พรรธน์ยศรับรู้ได้ถึงแรงสะอื้นไห้ของเจ้าหล่อน และเห็นว่าดวงตากลมโตของจอมใจนั้นอาบคลอไปด้วยน้ำตาและทางหางตาก็มีน้ำไหลตลอด เขารู้สึกเจ็บปวดไม่แพ้เธอหรอกตอนนี้ และตัวเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงรู้สึกเจ็บปวดเพียงแค่เห็นน้ำตาของจอมใจ แต่ก็สลัดความรู้สึกนั้นทิ้งไปเมื่อความร้อนรุ่มกลางหว่างขามันเร่งเร้าให้เขารุกหล่อนต่อ
“อ่า...อื้อ” เสียงร้องครางกระเส่าหวานดังลอดออกมาแทนเสียงสะอื้นไห้ เมื่อปากหนาดูดเร่าขบเม้มซอกคอระหงมาถึงเนินอกอวบอูมของหล่อน สองมือใหญ่ผละเคลื่อนจากหัวไหล่ที่กดไว้มากอบกุมสองเต้าผ่านเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของตัวเอง
“อ่า...เธอเนี่ยติดมือไวเหมือนกันนะจอม” เมื่อได้กอบกุมเต้าบีบเคล้นความอวบอิ่มผ่านเสื้อก็รับรู้ได้ถึงยอดอกที่ตื่นตัวแข็งสู้มือตัวเองจึงเอ่ยเย้ยหยันเจ้าของเต้า
“ค่ะ ติดมือไว ทำสิคะ ตอนนี้จอมพร้อมจะเป็นเมียพี่แทคแล้ว จอมอยากเป็นเมียพี่แทค” เธอตอบกลับอย่างประชดแล้วก็ต้องแอ่นเด้งยกอกขึ้นตอบสนองไปอย่างเผลอไผล เมื่อปากหนาของเขาก้มลงกัดเม้มยอดอกผ่านเสื้อ ความรู้สึกเหมือนถูประจุไฟฟ้าช็อตร่างก็เกิดขึ้น ทั้งร้อนทั้งเสียวในท้องน้อยในตอนนี้
“อืม...ฉันรู้ว่าเธอพร้อมจอม เพราะเธออยากเป็นเมียฉันมาตลอดนี่ วันนี้ฉันจะทำให้เธอสมหวัง แต่อย่าลำพองใจไปว่าฉันจะพิศวาสหรือรักเธอล่ะ เพราะที่ฉันทำตอนนี้แค่หน้าที่ของผัวเท่านั้น อีกอย่างเธอแต่งงานมาเป็นเมียฉัน ฉันก็ต้องใช้งานดีกว่าออกไปหาผู้หญิงข้างนอกเสี่ยงโรคอีก แถมเปลืองเงินด้วย สู้หิวแล้วเอาเธอไม่ดีกว่าเหรอจอม” เขาเก่งนักกับการพูดทำร้ายจิตใจของจอมใจ และมันก็ได้ผล เธอเจ็บแต่ก็ต้องกัดฟันฝืนกลืนความเจ็บไว้ในอก เพราะตอนนี้ความร้อนรุ่มและเสียวในท้องน้อยกำลังเล่นงาน
“พี่แทค...ใจร้ายกับจอมจังเลยนะคะ เกลียดจอมมากขนาดนั้นเลยเหรอ อ่ะ...อื้อ” แล้วท้ายประโยคก็หลุดเสียงครางกระเส่าออกมาเมื่อปากหนาของเขากัดงับยอดอกทั้งสองผ่านเสื้อสลับกันไปมา แถมมือยังบีบนวดเร่าเคล้นคลึงไปด้วย
“ใช่! ฉันเกลียดเธอจอม” แล้วเขาก็จัดการถอดเสื้อเชิ้ตเธอออกอย่างรวดเร็วด้วยความนึกรำคาญ พอเสื้อตัวใหญ่ถูกถอดออก สองเต้าอวบอูมที่ขยำก่อนหน้าก็เปิดเผยออกมาให้เห็นเต็มสองตา มันใหญ่พอดีมือและขาวเนียน แถมยอดอกที่กัดเม้มผ่านเสื้อก็สีชมพูระเรื่อ
“อ่า...ให้ตายสิ ร่างกายเธอสวยเป็นบ้า ผิวขาวอย่างกับน้ำนม หัวนมก็ชมพูอีก อ่า...อืม” แล้วเรียวลิ้นสากของพรรธน์ยศก็ตวัดเลียและดูดเร่ายอดอกที่เต่งตึงทั้งสองข้างสลับกันไปมา สองมือใหญ่ก็ทำหน้าที่บีบนวดเคล้นเต้าพอดีมือไปด้วย
“อ่ะ...พี่แทค จอม..อื้อ...”
