LOGINผ่านมาหนึ่งชั่วโมงแล้วที่คนของเสี่ยสมานมาพูดกับกันต์ธีร์แต่ชายหนุ่มก็ยังคิดไม่ตกว่าจะเอายังไงต่อกับเรื่องนี้
เขาคบกับเอริญามาเกือบจะหนึ่งปีแล้วแต่ก็ยังไม่เคยนอนกับหญิงสาวเลยสักครั้งเพราะเธอค่อนข้างหวงตัว แต่เขาก็เข้าใจดีและรอวันที่เธอจะพร้อม เอริญาบอกกับเขาว่าขอให้เธอเรียนจบก่อน
ชายหนุ่มเห็นว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เขาจึงรอได้ แต่ระหว่างนั้นเขาก็มีผู้หญิงคนอื่นอีกเรื่อยๆ จึงไม่เดือดร้อนถ้าคนรักจะไม่ให้เขานอนด้วย
แต่เมื่อเสี่ยสมานเสนอให้เอาตัวเธอไปแลกกับเงินจำนวนสองแสนบาทกันต์ธีร์ก็เลยลังเล ถ้าให้เลือกระหว่างการเสียรถกับการให้แฟนไปนอนกับคนอื่นเข้าคิดว่าอย่างหลังน่าจะดีสำหรับเขามากกว่า เพราะถ้าไม่มีรถใช้คนอื่นต้องสงสัยแต่ถ้าให้แฟนไปนอนกับคนอื่นมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ใครจะรู้ง่ายๆ
กันต์ธีก็ไม่รู้ว่าจากนั้นความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเอริญาจะเป็นยังไงต่อ เขาไม่ถือถ้าหากผู้หญิงที่คบกับเขาจะผ่านผู้ชายคนอื่นมากแต่ เมื่อนึกถึงรูปร่างอ้วนลงพุงของเสี่ยสมานแล้วเขาก็ไม่อาจทำใจยอมรับได้ว่าตัวเองรับช่วงต่อผู้หญิงที่เคยนอนกับผู้ชายอ้วนและอายุแก้ข่าวพ่อแบบนั้น
เขาถอนหายใจอย่างหนักก่อนจะขับรถออกจากหน้าบริษัทและไปหาเอริญาที่หน้าหอพักของเธอเมื่อไปถึงก็โทรศัพท์ชวนออกเธอลงมาทานข้าวที่ร้านอาหารตามสั่งใกล้ๆ กับหอพักของเธอ
“สวัสดีค่ะพี่กันต์ นึกยังไงวันนี้มาหาหนูได้คะ ไหนว่าช่วงนี้งานยุ่ง”
“งานยุ่งก็จริงแต่พี่ก็คิดถึงเอริด้วย เอริล่ะช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง”
“หนูฝึกงานเสร็จแล้วค่ะตอนนี้ก็อยู่ช่วงพักทำรายงานส่งอาจารย์”
“แล้วเทอมหน้ายังต้องฝึกงานอีกหรือเปล่า” เขาถามขณะตักข้าวกะเพราทานไปด้วย
“ไม่แล้วค่ะพี่กันต์ เทอมหน้าเรียนที่มหาวิทยาลัยแต่ก็เรียนไม่กี่ตัวหรอกระหว่างนี้หนูก็เลยไปได้ก็ทำงานที่ร้านเพิ่มมากขึ้น”
“แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ เอริจะได้มีประสบการณ์มากขึ้น แล้วยังได้เงินเยอะขึ้นด้วยใช่ไหมล่ะ”
“ใช่ค่ะตอนนี้หนูก็กำลังเก็บเงินอยู่ หนูว่าก็ถ้าเรียนจบแล้วจะทำงานต่ออีกสักนิดจากนั้นก็จะเปิดร้านเบเกอรี่เป็นของตัวเองค่ะแล้วพี่กันต์ล่ะคะเป็นยังไงบ้างเดือนนี้ยอดขายดีหรือเปล่า”
