ชายหนุ่มใช้นิ้วกดโทรศัพท์ภายใน
“คุณมุกดา บอกการ์ดมาเชิญตัวคุณทิพย์ดาราออกไป แล้วต่อไปห้ามเธอเข้ามาในเขตบริษัทของเราอีก” น้ำเสียงพูดที่จริงจังของเขาทำให้เธอใจหาย
“ฟาเบียนอย่าทำแบบนี้กับดาด้านะ” เธอหวีดร้องขึ้นมาทันที
ชายฉกรรจ์สี่คนเดินเข้ามาประชิดร่างเธอ พวกเขาไม่ต้องรอคำสั่งของนายเป็นครั้งที่สอง ทั้งสี่ยึดทั้งแขนและขาของเธอ และหามเธอออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว ได้ยินแต่เสียงของทิพย์ดาราร้องวี้ด ๆ ด้วยความไม่พอใจ
ร่างของเธอถูกนำไปวางไว้ข้างรถเก๋งคันหรูของเธอเอง ทิพย์ดาราแหงนหน้าขึ้นไปมองบนตึกด้วยหัวใจที่เจ็บปวด
“คอยดูนะคะ คุณต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายมาง้องอนดาด้า” เธอปรามาสเขาเอาไว้ ใช้กุญแจเปิดรถ เข้าไปนั่ง แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
“อะ... จิล ฉันให้แก”
“อะไรอ่ะแก” ปองรักยกหน้ามองสุจิราเพื่อนสาวคนสนิท
“บัตรทำผมที่ร้าน........... พอดีมันจะหมดวันอาทิตย์นี้ ฉันก็ลืมเอาไปใช้ วันศุกร์ฉันต้องบินไปญี่ปุ่นกับคุณพ่อคุณแม่ เสียดาย แกเอาไปใช้เถอะ” สุจิราบอก
“ว้าว... ของร้านดังด้วย ว่าแต่ไม่ต้องจ่ายตังค์เพิ่มใช่ไหม” ปองรักดีใจสุด ๆ นานแล้วมั้งที่ไม่ได้เข้าร้านทำผม
“เออ... ไม่ต้องจ่ายเพิ่ม ทำอะไรทุกอย่างในร้านได้หมด”
“แหม... โชคดีจัง ขอบใจนะ” เธอพูดไปยิ้มไป
“ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อยนะ วันนี้เราเลี้ยงเธอเอง” สุจิราบอกกับปองรักเพื่อนรัก เพราะเธอรู้ว่าช่วงนี้ที่บ้านของปองรักมีปัญหาด้านการเงินทำให้เธอต้องกระเบียดกระเสียร
ปองรักทำท่าจะปฏิเสธ สุจิราจับมือเธอและลากขึ้นทันที หญิงสาวจำใจต้องเดินตามเพื่อน
“ให้เลี้ยงทุกวัน เกรงใจ” เธอบอกสุจิราเสียงแผ่ว
“เกรงอกเกรงใจอะไรกัน แกช่วยฉันเรื่องเรียนตั้งหลายเรื่อง อีกอย่างแกก็ไม่ได้กินอะไรเยอะ ขนหน้าแข้งจิราไม่ร่วงหรอกนะ” สุจิราเป็นลูกเจ้าของร้านจิวเวลรี่ที่ดังที่สุดในเมืองไทยตอนนี้
“ขอบใจนะเพื่อน” ปองรักและสุจิรายิ้มให้กันอย่างจริงใจ
ณ ร้านเสริมสวย................ ในห้างใหญ่กลางกรุงเทพฯ
“ลมอะไรหอบมาคะคุณน้อง” ช่างชลลี่ทักทิพย์ดาราตั้งแต่เธอย่างกรายเข้ามาในร้าน
“มีคิวว่างไหมคะ” ทิพย์ดาราถามเพราะเห็นลูกค้านั่งกันอยู่หลายคน
“สำหรับน้องดาด้าว่างเสมอ วันนี้จะทำอะไรมั่งคะ” ช่างชลลี่รีบรับกระเป๋าแบรนด์ดังจากมือของเธอไปวางเอาไว้บนโต๊ะกระจกข้างหน้า ดาราสาวเข้าไปนั่งประจำที่
