เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่2.ชลาลัย
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-11-27 11:19:39ชลาลัยเดินตามแม่บ้านเข้าไปด้านใน นึกแปลกใจกับสถานที่ ที่ธาดาให้เธอเข้ามารอพบไม่น้อย ไม่ใช่ห้องรับแขกอย่างที่ควรจะเป็น แต่ที่นี่มันคือบ้านหลังกะทัดรัด บรรยากาศรอบบ้าน ชวนให้รู้สึกแปลกประหลาดจนขนหัวลุก ภายในบ้านตบแต่งด้วยโทนสีขาว และที่ทำให้ชลาลัยต้องกลืนน้ำลายลงคอก็คือ รูปถ่ายมากมายหลายช่วงอายุ ของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่วางอยู่บนโต๊ะ และแขวนอยู่ตามฝาผนัง ตากลมโตมองไล่ไปตามรูปภาพเหล่านั้น ก่อนจะไปสะดุดกับรูปภาพบานใหญ่ ขนอ่อนพากันเรียงตัวเมื่อเห็นหน้าคนในรูปชัดเจน
“ฟ้าริน...นี่มันอะไรกัน!” ไวเท่าความคิดชลาลัยถอยหลังหนี เมื่อเห็นว่าคนที่อยู่ในรูปคือใคร ก่อนจะสะดุ้งสุดตัว เมื่อแผ่นหลังชนเข้ากับอะไรบางอย่าง แรงปะทะทำให้เธอเสียหลักจนเกือบล้ม ดีที่ได้แขนของเขาจับยึดช่วงเอวเอาไว้
“ขอบคุณค่ะ” เอ่ยขอบคุณเมื่อตั้งสติได้ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน ตากลมโตมองมือใหญ่คร้ามแดด ที่ลงน้ำหนักบีบลงมาที่ช่วงเอวของเธออย่างแรง
“คุณ!” กลิ่นเหงื่อเจือกลิ่นบุหรี่ที่ลอยมาเข้าจมูก ทำให้ชลาลัยรู้ว่าคนที่เธอชนเป็นผู้ชาย พยายามหันกลับไปมองด้านหลัง แล้วก็ต้องตกใจสุดขีด เมื่อถูกดันไปจนชิดกับผนังห้อง ใบหน้าด้านข้างแนบไปกับแผ่นไม้กระดานเย็นเฉียบ หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำ เมื่อถูกกระทำอย่างอุกอาจ นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน ผู้ชายคนนี้เป็นใคร
“ปล่อยนะ ช่วยด้วย!” ไม่มีเวลาคิดนาน ไม่ว่าคนข้างหลังจะเป็นใคร ชลาลัยก็ไม่อยากรู้ กล้าทำอย่างนี้กับเธอ เขาก็คงไม่ใช่คนดี
“ปล่อยฉันนะ!” คำสั่งของหญิงสาวไม่เป็นผล นอกจากมือที่จับจะไม่ปล่อยแล้ว เจ้าของมือยังเพิ่มน้ำหนัก จนชลาลัยเจ็บร้าวไปทั่วทั้งเอว
“กลัวเหรอ!” เสียงแหบพร่าที่เอ่ยถาม ทำให้ขนอ่อนของหญิงสาวลุกชัน ประโยคสั้น ๆ แต่ทำให้ชลาลัยกลัวจับใจ หญิงสาวตั้งสติ เธอจะมาตายที่นี่ไม่ได้ รวบรวมเรี่ยวแรงที่ยังเหลืออยู่ ดิ้นรนต่อสู้สุดกำลัง เพื่อหนีจากการคุกคามของเขา
“ฉันเป็นแขกของพ่อเลี้ยงธาดา! ถ้านายไม่อยากมีปัญหากับพ่อเลี้ยง ก็ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!” ริมฝีปากหยักยกขึ้นด้วยความสะใจ สมเพชหญิงสาวในใจ เอาชื่อธาดามาอ้างเพื่อเอาตัวรอด เขานี่แหละพ่อเลี้ยงธาดาและเป็นคนที่อยากให้เธอตายมากที่สุด