“เดือนนี้ยอดขายก็พอไปได้นะ แต่ยังไม่ถึงเป้าที่ตั้งไว้พี่เลยต้องออกหาลูกค้าเยอะขึ้น”
“พี่กันต์ทำงานเยอะแล้วยังแบ่งเวลามากินข้าวกับหนูอีกคงเหนื่อยแย่เลยนะคะ”
“มันก็เหนื่อยจริงนั่นแหละแต่พี่ก็อยากเจอเอริ”
“พรุ่งนี้พี่กันต์ว่างไหมคะ เราไปดูหนังกันไหมคะ เราไม่ได้ไปดูหนังกันนานแล้วนะคะ”
“พี่ยังไม่แน่ใจเลยพอดีมีลูกค้านัดไว้จะเข้ามาดูรถพรุ่งนี้น่ะถ้าพี่จัดการธุระเสร็จแล้วพี่จะโทรหาก็แล้วกันนะ”
ระหว่างทานอาหารด้วยกันกันต์ธีร์ก็ชวนคนรักคุยไปเรื่อยเขาเห็นว่าเธอมีความมุ่งมั่นกับการอยากจะเปิดร้านเบเกอรี่เป็นของตัวเองมากชายหนุ่มคงช่วยถือเรื่องนี้ไม่ได้เพราะลำพังตัวเองตอนนี้ก็หนี้ท่วมหัว
เมื่อทานอาหารเสร็จแล้วเขาก็เดินไปส่งคนรักที่ห้องพักจากนั้นก็ขับรถออกมาแต่ก็รีบจอดรถลงข้างทางเมื่อเห็นสายโทรเข้าเป็นชื่อของเสี่ยสมาน
“สวัสดีครับเสี่ย”
“ฉันดีใจนะที่นายยังจำฉันได้”
“ผมก็ต้องจำได้สิครับก็เสี่ยเป็นผู้มีบุญคุณกับผมนี่”
“อย่ามาทำปากดีไปหน่อยเลยเรื่องเงินที่ติดนี่ฉันจะเอายังไง อย่าลืมว่าต้องคืนฉันก่อนเที่ยงคืน”
“เสี่ยครับผมขอเวลาหน่อยได้ไหม”
“ฉันให้เวลานายมานานแล้วนะกันต์ ถึงเวลาที่นายต้องเลือกว่าจะเอารถมาใช้หนี้ฉันหรือจะเอาแฟนของนายมาให้ฉัน”
“เสี่ยกำลังบีบให้ผมมีทางเลือกแค่สองทาง”
“ตั้งสองทางต่างหากล่ะ อันที่จริงฉันจะยึดรถได้มาเลยก็ได้นะแต่เห็นว่ามันสำคัญกับหน้าตาและอาชีพการงานของนาย ถ้านายเป็นเซลล์ขายรถแล้วไม่มีรถขับคงดูตลกมาก แต่ถ้านายส่งแฟนของนายมานอนกับฉันหนี้ทั้งหมดก็จะหายในพริบตา นี่ถือว่าฉันจ่ายเยอะกว่าทุกคนแล้วนะ นายก็อย่าคิดมากเลย ของแบบนี้แบ่งกันใช้ได้ไม่ได้สึกหรออะไรมากหรอกน่า นี่ก็เหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงแล้วนะนายจะตัดสินใจยังไงล่ะ” เสี่ยสมานเสนอเพราะเขาเห็นแฟนของกันต์ธีร์แล้วก็รู้สึกว่าอยากจะได้เธอมาเป็นผู้หญิงของเขา
“ผมขอเพิ่ม”
“อะไรนะ”
“แฟนผมยังไม่เคยนอนกับใครถ้าเสี่ยอยากได้เธอ ก็ต้องจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งแสน”
“มันจะไม่มากไปหน่อยเหรอ”
“แต่ผมว่ามันคุ้มนะ เอริเป็นผู้หญิงที่สวย หุ่นก็ดี เสี่ยดูผิวเธอสิว่าขาวมากแค่ไหน อีกอย่างที่เสี่ยยังไม่รู้ก็คือเธอเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นด้วยนะลองคิดดูว่าจะหาผู้หญิงอย่างเธอได้ที่ไหน เสี่ยได้เธอเป็นคนแรกมันก็ต้องจ่ายมากหน่อย” ในเมื่อตนเองหาเงินมาไม่ได้เขาก็ต้องเรียกเพิ่มมากหน่อยเพราะฟังจากน้ำเสียงแล้วเสี่ยสมานชอบเอริญามากๆ
