ตอนที่ 65 ความเข้าใจที่ลึกซึ้ง

หลังจากวันที่ภูผาป่วยและฉันได้ดูแลเขา ความสัมพันธ์ของเราก็ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง ความเย็นชาที่เคยมีระหว่างเราค่อย ๆ สลายไป แทนที่ด้วยความเข้าใจและความห่วงใยที่มากขึ้น ภูผาไม่ได้เก็บตัวอยู่ในห้องทำงานตลอดเวลาเหมือนเมื่อก่อน แต่เขามักจะมาใช้เวลาอยู่ในห้องนั่งเล่น หรือห้องสมุดที่ฉันอยู่ด้วย

ในวันหนึ่ง ขณะที่ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุด ภูผาเดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารกองโต เขาเดินตรงไปยังโต๊ะทำงานเล็ก ๆ มุมห้อง และเริ่มทำงานอย่างเงียบ ๆ

ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขาเป็นครั้งคราว สังเกตเห็นว่าวันนี้ภูผาดูเคร่งเครียดกว่าปกติ ใบหน้าของเขาดูซีดเซียวเล็กน้อย และเขามักจะนวดขมับอยู่บ่อยครั้ง

ฉันตัดสินใจที่จะเดินเข้าไปหาเขาช้า ๆ “คุณดูเหนื่อย ๆ นะคะ มีอะไรรึเปล่าคะ”

ภูผาเงยหน้าขึ้นมองฉัน ดวงตาของเขามีความเหนื่อยล้าปรากฏอยู่ “ก็แค่… เรื่องงานนิดหน่อย” เขาตอบเสียงแผ่ว

“คุณควรพักผ่อนบ้างนะคะ” ฉันเอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกเป็นห่วง “อย่าหักโหมมากเกินไป”

ภูผาถอนหายใจออกมาอย่างช้า ๆ “ฉันรู้” เขาพูดต่อ “แต่บางครั้งมันก็เลี่ยงไม่ได้”

ฉันพยักหน้าอย่างเข้าใจ ฉันรู้ดีว่าเขาทุ่มเทให้กับงานมากแค่ไหน โดยเฉพาะหลังจากที่บริษัทข