“รู้ไหมว่าคุณกำลังสั่งใคร!” เสียงห้าวทุ้มเอ่ยถาม มือที่บีบอยู่บริเวณช่วงเอวเลื่อนลงไปที่สะโพก แล้วลูบไล้ไปมา ชลาลัยสะดุ้งเฮือก เมื่อแผงอกของเขาเบียดลงมาบนแผ่นหลังของเธอ
“กรี๊ดดด!” ทันทีที่มือหนาลูบลงบนต้นขา ชลาลัยก็กรีดร้องออกมาสุดเสียงพยายามดิ้นหนีพร้อมกับปัดมือที่รุกรานออกอย่างรังเกียจ เธอต้องไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ต่อให้พ่อเลี้ยงธาดารวยล้นฟ้า เธอก็ไม่อยากเจอกับเขาแล้ว
“ฮ่า ๆ ๆ แค่นี้ยังน้อยไป คุณยังต้องกรีดร้องอีกเยอะ ชลาลัย...” เสียงแหบพร่ากระซิบชิดใบหูบาง น้ำเสียงที่เขาใช้เรียกชื่อเธอ ทำให้ชลาลัยตัวชาอย่างไม่มีสาเหตุ
“นี่มันอะไรกัน คุณเป็นใคร รู้จักฉันได้ยังไง ปล่อยฉันนะเดี๋ยวนี้นะ!”
“อยากเจอผมไม่ใช่เหรอ อย่าใจเสาะสิครับ เรายังไม่ได้คุยกันเลย” คำพูดของเขาทำให้ชลาลัยตกใจแทบสิ้นสติ เขาคือพ่อเลี้ยงธาดาอย่างนั้นเหรอ
“พูดเรื่องอะไรของคุณ ปล่อยนะฉันจะกลับ!”
“ดั้นด้นมาถึงที่นี่แล้ว จะกลับง่าย ๆเลยหรือ”
“ฉันมาเรื่องงาน ถ้าที่นี่ไม่มีงานฉันก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ให้เสียเวลา ปล่อย!”
“กำลังจะแต่งงานไม่ใช่เหรอ ไอ้ทินกรมันเด็ดไหมล่ะ ลองกับผมสักยก ถือว่าเพิ่มประสบการณ์”
“เลวที่สุด!”
“ถ้าอย่างผมเลว อย่างคุณเรียกว่าอะไร!” ธาดาตวาดเสียงกร้าว ความอดทนเริ่มหมดลง
“พูดอะไรของคุณ! ปล่อยนะ! ฉันบอกให้ปล่อย!”
“ผู้หญิงที่ชอบแย่งของคุณอื่น นอนแบให้ผู้ชาย
ง่าย ๆ น่าจะรู้นะว่าผมหมายความว่ายังไง” คำพูดของธาดาทำให้ชลาลัยเดือดจัด เข้าใจแล้วว่าทำไมธาดาถึงคุกคามเธอ เขาน่าจะเกี่ยวข้องกับฟ้าริน ที่นี่มีรูปถ่ายของฟ้ารินเต็มไปหมด สมองเริ่มไล่เลียงเรื่องราว ฟ้ารินเคยเข้าไปฝึกงานในบริษัทของพ่อเธอ และมีประเด็นชู้สาวกับคนรักของเธอ ทินกรเป็นคนหน้าตาดี อบอุ่นและเอาใจเก่ง เป็นหนุ่มในฝันของผู้หญิงหลาย ๆ คน หลังจากที่เธอจับได้ฟ้ารินก็หายตัวไป เธอไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นหายไปไหน จนกระทั่งมาเจอรูปถ่ายของเธอที่นี่ ธาดาเกี่ยวข้องอะไรกับฟ้าริน เขารู้อะไรมาถึงได้มากล่าวหา และกำลังทำเรื่องชั่วช้ากับเธอ“หยุดนะคุณธาดา คุณไม่มีสิทธิ์มา กล่าวหาฉันแบบนี้ คุณรู้อะไรมา คุณเกี่ยวข้องอะไรกับฟ้าริน ปล่อย แล้วฉันจะอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้คุณฟัง”
“ไม่จำเป็นเลยชลาลัย คุณไม่จำเป็นต้องแก้ตัวอะไร รู้แค่ว่าน้องสาวกับหลานของผม ‘ตาย’ เพราะฝีมือคุณ!”
