Share

บทที่ 99

Penulis: Meowmao
last update Terakhir Diperbarui: 2025-11-07 01:50:29
หลังจากกินข้าวกันอิ่มแล้ว เรย์ก้เอ่ยคำขอบคุณแก่รสาและอาสาลงมาส่ง ตอนแรกเธอก็ปฏิเสธแต่ต้องยอมเพราะเขาเองก็ยอมกินข้าวเป็นเพื่อนเธอ

“แล้วจะมาที่นี่อยู่อีกหรือเปล่า?” เรย์ถามขณะที่กำลังเดินลงบันไดไปกับร่างบาง

“อืม…ก็อาจจะต้องมาแหละ ก้มาจนกว่าจะครบเดือนหนึ่งตามที่บอกเขาไป แต่…ฉันขอมาหานายได้ไหม? แบบว่าฉั
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 111

    วันนี้ทั้งวันดารินทร์กับนกทำอะไรด้วยกันหลายอย่างมาก แต่ละอย่างก็ล้วนเป็นเลือกที่เกี่ยวกับเด็กที่เป็นเพียงก้อนเลือดเท่านั้นเอง“วันนี้ไปไหนมาทั้งวัน” วินทัพเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าดารินทร์กลับมาเสียค่ำมืด“ซื้อของกับนกน่ะค่ะ รินแวะกลับคอนโดมาด้วยเอาของไปเก็บน่ะค่ะ…” เรียกว่าซ่อนน่าจะเหมาะกว่า เพราะกลัวเข

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 110

    มืออันสั่นเทาของดารินทร์สั่นอย่างควบคุมไม่อยู่ เหงื่อเริ่มผุดขึ้นตามไรผม ตอนนี้ร่างบางไม่รู้เลยว่าต้องทำอะไรยังไงต่อไป เพราะมันเป็นสิ่งที่เธอไม่อาจจะควบคุมได้ และไม่ทันคิดว่ามันจะเกิดขึ้น“ถ้าพี่วินรู้…เขาจะทำยังไงนะ” ดารินทร์คิดไม่ตกกับเรื่องนี้ ยอมรับวว่าคิดไว้หลายอย่าง แต่เป็นอย่างเดียวที่ดารินทร

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 109

    เมื่อรสาถูกพาตัวออกไปวินทัพก็หันกลับมาหาดารินทร์แล้วพาเธอเดินเข้าห้องไป ทิ้งให้ลูกน้องอีกสองคนยืนเฝ้าธามเอาไว้ ธามที่เห็นแบบนั้นก็เค่นหัวเราะออกมา“น่าสนใจดีนี่”เมื่อลากดารินทร์กลับเข้ามาภายในห้อง เขาก็จับข้อมือของเธอขึ้นมาดู ก็พบว่าช้ำจนขึ้นเป็นสีม่วง ๆ รอบข้อมือเลย“เจ็บหรือเปล่า” เขาถามด้วยน้ำเส

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 108

    หลังจากที่ได้นอนพักไปหลายชั่วโมงดารินทร์ก็ตื่นขึ้นมา พบว่าเป็นช่วงเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว ภายในห้องนอนของเธอถูกปิดมืดสนิท มีเพียงแสงไฟจากด้านนอกของเมืองเท่านั้นที่ส่องเข้ามาภายในความมืดของห้องที่มีเพียงเธออยู่ร่างบางลุกจากเตียงนอนช้า ๆ ก่อนจะเดินออกไปโซนห้องทำงานด้านนอก ก็พบว่าไร้เงาของเจ้าของห้องทำงาน

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 107

    หลังจากที่ดารินทร์ป้อนข้าวคนดื้ออย่างวินทัพเสร็จเขาก็ยอมกินยาและเดินกลับเข้าไปนอนง่าย ๆ ดารินทร์จึงไปจัดการตัวเองเพื่อเตรียมตัวทำงานต่อ วันนี้เธอยังไม่ได้งีบหลับสักนาทีเลยด้วยซ้ำ“หาว~” ร่างบางหาวออกมาฟอดใหญ่ขณะที่กำลังเคีลยร์เอกสารในส่วนที่สำคัญเพื่อเตรียมให้คนป่วยเซ็นหลังตื่น“คุณดารินทร์…ยังไม่ได

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 106

    หลังจากที่ลูกน้องของวินทัพเอาสิ่งที่ดารินทร์ต้องการมาให้แล้ว ร่างบางก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาและตนเองจนแล้วเสร็จ กว่าจะเรียบร้อยก็ทำเอาร่างบางหอบเหนื่อยไปหลายรอบ เพราะเขาขัดขืนอยู่ตลอด แถมบางครั้งยังลืมตามามองค้อนใส่เธออีกด้วย หลังจากดารินทร์จัดการตัวเองเรียบร้อยก็เดินกลับมาหาเขาที่เตียงนอน ยื

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status