로그인공유
ตอนที่5.
최신 업데이트:
2025-02-26 14:30:43ตอนที่5.
“เสียงใคร.. ทำไมคุ้นๆ”
วีรนุชชะงักแล้วค่อยๆ เงยหน้าขึ้นจากหมอนทันที พร้อมกับที่มีแขนสีน้ำตาลทองของใครคนหนึ่งเท้าลงมาบนที่นอนนุ่มคร่อมร่างของเธอไว้ ดวงตางามค่อยๆ มองตามแขนแกร่งไปเรื่อยๆ จนเห็นใบหน้าของเจ้าของแขนแข็งแรงนั้นชัดเต็มๆ ตา
“คุณธัช”
“ก็ฉันน่ะสิ ลุกจากที่นอนได้แล้วยายขี้เซา”
ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้แค่คืบ วีรนุชมองเขาตาเบิกกว้างแทบถลน และจากประสาทสัมผัสของเธอนั้นรับรู้ได้ว่า เขาไม่ได้สวมเสื้อ แล้วนี่เขาใส่กางเกงรึเปล่า
“มัวมองอะไรเนี่ยยายแมงหวี่ รึไข้ขึ้นจนเป็นใบ้ไปแล้ว”
ชายหนุ่มเคาะปลายจมูกมนเบาๆ อย่างหยอกเย้า แต่สมองของเธอก็ยังไม่ทำงานทันท่วงทีอยู่ดี วีรนุชกะพริบตาถี่ๆ มองเขาอย่างงงๆ
“คุณธัช..”
“อะไรกันพูดได้แค่คำนี้รึไง ฮึ ยายบ๊อง”
“คุณ คุณมาทำอะไรในห้องฉันเนี่ย”
“ก็เมื่อคืนเธอเป็นไข้ ฉันก็เลยมาดูแลเธอไง ลืมแล้วหรือไง”
จริงสิ เมื่อวานตอนเย็นเธอรู้สึกตัวรุมๆ และมีไข้ แล้วหลังจากนั้นก็เบลอๆ ไป นอนหลับๆ ตื่นๆ กึ่งหลับกึ่งตื่นเหมือนฝันว่ามีคนเอายามาให้ แต่เธอจำไม่ได้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่เพราะทั้งง่วงและเพลียมากจนหลับไป
“แล้ว.. แล้วคุณทำอะไรฉัน”
“ก็เช็ดตัวให้ แล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ จากนั้นก็นอนเฝ้าไข้เธอทั้งคืนไง”
“นอน.. นอนบนเตียงเดียวกันนี่นะ” ธีธัชไม่ตอบแต่พยักหน้ารับช้าๆ
“แล้ว.. แล้วทำไมคุณไม่ใส่เสื้อล่ะ” ใบหน้านวลแดงก่ำมองเขาอย่างระแวง ธีธัชซ่อนยิ้มในหน้า
“ก็เพราะว่า... เธอเป็นคนถอดน่ะสิ”
“เหลวใหล..” วีรนุชตาเหลือกไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
“นอกจากเธอจะเป็นคนที่ถอดเสื้อผ้าฉันแล้ว เธอก็ยังกอดฉันไว้ทั้งคืนอีกด้วย ยังไม่พอ เธอยัง..”
“พอๆๆ ไม่ต้องพูด ไม่อยากฟัง ถอยออกไปเลย”
หญิงสาวหลับตาลงพร้อมทั้งปิดหูทั้งสองข้าง ใบหน้าแดงก่ำ ธีธัชหัวเราะชอบใจ แต่ไม่อยากแกล้งให้เธออายมากไปกว่านี้จึงลุกขึ้นแต่โดยดี และเมื่อร่างสูงใหญ่ลุกไปยืนข้างเตียง วีรนุชก็ต้องรีบปิดหน้าหวีดร้องออกมาอีกรอบเมื่อเขารั้งเอาผ้าห่มไปด้วย และเธอก็พบว่า ตัวเองก็เปลือยเปล่าไม่แพ้กัน
“กรี๊ดดดด คนบ้า คุณทำอะไรฉันเนี่ย..” และเธอก็ได้ยินเสียงหัวเราะชอบอกชอบใจของเขาดังเข้าหูมาให้ได้อับอาย
“อยากฟังไหมล่ะว่าเมื่อคืนเราทำอะไรกันบ้าง”
“ไม่ ไม่ฟัง.. คนบ้า อ๊ายยยย... เอาผ้าห่มคืนมานะ ว้ายยยยย...”