“อะไรนะ!” เหมือนถูกของแข็งฟาดลงที่ศีรษะอย่างแรง เมื่อได้ยินคำว่าตาย ที่ธาดาจงใจเน้นให้เธอฟังชัด ๆ ฟ้ารินตายแล้ว แล้วหลานที่เขาพูดถึงคือใคร เธอรู้แค่ว่าฟ้ารินแอบคบกับทินกร เมื่อเธอจับได้เด็กนั่นก็หายตัวไป
“ไอ้ทินกรผัวคุณ มันหลอกน้องสาวผม มันทำร้ายน้องสาวผม ไม่สิคุณต่างหากที่ฆ่าน้องสาวผม!”
“หยุดนะคุณธาดา! ฉันไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น ฉันกับทินกรรักกัน น้องคุณต่างหากที่แทรกเข้ามา โอ๊ย!” ใบหน้าสวยบิดเบี้ยว เมื่อคนข้างหลังจับเธอกระแทกกับผนัง
อย่างแรง“คุณจะพูดยังไงก็ได้ จะใส่ร้ายน้องผมยังไงก็ได้ น้องผมตายไปแล้วนี่!”
“จะเอายังไงก็พูดมา จะให้ฉันรับผิดชอบยังไง จะให้ฉันชดใช้ให้คุณยังไง! ต้องการเท่าไรก็พูดมา!” ใบหน้าคมเข้มตึงขึ้น เมื่อชลาลัยพูดจบประโยค คนรวยคงถนัดใช้เงินฟาดหัว แต่เงินของเธอไม่สามารถซื้อความแค้นในใจเขาได้ ยิ่งเธอท้าทายธาดาก็ยิ่งโมโหมากขึ้น
“คุณได้ชดใช้แน่ ชลาลัย!”
“โอ๊ย!” ชลาลัยร้องไม่ออก เมื่อถูกกดลงกับพื้น โดยมีร่างสูงใหญ่ทาบทับอยู่ด้านหลัง มือแกร่งกระชากกางเกงตัวสวยจนขาดวิ่น ชลาลัยตกใจแทบสิ้นสติ เมื่อถูกจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว กรีดร้องออกมาสุดเสียง เมื่อธาดากระชากกางเกงชั้นในจนขาดติดมือไปอีกชิ้น
“กรี๊ดดด! ช่วยด้วย!”
“ร้องเลย ร้องออกมาดัง ๆ รู้หรือยังว่าเวลาทำให้คนอื่นเจ็บปวด มันเป็นยังไง!”
