Share
บทที่ 804 เด็กทารกที่กระปรี้กระเป่า
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 805 ให้อาหารหมูในคอกหมู
เมื่อสังเกตเห็นว่าทั้งแมรี่และมาร์คกำลังจ้องมองมาที่เธอ แอเรียนจึงเงยหน้ามองพวกเขา เธอสับสนเล็กน้อย “พวกคุณจ้องฉันทำไม?”มาร์คหัวเราะคิกคัก "ไม่มีอะไร ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่าตอนนี้ผิวของเธอดูสดใสขึ้นและร่างกายของเธอก็แข็งแรงขึ้น ฉันมีความสุขกับสิ่งนั้น กินให้อร่อยต่อเลย กินเยอะ ๆ เลย”มาร์คยิ้มแล้วเงียบ มันทำให้แอเรียนสูญเสียความอยากอาหารของเธอ เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกคุ้มกันและถูกบังคับให้เพิ่มน้ำหนักเหมือนหมูในคอกหมู แมรี่ยังอ้างว่าร่างกายของเธอมีสุขภาพที่ดีขึ้นและอวบอิ่มขึ้นมากในขณะนี้ เธอขมวดคิ้วและผลักกล่องอาหารกลางวันออกไป “ฉันไม่อยากกินแล้ว ฉันชั่งน้ำหนักเมื่อวานนี้และหนักกว่าเมื่อเดือนที่แล้วตั้ง 9 กิโลกรัม ถ้าตอนนี้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ ฉันอาจเป็นโรคความดันโลหิตสูงได้นะ”มาร์คขมวดคิ้ว “เธอจะผอมลงเองหลังจากที่คลอดลูกนะ หมอไม่ได้กล่าวถึงเรื่องนี้เลย ความดันโลหิตเธอจะไม่สูงหรอก กินเยอะ ๆ ไปเลย ตอนนี้เธอชินกับอาหารของแจ็คสันจนเธอไม่อยากอาหารของคนอื่นแล้วเหรอ? ถ้าเขาว่างฉันจะขอให้เขาทำอาหารให้เธออีก”ตอนนี้แอเรียนรู้สึกรำคาญแล้ว เธอปฏิเสธที่จะกินข้าวต่อ “ฉันไม่ต้องการ เขาเป็นคนที่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 806 คำขอโทษจากแจ็คสัน & บทที่ 807 ความลีลา การพูดคุยและเสียงเพลง
'ถ้าคุณไม่ไป คุณจะต้องเผชิญกับผลที่ตามมาด้วยตัวเอง ผมจะไม่มาหาคุณอีกแน่นอน' แจ็คสันส่งข้อความมาเพิ่ม อาจเพราะกลัวว่าเธอจะปฏิเสธเธอพูดไม่ออกอีกครั้งแล้วนึกถึงเหตุการณ์ที่เลวร้ายในตอนเช้า เขาได้ขอโทษแล้ว เธอไม่มีเหตุผลที่จะต้องขุ่นเคืองเขา อย่างไรก็ตาม การไปบ้านของเขามี… ความหมายที่ลึกซึ้งอย่างชัดเจน เธอควรจะไปดีไหม? เธอขัดแย้งกับตัวเองในใจเนื่องจากเธอไม่ต้องการที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่เป็นความลับระหว่างพวกเขาอย่างไรก็ตาม เธอกลัวว่าเขาจะไม่ติดต่อเธออีก เธอจึงถามใจตัวเอง เธอไม่ต้องการที่จะตัดความสัมพันธ์หรือการติดต่อกับเขา แล้วเธอก็ไม่ได้ต้องการที่จะให้เขาทำเช่นนั้นเช่นกันหลังจากที่คิดทบทวนแล้วเธอก็ยอมรับไปว่า: ‘ฉันจะไป ถ้าคุณสัญญาว่าคุณจะไม่ทำอะไรฉัน’ แจ็คสันไม่ได้ตอบ เขากลับขับรถมาหาเธอและบีบแตรแทน เธอรู้ว่าเขาหมายความว่าอะไร ขึ้นรถมา เขาจะขับให้เธอเองเธอขึ้นรถเขาไป “ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลย ฉันเดาว่าคุณก็เหมือนกันใช่ไหม? ไปหาอะไรกินกันเถอะ”“อเลฮานโดรชวนคุณไปดินเนอร์ ถูกไหม? ดูเหมือนว่าผมจะสำคัญต่อคุณมากกว่าเขา ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่ขอให้เขากลับไป” เขาพึมพำทิฟฟานี่หัวเราะแห้ง