หล่อนไม่รู้จะพูดอะไรดี คำพูดของเขามันอัดจุกที่อก แต่ตอนนี้ร่างกายกลับอยากให้เขาสัมผัสมากกว่านี้ เกิดมาไม่เคยต้องมานอนแก้ผ้าเปลือยอกให้ผู้ชายมาก่อน นี่คือครั้งแรกของเธอ ผิวขาวนวลเนียนแดงระเรื่อขึ้นเมื่อเจ้าของร่างเขินอายไปกับคำพูดของเขา
“คิดจะเป็นเมียฉันควรจะรู้ไว้ว่าฉันเซ็กซ์จัด กินดุ เดี๋ยวเธอจะรู้เองว่าฉันกินดุแค่ไหน”
พูดจบเขาก็กระชากผ้าห่มโยนทิ้งลงเตียงแล้วจัดการกระชากถอดกางเกงบ็อกเซอร์ตัวเองที่ให้หล่อนยืมใส่ออก ส่วนของตัวเองก็ถอดทิ้งตามกันไปติดๆ แล้วความอหังการที่ผงาดตัวเต็มลำกายนั้นก็เปิดเผยต่อสายตาพร่ามัวไปด้วยน้ำตาและแรงสวาทของจอมใจ
“พะ...พี่แทค!” เธอตกใจกับความใหญ่โตของเขา ตอนอยู่ในกางเกงมันไม่ได้น่ากลัว พอออกมาแบบนี้มันน่ากลัวเหลือเกิน เมื่อมองดูและเทียบกับแขนเธอ มันใหญ่กว่าแขนเธออีก แถมมันยังยาวและเต็มไปด้วยเส้นเลือดและสีก็ดำทะมึนอีกด้วย
“ทำไม นี่คือสิ่งที่เธออยากได้นี่ จะเป็นเมียฉันก็ต้องรับมันให้ได้จอม”
เขากดแนบเอ็นเนื้ออวบใหญ่ของตัวเองไปกับเนินสวาทอวบอูมของหล่อนที่มีสนามหญ้าสีดำขึ้นปกคลุมบางๆ พรรธน์ยศเคลื่อนตัวลงไปนอนซุกหน้ากลางหว่างขาเรียวเล็กของจอมใจเพื่อสัมผัสและดูความเป็นสาวของหล่อนให้เต็มตา ‘โอว์...สวยมาก อวบนูนดีเป็นบ้า อ่า...น่าดูดเลียที่สุด’ นี่คือเสียงร้องในใจของเขาเมื่อได้มองความโหนกนูนสวยงามของภรรยาแสนเกลียดน้ำหน้าแล้วก็อดจะก้มซุกหน้าลงไปหาไม่ได้
“พะ...พี่แทคอย่า อ่ะ...อื้อ”
เธอบอกห้ามเขาพร้อมสองมือดันหัวของเขาออกจากหว่างขาตัวเอง เพราะสิ่งที่เขาทำมันน่าเกลียดเกินกว่าจะมองดูได้ แต่เขากลับไม่ยอมผละหน้าออก แถมยังรุกเร่าเธอจนรู้สึกทรมานจนบอกไม่ถูก ร่างเปลือยของจอมใจเหนียวเหนอะหนะเมื่อเหงื่อไคลผุดซึมขึ้น ตามขมับและหน้าผากก็เต็มไปด้วยเหงื่อเม็ดโตๆ
“อ่า...ให้ตายสิจอม อ่า...หวานเป็นบ้า อืม...”
พรรธน์ยศกำลังหลงไปกับความงามของจอมใจ หลงไปกับน้ำหวานของหล่อนในตอนนี้ แม้จะเกลียดชังไม่ชอบหน้ามากแค่ไหน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะช่วงชิมความสวยที่อาบคลอไปด้วยน้ำสวาทสีขาวข้นของหล่อน มันเหนียวหนืดติดลิ้นดี แถมยังมีรสหวานอีกด้วย เกิดมาตัวเขาเองก็ไม่เคยทำแบบนี้ให้กับคู่นอนเลยสักครั้ง แต่กับจอมใจเขากลับอยากทำแบบนี้ตั้งแต่ที่เห็นความอวบอูมกลางหว่างขาของหล่อน
“อ่า...พะ...พอเถอะพี่แทค จอมมะ...ไหว อ่า...จอมร้อนไปหมดแล้ว อื้อ...” เธอแอ่นเด้งบิดเอวเล็กถอยหนี แต่แขนใหญ่ทั้งสองก็กอดรั้งเอวเล็กของเธอไว้ แถมเรียวขาทั้งสองก็ชี้ค้างกลางอากาศเมื่อหุบเข้าหากันไม่ได้เมื่อมีร่างใหญ่แทรกอยู่กลางหว่างขา
“อ่า...พอได้ยังไง นี่คือหน้าที่เมียของเธอจอม อ่า...หวานลิ้นเป็นบ้า อ่า...อืม” เขาดูดเร่าคลอเคลียถูไถปลายลิ้นไปกับกลีบสวาทอวบอูมพร้อมกับดูดเม้มเม็ดเกสรสีชมพูระเรื่อไปด้วย
“อ่า...ตะ...แต่จอมไม่ไหวแล้ว จอมร้อน อ่า...พะ...พอเถอะค่ะ จอมอยากอาบน้ำ ...อย เจ็บ!” แล้วเธอก็ต้องร้องครางเสียวออกมาเมื่อเขาดุนดันนิ้วเข้ามาในความคับแน่น เธอรู้สึกเจ็บเมื่อถูกรุกเร่า
“อ่า...เล็กเป็นบ้า” เขาดึงมือตัวเองออกมาดูดเลียแล้วก็เคลื่อนตัวผละจากหว่างขาของเธอไปคร่อมทับร่างเปลือยสวยงามของหล่อนอีกครั้ง ก่อนจะกดแนบเอ็นเนื้ออวบใหญ่ของตัวเองเสียดสีไปกับกลีบสวาทฉ่ำแฉะของหล่อน
“อ่ะ...ยะ...อย่านะพี่แทค อย่าเข้ามานะ พี่แทคใหญ่เกินไป อ่ะ...ยะ...อย่า...กรี๊ด...เจ็บ!”