“คุณธาดา! คุณกำลังเข้าใจผิด เรื่องนี้ฉัน
อธิบายได้”“เข้าใจผิดเหรอ เข้าใจผิดใช่ไหม!” น้ำเสียงเกรี้ยวกราดเปล่งรอดไรฟันออกมา เมื่อธาดาเริ่มคุมตัวเองไม่อยู่ มือแกร่งกดมือหญิงสาวไว้บนศีรษะ มืออีกข้างปลดหัวเข็มขัดออก รูดซิปกางเกง แล้วจับลำรักที่ตั้งผงาดไปจ่อที่ช่องทางรักจากด้านหลัง ก่อนจะอัดกระแทกเข้าไปจนสุดทาง
“กรี๊ดดด!” ชลาลัยกรีดร้อง เจ็บจนจุก ร่างกายเหมือนถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ เธอไม่ได้ไร้เดียงสา จนไม่รู้ว่าสิ่งที่เขายัดเข้าไปคืออะไร เธอถูกตรึงไว้ด้วยร่างสูงใหญ่ ใบหน้าเขาเป็นอย่างไร เขาอยู่ในสภาพไหนเธอไม่มีโอกาสได้รู้เลย
“บัดซบ!” ชายหนุ่มคำรามลั่น เมื่อแน่ใจว่าสิ่งที่ขาดออกจากกันคืออะไร เลือดสีข้นไหลทะลักอาบลำรัก เมื่อเขาถอนตัวตนออกมา
“ชลาลัย!” เสียงแหบพร่าคำรามลั่น จับเธอพลิกกลับมาเผชิญหน้า ตาคมเข้มจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าสวยซีดเผือด เหงื่อเม็ดใหญ่ซึมออกมาตามหน้าผากและไรผม ปากบางขบเข้าหากันจนห้อเลือด เพื่อข่มกลั้นความเจ็บปวด
“กรี๊ดดด!” กรีดดร้องอีกครั้ง เมื่อคนเหนือร่างกระแทกลำรักเข้ามาอีกครั้งกัดฟันข่มความเจ็บปวด เมื่อเขาทำกับร่างกายของเธออย่างป่าเถื่อน
บทล่าสุด
เชลยรักมัจจุราช ตอนที่15.อโหสิกรรม
ฝนที่ตกลงมาอย่างไม่มีสาเหตุ ทำให้ชลาลัยตกใจกลัว เธอไม่รู้ว่าด้านนอกมีคนอยู่หรือไม่ เพราะทุกครั้งที่มืดลงเธอจะปิดประตูห้องนอน ขังตัวเองเอาไว้ ตะเกียงดับเพราะลมที่พัดแรง ยิ่งทำให้เธอกลัวมากขึ้นไปอีก หญิงสาวนอนกอดตัวเองในความมืด ผ้าห่มที่บัวผันเอามาให้ช่วยเธอได้มาก เพราะหนาวจนจับขั้วหัวใจ น้ำตาพากันไหลลงมาอีก เมื่อคิดถึงคำพูดของคุณหมอ เธอต้องกินอาหารให้ครบห้าหมู่ และดื่มนมมาก ๆ เจ้าตัวเล็กในท้องจะได้แข็งแรง หมอจะรู้ไหมว่าสิ่งที่เธอได้กินในแต่ละวันคืออะไร ข้าวเปล่ากับผักต้มและน้ำปลา บางวันมีไข่ต้มมาด้วย แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา ต่อให้เขาจัดอาหารดี ๆ มาให้ เธอก็กินไม่ลง ฟ้ารินบอกอะไรกับพี่ชายของเธอ ธาดาถึงได้เกลียดชังเธอขนาดนี้ ถ้าเธอออกไปจากที่นี่ได้เมื่อไร เธอจะไม่มีวันย้อนกลับมา ธาดาจะไม่ได้เห็นหน้าลูก เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ น้ำตาก็ไหลออกมาอีก ธาดาคงไม่อยากเห็นหน้าลูก เพราะเขาไม่ต้องการลูกต้องแต่แรกแล้ว ลูกคือเครื่องมือแก้แค้นของเขา เธอจะไม่มีวันให้ใครมาทำร้ายลูกของเธอ จะพาเขาไปหาที่อยู่ใหม่ แล้วใช้ชีวิตกันสองคน แค่คิดก็มีความสุขแล้ว ไม่ว่าธาดาหรือทินกร ก็ไม่มีใครได้แตะต้องลูกของเธอ