วีรนุชกรีดร้องออกมาเมื่อธีธัชกระชากผ้าห่มที่เธอใช้คลุมร่างกายอยู่ออกไปเหมือนแกล้ง... ส่วนคนที่แกล้งจนเธอได้อายนั้นก็หัวเราะชอบอกชอบใจ
วีรนุชสับหมูบนเขียงจนเขียงแทบจะแหลกเหลวไปกับหมูที่กำลังสับอยู่อย่างระบายอารมณ์ ยิ่งคิดถึงเหตุการณ์เมื่อเช้าก็ยิ่งโมโห
“บังอาจมาก อีตาบ้า คนร้ายกาจธีธัช กล้าดียังไงมาขโมยจูบแรกของคุณหนูวีวี่ไป คนเลว”
วีรนุชพูดไปทั้งสับหมูไปอย่างเจ็บใจ จนรู้สึกเหนื่อยนั่นล่ะถึงได้หยุดสับ ร่างเล็กหอบน้อยๆ แก้มแดงก่ำ ทั้งจากการออกแรงสับหมูและความร้อนผ่าวที่ก่อเกิดขึ้นจาก จุมพิตแรก ที่เขาเป็นผู้ฉกชิงไป
เพียงแค่คิดถึงจุมพิตแรกที่ถูกฉกชิงไป ใบหน้านวลก็แดงก่ำขึ้นมาทันที ภาพอันแสนวาบหวามใจเมื่อเช้าก็ผุดเข้ามาในหัว ความรู้สึกยามที่ริมฝีปากร้อนผ่าวของเขาก็บดเคล้าคลึงกับกลีบปากอิ่มของเธอ ทั้งเรียวลิ้นร้อนที่หยอกเย้าหลอกล่อให้เธอหลงเพริดไปกับจุมพิตแสนหวานของเขานั้นยังคงติดตรึงอยู่ในความทรงจำ ความรู้สึกที่ช่องท้องมันโหวงวูบ แล้วมวนหมุนเหมือนมีพายุทอร์นาโดลูกใหญ่โหมกระหน่ำอยู่ในนั้น และความร้อนมากมายไม่รู้ว่ามาจากไหนไหลบ่าเข้ามาสู่กายสาวของเธอจนรู้สึกเหมือนร่างกายแทบมอดไหม้...
