับขั้นตอนการเข้าโรงพยาบาล ผมต้องการห้องวีไอพีด้วย ผมได้กำหนดมันแล้ว”หมอพยักหน้า “ตกลง เราจะไปเตรียมการที่จำเป็นทั้งหมดให้”แอเรียนรู้สึกหดหู่ใจเมื่อต้องพักรักษาตัวในโรงพยาบาลอย่างกะทันหัน “ฉันหัวเราะหนักเกินไปหรือเปล่า? ทำไมฉันต้องอยู่โรงพยาบาลด้วย...”“เธอทำให้ฉันตกใจ” ทิ
ทิฟฟานี่เปิดประตูพร้อมกับเครื่องประดับของซัมเมอร์ในมือ เมื่อเธอเห็นแจ็คสัน เธอก็จงใจดึงหน้า “คุณคงอารมณ์ดีสินะถึงได้มาทำธุระให้แม่แบบนี้”เขายกคางขึ้นและจ้องมองไปที่เธอ “ผมบังเอิญมีเวลาว่าง คุณมีปัญหาเหรอ?"เธอยื่นกล่องเครื่องประดับให้เขา “นี่ อันนี้แหละ”เขาเลิกคิ้ว “จะไม่ชวนผมเข้าไปข้างในหน่อยเหรอ? กลัวว่าผมจะพบว่าคุณเปลี่ยนบ้านของคุณให้เป็นถ้ำสุนัขหรือไง?”เขาประสบความสำเร็จในการดึงความโกรธแค้นของเธอออกมา “คุณอยากโดนตบไหมแจ็คสัน เวสต์? อยากเหรอ?"ธัญญ่าได้ยินความโกลาหลและโผล่หัวออกมาจากห้องนอน “ใครเหรอพี่ทิฟฟ์?”“แฟนเก่าของฉันเอง!” ทิฟฟานี่กัดฟันตอบธัญญ่าอ้าปากค้าง "โอ้… โอเค พวกพี่คุยกันเลย ฉันจะกลับไปอ่านหนังสือต่อ ฉันไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น!”แจ็คสันยังคงยั่วยุต่อไปหลังจากที่ธัญญ่าปิดประตูห้องนอน “อ้อ ใช่ ผมลืมไป คุณอยู่กับธัญญ่า คุณจึงทรมานเธอให้ทำความสะอาดที่นี่แทนคุณ คุณไม่ได้ตกลงที่จะออกไปพบอเลฮานโดรในสุดสัปดาห์นี้หรอกเหรอ? เกิดอะไรขึ้น? ยกเลิกแผนของคุณแล้วเหรอ?”ทิฟฟานี่วางมือบนสะโพกของเธอขณะที่เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะว่า “นั่นเป็นเรื่องของคุณเหรอ? การนัดเดทควรเป็
แจ็คสันเดินเข้ามาหาทิฟฟานี่อีกครั้ง “เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ? เรากลับมาคบกันงั้นเหรอ?”เธอเริ่มระวังและถอยกลับ “ฉันแค่ตั้งสมมติฐาน!”เขามองเธออย่างไม่ใส่ใจ “คุณไม่สามารถตั้งสมมติฐานได้ มันจะไม่เป็นพิธีการแต่อย่างใด คุณต้องฟังอย่างจริงจัง เราจะกลับมาคบกันแล้วผมจะเลิกกับคุณ แบบนั้นมากกว่า”เธออดทนกับเขาและพูดอย่างจริงจังว่า “ก็ได้ ตอนนี้เรากลับมาคบกันอย่างเป็นทางการแล้ว ทีนี้ก็ตาคุณเลย”วินาทีถัดมา แจ็คสันก็จูบเธอ เธอตกตะลึง ในไม่ช้าเธอก็ถูกโอบล้อมด้วยกลิ่นที่คุ้นเคยของเขา หัวใจของเธอสั่นไหวและเธอก็น้ำตาคลอเบ้าเล็กน้อยเช่นกัน หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เธอก็ฟื้นคืนสติและพยายามผลักเขาออกไป แต่เธอถูกเขาโอบกอดไว้แนบแน่นมาก จูบของเขารุนแรงและเร่าร้อน นั่นทำลายการป้องกันของเธอได้อย่างง่ายดายสุดท้ายเขาก็ปล่อยเธอไป เธอจ้องมองเขาทั้งน้ำตาที่คลอเบ้า "คุณกำลังทำอะไรอยู่? คุณกำลังล้อเล่นกับความรู้สึกของฉันเหรอ?”เขาดูจริงจัง "ไม่ เราเพิ่งกลับมาคบกันไม่ใช่เหรอ? มันเป็นแค่การจูบ มันแปลกตรงไหน?”เธอพูดไม่ออก การกลับมาคบกันของพวกเขาควรจะเป็นแค่เรื่องสมมุติ...เธอไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับเขา หลังจา
ธัญญ่ารู้สึกผิดหวังเล็กน้อย “อย่างนั้นเหรอ? แต่… เขาบอกว่าเขายุ่งอยู่เสมอ อย่างไรก็ตาม เขาจะตอบกลับข้อความของหนูภายในสิบนาทีเสมอ ไม่ว่าหนูจะส่งข้อความถึงเขาช้าแค่ไหน ถ้าเขาไม่สนใจหนู เขาคงไม่ตอบข้อความของหนูอย่างแน่นอน เขาเป็นแบบนั้นเสมอ บางทีเขาอาจจะช้าในการใกล้ชิดกับผู้คน อย่าทำให้หนูหมดความมั่นใจสิ หนูแค่อยากพบเขาและเลี้ยงอาหารเขาเพราะหนูค่อนข้างอยากรู้เกี่ยวกับเขาเฉย ๆ”ทิฟฟานี่รู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมที่จะกีดกันธัญญ่าเมื่อเธอพูดอย่างนั้น ทิฟฟานี่ไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ถ้างั้นก็ลองถามเขาโดยตรงเลย ดูสิว่าเขายินดีที่จะพบกับเธอหรือไม่ อย่าตีรอบพุ่มไม้”ธัญญ่าจึงรวบรวมความกล้าและส่งข้อความหาฮัช เขาดูเหมือนจะไม่กระตือรือร้นในการตอบกลับของเขา มันเป็นอย่างที่เธอพูด คำตอบของเขามักจะมาในเวลาประมาณสิบนาที เขาจะไม่ตอบข้อความของเธอภายในไม่กี่วินาที ดูเหมือนว่าเขาเพียงจะตอบข้อความของเธอเมื่อเขาว่างเท่านั้นหลังจากผ่านไปประมาณเก้านาที ฮัชก็ตอบกลับข้อความของธัญญ่า “ทำไมเราต้องมาเจอกันด้วย? ผมไม่คิดว่ามันจำเป็นนะ หากคุณมีอะไรที่ไม่แน่ใจ อย่าลังเลที่จะถามผม ผมจะช่วยชี้แจงข้อสงสัยของคุณ