บทที่ 11 ถูกวางยา 1

“บังเอิญฉันไม่ใช่คนที่ถูกซื้อได้ด้วยแหวนวงเดียวซะด้วยสิ”

“ถ้าอย่างนั้น ผมจะต้องแลกกับอะไร อย่าบอกนะว่า ธุรกิจของตระกูลจ้าวทั้งหมดน่ะ เรื่องนั้น ผมคงให้คุณไม่ได้หรอกนะอลิศ” เขายกแก้วน้ำสีม่วงเข้มในมือขึ้นจิบบ้าง

“ช่างเถอะ ผมก็แค่หยั่งเชิงดูเท่านั้นแหละ ถึงยังไง ไม่ช้าก็เร็ว คุณก็ต้องสวมแหวนวงนี้อยู่ดี ถึงตอนนั้น ต่อให้คุณยังไม่อยากวางทุกอย่าง ก็คงต้องวางล่ะนะ เอาล่ะ เลิกพูดเรื่องเครียดๆ แล้วมาทานอาหารกันเถอะ” เขาชวน แล้วตักซุปหูฉลามใส่ในถ้วยเล็กมาวางตรงหน้าเธอ ไม่รู้ว่าอลิศตาฝาดไปหรือเปล่า ที่มองเห็นวี่แววของความเจ้าเล่ห์พาดผ่านดวงตาคู่นั้นของเขาเพียงชั่วแวบก่อนจางหาย

“ได้ข่าวว่า คุณรับพ่อบ้านคนใหม่จากเมืองไทย มาแทนพ่อบ้านคนเก่าที่เพิ่งตายไปใช่ไหม”

“ดูคุณจะขยันให้คนไปรายงานเรื่องของฉันจังนะคะ”

“อย่าประชดผมสิอลิศ ถึงเราจะไม่ได้รักกัน แต่ถึงยังไงผมกับคุณก็กำลังจะนอนเตียงเดียวกันแล้วนะ ผมก็ต้องรู้เรื่องของคุณเอาไว้บ้างสิ อย่าหาว่าผมเรื่องมากเลยนะ ผมว่า คุณไม่ควรจะรับพ่อบ้านส่วนตัวมาเลย คุณน่าจะรับแม่บ้านมากกว่า ให้ผู้ชายที่ไม่ใช่แฟนหรือสามีอยู่ใกล้ตัวมากๆ แบบนั้น ผมว่ามันไม่