เชลยรักมัจจุราช ตอนที่14.แก้แค้นสำเร็จแล้ว
บัวผันมาหาหญิงสาวตอนบ่าย หญิงสูงวัยกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ เมื่อเห็นสภาพของเธอ “คุณน้ำขา ลุกขึ้นมากินอะไรสักหน่อยนะคะ ป้าเอาข้าวมาให้” ที่ผ่านมาชลาลัยได้กินแต่ข้าวกับผักต้ม ร่างกายถึงได้ผ่ายผอม พักหลัง ๆ คนเฝ้าประตูบอกว่าเธอไม่แตะอาหารเลย จึงทำให้ผอมลงไปอีก “ฉันไม่หิวค่ะป้า” “ไม่หิวก็ต้องฝืนนะคะ เห็นแก่นายน้อยนะคะ คุณน้ำไม่ใช่ตัวคนเดียวอีกแล้ว จะทำอะไรก็นึกถึงลูกบ้างนะคะ” บัวผันเกลี้ยกล่อม น้ำตาไหลอาบแก้ม เพราะสงสารคนที่อยู่ในท้อง นายน้อยไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย ทำไมต้องมารับกรรมที่พ่อแม่ทำไว้ “ดื่มนมสักนิดนะคะ ป้าเอานมมาให้ด้วย” ชลาลัยน้ำตารื้นหัวตา คงแค่มื้อนี้มื้อเดียว พรุ่งนี้กับข้าวของเธอ คงมีแค่ข้าวกับผักต้มตามเดิม “ป้าวางนมไว้ตรงนั้นนะคะ ดึก ๆ ฉันจะลุกมากิน” บอกให้คนแก่สบายใจ แต่เธอไม่คิดจะดื่มมัน “ผ้าห่มค่ะ กลางคืนอากาศหนาว ห่มอีกชั้นนะคะจะได้อุ่นขึ้น” “ขอบคุณนะคะป้า ฉันจะไม่ลืมบุญคุณของป้าเลย” พูดจบชลาลัยก็หลับตาลง เป็นอันจบบทสนทนา บัวผันมองโซ่ที่ขาสลับกับใบหน้าที่ซีดเผือดของหญิงสาว ต้องโ
เชลยรักมัจจุราช ตอนที่13.ชดใช้
หลังจากตรวจเสร็จ คุณหมอหนุ่มก็เข้ามารายงานอาการของคนป่วยให้เจ้าของไร่ทราบ ธาดาตกใจจนพูดไม่ออก เมื่อรู้ว่าชลาลัยตั้งท้อง เร็วเกินไปหรือเปล่า ชลาลัยมาอยู่ที่นี่ยังไม่ถึงเดือน เธอท้องแล้วเหรอ ตั้งแต่วันนั้น เขาก็ไม่ได้ไปหาเธออีก คนของเขารายงานว่าเธอไม่ยอมกินอาหาร ร่างกายซูบผอมจนล้มป่วย แล้วยังมาท้องอีก แบบนี้ร่างกายเธอจะรับไหวเหรอ “มึงจะบอกกูได้หรือยังว่าเธอท้องกับใคร อย่าบอกนะว่าท้องกับมึง” พชรถามเมื่อเพื่อนไม่ตอบจึงสรุปเอาเอง ธาดาไม่ปฏิเสธ ยิ่งทำให้คุณหมองงหนักขึ้นไปอีก เกิดอะไรขึ้น ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แล้วทำไมถึงอยู่ในสภาพนั้น หน้าตาผิวพรรณบ่งบอกให้รู้ว่าเธอไม่ใช่คนแถวนี้ “ไม่ปฏิเสธ แสดงว่าจริง เกิดอะไรขึ้น ทำไมมึงให้เธออยู่อย่างนั้น