เขาไม่ฟังคำขอร้องของเธอเลยสักนิด เขากรีดตัวกระแทกจ้วงอัดเข้ามาในท้องเธอเต็มลำกายจนจุกขยับตัวไม่ไหวในตอนนี้ เธอเจ็บร้าวตรงน้องสาวที่เขาแทรกตัวผ่านเข้ามาจนยากจะอธิบายในตอนนี้ ส่วนพรรธน์ยศเผลอยิ้มน้อยๆ ออกมาเมื่อรับรู้ว่าสิ่งกีดขวางที่ตัวเองกระแทกผ่านเข้ามาก่อนหน้าคือเยื่อพรหมจรรย์ของจอมใจก็อดภาคภูมิใจไม่ได้
พรรธน์ยศปล่อยร่างอวบอิ่มของภรรยาคนสวยของตัวเองยืนข้างอ่างอาบน้ำเพื่อรอให้ตัวเองเปิดน้ำผสมน้ำในอ่างให้ได้อุณหภูมิพอดี และเพียงเวลาไม่นานก็ได้น้ำที่พอดีและอุณหภูมิพอดี เขาก็อุ้มจอมใจลงไปนอนแช่ในอ่างแล้วตามด้วยตัวเขาลงไปนั่งในอ่างซ้อนหลังภรรยา“อ่ะ...พี่แทค อืม...” เธอครางกระเส่าเมื่อปากหนาของเขาเริ่มจูบคลอเคลียกับต้นคอระหงเลื้อยมายังหัวไหล่เนียนมายังแผ่นหลัง“อ่า...หอม ขนาดมีเหงื่อยังหอมขนาดนี้ ขอบคุณนะทูนหัว ที่วันนี้แต่งงานกับพี่ และพี่ดีใจที่พี่ไม่ล่มงานแต่งงานของเรา ขอบคุณที่ขวัญหนีไปและทำให้พี่ได้เจ้าสาวแสนสวยคนนี้มา” เขาพึมพำกับหัวไหล่เปลือยของเธอพร้อมสอดมือโอบกอดมาด้านหน้าเคล้นคลึงสองเต้าอวบใหญ่ล้นมือไปด้วย“อ่ะ...อื้อ ถ้าย้อนเวลากลับไปวันนั้นอีกครั้ง จอมก็จะยังแต่งงานแทนพี่ขวัญค่ะ เพราะจอมรักพี่แทค จอมอยากเป็นเจ้าของพี่แทคมาตลอด อ่ะ...ชูว์ เบาๆ พี่แทค จอม...อ่า...เสียว” เธอจับมือใหญ่ที่ขยุ้มขยำหน้าอกตนเองให้ผ่อนแรงลงอีกนิดเมื่อเขาบีบแรงเกินไป“อ่า...แล้วก็ได้เป็นเจ้าสาวสมดั่งใจหวัง และที่สำคัญตอนนี้ได้ครองหัวใจพี่ด้วย จอมเป็นเหมือนยาชั้นดีที่หล่อเลี
ร่างเล็กที่เคยผอมบางเพรียวระหงตอนนี้อวบอิ่มและกำลังเดินอุ้ยอ้ายถือตะกร้าผักเข้ามาในบ้าน ตั้งแต่ง้อกันสำเร็จ เขาก็ได้รับของขวัญในเย็นนั้นคือจอมใจกำลังตั้งครรภ์ลูกของเขา เขากำลังจะเป็นพ่อคน และทั้งคู่ก็พากันย้ายมาอยู่บ้านสามี เพราะพรรธน์ยศเป็นห่วงแม่ที่เริ่มอายุเยอะแล้วอยู่คนเดียว และจอมใจก็เห็นด้วย เพราะที่บ้านขวัญใจพี่สาวก็กลับมาอยู่บ้านแล้ว ตอนนี้จึงสบายใจที่พี่สาวอยู่ดูแลพ่อกับแม่แทนตัวเอง “ไปเก็บผักสวนครัวหลังบ้านเหรอจ๊ะทูนหัว” เขาที่เพิ่งกลับมาจากทำงานก็รีบถามสาวใช้ทันทีว่าภรรยาตัวเองอยู่ไหน พอรู้ก็รีบมาหาและเห็นร่างอุ้ยอ้ายของหญิงท้องแก่อีกสองเดือนก็จะคลอดเจ้าตัวเล็กเดินถือตะกร้าผักบุ้ง ผักคะน้าเข้ามาในบ้านพอดี “ค่ะ พี่แทค เพิ่งมาถึงเหรอคะ?” “ครับ เหนียวตัวจังเลย เก็บผักมาเหงื่อคงเยอะแน่เลย ไปอาบน้ำกันเถอะ” เขาเดินมาโอบประคองภรรยาที่ถือตะกร้าผักในมือแล้วยื้อแย่งจากมือส่งให้สาวใช้ที่เดินตามหลังภรร