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 808 ฉันปวดฉี่
เมื่อถึงจุด ๆ หนึ่งพวกเขาผล็อยหลับ ทิฟฟานี่ตระหนักว่าหูฟังและโทรศัพท์ของเธอวางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงอย่างเรียบร้อยเมื่อเธอตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น แจ็คสันน่าจะเก็บมันให้เธอ เมื่อเธอหลับไป จู่ ๆ เธอก็นึกถึงเมื่อตอนที่เธอตื่นมาเพราะหูฟังพันคอทุกครั้งที่เธอนอนคนเดียว...แจ็คสันตื่นแล้ว บนเตียงไม่มีวี่แววของเขาอยู่ แต่จุดของเขายังคงอุ่นอยู่ เธอได้ยินเสียงเคลื่อนไหวเบา ๆ จากข้างในห้องน้ำ เขากำลังอาบน้ำเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอทั้งรู้สึกโล่งอกและบางส่วนของหัวใจของเธอก็ละลายและถูกเติมเต็มด้วยความรู้สึกอบอุ่นอย่างสบายตัวเขายังคงอยู่ในห้องน้ำหลังจากที่เธอรอเป็นเวลาสิบนาที กระเพาะปัสสาวะของเธอเต็ม เธอจึงวิ่งไปที่ประตูห้องน้ำและเคาะ “เร็ว ๆ หน่อย ฉันปวดฉี่…”เขาเปิดประตูออกพร้อมกับยาสีฟันเต็มปาก “ก็เข้ามาฉี่สิ ทำอย่างกับว่าผมไม่เคยเห็นอย่างนั้นแหละ”มุมริมฝีปากของเธอกระตุก “มีมารยาทหน่อยได้ไหม? ออกไปเดี๋ยวนี้!"เธอบังคับให้เขาออกไปก่อนที่จะทำธุระและเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างช้า ๆ “เดินช้ากว่านี้ก็ได้นะ ยาสีฟันผมจะแห้งหมดอยู่แล้ว ช่วยมีเหตุผลกว่านี้ได้ไหม?” เขาถามอย่างขุ่นเคืองเธอจ้องเขาเข
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 809 การร่วมมือกันของแจ็คสันและธัญญ่า
เมื่อรู้สึกตัวได้ว่ากำลังสูญเสียการควบคุมของอารมณ์ ทิฟฟานี่จึงบังคับให้ตัวเองเย็นลง เธอไม่ได้วางแผนที่จะกลับไปคบกับเขา ดังนั้นเธอจึงไม่ควรไปกังวลเรื่องส่วนตัวของเขา “ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอย่างนั้นหรอก มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณ ฉันจะไม่มาที่นี่บ่อยขนาดนั้นด้วย เราสามารถเป็นเพื่อนกันได้ แต่คุณจะต้องชินกับการนอนหลับให้สบายโดยที่ไม่มีฉัน ฉันจะมานอนเป็นเพื่อนคุณในช่วงแรก ๆ เพราะมันเป็นช่วงปรับเปลี่ยนและมันจะยาก ฉันสามารถทำได้เท่านี้เพื่อชดเชยในสิ่งที่คุณเคยทำให้ฉันในอดีต… แค่นั้นแหละ เราต้องไปกันแล้ว”เขาบังคับให้ตัวเองเก็บอารมณ์ที่เกือบจะพังทลายเมื่อเขาได้ยินประโยคสุดท้ายของเธอ เธอยังคงจะมาอยู่เป็นเพื่อนเขา เขาได้ละทิ้งอัตตาของเขาไปหมดแล้ว ตราบใดที่เธอยอมที่จะมาพบเขา เขาก็จะไม่ปล่อยมือ เขาศรัทธาอย่างสูงสุดในทักษะการล่อผู้หญิงของเขาเขาเก็บอารมณ์ของเขาไว้ “ก็ได้… ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน”ทิฟฟานี่บอกลาแจ็คสันเมื่อพวกเขาไปถึงข้างล่างของคอนโดเธอ ที่ทำงานเธออยู่ฝั่งตรงข้ามนี่เอง เพราะฉะนั้น หลังจากที่เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วเธอจะรีบดิ่งไปที่นั่นทันทีธัญญ่าจ้องเธออย่างสงสัยขณะที่เธอเดินผ่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 810 คบซ้อน