“ซอยเล็มปลายแล้วก็สระไดร์ค่ะ” เธอบอกช่างชลลี่ ก่อนจะทำหน้าเหี่ยว ๆ
“เป็นอะไรคะคุณน้องท่าทางอารมณ์บ่จอย” ชลลี่เป็นช่างที่รู้ใจ และก็เปรียบเสมือนเพื่อนสนิทที่ทิพย์ดารารู้จักตั้งแต่เข้ามาเป็นดาราใหม่ ๆ
“เซ็งคนค่ะ มีเงิน แล้วทำตัวใหญ่โต เอาแต่ใจ” เธอนึกไปถึงหน้าของฟาเบียนแล้วโมโห ยิ่งนึกถึงตอนที่เขาเอาเงินฟาดหัวของเธอแล้วก็ยิ่งช้ำใจ
“แหม... เพิ่งเห็นข่าวให้สัมภาษณ์ถึงหวานใจ” ชลลี่แซว
“นั่นแหละค่ะ เขาล่ะที่ดาด้าชักจะเกลียดเสียแล้ว” เธอพ่นลมหายใจออกมา ชลลี่ขยับเข้าใกล้อย่างสอดรู้สอดเห็น
“วันก่อนก็ไปเที่ยวยุโรปมาด้วยกันไม่ใช่หรือคะ พี่คิดว่าจะตกร่องปล่องชิ้นกันแล้วเสียอีก”
“ผู้ชายนะคะพี่ มีเงินก็คิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้า ใช้แต่เงินฟาดหัวคนโน้นคนนี้ ยังไงดาด้าก็ต้องเอาชนะเขาให้ได้” เธอพูดอย่างมั่นหน้า
“พี่ไม่เข้าใจอ่ะ” ชลลี่งง เพราะไม่เข้าใจที่ทิพย์ดาราพูดออกมาสักนิด
“ฟาเบียนเขามีเงินนี่คะ เงินถุงเงินถัง เขาจะเอาผู้หญิงคนไหนที่เขาพอใจมาขึ้นเตียงก็ได้ ก็แค่จ่ายเงิน ดาด้าขอสาปส่งเลยนะคะ แช่งเลยว่าให้เขาไม่มีคู่ครองไปจนตาย”
“ว้าย ๆ... ถึงกลับจะไม่เผาผีกันเลยหรือคะ น้ำผึ้งหวาน ๆ ขมปี๋ซะแล้ว”
“ยังไม่ทันขึ้นรวงเลยค่ะ ร่วงลงมาซะก่อน ดาด้าก็อยากจะเห็นน้ำหน้าเมียที่เขาจะพาออกหน้าออกตาเหลือเกิน เชอะ...” เธอทำเสียงขึ้นจมูก มองสบตากับช่างชลลี่อย่างสะใจ
ปองรักที่นั่งอบไอน้ำอยู่ที่เก้าอี้ห่างไปอีกตัว ได้ยินเรื่องราวที่ทั้งสองสนทนากันอย่างชัดเจน เธอนั่งเปิดเฟซบุ๊กและเช็กข่าวดารา
‘อ๋อ... ทิพย์ดารา คนนี้นี่เอง’ เธอมองไปยังมือถือ และเหลือบตามองใบหน้าของทิพย์ดารา
ข่าวที่เธอให้สัมภาษณ์ถึงความสัมพันธ์กับนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง
(ผู้นำของธุรกิจนำเข้าและส่งออกมือหนึ่งของเมือง ฟาเบียน ฟรองซัว วัย 32 ปี ที่ไม่ยอมแต่งงานเสียที มิน่าล่ะ... เป็นขาประจำคนคุ้นเคยกับนักแสดงมากฝีมืออย่าง ทิพย์ดารา นวลพรรณนี่เอง
ไม่น่าเชื่อ ว่าเธอจะชวนเขาลงจากคานทองมาได้ สยบข่าว คาสโนว่าตัวพ่อ ที่มีคอนเซ็ปที่สาว ๆ ฟังแล้วขนลุกไปตาม ๆ กัน “หากอยากได้ทุนการศึกษา ใส่ชุดนักศึกษามาหาพี่”)
‘นักข่าวก็ช่างเขียนข่าวนะ’ ปองรักหัวเราะหึ ๆ