“คุณหนูวีวี่จะไม่มีทางยอมแพ้หรอก” หญิงสาวบอกกับตัวเองอย่างมุ่งมั่น
“อะไรกัน เข้าครัวมาตั้งนานแล้ว ยังทำอะไรเสร็จสักอย่างเลยหรือไง”
ร่างสูงใหญ่ที่สวมเพียงกางเกงยีนสีซีดตัวเองเดินเข้ามาในห้องครัว ดูเหมือนว่าเขาขยันถอดเสื้อโชว์ซิกแพ็กเสียเหลือเกิน และมันก็สั่นคลอนใจของเธอไม่น้อยเลยทีเดียว
“ไม่อยากทำ มีอะไรมั้ย”
“อ๊ะๆ อย่าลืมว่าตัวเองเป็นสาวใช้นะครับ อย่าลืมฐานะของตัวเองซะล่ะ”
ธีธัชยิ้มๆ มองคนตรงหน้าอย่างล้อเลียน แค่ได้เห็นแก้มแดงๆ ตาวาวๆ ของเธอเขาก็อารมณ์ดีแล้ว ไม่นึกเลยว่า ตั้งแต่มียายคุณหนูแมงหวี่ตัวแสบนี่เข้ามา ชีวิตที่แห้งแล้งขาดสีสันมานานของเขาก็เริ่มสนุกและมีสีสันขึ้นเป็นกองเลยทีเดียว
“ข่มได้ข่มดี ได้ทีก็รังแกกันเข้าไป” หญิงสาวบ่นงึมงำ ไม่อยากมองหน้าคนที่เป็นประหนึ่งหอกทิ่มแทงใจ
“เอาล่ะๆ ไม่กวนแล้ว ฉันจะไปว่ายน้ำสักครู่ อย่าลืมอาหารเที่ยงฉันซะล่ะ”
“เจ้าค่ะท่านชาย”
หญิงสาวประชดประชัน ธีธัชยกยิ้มน้อยๆ แล้วเดินผิวปากออกไป วีรนุชแลบลิ้นให้แผ่นหลังกว้างเต็มไปด้วยกล้ามเนื้องดงามนั้นแล้วคิดแผนการในใจ ก่อนจะส่ายหน้าพรืด
“ไม่ได้ๆ แบบนี้มันเด็กน้อยเกินไป เดี๋ยวเขาจับได้งานเข้าเราอีกแน่ๆ”
วีรนุชทำหน้ายุ่ง ครุ่นคิดอยู่คนเดียว ก่อนจะถอนใจออกมาหนักๆ เมื่อมองไม่เห็นทาง เพราะอิตานั่นฉลาดเป็นกรด ไม่ว่าเธอจะหาแผนไหนแกล้งเขา ธีธัชก็จับได้ทุกที คนอะไรรู้มาก แสนรู้ที่สุด
“นี่เราจะไม่มีโอกาสเอาคืนอีตาธีธัชใจร้ายนั่นได้เลยเหรอ ทำไมโชคชะตาใจร้ายกับวีวี่แบบนี้” หญิงสาวทำหน้าซังกะตายกับโชคชะตาของตน
최신 챕터
เพลิงรักร้ายจอมใจจอมทมิฬ ตอนที่42. อวสาน
ตอนที่42. อวสานเธอตอบสนองเขาได้อย่างสุดเหวี่ยง ไร้การเหนี่ยวรั้งใดๆ เมื่ออยู่บนเตียง เมื่อตกอยู่ในห้องเสน่หา วีรนุชคือนางแมวยั่วสวาทผู้ร้อนแรงดีๆ นี่เอง และเขาก็ไม่อาจจะต้านทานอำนาจอันเย้ายวนของเธอได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว และเมื่อได้ลิ้มลอง ครั้งเดียวก็ไม่เคยพอ“เอาล่ะครับเจ้าหญิง นอนลงเดี๋ยวพี่สระผมให้”เขาผ่อนร่างอรชรให้นอนเหยียดยาวในอ่างอาบน้ำขนาดกำลังดีที่สามารถลงไปนอนได้สองคนสบายๆ นั้นอย่างอ่อนโยน วีรนุชหลับตาพริ้มรอรับบริการอันแสนวิเศษและพิเศษสุดๆ จากสามีสุดที่รักธีธัชค่อยๆ นวดศีรษะทุยสวยที่ปกคลุมด้วยเรือนผมนุ่มเงางามของภรรยาเบาๆ เขาสระผมและอาบน้ำให้เธออย่างเอาอกเอาใจเต็มไปด้วยความอ่อนโยนอย่างที่เขาเต็มใจจะทำให้เธอ ซึ่งวีรนุชนั้นอมยิ้มด้วยความสุขตลอดช่วงเวลาของใช้บริการสุดพิเศษจากสามีสุดที่รัก เมื่อเขาสวมชุดนอนซึ่งก็เป็นเสื้อนอนตัวใหญ่โคร่งของเขาเองให้กับเธอหลังจากที่อาบน้ำเช็ดตัวและเป่าผมให้จนแห้งดีแล้ว วีรนุชก็ผล็อยหลับไปทันทีธีธัชมองภรรยาที่หลับพริ้มอย่างเป็นสุขด้วยประกายตาอ่อนหวานเปี่ยมด้วยความรักอย่างสุดซึ้ง ชายหนุ่มจัดท่านอนให้เธอได้นอนอย่างสบายตัวแล้วตัวเขาก็ไปอาบน้ำสวมเ
เพลิงรักร้ายจอมใจจอมทมิฬ ตอนที่ 41.