ธัญญ่าสงบใจตัวเอง “พี่ทิฟฟานี่ คืนนี้คุณจะไปเจอพี่แจ็คสันไหม?” เธอถามอย่างระมัดระวังทิฟฟานี่ส่ายหัวอย่างไม่ลังเล “ไม่ เขาเพิ่งชวนฉันออกไปแต่ฉันปฏิเสธ”“ทำไมล่ะ?” ธัญญ่าถามทิฟฟานี่ตบเอวตัวเองเบา ๆ “ตัวยานี้เป็นครีม ตัวฉันมีกลิ่นอย่างกับยายแก่อายุ 70 กลิ่นอายของหญิงสาวผู้อ่อนเยาว์ของฉันหายไปหมดเลย ฉันไม่สามารถไปเจอแฟนเก่าด้วยกลิ่นนี้ได้หรอก เป็นไปไม่ได้ ฉันยังคงให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์ของฉันอยู่นะ”ความผิดหวังเล็กน้อยแวบผ่านดวงตาของธัญญ่า “หนูขอโทษ… หนูไม่ได้นึกถึงเรื่องกลิ่นเลย หนูเพียงคิดว่าคุณจะต้องรู้สึกดีขึ้นหลังจากที่แปะแผ่นยานั้น”ทิฟฟานี่ไม่ได้สังเกตเห็นความรู้สึกของธัญญ่า เธอจึงตอบไปอย่างไม่ได้คำนึงมัน “ฉันบอกเธอแล้วว่ามันไม่เจ็บ แต่เธอก็ยังยืนกรานที่จะ…”ธัญญ่าดึงเสื้อของทิฟฟานี่ขึ้นและดึงแผ่นยานั้นออกก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบประโยค แรงดึงนั้นทำให้เธอเจ็บและขณะที่เธอกำลังจะหันไปค้านธัญญ่า เธอก็ตระหนักว่าธัญญ่าได้ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำพลางดูเหมือนไม่พอใจแล้ว เธอจึงหยุดคิด ธัญญ่าโกรธเธอเหรอ? เธอจับมือธัญญ่าเมื่อธัญญ่ากลับมาและหลอกล่อเธอแบบเด็ก ๆ “โอ๋… ไม่เอาน้า ฉันไม่ได
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 811 เขาอีกแล้ว
แจ็คสันไม่ได้ตอบ เขาเพียงแต่จ้องข้อความนั้นด้วยสีหน้าโศกเศร้า คำว่า “อีก” ดูเหมือนจะเจิดจ้ากว่าคำอื่น ๆ ในข้อความนั้น นี่หมายความว่าอเลฮานโดรและทิฟฟานี่เจอกันเป็นบ่อยเมื่อไม่ได้รับคำตอบ ธัญญ่าก็หยุดคิดก่อนที่จะส่งข้อความไปอีก : ‘ฉันขอโทษเรื่องหายนะการลอกเลียนแบบงานนั้น ฉันไม่รู้มาก่อนว่าจริง ๆ แล้วเพื่อนออนไลน์ฉัน ฮัช คือเบคเค็ต ฮัชแมนจากบริษัทคุณและแน่นอนว่าฉันไม่รู้ว่าเขาจะทำแบบนี้ ฉันทำให้คุณต้องเดือดร้อนไปด้วย ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะความไม่ระวังของฉัน ฉันติดค้างคุณ ถ้าคุณอยากรู้อะไรเกี่ยวกับพี่ทิฟฟานี่ก็ถามฉันได้เลยนะ ฉันจะบอกคุณทุกอย่าง ฉันรู้ว่าคุณยังรักพี่ทิฟฟ์และฉันก็อยากให้คุณทั้งสองกลับมาคบกันอีก’เธอเหลือบมองทิฟฟานี่หลังจากที่ส่งข้อความนั้นก่อนที่จะเก็บโทรศัพธ์เข้าลิ้นชักโต๊ะทำงานตัวเองวันนี้พวกเธอเลิกงานเร็วและทิฟฟานี่ก็รอธัญญ่าที่กำลังเก็บของอย่างไม่เร่งรีบเพื่อที่จะได้กลับบ้านด้วยกันตามปกติ ธัญญ่าเงยหน้าและมองทิฟฟานี่ “ไม่ได้ต้องรอหนูหรอก คุณกลับบ้านไปก่อนเลย หนูคิดว่าหนูลืมบางอย่างไว้ที่บ้านริคกี้ หนูเลยจะรอกลับพร้อมกับเขาเพื่อที่จะได้ไปเอามัน”ทิฟฟานี่ไม่ได้คิดอะไ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 812 คุณอยู่กับเขาใช่ไหม?