ห้าปีต่อมาเด็กสายสายฟ้าอายุได้ 6 ขวบ เขามีน้องสาวอีกหนึ่งคน ชื่อว่าน้องพรีม หรือว่าเด็กหญิง พีรดา ฟรองซัว ตอนนี้อายุ 4 ขวบแล้วและตอนนี้คุณแม่กำลังมีน้องของทั้งสองคนอยู่ในท้องอีกหนึ่งคน คุณพ่อบอกว่าไม่ต้องลุ้น ให้คุณหมออัลตร้าซาวด์ไปเลยว่าเป็นลูกสาวหรือลูกชายสรุปได้ผลออกมาแล้วว่าเป็นลูกชาย ฟาเบียนยิ้มแก้มปริเมื่อรู้เรื่อง ปองรักบอกว่าขอท้องอีกท้องนี้ท้องเดียว จะปิดอู่เลย พอรู้ว่าได้ลูกชายคุณพ่อก็ไฟเขียวให้คุณแม่ทำหมันได้หลังจากที่คลอดน้อง“จิลจ๊ะ ถึงไหนกันแล้ว จิรากับเดียว” ฟาเบียนเดินเข้ามาหาภรรยาคนสวย ตอนนี้เธอกำลังจัดการทุกอย่างเพื่อปาร์ตี้เล็กของสองครอบครัวที่นัดกันสามเดือนครั้ง“โทรมาเมื่อสักครู่ คงจะใกล้ถึงแล้ว” เธอหันไปตอบเขา ฟาเบียนเดินมาเลื่อนเก้าอี้ แล้วดันหลังให้เธอนั่งลง“ให้เด็กจัดการเถิดน่า จะคลอดอยู่แล้ว” ฟาเบียนทำเสียงดุ เธอส่งยิ้มให้สามี เขาก้มหน้าลงมาชิดแล้วจุ๊บไปที่ริมฝีปากของเธอเบา ๆ“คุณแม่ขา พี่สายฟ้าแกล้งลูก” เด็กหญิงพรีมพูดเสียงดังฟังชัดเดินเข้ามาฟ้องคุณพ่อกับคุณแม่ที่นั่งกอดกันอยู่ตรงนั้น“ผมไม่ได้แกล้งนะครับคุณแม่ ยายหนูพรีมขี้ฟ้อง” สายฟ้าทำเสียงดัง ก่อนชักส
“ใครโทรมาจ๊ะ” ฟาเบียนถามปองรัก เขาเดินเปลือยตัวท่อนบน ใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก เช็ดหลังเดินเข้าไปหาเตียงเล็กของสายฟ้าที่วางอยู่ใกล้ ๆ เตียงใหญ่ของทั้งคู่“หมดฤทธิ์แล้วเหรอ” เขามองลูกชายด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความห่วงใย ยกมือไปแตะที่หน้าผากขยี้เบา ๆ ก่อนจะหันกลับมาหาปองรักที่นั่งยิ้มรออยู่บนเตียง“จิราโทรมาค่ะ แจ้งข่าวดีว่าท้องได้สี่เดือนแล้ว” สีหน้ายินดีไปกับเพื่อนรักด้วย“จริงหรือจ๊ะ งั้นคุณฟาจะยอมแพ้ได้ไง จัดสิคืนนี้” ว่าแล้วเขาดึงผ้าเช็ดตัวที่พันกายออกไปให้พ้น แล้วก็รวบกอดเมียรักเขาสู่อ้อมแขน ดันร่างภรรยาคนสวยให้นอนลงไป ทาบร่างหนาใหญ่ขึ้นไปทับร่างกายของปองรักเอาไว้ทั้งตัว“ทำหน้าทำตาหื่นเชียว” เธอยกนิ้วจิ้มไปที่จมูกของเขา“คุณฟาจะเอาลูกสาวนะคืนนี้ จิลจะได้ไม่เหนื่อย วุ่นทั้งวันเหมือนเลี้ยงสายฟ้า เด็กผู้หญิงน่าจะน่ารัก แล้วคงพูดง่ายกว่านี้”“แหนะไปว่าลูก สายฟ้าได้ยินน้อยใจแย่” เธอทำจมูกย่นใส่เขา“ลูกสาวจะได้น่ารักเหมือนแม่” ฟาเบียนพูดต่อ“อ่อ... ที่สายฟ้าเป็นทุกวันเนี่ย คงเหมือนคุณพ่อแน่สินะคะ” เธอได้ทีว่าเข้าให้“หื้อ... หาเรื่องนี่นา แบบนี้ต้องลงโทษ” พูดจบเขาก็ฉกใบหน้าลงไปคลุกวงใน ก่อน