ตอนที่ 41.“แอนนา คือพวกพี่ไม่ได้เจอกันนานมาก งั้นคืนนี้ให้โชตินอนที่นี่นะ พวกเราจะดูบอลด้วยกัน ใช่ไหมโชติ..”“แต่ว่าฉัน..” โชติอึกอักๆ“แอนนาอนุญาตค่ะ เพราะคืนนี้ แอนนาว่าจะไปหาเพื่อนๆ ที่ไม่ได้เจอกันนานเสียหน่อย”“แอนนาครับ” โชติโอดครวญเมื่อแอนนาเปิดทางสะดวก“ขอบใจมากนะแอนนา นี่เป็นสิ่งที่พวกเราปรารถนาที่สุดเลย”ธีธัชรีบขอบอกขอบใจแอนนาแล้วตบบ่าเพื่อนรักเบาๆ ด้วยรอยยิ้มเยาะ ในขณะที่โชติหน้างอ อยากจะซัดคนที่โอบบ่ากว้างของเขาอยู่ในตอนนี้สักหมัด เพราะเขากับแอนนาเพิ่งจะเข้าใจและเปิดใจให้กัน อยู่ในช่วงดอกรักกำลังเบ่งบาน เขาจึงอยากใช้เวลาอยู่กับคนรักให้มากที่สุด เพราะเวลาเกือบสิบปีที่เขาเฝ้ารอเวลานี้ เวลาที่จะได้ครองรักอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขแบบนี้“ในที่สุดพวกเราก็จะได้อยู่กันพร้อมหน้าอีกครั้ง ผมนี่ดีใจมากเลยนะครับ” ธีรดลเอ่ยยิ้มๆ“ไม่ต้องพูดเลยไอ้ตัวแสบ”แล้วทั้งธีรเทพ ธีธัช และโชติก็พูดขึ้นพร้อมกันจนธีรดลต้องทำท่าคอหดยิ้มแหยๆ ให้กับพวกพี่ๆ ทั้งสี่สาวต่างหัวเราะท่าทางของพวกเขา เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยกันอย่างครึกครื้นของหนุ่มสาว ความสุขสดชื่นอบอวลไปทั่วทั้งบ้านหลังงาม ในที่สุดธีธัช
เพลิงรักร้ายจอมใจจอมทมิฬ ตอนที่40.
ตอนที่40.ตกค่ำสนามหญ้ากว้างขวางของคฤหาสน์หลังงามของทั้งสามหนุ่มแห่ง ลูเซียโน่ เฉิน ก็คึกคักครึกครื้นเมื่อวันนี้มีงานเลี้ยงเล็กๆ ของครอบครัวที่อบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะ และความสุข คุณนราผู้เป็นประมุขของบ้านยิ้มจนแก้มปริเมื่อเห็นลูกๆ ต่างก็มีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ลูกๆ ทั้งสามรักใคร่กลมเกลียว สะใภ้ใหญ่สะใภ้เล็กก็รักกันสมัครสมานเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ส่วนหลานๆ ก็กำลังน่ารักซุกซน ครอบครัวที่แสนสุขขนาดนี้นางก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว“แจกคนสำคัญของเราเมื่อไหร่จะมาเนี่ย” ธีรดลเอ่ยขึ้นเมื่อนั่งคุยกันสักพักแล้วแขกพิเศษที่พวกเขารอคอยก็ยังไม่มา“สงสัยกินแห้วก็เลยไม่กล้ามาสู้หน้าพวกเราล่ะมั้ง”“ใครมันกล้านินทาฉันว่ากินแก้ววะ มันน่าจับขังคุกสักสามวันสามคืน ข้อหาหมิ่นประมาท” ธีธัชเอ่ยขึ้นอย่างดูแคลน แต่ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นก็มีเสียงเข้มๆ ของแขกคนสำคัญดังขัดขึ้นมา“เกินไปมั้งคุณตำหนวด ข้อหาแค่นี้ ขังสามวันสามคืนเชียวเหรอ” ธีธัชหันไปโอดครวญตัดพ้อโชติที่เดินเคียงคู่มากับแอนนาที่เมื่อมาถึงทั้งสองก็เข้าไปไหว้ผุ้อาวุโสอย่างนอบน้อม คุณนรายิ้มกว้างรับไหว้ของทั้งสองหนุ่มสาวอย่างตื่นเต้นดีใจ“ไม่เจอกันนานเลยนะ
เพลิงรักร้ายจอมใจจอมทมิฬ ตอนที่39.
