115.เพียงรักเดียว-อย่าดื้ออย่าซนอย่าเกเรกับรินทร์

ปวินทร์ มองคนสองคน เดินหายไปด้วยกัน ความรู้สึกที่คาดหวัง และ ผิดหวัง มันทำให้เขา เจ็บปวดหัวใจ ไม่ว่านานแค่ไหน เขาทำดีเท่าไหร่ ถ้าไม่ใช่ มันก็ไม่ใช่อยู่ดี ตลอดระยะเวลาที่ใช้เวลากับน้องรินทร์ น้องสาวที่แสนน่ารัก สดใส และแสนดี เธอขีดเส้นเขา ด้วยรอยยิ้ม และ เสียงที่อ่อนหวาน แต่เขารู้ดี ว่าเธอจะไม่มีวันคิดอะไรกับเขาแน่นอน ความหวังเพียงนิดเดียว จางหายไป เมื่อเธอบอกกับเขาวันนี้ เขาเสียใจ แต่ไม่เคยเสียดาย

เธอเดินนำหน้าเขาเข้ามา แล้วหยุด คนที่เดินตามหลังมาติดๆ สะดุดกึก ก่อนจะยกมือขึ้น เพราะกลัวว่าเธอจะหาว่าไปแตะอั๋ง

"อาวีมีอะไรคะ " ใบหน้าบึ้ง แต่แววตาที่มอง ทำให้วีวิศน์ อยากจะไปกอดคนที่หน้าบึ้งจริงๆ

" อามาตามหัวใจของอากลับบ้าน " เขามองชุดที่เธอใส่ แล้วก็อยากจะถอดเสื้อตัวเอง ห่อตัวของเธอ

"หัวใจของอา อยู่ที่ไหนคะ ให้เขาประกาศตามหาให้เอาไหมคะ " เธอย้อนเขากลับ

" น้องรินทร์ สองปี นานไหม ที่เราห่างกัน สองปี ทรมานมากไหม ที่เราไม่ได้ "

"สิ่งที่เกิดขึ้น เพราะอาวีค่ะ อาวีเป็นคนทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ อาวีไม่ชัดเจน เพราะฉนั้น หัวใจของอาวี อาวีก็ไปตามหาเองแล้วกัน "

เธอเดินหนีเขาไป แต่เขาก็เดินตามเข้าไปในง