ก๊อก... ก๊อก... เคาะได้สองที นิจิตก็เปิดผลัวะเข้ามา เดินตรงมายังเตียงนอนของคนไข้“จิราเป็นอะไรครับ เป็นอะไร ผมโทรหาใครก็ไม่มีใครรับ ไม่รู้ว่าคุณพ่อคุณแม่ก็อยู่ตรงนี้กันพร้อมหน้า” เขายืนเหนื่อยหอบเอาการอยู่ ก็ไม่ให้เหนื่อยได้ยังไง วิ่งมาตัวปลิวนิจิตจับมือสุจิราเอาไว้แน่น พอเห็นหน้าซีด ๆ ของเมีย ก็รู้ว่าไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เขายกมือขึ้นแตะหน้าผากของเธอเหมือนวัดไข้“เมื่อเช้าก็เห็นดี ๆ อยู่” เขาพูดกับเธอคุณแม่ของนิจิตยกมือของท่านวางไว้บนไหล่ของลูกชายที่ตอนนี้หย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวที่ใกล้ภรรยาสุดที่รักที่สุดนิจิตยกหน้าขึ้นไปมองแม่“หมอว่ายังไงครับ” เขายังมีสีหน้าเคร่งเครียด สองคุณแม่มองหน้าลูกชายแล้วส่งยิ้มให้นิจิตถึงกับเหวอ“จิราไม่สบาย คุณแม่ยังยิ้มกันออกอีกหรือครับ ดูสิหน้าซีด ตัวซีดหมดแล้ว” เขาว่าแม่ของเขาแบบงอน หันหน้าไปมองเมียรักที่นอนยิ้มกว้างอยู่เช่นเดียวกัน“หึ... อะไร จิราเป็นอะไร” เขารีบเขย่ามือเธอเพราะอยากรู้“ท้องค่ะ พี่เดียว จิราท้อง” คำบอกของเมียทำให้เขากระโดดตัวลอยด้วยความดีใจ วิ่งไปวิ่งมาในห้องผู้ป่วย ทำสีหน้าว่าดีใจสุด ๆ วิ่งเข้าไปหาคุณพ่อของตัวเอง ก่อนจะกอดท่านเอา
“อะไรกัน พวกแกเป็นใคร” เธอชะงักงันยืนนิ่งอยู่กับที่ตอนนี้ในห้องนอนที่ว่างเปล่าเมื่อกี้เต็มไปด้วยชายฝรั่งฉกรรจ์หน้าตาดี หล่อล่ำกล้ามเป็นมัด ๆ ทาตัวด้วยน้ำมันวาววับ นับได้ตั้งห้าคน ทุกคนกรูกันเขามาจับตัวของทิพย์ดาราเอาไว้ทันที แล้วพูดออกมาเป็นเสียงภาษาอะไรก็ไม่รู้ ที่หญิงสาวไม่เคยได้ยินมาก่อนคนหนึ่งจูบปาก อีกคนล้วงควักท่อนบน อีกคนล้วงจ้วงนิ้วแทรกเข้าไปใต้กระโปรง ทั้งฝ่ามือหนา และริมฝีปากลากไล้ไปทั้งเนื้อทั้งตัวของหญิงสาวหนึ่งในห้าหนุ่มถือกล้องวีดีโอขนาดพอดีมือเอาไว้ด้วยหนุ่มที่จูบปากป้อนยาเม็ดเล็กเข้าไปในปากของเธอ ทิพย์ดาราฝืนกินเข้าไป เพราะเขาไม่ปล่อยริมฝีปากของเธอให้เป็นอิสระตอนนี้ในหัวสมองของเธอมืดบอดไปหมด ฝ่ามือหนาร้อนที่ระร้ายไปตามลำตัวทำให้เธออารมณ์กระเจิดกระเจิงเพียงหลังขาวเนียนเปลือยเปล่าสัมผัสผ้าปูที่นอน เธอก็หมดอิสรภาพ ร่างหนาใหญ่รุมเร้าทาบทับ และทุกคนต่างกำลังทำให้เธอทรมาน ทิพย์ดาราดิ้นพล่าน ไปด้วยอุปกรณ์ที่บรรดาหนุ่มใช้มันไปบนร่างกายของเธอ และฤทธิ์ยาปลุกเซ็กส์ที่เธอถูกบังคับให้กินไปชายหนึ่งยื่นกระบองของเขาอันใหญ่เขื่องหัวมันแผล็บมาตรงหน้า เธอคว้ามันเข้าไปในปากทันทีแล้