ตอนที่39.“พี่ขอโทษนะ แต่มันจะเจ็บแค่แป๊บเดียว วีวี่จ๋าอดทนนะคนเก่ง..”เขาปลอบประโลมด้วยเสียงอันอ่อนโยน พร้อมกับก้มลงประทับจุมพิตกับกลีบปากอิ่มอีกครั้ง เริ่มต้นเล้าโลมร่างงามให้หลงลืมความเจ็บปวดอย่างใจเย็น ค่อยๆ เล้าโลมให้เธอหลงคล้อยตามไปกับจุมพิตแสนหวานและสัมผัสอันเร้าใจ จนเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงขยับตอบรับจากคนใต้ร่าง ธีธัชจึงค่อยๆ ขยับสะโพกเพรียวด้วยจังหวะเนิบช้า และค่อยเร่งเร้าจังหวะรักให้ร้อนแรงขึ้นตามแรงอารมณ์ที่เดือดประทุขึ้นมาเมื่อความเจ็บปวดคลายลง วีรนุชก็แอ่นกายเข้าหาร่างแกร่งอย่างน่ารัก และการตอบสนองของเธอก็ทำให้ชายหนุ่มพึงพอใจเป็นอย่างมาก ทั้งสองหนุ่มสาวต่างโหมแรงรักเข้าหากันอย่างร้อนแรงทั้งสองต่างปรนเปรอกันด้วยความรักและเข้าใจ และไม่นานพวกเขาก็เกี่ยวก้อยกันไปคว้าดวงดาวแห่งความหฤหรรษ์ได้อย่างงดงาม...หลังจากที่จัดการเรื่องราวต่างๆ ในบริษัทและเรื่องคดีความต่างๆ จนสิ้นสุดแล้ว ธีธัชก็เมียรักกลับมาที่บ้านหลังใหญ่ที่ตอนนี้ ทั้งพี่ชายและน้องชายต่างก็พาเมียกลับมารวมตัวกัน เนื่องในวันเกิดของมารดา และเป็นการรวมญาติกันในรอบปีที่พวกเขาจะอยู่กันพร้อมหน้าสามคนพี่น้อง และในครั้งนี้ธีธัชก็
เพลิงรักร้ายจอมใจจอมทมิฬ ตอนที่38.
