Share

EP 14/4 ค่าขนม Nc++

last update Last Updated: 2025-08-13 19:00:45

วันอาทิตย์ที่แสนสดใส

วันนี้อารดาอยู่บ้านกับเจ้าเด็กน้อย เธอกำลังสอนหนังสือเจ้าตัวเล็กอยู่ แต่ไม่รู้สอนกันอย่างไร พอแวบลงมาเอาขนมขึ้นไปให้ ไม่กี่นาทีเจ้าตัวแสบดันหนีหาย เธอได้แต่เม้มปากแน่นๆ เด็กน้อยคงอยากเล่นซนมากกว่าถูกเธอสอนหนังสือกระมัง

“ฮือ...ฮือ...ยาย...ยายค้าบ! ฮือออ...”

เสียงร้องดังแว่วมาจากในสวน อารดาวิ่งลงมาจากห้องของเด็กน้อย เท้าเรียวๆ ก้าวไปตามทางเดิน ได้ยินเสียงร้องระงมของเจ้าเด็กน้อยชัดขึ้นทุกขณะ การอยู่กับฟีฟ่า บางคราก็ทำให้เธอคลายเหงา แต่บางคราก็ทำให้เธอปวดหัวได้ โดยเฉพาะตอนที่เขานั่งเค้เก้อยู่บนพื้นและมีเลือดไหลอาบขาอย่างนี้

“แม่อุ่น! ฮึกๆ แม่อุ่น...ฮือออ...”

“ฟีฟ่า!?” หัวใจเธอหล่นไปอยู่ตาตุ่ม ยามเห็นเด็กน้อยมีเลือดออก เจ้าตัวเอาแต่เบ้ปากร้องระงม

“ฮึกๆ แม่อุ่น...ฮึก ฟีฟ่าเจ็บ ฮือออ...”

อารดาส่ายหน้ารัวๆ

“แล้วเข้ามาทำไมในนี้ นึกว่านั่งอยู่ที่โต๊ะหนังสือเสียอีก”

เด็กน้อยปาดน้ำตายามอารดานั่งลงแล้วพลิกดูรอยแผลที่ขาให้

“กระแต”

<
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เพียงเศษใจ   EP 15/5 เวรกรรมมาเป็นตัวๆ

    คนเป็นมารดาเริ่มสติแตก ทำไมลูกที่เฝ้าฟูมฟักดูแลถึงเป็นแบบนี้ล่ะ ไม่ได้นะ อรุณฉายคือความภาคภูมิใจของเธอ จะมาเป็นแบบนี้ไม่ได้!คนเป็นลูกส่ายหน้าอีกครา เธอไม่รู้จะตอบมารดาอย่างไรดี“หมายความว่าไง ออม...บอกมาลูก ท้องกับใคร ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ แล้วนะ” โอภาสยังคุยดีกับลูกสาว ตอนนี้ท่านมั่นใจว่ามีสติมากกว่าโฉมชบา“หนู...หนูไม่รู้ เราเจอกันที่บาร์ หนู...ไม่รู้จักเขา ไม่รู้ชื่อเขาด้วยซ้ำ”“ออม!? นังลูกบ้า! นังลูกไม่รักดี! แกพูดอะไรออกมาฮะ!?”โฉมชบามิใช่แค่ร้องด่าแต่แลหาของใกล้มือ เจอขวดน้ำหอมของอรุณฉายก็คว้ามาปาใส่ร่างเจ้าตัว อรุณฉายไม่ลุกหนี ไม่ตอบโต้ด้วยซ้ำ“ไปเรียกมันมา ไอ้ผู้ชายคนนั้น มันต้องมารับผิดชอบแก ฉันไม่ยอมให้แกท้องโย้ประจานตัวเองหรอก ฉันอายชาวบ้านเขาได้ยินไหม!?”“แม่คะ หนูแค่ท้องนะคะแม่ หนูไม่ได้ฆ่าใครสักหน่อย แม่...ช่วยหนูเลี้ยงแกได้ไหม...ฮึกๆ หนูไม่มีใครแล้ว เขาไม่รับผิดชอบ เขาไม่รับผิดชอบหนู แม่รู้บ้างไหม!?”“กรี๊ดดด!!! นังลูกสิ้นคิด! แกคิดว่าเลี้ยงเด็กคนหนึ