ในขณะเดียวกัน อเลฮานโดรไม่ได้มาเพื่อชวนทิฟฟานี่ไปทานมื้อเย็นแต่เขามาเพื่อนำไวน์แดงราคาแพงมาให้เธอสองขวด “ครั้งที่แล้วคุณไม่ได้ไปชิมไวน์ ผมเลยนำมันมาให้คุณ เนื่องจากวันนี้ผมติดธุระที่ต้องทำ เราค่อยไปทานข้าวกันโอกาสหน้าแล้วกันนะ”ทิฟฟานี่รู้ดีว่าไวน์แดงที่เขานำมาให้นั้นมีราคาแพง ดูจากที่ขนาดลิเลียนยังชื่นชอบมัน ทว่าเธอกลับปฏิเสธอย่างแนบเนียน “ไม่เป็นไร… ฉันไม่ได้ชอบไวน์แดงขนาดนั้น ถ้าคุณให้ฉัน ฉันก็จะไมดื่มมันอยู่ดี เสียดายของเปล่า ๆ คุณเก็บไว้กินเองดีกว่า ฉันจะเลี้ยงมื้อเที่ยงคุณเมื่อคุณกับฉันมีเวลาว่างตรงกัน”อเลฮานโดรยืนกรานและบอกให้เจตต์ยัดไวน์เหล่านั้นใส่มือเธอ “ผมไม่ชอบถูกปฏิเสธ ผมให้คุณแล้ว เพราะฉะนั้นตอนนี้พวกมันเป็นของคุณ ผมไม่สนหรอกว่าคุณจะดื่มมันส์มาก หรือว่ามันจะเสียของรึเปล่า เท่านี้ก่อน ผมต้องไปแล้ว อีกอย่าง… คุณควรไปเยี่ยมเพื่อนคุณ แอเรียน บ่อยกว่านี้นะ” ทิฟฟานี่ตกใจ “คุณนี่รู้จักฉันดีมากจริง ๆ … คุณรู้จักเพื่อนฉันและสถานการณ์ของพวกเขา คุณรู้ทุกอย่างเลย”อเลฮานโดรให้คำตอบแบบไม่ผูกมัด “อย่างที่ซัน ซูเคยบอกเอาไว้ ‘ความรู้มาก่อนชัยชนะ ความสับสนมาก่อนความพ่ายแพ้’ เมื่อเ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 813 เขาก็มาอยู่ดี
”แล้ว… วันนี้อเลฮานโดรได้ติดต่อคุณไหม?” จู่ ๆ แจ็คสันก็ถามขึ้นมาเมื่อกลัวว่าเขาจะวิเคราะห์เธอมากเกินไป ทิฟฟานี่จึงหยุดคิดไปสองวินาทีก่อนจะปฏิเสธ “ไม่ คุณคิดว่าเขาจะมีเวลามากขนาดนั้นเลยเหรอ? มากพอที่จะติดต่อฉันทุกวัน? พอแล้ว ฉันจะวางสายล่ะ” แจ็คสันกำโทรศัพธ์แน่นและหน้าบึ้งเมื่อวางสาย เขาจ้องรูปที่ธัญญ่าส่งมาให้และความรู้สึกเขาก็พลุ่งพล่าน เห็นได้ชัดว่าวันนี้พวกเขาได้เจอกัน ทิฟฟานี่โกหกเขา… เขาสงสัยว่าจริง ๆ แล้วเธอไม่ได้อยู่บ้านด้วยซ้ำ! เขาทนไม่ได้ที่ต้องคิดว่าผู้หญิงของเขากำลังอยู่กับผู้ชายคนอื่น แม้ว่าพวกเขาจะยกเลิกการหมั้น แต่เขาก็ยังทำเครื่องหมายไว้ว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขาโดยไม่รู้ตัว จนถึงตอนนี้มันก็ยังไม่ได้เปลี่ยนไป เขาด้อยกว่าคนพิการคนหนึ่งอย่างไร? เขาเป็นผู้ชายที่ชอบลงมือเสมอ เขาจึงขับรถไปที่คอนโด ฯ ของทิฟฟานี่และโทรหาเธอเมื่อไปถึงที่หน้าประตูบ้าน “ผมอยู่หน้าบ้านคุณ เปิดประตูหน่อย"ทิฟฟานี่กำลังแช่น้ำในอ่างอาบน้ำและกำลังเพลิดเพลิน เมื่อถึงจุดนั้นเธอก็ต้องตื่นขึ้นมาทันที เธอรีบนำผ้าขนหนูมาพันรอบตัวและออกไปเพื่อเปิดประตู เธอประหลาดใจมากเมื่อเห็นแจ็คสัน “คุณมาทำอะไรที่นี
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