ไหนจะโซ่ที่ขาอีก มึงรู้ไหมว่ามันบาดขาเธอจนเป็นแผลลึก เล่ามาเลยนะ เล่ามาให้หมด ไม่อย่างนั้นกูจะแจ้งความให้ตำรวจมาจับมึง” พชรขู่ ธาดายกมือกุมขมับ พร้อมกับถอนหายใจออกมา “ไว้กูจะเล่าให้ฟังทีหลัง มึงว่าอาการเธอเป็นยังไงนะ” หมอหนุ่มกลอกตา เมื่อเพื่อนไม่ยอมปริปาก ดีที่ยังเป็นห่วงเธอบาง “คนท้องนะมึง ถ้าไม่กินข้า
เชลยรักมัจจุราช ตอนที่12.ใครอีกคนในท้อง
ธาดาวางหญิงสาวลงบนแคร่ไม้ไผ่ โดยมีบัวผันช่วยเหลืออยู่ไม่ห่าง “ทำไมต้องทำรุนแรงด้วยคะ” บัวผันถาม พร้อมกับใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดไปบนเนื้อตัวของหญิงสาว หญิงสูงวัยหัวใจกระตุก เมื่อเห็นแผลเป็นทางยาวที่เท้าและตามตัวของเธอ “ป้าก็เห็นว่าเธอคิดหนี” ธาดาตอบพร้อมกับถอนหายใจออกมา ไม่พอใจที่ถูกคนที่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็กตำหนิ “แล้วคุณดินทำอะไรคะ เธอถึงคิดหนี” “ป้าไม่รู้อะไรอย่าพูดดีกว่า” “ค่ะ ป้าจะไม่พูด จะไม่ยุ่งกับคุณดินอีก แต่ป้าขอนะคะ อย่าทำร้ายเธออีกเลย แค่นี้เธอก็เจ็บเจียนตายแล้วค่ะ” บัวผันตัดบท นางไม่รู้ปัญหาของสองคนนี้ นางก็จะไม่ยุ่งอีก ธาดาเป็นคนมีเหตุผล แต่สิ่งที่เขาทำกับชลาลัยมันมากเกินไป จนนางทนไม่ไหว “ขอโทษครับป้า” ธาดาขอโทษที่เผลอใช้คำพูดไม่ดีกับบัวผัน “ไม่เป็นไรค่ะป้าไม่โกรธ คุณดินเป็นคนมีเหตุผล ป้าเชื่อว่าที่คุณดินทำ คุณดินต้องคิดมาแล้วถึงทำ” บัวผันประชดให้คนหนุ่ม ธาดากลอกตาไปมา ตกลงป้าบัวผันเป็นคนของใครกันแน่ ทำไมไปอยู่ข้างชลาลัย “ออกไปสิคะป้าจะเช็ดตัวให้คุณน้ำ” บัวผันไล่เจ้านาย ที่ยังยืน
เชลยรักมัจจุราช ตอนที่11.ลงโทษ
ชลาลัยมองเห็นไฟทางบนถนน ภูเขาที่อยู่อีกฟากถนนตั้งตระงาน ทอดเงาทะมึนมาบดบังแสงไฟ มองแล้วคล้ายกับเงาของผู้ชายร่างสูงใหญ่ ยืนจังก้าขวางอยู่ตรงนั้น ชลาลัยหอบหายใจถี่ ๆ รู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ จังหวะที่วิ่งมาถึงบริเวณทุ่งโล่ง สายลมพัดมากระทบผิวกาย รู้สึกเย็นยะเยือกจนจับขั้วหัวใจ ขนอ่อนพากันเรียงตัว ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เมื่อเห็นรถยนต์จอดอยู่ริมถนน “นั่นครับรถ” เสกหันมาบอก ชลาลัยยิ้มตอบ ใบหน้าหญิงสาวเต็มไปด้วยความหวัง อีกนิดเดียวเท่านั้น อีกห้าสิบเมตรเธอก็จะถึงรถ หลังจากนั้นเธอก็จะหลุดพ้นเสกที่วิ่งนำหน้าหยุดชะงัก