“มาแล้วครับ คุณพ่อกลับมาแล้ว” ฟาเบียนทิ้งข้าวของทุกอย่างใส่ในมือของลัดดา รีบเดินลิ่วพร้อมกับส่งเสียงดังเข้าไปในบ้านสายฟ้าแค่ได้ยินเสียง ก็ดิ้นตัวขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนของผู้เป็นปู่ คุณคาโรรีบปล่อยตัวเด็กชายลง พอทั้งตัวแตะพื้น เด็กน้อยก็กระเด้งตัวขึ้นคลานสี่ขา แล้วมุ่งหน้าไปตามเสียงเรียกของฟาเบียนคุณพ่อหยุดยืนนิ่งมองดูลูกชายที่คลานเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว พอถึงตัวคุณพ่อ เด็กน้อยก็รีบยึดขากางเกงของคุณพ่อเอาไว้แน่น แล้วพยุงตัวเองลุกขึ้นยืน ปากก็พูดออกเสียงอ้อแอ้ตลอดเวลา“มา เจ้าหนูน้อย” ฟาเบียนโน้มตัวของเขาลงไปอุ้มสายฟ้าขึ้นมาแนบอก แล้วก็ใช้จมูกซุกไซ้ให้หนูน้อยจั๊กจี้ตามลำตัว เด็กชายหัวเราะเอิ้ก ๆ ออกมาอย่างมีความสุข“ดื้อกับคุณแม่ไหมครับลูกพ่อ” ฟาเบียนชวนคุย พลางอุ้มลูกตรงไปนั่งใกล้ ๆ พ่อของเขา“ซนเอาเรื่องเลยแหละ” ผู้เป็นปู่วิจารณ์หลานตัวเล็กสายฟ้าพอได้ยืนบนตักของคุณพ่อแล้ว ก็กระโดดอย่างสนุกอยู่บนนั้น จึงได้เห็นรอยยิ้มอย่างมีความสุขของผู้เป็นปู่และผู้เป็นพ่อ“ทุกอย่างพร้อมแล้วค่ะ คุณพ่อขาคุณแม่รออยู่” ปองรักเดินเข้ามาหาทั้งสามคนคุณคาโรรีบลุกขึ้น เดินไปยังสนามหน้าบ้าน สถานที่จัดงานเลี้ย
(“งานแต่งงานสุดหรูของเดียว นิจิต กับหวานใจ สุจิรา ลูกสาวเจ้าของร้านเพชรชื่อดัง มีเพื่อนฝูงทั้งในและนอกวงการเข้ารวมแสดงความยินดีอย่างมากมาย งานนี้มีความสุขชื่นมื่นกันทั่วหน้า ทีมข่าวหัวเห็ดเก็บภาพมาฝากแฟนคลับของเดียว นิจิต มาให้ดูกันแล้วแต่ที่เซอร์ไพรส์ที่สุดของงาน ต้องเป็นแขกคนนี้ ฟาเบียน ฟรองซัว ควงแขนภรรยาสาวสวย และลูกชายวัยใกล้ขวบมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาวด้วยสายข่าวแจ้งมาแล้วจ้าว่า นางสาวปองรัก ได้เปลี่ยนไปใช้นามสกุล ฟรองซัว เป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนฟาเบียนไป งานนี้เล่นเอาสาว ๆ หลายคนต้องหาคนดามอกกันยกใหญ่สุดท้ายก็ต้องกล่าวอวยพรให้คู่บ่าวสาว และคู่รักทุกคู่ มีความสุข และครองรักกันจนมีลูกมีหลานเต็มบ้านเต็มเมืองค่ะ”)ทิพย์ดารามองมือถือในมือนิ่ง ภาพคู่บ่าวสาว และคู่นอนเก่าของเธอที่โชว์หน้าหรา ยิ้มกว้างด้วยความยินดี เธอมองฝ่ามือหนาที่วางบนไหล่ของภรรยา และสายตาของฟาเบียนที่จ้องมองปองรักด้วยความรัก แล้วเจ็บหนึบในหัวใจ“มีความสุขกันมากจริง ๆ นะคะ” เธอเอ่ยออกมาน้ำเสียงเต็มไปด้วยความเยาะหยันตัวเอง คนอย่างทิพย์ดาราไม่เคยแพ้ใคร เธอจะเอาฟาเบียนกลับมาให้ได้คราวนั้นเธอเขลาไปเองที่ยอมลบ