“นายกำลังจะขายแฟนให้ฉัน”
“ก็ผมไม่มีทางเลือกแล้วนี่ ถ้าเสี่ยไม่รับข้อเสนอก็ไม่เป็นไร ผมจะลองไปถามเสี่ยดำรงดู ผมว่าเงินเขาก็คงหนาพอที่จะจ่าย” เขารู้ว่าเสี่ยสมานกับเสี่ยดำรงไม่ถูกกันและคนอย่างเสี่ยสมานคงไม่ยอมเสียหน้าอย่างแน่นอน
“ฉันตกลง นายส่งแฟนนายมาให้ฉันคืนนี้เลยนะ”
“ได้ครับ ขอเป็นที่โรงแรมนะ”
“ทำไมล่ะ”
“ผมไม่อยากให้เอริกลัว”
“นายมั่นใจเหรอว่าเธอจะยอม”
“ผมจะกล่อมเธอเอง”
“ฉันไม่อยากให้พลาด เดี๋ยวฉันจะให้ลูกน้องเอายาไปให้ นายให้เธอกินก่อนมาเจอฉัน สักสิบนาทีตกลงไหม”
“ยาอะไร”
“ไม่น่าถามเลย ก็ยาที่จะทำให้แฟนนายยอมทุกอย่างไงล่ะ”
“ก็ได้ๆ ผมจะส่งเธอไปที่โรงแรม XXX ขอเป็นห้องสวีทนะผมจะบอกเธอว่าคนนัดไปคุยเรื่องเปิดร้านเบเกอรี่การคุยธุรกิจในโรงแรมแบบนั้นมันดูน่าเชื่อ”
“นายจะทำวิธีไหนก็ได้แต่ฉันให้เวลานายหนึ่งชั่วโมงแต่ฉันจะเชื่อใจนายได้ยังไงว่านายจะพาผู้หญิงของนายมาหาฉันจริงๆ ไม่ใช่ว่าหลอกให้ฉันเปิดโรงแรมรอสุดท้ายนายก็ส่งใครมาไม่รู้”
“ผมจะทำยังงั้นกับเสี่ยได้ยังไง ผมรู้ว่าเสี่ยมีลูกน้องเยอะแยะผมไม่กล้าเล่นตุกติกหรอกน่า เสียจ่ายเงินส่วนต่างมาให้ผมแสนหนึ่งก่อนได้ไหม”
“ฉันยังไม่ได้เห็นแม้แต่ขาอ่อนของแฟนนายเลยนะ นายจะไม่รีบร้อนไปหน่อยเหรอ”
“ถ้างั้นเสี่ยต้องสัญญากับผมว่าถ้าผมส่งแฟนผมไปนอนกับเสียแล้วเสียจะยกหนี้ทั้งหมดและให้เงินผมอีกแสนหนึ่ง”
“ได้ ถ้านายพาแฟนของให้มานอนกับฉันหนี้ทั้งหมดที่มีอยู่ก็หายกัน แล้วฉันจะโอนเงินให้นายอีกแสนหนึ่ง ตกลงไหมล่ะฉันรู้ว่านายกำลังอัดเสียงฉันอยู่”
“มันก็แน่ล่ะผมต้องมีหลักฐานที่ชัดเจน”
“ถ้านายผิดคำพูดคนอย่างฉันก็ไม่เอานายไว้เหมือนกันจำไว้”
“หนูมีความสุขที่สุดเลยค่ะ” เอริญาพูดกับรามิลหลังจากทั้งสองทานอาหารเที่ยงด้วยกันแล้ว หญิงสาวพิงศีรษะบนอกของเขาแล้วกอดไว้แน่น“ฉันก็เหมือนกัน หายน้อยใจฉันแล้วใช่ไหม”“ยังเหลืออีกนิดหน่อย”“งั้นให้ฉันชดเชยความสุขให้อีกดีไหม” รามิลถามพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“เอาไว้ก่อนดีไหมคะ หนูอยากคุยกับคุณก่อน”“จะคุยอะไรล่ะ”“หนูอยากรู้ว่าที่คุณหายไปนานไปทำอะไรบ้างคะ แอบไม่คนอื่นหรือเปล่า”“ฉันทำงานอย่างเดียวเลย ฉันบินไปหลายประเทศแต่รับรองว่าไม่มีคนอื่นอย่างแน่นอน“หนูเชื่อใจคุณได้ใช่ไหมคะ”“ได้สิ ฉันคิดถึงเธอตลอดเวลาเลยนะ คิดถึงมากที่สุด เธอต้องทำเสน่ห์ใส่ฉันแน่ๆ ฉันถึงได้หลงเธอขนาดนี้”“คุณต่างหากที่ทำเสน่ห์ใส่หนู ตอนคุณไม่อยู่หนูคิดถึงคุณมากๆ คุณรามิลจะว่าอะไรไหมถ้าหนูบอกว่าหนูรักคุณ” เพราะไม่อยากจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้กับตัวเองอีกแล้ว เธอไม่หวังเขาตอบรับความรักของเธอแต่คิดว่าบอกออกไปแล้วน่าจะสบายใจมากกว่า“รักเหรอ”“ค่ะ หนูรักคุณรามิลว่ามันน่าอายไหมคะที่หนูเป็นผู้หญิงแต่ไปบอกรักผู้ชายก่อน”“มันไม่น่าอายเลยถ้าผู้ชายที่เธอบอกรักคือฉันเพราะฉันคิดว่าตอนนี้ฉันอาจจะหลงรักเธอไปแล้วเหมือนกัน” รามิลพูดความ
มาเฟียหนุ่มยืนขึ้นประกบจูบลงบนปากอีกครั้ง เอริญาตอบรับด้วยความเต็มใจ เมื่อปลายลิ้นหนาส่งเข้ามาในโพรงปากเล็กกวาดต้อนความหวานอย่างหลงใหล รามิลไม่เคยรู้สึกอยากจูบกับใครจนแทบจะกลืนกินแบบนี้มาก่อน แต่กับเอริญาแล้วเขาแทบไม่อยากจะหยุดจูบเลยสักนิด กว่าเขาจะยอมปล่อยริมฝีปากให้เป็นอิสระหญิงสาวก็แทบขาดใจ“คุณรามิล อยากให้หนูกินคุณบ้างไหม”“ถามมาได้ไม่คิด ฉันอยากใจแทบขาดแล้ว”แล้วเอริญาก็คุกเข่าลงเธอเงยขึ้นสบตาคมของมาเฟียหนุ่มแล้วยิ้มยั่วยวนก่อนจะยื่นมือมาสัมผัสกับความเป็นชายที่แข็งตระหง่านอยู่ตรงหน้า“อื้อ....อ่า....มือเธอนุ่มมากเอริ”เพียงแค่มือของหญิงสาวสัมผัสรามิลก็ครางสะท้าน เอริญาส่งลิ้นร้อนสัมผัสส่วนปลายอย่างแผ่วเบา ไล้วนส่วนหัวหยักแล้วลากปลายลิ้นเปียกชื้นลงมายังส่วนโคนหยอกเย้ากับก้อนกลมที่กดเกร็ง เธอรู้ว่าเขาชอบแบบไหนและวันนี้ก็ตั้งใจจะให้เขามีความสุขอย่างที่สุด“อูซ.....อ่า....”เสียงแหบพร่าครางฮึมฮัมอยู่ในลำคอก็ยิ่งทำให้เอริญาได้ใจ ปากเล็กขบเม้มเรื่อยๆ จากโคนถึงปลาย ก่อนจะตวัดปลายลิ้นรอบรอยหยัก มือใหญ่ลูบศีรษะและกดเบาๆ ให้เธอกลืนกินแท่งร้อนอย่างแนบชิด“เยี่ยมที่สุด สุดยอดเมียของฉัน”ใบห