ตอนที่38.“เอ่อ.. วีวี่ง่วงแล้ว นอนก่อนนะคะ”พูดจบร่างเล็กก็รีบสอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มและรีบนอนหันหลังให้เขาเสียอย่างนั้น ท่าทางที่ดูตื่นๆ ของเธอ ที่ห่มผ้าถึงลำคอและหลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้าทำให้ธีธัชอดหัวเราะไม่ได้ แล้วค่อยๆ นั่งลงที่ขอบเตียงด้านที่หญิงสาวนอนอยู่แล้วก้มลงไปใกล้แก้มแดงๆ ของคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่“พี่อาบน้ำเสร็จแล้วนะหนูวีวี่” น้ำเสียงนุ่มทุ้มแหบพร่านิดๆ ดวงตาคมจับจ้องไปที่ริมฝีปากอิ่มระเรื่ออย่างหมายมาด “จู่ๆ ก็หลับ จะง่ายไปไหม ปลุกพี่จนตื่นแล้วแบบนี้ไม่รับผิดชอบเลยนะ”พูดจบปลายจมูกโด่งสวยก็กดลงบนแก้มนุ่มแดงปลั่งทันที ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตื่นตระหนกนิดๆ แววหวาดหวั่นฉายชัดอยู่ในดวงตามคู่สวย จนธีธัชอดเอ็นดูไม่ได้โธ่เอ๊ย เด็กน้อย.. ทำเป็นเก่งทำเป็นซ่าก๋ากั่นที่แท้ก็ยังกลัวการใกล้ชิดกับเขาอย่างสนิทแนบอยู่“อะ เอ่อ คือว่า วันนี้ วันนี้วีวี่เป็นวันนั้นของเดือน”“รู้ไหมเด็กที่ชอบโกหกจะต้องเจอบทลงโทษยังไง”ธีธัชพูดยิ้มๆ แล้วค่อยๆ รั้งผ้าห่มลงเรื่อยๆ และเธอก็อ่อนแรงเกินกว่าจะต้านทาน ผ้าห่มเนื้อดีที่คลุมร่างงามอยู่ค่อยๆ เคลื่อนจากกายสาวลงไปเรื่อยๆ จนในที่สุด มันก็ไปกองอยู่ปลา
เพลิงรักร้ายจอมใจจอมทมิฬ ตอนที่37.
ตอนที่37.เท้าใหญ่หยุดกึกอยู่หน้าห้องนอนกว้าง ที่เขากับวีรนุชนอนร่วมกันมาร่วมสองเดือนในบ้านของเธอเอง แต่แม้จะนอนร่วมห้องกัน ใช้ชีวิตร่วมกันฉันสามีภรรยาแต่เขากับเธอก็ยังไม่ได้ร่วมหอ หรือมีความสัมพันธ์กันเกินเลยกว่าการกอดจูบสัมผัสกันเพียงภายนอกเท่านั้น แม้หลายครั้งที่เขาสอนบทเรียนก่อนเข้าหอจริงๆ ให้กับวีรนุช แต่เขาก็ทำเพียงการสัมผัสภายนอกเท่านั้น ยังมิได้กล้ำกรายเข้าครอบครองเธออย่างสมบูรณ์ชายหนุ่มมองประตูที่ยังคงปิดสนิทอยู่อย่างรู้สึกว่าวันนี้แปลกไปจากทุกวันทั้งที่ทุกอย่างภายในบ้านก็ปกติดี ก่อนขึ้นห้องมาเขาก็ได้พบและพูดคุยกับพ่อตา ที่มีพยาบาลฝีมือดีคอยดูแลอย่างใกล้ชิดอย่างสนิทสนมและพาท่านไปส่งที่ห้อง คนที่เคยทำงานอยู่ในบ้านก็ถูกตามกลับมาทำงานจนครบทุกคน และทุกคนก็ยินดีกลับมาทำงานที่เดิมอย่างไม่ต้องคิด เมื่อรู้ว่าเจ้านายคนเดิมกลับมาแล้วและสามแม่ลูกวายร้ายได้ถูกจัดการขั้นเด็ดขาดที่ไม่อาจจะกลับมาทำร้ายใครได้อีก ไม่ว่าจะเป็นแม่บ้าน คนขับรถ คนสวน ก็พร้อมใจกันหิ้วกระเป๋ากลับมาและไม่ได้เรียกร้องอะไรเลย แต่ธีธัชก็ให้รางวัลปลอบใจพวกเขาอยู่ไม่น้อย“รีบขึ้นไปพักผ่อนเถอะค่ะคุณธัช เดี๋ยวคุณหนูอารมณ์
다른 추천