  • เพียงเศษใจ   EP 15/4 เวรกรรมมาเป็นตัวๆ

    อรุณฉายน้ำตาไหลพราก ปาดน้ำตาแห่งความอึดอัดใจแล้วลุกจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ เธอไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว ทำแท้งไปดีกว่า จะได้จบๆ ไป“คิดเสียว่าวันนี้ไม่ได้เจอฉันก็แล้วกัน” บอกเขาเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก้าวจากมา ชนนท์ตามเธอมาติดๆ เขาพยายามรั้งเธอไว้ เรียกชื่อเธอ ดึงแขนเธอ แต่ว่า...ไม่ได้พูดสักคำว่าอยากยอมรับลูกเธอ แล้วเธอจะยอมเขาไปทำไม“อย่าเพิ่งไปสิ! อย่าเพิ่งใจร้อนได้ไหม ค่อยๆ คิดก่อน” เขาเอ่ยอ้าง ผู้คนที่เดินผ่านไปมาเริ่มหันมามองเมื่อชนนท์พูดเสียงดัง“ฉันไม่อยากรอ ฉันรอไม่ได้ ฉันเครียดรู้ไหม ฉันเพิ่งยี่สิบเอ็ดและฉันไม่เคยท้องมาก่อน ฉันทั้งกลัวทั้งสับสนไม่ต่างจากนาย และอย่ามาพูดว่าให้ฉันใจเย็นๆ ถ้ามาเป็นฉัน นายจะเย็นได้ไหมล่ะ ลองมาเป็นฉันดูไหม!”เธอผลักเขาออกเต็มแรง วิ่งไปขึ้นรถของตัวเองอย่างไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับปัญหาที่ก่อไว้ เธอขับรถออกมาด้วยความเร็ว บางทีนะ...บางทีการทำแท้งอาจเป็นทางออกที่ดีที่สุดก็ได้ชนนท์มองตามรถของอรุณฉาย ไม่รู้จะเอาอย่างไรดี เขากลับไปที่โต๊ะ หยิบมือถือมาต่อสายหาหล่อนแต่หล่อนไม่ยอมรับเลย หล่อนหน

  • เพียงเศษใจ   EP 15/3 เวรกรรมมาเป็นตัวๆ

    “หมายความว่าไง” เธอสวนทันควัน ไม่ชอบใจเสียงนี้ของตัวเองเลย มันเหมือนเสียงนางมารร้ายอย่างไรก็ไม่รู้“ก็...ในฐานะที่เธอเป็นแม่ของฟีฟ่า ในตอนที่เลิกกัน ผมควรให้อะไรเธอบ้าง...อย่างเช่นค่าเลี้ยงดูอะไรอย่างนี้”อารดาหันหลังให้สามีทันควัน เรื่องอะไรต้องเอาเงินไปให้คนอื่นด้วย ถึงเขาจะมีเงินมากมาย แต่ต้องเอาไปให้เมียเก่า เธอก็ไม่ชอบนะ แค่ต้องออกค่ากินค่าเช่าบ้านให้ เธอก็คิดว่ามากพอแล้ว“ไม่รู้! แล้วแต่เถอะ!” เสียงห้วนๆ หลุดออกจากปาก เธอหงุดหงิดเพราะเสียงตัวเองอีกแล้วศรัณยกมือยอมแพ้ในนาทีนั้น“ครับ! แล้วแต่...แล้วแต่แสดงว่าไม่โอเค ไม่โอเคก็ไม่ให้แล้วกัน ให้เท่าที่ให้ได้นั่นแหละ”รอยยิ้มสมใจปรากฏที่ใบหน้าของอารดา หญิงสาวพอใจยิ่งนักกับการตัดสินใจของสามี เธอขยับไปโอบร่างเขา ไม่พอใจก็ปีนขึ้นนั่งบนตัก ศรัณกอดเอวเธอไว้“วันนี้จะทำอะไรดีครับ”“เข้าสวนพร้อมรัณดีไหม”เขาส่ายหน้าพรืด “อยู่บ้านสอนหนังสือฟีฟ่าดีกว่า เพราะวันนี้แม่เขาไม่อยู่ คงไม่ได้แวะไปหากัน น้ามา

  • เพียงเศษใจ   EP 15/2 เวรกรรมมาเป็นตัวๆ

    คนเป็นลูกบ่นให้มารดาขณะรอเจ้าบ้านให้ลงมาที่โต๊ะอาหาร ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นคราวโน้น เธอรู้สึกว่าน้าชายของเธอเปลี่ยนไป ไม่ค่อยพูดจากับมารดาเท่าไหร่ หรือหากพูด ก็พูดตามมารยาท ไม่ได้ดูเกรงอกเกรงใจเท่าที่ควร มันแปลกไปจนเธอรู้สึกได้ เรื่องนั้นที่ทำให้อารดาฟิวส์ขาด คงทำให้หลายสิ่งหลายอย่างในบ้านนี้เปลี่ยนไป เธอไม่สนหรอก ว่ามันจะเป็นเรื่องอะไร ขอแค่อารดาไม่ได้อยู่ที่นี่ก็ดีใจมากแล้ว เจ้าหล่อนลาออกจากงานอีก ยิ่งเข้าทางเธอเลย“ตักข้าวเถอะพุดซ้อน”โอภาสบอกพุดซ้อนตอนที่นั่งลงยังหัวโต๊ะ โฉมชบาช่วยขยับเลื่อนจานกับข้าวไปตรงหน้าสามี มองสมาชิกในครอบครัวที่เหลือน้อยลงแล้วรู้สึกแปลกๆ ต่อให้ไม่ค่อยได้รักใคร่ปรองดองกันสักเท่าไหร่ แต่ก็ยังชอบใจให้ทุกคนอยู่กันครบ ไม่ใช่หายไปทีละคนสองคนอย่างนี้“คิดถึงยัยอุ่นเหมือนกันนะคะ”โฉมชบาเอ่ยขึ้น พี่สาวของสามีเลยได้เลิกคิ้วสูง“เพิ่งรู้ว่าหล่อนก็เอ็นดูลูกเลี้ยงนะแม่โฉม”โฉมชบาคอแข็งขึ้นมา เชิดหน้าใส่อรดีอย่างไม่เคยทำมาก่อน“ไม่หรอกค่ะ ฉันไม่ได้เอ็นดูอะไรยัยอุ่นมากมาย แต่ฉันมั