แล้ววิ่งออกไปอีกทาง ชลาลัยตกใจกับการกระทำของเด็กหนุ่ม ไม่ทันได้คิดนาน แสงไฟฉายและสปอร์ตไลท์ก็สว่างขึ้น แสงไฟดวงใหญ่จับอยู่ที่ตัวเสก ไม่ว่าเสกจะวิ่งไปทางไหนไฟก็ส่องตามไป ไฟฉายอีกดวงถูกส่องมาที่หน้าเธอ ชลาลัยทำอะไรไม่ถูก ล้มทั้งยืนเมื่อเห็นว่าคนที่ส่องไฟมาที่หน้าเธอเป็นใคร “จับไอ้เสกไว้!” สิ้นคำสั่งชายฉกรรจ์กลุ่มใหญ่ก็วิ่งตามเสกไป ชลาลัยถอยหนี ใช้มือปัดป้องตัวเอง เมื่อฝ่ามือใหญ่คว้าลงมาที่ต้นแขน “คิดว่าหนีผมพ้นเหรอ! ร้ายมากนะ มิน่าเมื
เชลยรักมัจจุราช ตอนที่10.หนี
ชลาลัยมองข้าวในถาด ก่อนจะนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงนอน อยู่ ๆ ก็ไม่อยากกินอาหาร ความรู้สึกตื่นเต้นดีใจที่จะได้ออกไปจากที่นี่หายไปจนหมดสิ้น หลังจากนัดเวลากับเสก หญิงสาวก็ทิ้งตัวลงบนเตียงนอน เวลาแค่ไม่กี่วันที่อยู่ด้วยกัน ทำไมเธอถึงรู้สึกกับธาดามากมายขนาดนี้ คงเพราะเขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ พยายามบอกตัวเองว่าไม่ได้รู้สึกกับสิ่งที่เขาทำ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับว่าเธอกำลังหลอกตัวเอง ถ้าธาดารู้ว่าเธอไม่ได้เป็นคนทำให้ฟ้ารินเสียชีวิต เขาจะรู้สึกอย่างไรกับเธอ ความเกลียดชังที่เขามีต่อเธอจะเบาบางลงบ้างไหม “ลาก่อนนะคุณธาดา หวังว่าเราคงไม่ต้องมาเจอกันอีก” บอกลาเขาในใจ จากกันครั้งนี้คงไม่ได้เจอกันอีก เป็นอีกวันที่ธาดาไม่มีสมาธิทำงาน ชายหนุ่มพาตัวเองออกมาท้ายไร่ ดูผลผลิตที่กำลังจะได้เก็บเกี่ยวในอีกไม่นาน ทำตัวให้ยุ่งที่สุด จะได้ไม่ต้องคิดถึงเธอ รอให้เธอตั้งท้องเขาจะพาเธอไปส่งที่บ้าน ถึงเวลานั้นคงไม่ต้องมาเจอกันอีก ปีนี้ลำไยราคาดีกว่าทุกปี เพราะช่วงที่ราคาตกต่ำ เกษตรกรพากันตัดต้นทิ้ง เขาบอกให้ทุกคนอดทน และทำแบบที่เขาทำ แต่ชาวบ้านก็ทนไม่ไหว ที่ลำไยของชาวบ้านขายไม่ได้ราคา เพราะผลผลิตไม่ได้มาตร
บางทีคุณอาจจะชอบ
เมื่อรักต้องลับ ( 18+)
หญิงเพียว40.3K viewsเด็กเสี่ย NC-25
C90.6K viewsบทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋84.3K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี62.6K viewsดวงใจแสนเสน่หา
พราวนภา79 viewsซีรี่ส์ รักระห่ำคนเถื่อน
Priyada28 viewsแผนร้ายพิชิตใจยัยเมียเด็ก
ญาณิน51 viewsรักนี้อยู่ในออฟฟิศ
Tawan miki19 views