“ไม่หย่า! กลับมาอยู่ด้วยกันนะ ให้โอกาสพี่นะ ที่ผ่านมาพี่มันไม่ดีจริงๆ ปากไม่ดีและนิสัยก็ไม่ดี ให้พี่ได้แก้ตัวกับสิ่งที่ผ่านมานะ พี่จะเป็นสามีที่ดีของจอม กลับมาอยู่กับพี่นะคนดีของพี่” เขายื่นมือคว้ามือเล็กมากุมไว้แน่นด้วยกลัวเธอจะวิ่งหนี“โอกาสเหรอคะ? จอมถามหน่อยเถอะ พี่แทคจะให้จอมกลับไปทำไม ในเมื่อในใจพี่แทคไม่เคยมีจอม พี่แทคไม่เคยมีผู้หญิงคนนี้ แล้วจะรั้งจอมไว้ทำไมคะ?” หัวใจดวงน้อยเจ็บทุกครั้งเมื่อต้องย้ำกับตัวเองว่าเขาไม่เคยรักตน“ใครบอกว่าพี่ไม่เคยมีจอม ถ้าไม่มีจอม พี่จะทำแบบนี้เหรอ พี่ไม่เคยคุกเข่าให้ใครเลยนะนอกจากจอมคนเดียวที่คู่ควรกับการคุกเข่าของพี่ กลับมาอยู่ด้วยกันนะทูนหัว ดูพี่สิ ตอนนี้สภาพพี่แย่มาก กินไม่ได้ นอนไม่หลับเพราะคิดถึงเมีย กลับบ้านเรานะทูนหัว” พรรธน์ยศอ้อนทันทีพร้อมกับดึงมือเล็กมาลูบไล้แก้มสากที่ซูบตอบลงของตัวเองเมื่อเขาพูดนั่นแหละ จอมใจถึงได้มองหน้าหล่อๆ ของสามี เพิ่งสังเกตว่ามันซูบลงไปเยอะจริงๆ ดวงตาก็คล้ำโบ๋เหมือนคนไม่ได้หลับได้นอน“แล้วทำไมจอมต้องสนใจพี่แทคด้วยคะ ก็ในเมื่ออีกไม่กี่นาทีข้
“กลับมาอยู่บ้านเรานะลูก” ทิพย์มณีเอ่ยพร้อมกับลูบแผ่นหลังเล็กของลูกสาว ส่วนภูธิปก็ทำเช่นเดียวกันกับภรรยา ตอนนี้พ่อแม่ลูกกอดกันกลม“กลับมาอยู่บ้านเรานะจอม พี่ขอโทษนะที่เห็นแก่ตัว ตอนนี้พี่คิดได้แล้ว” ขวัญใจเดินมาโอบกอดทั้งสามอีก เป็นภาพที่ดูแล้วอิ่มใจมากสำหรับคนที่เดินผ่านไปมา ส่วนรเณศและหนึ่งฤทัยก็ได้แต่หันมาส่งยิ้มให้กันแล้วพากันเดินถอยไปอยู่เงียบๆ ในมุมของตัวเอง เพื่อให้ทุกคนเคลียร์ใจกัน“จอม...