  • เพียงเศษใจ   EP 15/1 เวรกรรมมาเป็นตัวๆ

    [15]เวรกรรมมาเป็นตัวๆ_______________ในเดือนถัดมาเสียงสั่นครืดๆ ดังขึ้นเมื่อมีข้อความเด้งเข้ามาในไลน์ ชนนท์ทิ้งกายลงบนเตียงหลังจากอาบน้ำอาบท่าเสร็จเรียบร้อย เวลานี้สามทุ่มเข้าไปแล้ว แต่คนที่ส่งข้อความมาเหมือนอยากให้เขารู้ว่าตอนนี้เพิ่งหัวค่ำเท่านั้น ผู้หญิงในชุดสายเดี่ยวเปิดเปลือยเนินทรวง กับกางเกงขาสั้นแทบจะเห็นแก้มก้น ถือแก้วค็อกเทลสีสวยอยู่ในมือ หล่อนยิ้มยั่วเข้าอยู่หน้าจอ‘ส่งมาทำไมมิทราบ’เขาพิมพ์ข้อความส่งไป อรุณฉายแทบจะตอบกลับมาในทันที ราวกับเฝ้ารออยู่‘อ้อ...ขอโทษที ส่งผิดน่ะ ว่าจะส่งไปให้พี่เขย’‘ออม!?’‘อะไร’‘ที่เคยเตือนไว้ลืมแล้วเหรอ อย่ายุ่งกับพี่รัณ แล้วนี่...เธอมีเบอร์เขาตั้งแต่เมื่อไหร่’‘เรื่องของฉัน!’ อรุณฉายโต้กลับ เขาโง่เหรอ เธอแค่แกล้งบอกไป ไม่นึกว่าเขาจะเชื่อจริง‘เธอมันบ้า โรคจิต แล้วก็

  • เพียงเศษใจ   EP 14/4 ค่าขนม Nc++

    วันอาทิตย์ที่แสนสดใสวันนี้อารดาอยู่บ้านกับเจ้าเด็กน้อย เธอกำลังสอนหนังสือเจ้าตัวเล็กอยู่ แต่ไม่รู้สอนกันอย่างไร พอแวบลงมาเอาขนมขึ้นไปให้ ไม่กี่นาทีเจ้าตัวแสบดันหนีหาย เธอได้แต่เม้มปากแน่นๆ เด็กน้อยคงอยากเล่นซนมากกว่าถูกเธอสอนหนังสือกระมัง“ฮือ...ฮือ...ยาย...ยายค้าบ! ฮือออ...”เสียงร้องดังแว่วมาจากในสวน อารดาวิ่งลงมาจากห้องของเด็กน้อย เท้าเรียวๆ ก้าวไปตามทางเดิน ได้ยินเสียงร้องระงมของเจ้าเด็กน้อยชัดขึ้นทุกขณะ การอยู่กับฟีฟ่า บางคราก็ทำให้เธอคลายเหงา แต่บางคราก็ทำให้เธอปวดหัวได้ โดยเฉพาะตอนที่เขานั่งเค้เก้อยู่บนพื้นและมีเลือดไหลอาบขาอย่างนี้“แม่อุ่น! ฮึกๆ แม่อุ่น...ฮือออ...”“ฟีฟ่า!?” หัวใจเธอหล่นไปอยู่ตาตุ่ม ยามเห็นเด็กน้อยมีเลือดออก เจ้าตัวเอาแต่เบ้ปากร้องระงม“ฮึกๆ แม่อุ่น...ฮึก ฟีฟ่าเจ็บ ฮือออ...”อารดาส่ายหน้ารัวๆ“แล้วเข้ามาทำไมในนี้ นึกว่านั่งอยู่ที่โต๊ะหนังสือเสียอีก”เด็กน้อยปาดน้ำตายามอารดานั่งลงแล้วพลิกดูรอยแผลที่ขาให้“กระแต”

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status