เอริญากลับมาจากมหาวิทยาลัยในเวลาบ่าย หญิงสาวเผลอหลับไปบนโซฟาและตกใจตื่นอีกครั้งในเวลาค่ำ ภายในห้องกว้างดูเงียบเหงานั่นก็ยิ่งทำให้คิดถึงรามิลมากขึ้นไปอีก“คุณใจร้ายมากนะ ทำไมไม่โทรหากันบ้าง” หญิงสาวบ่นกับตัวเอง ตอนนี้เธอเริ่มชินชากับการอยู่คนเดียวและคิดว่ามันคงจะเป็นแบบนี้ไปตลอดหญิงสาวอยากถามข่าวคราวของรามิลจากลูกน้องของเขาแต่คิดว่าถามไปคำตอบก็คงจะเหมือนเดิมและเธอก็ไม่อยากจะเซ้าซี้เพราะคิดว่าคนเราถ้ามีใจจะตื๊อไปก็เท่านั้นเอริญาถอนหายใจเฮือกใหญ่อีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงเดินเข้าห้องน้ำความสดชื่นจากสายน้ำทำให้หญิงสาวรู้สึกสดชื่นขึ้นมาบ้างแม้ว่าภายในหัวใจจะรู้สึกห่อเหี่ยวมากก็ตามเอริญากำลังยืนอาบน้ำอยู่ใต้ฝักบัวอยู่พักใหญ่ เมื่ออาบน้ำเสร็จปิดน้ำและหันหลังกลับแต่ก็ต้องตกใจเมื่อหันมาชนเข้ากับร่างสูงใหญ่ของรามิล“คุณรามิล...ใช้คุณจริงด้วย” หญิงสาวกอดเขาโดยไม่สนใจว่าตัวเองยังไม่ได้สวมเสื้อผ้าเลยสักชิด“ก็ใช้ฉันน่ะสิ เธอคิดว่าใคร”“หนูคิดถึงคุณ” เธอกอดเขาแน่นเสียงพูดสั่นเครือด้วยความดีใจ“ฉันก็คิดถึงเธอนะ” รามิลกระชับอ้อมกอดแน่น จมูกโด่งหอมไปบนหน้าปากด้วยความคิดถึง“แต่คุณมาช้า....”“มา
หลังจากคุยโทรศัพท์กับรามิลในวันนั้นก็ผ่านมาอีกสองสัปดาห์แล้วแต่มาเฟียหนุ่มก็ยังไม่มาหามิหนำซ้ำยังโทรมาหาเอริญาแค่ครั้งเดียวจากนั้นก็เงียบหายไปนานหลายวัน“แกเป็นอะไรเอริ หน้าเครียดมาหลายวันแล้วนะ” ญาณิศาสังเกตมาหลายวันแล้วว่าเพื่อนไม่ค่อยร่าเริงเหมือนก่อน“มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย” เอริญาถอนหายใจก่อนจะเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ สีหน้าของหญิงสาวดูเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด“เรื่องร้านเหรอ มีปัญหาตรงไหนล่ะมีอะไรให้ฉันช่วยไหมบอกได้นะ”“ไม่ใช่เรื่องร้านหรอกณิ ฉันเครียดเรื่องคุณรามิลน่ะ”“ทะเลาะกันเหรอ”“ไม่เชิงหรอก”“ฉันพร้อมฟังนะถ้าแกอย่างเล่าไหม เผื่อได้พูดออกมาแล้วจะสบายใจขึ้น”“ก็คุณรามิลน่ะสิ เขาไม่ติดต่อฉันมาเกือบอาทิตย์แล้วนะ”“เขางานยุ่งหรือเปล่าเอริ”“จะงานยุ่งอะไรกันเชียว เวลาแค่ห้านาทีโทรหาฉันมันจะยากอะไรกันล่ะ ฉันว่าเขาน่าจะลืมฉันไปแล้วจริงๆ แต่ก็ดีนะ” แม้ปากจะบอกว่าดีแต่สีหน้าของเธอไม่เป็นแบบนั้น“นี่แกหมายความว่าถ้าเขาลืมแกแล้วแกจะแฮปปี้เหรอ” ญาณิศาถามเพื่อนอย่างไม่เข้าใจนักเพราะเห็นแล้วว่าตอนนี้เพื่อนของตนเองไม่ได้มีความสุขอย่างที่พูด“ฉันก็ควรจะแฮปปี้ไหมล่ะ ฉันจะได้หลุดพ้นไงไม่ต้องเ