พี่ขอโทษนะ ที่ก่อนหน้านี้พี่เห็นแก่ตัว พี่ขอโทษจริงๆ พี่รักจอมนะน้องพี่ ให้อภัยพี่นะจอม” เมื่อทั้งสี่คนผละออกจากกัน ขวัญใจก็จับมือเล็กของน้องสาวมากุมแน่นเพื่อขอให้น้องยกโทษให้กับความผิดของตัวเองที่ผ่านมา“ตอนนี้พี่เขารู้แล้วว่าพี่เขาควรอยู่ตรงไหน” ทิพย์มณีเอ่ยเสริม“ใช่ลูก กลับมาอยู่ด้วยกันนะ กลับมาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวเราเหมือนเดิม ตอนนี้พี่เขาสำนึกผิดแล้วและพ่อก็ให้อภัยพี่เขาแล้ว อย่าแบกความทุกข์ไว้คนเดียวเลยนะลูก และอย่าหนีไปแบบนี้อีกรู้ไหมพ่อกับแม่เป็นห่วงมากแค่ไหน โดยเฉพาะพ่อแทคเขาเป็นห่วงเรามากนะจอม&rdq
หนึ่งฤทัยพาจอมใจมากรุงเทพฯ มาถึงตั้งแต่เช้ามาแวะที่คอนโดของเพื่อนรักก่อน เพื่อรอเวลานัดกับพรรธน์ยศที่หน้าสำนักงานเขตเพื่อไปจดทะเบียนหย่ากับสามี จริงๆ รู้ว่าเพื่อนไม่ไหว แต่ทำยังไงได้เมื่อเพื่อนอยากมาหย่าให้ขาดจากสามี แม้จะรักแต่ยอมเจ็บปวดดีกว่าปล่อยไว้นาน ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “เราไปเปิดประตูก่อนนะ สงสัยพี่เป๊กมาแล้วน่ะ” หนึ่งฤทัยบอกเพื่อนรักแล้วเดินไปเปิดประตูห้องทันที แล้วก็จริงเป็นรเณศจริงๆ ถึงเดินกลับมาพร้อมกับผู้มาใหม่และปิดประตูไว้เหมือนเดิม “เป็นยังไงมั่งจอม โอเคไหม พร้อมไหม” รเณศถามหญิงสาวพร้อมนั่งลงโซฟาตัวที่ว่างตรงข้ามเธอ ส่วนหนึ่งฤทัยก็เดินไปนั่งลงที่เดิมข้างเพื่อนรัก “แล้วจอมไม่โอเคได้ไหมล่ะพี่เป๊ก ไม่โอเคก็ต้องโอเคแหละ ไปกันเถอะค่ะ จอมไหว ตอนนี้ก็ใกล้ได้เวลานัดแล้ว” เธอบอกชายหนุ่ม&n
เลขาแจ้งว่ามีคนมาขอพบอยู่ข้างล่าง เขาจึงถามว่าใคร พอรู้ว่าเป็นรเณศก็รีบให้ขึ้นมาหาตัวเองที่ห้องทำงานทันที ทันทีที่รเณศมาถึง พรรธน์ยศก็ถามทันทีว่าอีกฝ่ายมาทำไม และก็เห็นว่าในมือของอีกฝ่ายมีซองเอกสารสีน้ำตาลมาด้วย รเณศไม่ตอบ แต่กลับเดินมาดึงลากเก้าอี้นั่งโดยไม่สนใจว่าเจ้าของห้องทำงานจะเชิญชวนหรือไม่ “อะไร?” พรรธน์ยศถามเสียงห้วนเมื่อเห็นซองเอกสารในมืออีกฝ่ายที่โยนมาทิ้งตรงหน้าตัวเอง “เปิดดูสิ” รเณศตอบสั้นๆ พร้อมเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ยกขาไขว่ห้างด้วยท่าทางสบายๆ พรรธน์ยศรีบหยิบซองเอกสารเปิดออกมาดูทันทีว่ามันคือซองอะไร พอไล่สายตาอ่านก็ถึงกับขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความโกรธ สันกรามปูดโปนขึ้นทันที มือใหญ่ก็กำเอกสารในมือแน่น “ใบหย่างั้นเหรอ?” “เซ็นซะ จะได้เสร็จธุระของฉัน” รเณศเอ่ยสั่งอีกฝ่าย&nb