ผ่านไปเกือบสองเดือนแล้วที่รามิลไปจากที่นี่ ตอนนี้เอริญาคิดถึงเขาแทบขาดใจ หญิงสาวรูสึกว้าเหว่และเหงามากเพราะเธอย้ายออกจากหอพักมาอยู่ที่คอนโดแบบถาวรเนื่องจากมารดาของญาณิศาป่วยเธอจึงต้องกลับไปนอนที่บ้านและขับรถมาเรียนในเวลาเช้าส่วนเรื่องร้านเบเกอรี่ก็กำลังอยู่ในขั้นเตรียมสถานที่เพราะอาคารที่เธอดูไว้ยังสร้างไม่เสร็จแต่ทางเจ้าของโครงการก็กำหนดแล้วว่าทุกอย่างจะเสร็จภายในสามเดือนนี้ซึ่งมันก็พอดีกับเอริญาเรียนจบระหว่างนี้หญิงสาวจึงใช้เวลาว่างส่วนใหญ่อยู่ที่ร้านของพี่กวางเพื่อเรียนรู้งานให้มากที่สุดโดยไม่รับเงินค่าจ้าง นอกจากจะสอนงานแล้วพี่กวางยังแนะนำแหล่งซื้อวัตถุดิบ แผนการตลาดเทคนิคการคุยกับลูกค้าซึ่งบางอย่างไม่ในห้องเรียน ทำให้เอริญามีความมั่นใจมากขึ้นว่าตนเองจะเป็นเจ้าของร้านเบเกอรี่ได้อย่างแน่นอนขณะที่กำลังนั่งดูเมนูขนมใหม่ๆ อยู่นั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเอริญายิ้มกว้างเมื่อเห็นว่าคนที่โทรเข้ามานั้นคือคนที่กำเธอกำลังคิดถึงและอยากเจอมากที่สุด“สวัสดีค่ะคุณรามิลเป็นยังไงบ้างเหนื่อยไหมคะ” เธอทักทายออกไปด้วยน้ำเสียงที่สดใสแสดงถึงความดีใจที่ได้คุยกับเขาเพราะเกือบหนึ่งสัปดาห์แล้วที่รามิลไม่
เอริญาไม่เคยคิดว่าตนเองจะกล้ามากขนาดนี้ แต่เพราะคนที่เธอรักกำลังจะกลับไปทำงาน หญิงสาวจึงอยากมอบความสุขให้เขามากที่สุด เธอแอบหวังลึกๆ ว่าการกระทำของเธอในคืนนี้จะทำให้รามิลกลับมาหาเธอที่นี่อีกครั้งและระหว่างนี้เขาจะไม่นึกถึงผู้หญิงคนไหนนอกจากเธอคนเดียว“ได้สิเอริ เธอรู้ใจฉันมากที่สุด”รามิลกระซิบแหบพร่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความต้องการ เขารีบดึงท่อนเอ็นร้อนออกจากร่องรักแล้วพลิกมานอนหงายบนเตียงกว้าง“เอาเลยเอริ ขย่มผมเลยนะคนเก่ง”หญิงสาวยกสะโพกขึ้นแล้วกดลงช้าให้ร่องรักครอบครองท่อนเอ็นไปทีละนิดโดยมีมือใหญ่คอยประคองสะโพกของเธอไว้“อื้อ...คุณรามิล”ร่างกายเธอสั่นสะท้านเมื่อท่อนเอ็นกำลังเข้าไปในร่องรักอย่างช้าๆ ตามแรงกดของสะโพกกลมกลึง“ขยับช้าๆ เอริอยากได้แบบไหนก็ขยับตามใจเลยเธอนะ”ชายหนุ่มช่วยประคองสะโพกเอริญาไว้ในขณะที่หญิงสาวก็ขยับบดเบียดอยู่บนกายของเขา เอริญาหมุนวนและส่ายร่อนบดเบียดเข้าหาท่อนเอ็นร้อนไปตามอารมณ์ ทุกการเคลื่อนไหวของหญิงสาวเต็มไปด้วยความเย้ายวนและเร่าร้อนทำให้เขาเสียวไปทั่วทั้งตัว“เอริเธอเก่งมาก....อื้อ....”“ชอบไหมคะ ชอบให้หนูทำแบบนี้หรือเปล่า”“ชอบมาก ถูกใจฉันที่สุดเลย”